The caffeine values were lower than

The caffeine values were lower than those reported
by Barcelos et al. (2001), who observed an average of
8.70 mg g−1
in dehydrated coffee pulp from three varieties
grown in Brazil. Molina et al. (1990), fermenting coffee
pulp with urea and dicalcium phosphate and inoculated it
with Aspergillus niger, found that the percentage of caffeine
decreased from 9.80 to 7.2 mg kg−1
. Although it has been
reported that caffeine could be a limiting factor for animal feeding, different levels of coffee pulp inclusion into
animal diets have been tested, ensiled or not, without causing
any problems (Barrueta et al., 2000; Furuscho Garcia et al.,
2000; Bautista et al., 2005).
Some compounds such as caffeic acid (Gülcin, 2006),
gallic acid (Kim et al., 2008), and chlorogenic acid
(Ohnishi et al., 1994), which have shown antioxidant
capacity, have been found in coffee pulp, both ensiled
and non-ensiled, before and after ensiling. Caffeic acid is a
powerful antioxidant that is compared to alpha tocopherol
(Gülcin, 2006).
Molina et al. (1990) reported that fermentation
with Aspergillus niger decreases the concentration of
polyphenols, without specifying the type of polyphenols.
Besides the pulp, chlorogenic acid has been found in other
coffee byproducts such as the cherry, skin, and grain of the
coffee (Murthy and Naidu, 2012).
Torres-Mancera et al. (2011), using enzymatic extraction
methods, found in coffee pulp 5.20 mg/kg hidroxicinamic
acids, of which 58.70% corresponded to chlorogenic
acid, 37.60% to caffeic acid, 2.10% to ferulic acid, and
1.50% to p-coumaric acid. These authors pointed out the
importance of extracting these compounds, since they
present anticarcinogenic, anti-inflammatory and antioxidant
properties. In the present research, chlorogenic was the
highest among the antioxidants found, followed by caffeic
acid. However, contrary to Torres-Mancera et al. (2011),
gallic acid was detected in concentrations of 2.88 mg g−1
DM
in non-ensiled coffee pulp and 2.58 mg g–1 DM in ensiled
coffee pulp.
Arellano-González et al. (2011) reported that
fermentation of coffee pulp with Aspergillus tamari
decreased the total content of hidroxicinamic acids by 34%.
However, the content of free hidroxicinamic acids, which
are not linked to the cell wall, increased by 134%. These
authors attributed these changes to the enzymatic action of
Aspergillus tamari on the cell wall, which in turn explains
the antioxidizing properties of fermented coffee pulp.
The caffeic acid present in coffee pulp can be partly
responsible for its antioxidant capacity. Gülcin (2006),
measuring the capacity of this compound, found that caffeic
acid has 20.10% more antioxidant capacity than trolox,
which is analogous to alpha tocopherol, and 54-70% more
than tocopherol.
Although gallic acid was found in a lower amount
than chlorogenic acid and caffeic acid, it might contribute
to the antioxidant activity of coffee pulp. Gallic acid has
been proven to have a greater hydrogen peroxide trapping
activity, followed by caffeic acid, and then by chlorogenic
acid (Sroka and Cisowski, 2003). Sato et al. (2011) found that caffeic acid has a greater antioxidant activity than
chlorogenic acid when evaluating the in vitro and in vivo
antioxidant properties of caffeic acid and chlorogenic acid.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่าคาเฟอีนได้ต่ำกว่ารายงานโดยบาร์เซลอส et al. (2001), เฉลี่ยสังเกตที่g−1 8.70 มิลลิกรัม ในอบแห้งกากกาแฟจากสามสายพันธุ์ปลูกในประเทศบราซิล โมลินา et al. (1990), หมักกาแฟเยื่อ ด้วยยูเรียและไดแคลเซียมฟอสเฟต และ inoculated มันกับไนเจอร์ Aspergillus พบว่าเปอร์เซ็นต์ของคาเฟอีนลดลงจาก 9.80 เป็น 7.2 mg kg−1. แม้ว่าจะได้รับรายงานว่า คาเฟอีนอาจจะเป็นปัจจัยจำกัดสำหรับการให้อาหารสัตว์ กากกาแฟในระดับต่าง ๆ รวมลงในอาหารสัตว์ได้รับการทดสอบ ensiled หรือ ไม่ ไม่ก่อให้เกิดปัญหาใด ๆ (Barrueta et al. 2000 Furuscho Garcia et al.,2000 Bautista et al. 2005)สารบางอย่างเช่นกรด caffeic (Gülcin, 2006),กรด gallic (Kim et al. 2008), และกรดขึ้น(Ohnishi et al. 1994), ซึ่งแสดงให้เห็นสารต้านอนุมูลอิสระความจุ พบในกาแฟว่านหางจระเข้ ทั้งสอง ensiledและไม่ใช่-ensiled ก่อน และ หลังการหมัก กรด caffeic ในสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพที่เทียบกับ alpha tocopherol(Gülcin, 2006)โมลินา et al. (1990) รายงานว่า การหมักกับไนเจอร์ Aspergillus ลดความเข้มข้นของโพลีฟีน โดยไม่ได้ระบุชนิดของโพลีฟีนนอกจากว่านหางจระเข้ กรดขึ้นพบในกาแฟผลพลอยได้ เช่นเชอร์รี่ ผิว เม็ดกาแฟ (Murthy และ Naidu, 2012)ตอร์เรส-Mancera et al. (2011), โดยใช้เอนไซม์สกัดวิธี พบในกาแฟเยื่อ 5.20 มก./กก. hidroxicinamicกรด ซึ่ง 58.70% corresponded ให้ขึ้นกรด 37.60% กรด caffeic, 2.10% กรด ferulic และ1.50% กรด p-coumaric ผู้เขียนเหล่านี้ชี้ให้เห็นการความสำคัญของการสกัดสารเหล่านี้ มันปัจจุบันมะเร็ง ต้านการอักเสบและต้านอนุมูลอิสระที่พักแห่งนี้ ในปัจจุบันงานวิจัย ขึ้นเป็นการสูงที่สุดในบรรดาสารต้านอนุมูลอิสระที่พบ ตาม ด้วย caffeicกรด อย่างไรก็ตาม ขัดกับตอร์เรส Mancera et al. (2011),พบในความเข้มข้นของ g−1 2.88 มิลลิกรัมกรด gallic DMกากกาแฟที่ไม่ใช่ ensiled และ 2.58 มิลลิกรัม g-1 DM ใน ensiledกากกาแฟชื่อ González et al. (2011) รายงานว่าหมักกากกาแฟกับซีอิ้วญี่ปุ่น Aspergillusลดลงเนื้อหารวมของกรด hidroxicinamic 34%อย่างไรก็ตาม เนื้อหาของกรด hidroxicinamic ฟรี ซึ่งไม่มีเชื่อมโยงกับผนังเซลล์ เพิ่มขึ้น 134% เหล่านี้ผู้เขียนเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มาประกอบกับการกระตุ้นการหลั่งของซีอิ้วญี่ปุ่น aspergillus บนผนังเซลล์ ซึ่งจะอธิบายคุณสมบัติ antioxidizing ของกากกาแฟหมักกรด caffeic ในกากกาแฟสามารถบางส่วนรับผิดชอบการผลิตของสารต้านอนุมูลอิสระ Gülcin (2006),วัดความจุของสารนี้ พบว่า caffeicกรดมีความจุในการต้านอนุมูลอิสระเพิ่มเติม 20.10% กว่า troloxซึ่งจะคล้ายกับ alpha tocopherol และ 54-70% ขึ้นกว่า tocopherolแม้ว่ากรด gallic พบในปริมาณต่ำกว่ากรดขึ้น และ caffeic กรด ก็อาจนำไปสู่การอนุมูลของกากกาแฟ มีกรด gallicมีที่ดักไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์มากกว่ากิจกรรม ตาม ด้วยกรด caffeic แล้ว โดยขึ้นกรด (Sroka และ Cisowski, 2003) ซาโต้ et al. (2011) พบว่า กรด caffeic มีกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระมากขึ้นกว่ากรดขึ้นเมื่อประเมินในหลอดทดลอง และในร่างกายคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระของกรด caffeic และกรดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าคาเฟอีนต่ำกว่าผู้ที่รายงาน
โดยเซโล et al, (2001) ที่สังเกตโดยเฉลี่ย
8.70 มิลลิกรัม G-1
ในการผลิตเยื่อกระดาษกาแฟแห้งจากสามสายพันธุ์
ที่ปลูกในบราซิล โมลินา, et al (1990), หมักกาแฟ
เยื่อกระดาษกับยูเรียและไดแคลเซียมฟอสเฟตและเชื้อมัน
ด้วยเชื้อรา Aspergillus ไนเจอร์พบว่าร้อยละของคาเฟอีน
ลดลง 9.80-7.2
มิลลิกรัมกิโลกรัม-1 แม้ว่าจะได้รับการ
รายงานว่าคาเฟอีนอาจจะเป็นปัจจัย จำกัด สำหรับการให้อาหารสัตว์ระดับที่แตกต่างของการรวมเยื่อกระดาษกาแฟลงไปใน
อาหารสัตว์ได้รับการทดสอบหมักหรือไม่ไม่ก่อให้เกิด
ปัญหาใด ๆ (Barrueta et al, 2000;. Furuscho การ์เซีย, et al ,
2000.. Bautista et al, 2005)
สารบางชนิดเช่นกรด caffeic (Gülcin, 2006),
กรดแกลลิ (คิม, et al, 2008) และกรด chlorogenic.
(Ohnishi et al, 1994) ซึ่งได้แสดงให้เห็นสารต้านอนุมูลอิสระ.
กำลังการผลิตได้ถูกพบในเยื่อกาแฟทั้งหมัก
และไม่หมักก่อนและหลังการหมัก กรด caffeic เป็น
สารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพที่จะถูกเปรียบเทียบกับอัลฟาโทโคฟีรอ
(Gülcin, 2006).
Molina, et al (1990) รายงานว่าการหมัก
ด้วยเชื้อรา Aspergillus ไนเจอร์ลดความเข้มข้นของ
โพลีฟีนโดยไม่ต้องระบุชนิดของโพลีฟีน.
นอกจากนี้เยื่อกรด chlorogenic มีการค้นพบในอื่น ๆ
ผลพลอยได้กาแฟเช่นเชอร์รี่, ผิวหนังและเมล็ดของ
กาแฟ (Murthy และ ไน, 2012).
Torres-Mancera et al, (2011) โดยใช้การสกัดเอนไซม์
วิธีการที่พบในเยื่อกาแฟ 5.20 mg / kg hidroxicinamic
กรดที่ 58.70% ตรงกับ chlorogenic
กรด 37.60% กรด caffeic, 2.10% กรด ferulic และ
1.50% ต่อกรด P-coumaric ผู้เขียนเหล่านี้ชี้ให้เห็น
ความสำคัญของการสกัดสารเหล่านี้เนื่องจากพวกเขา
นำเสนอมะเร็ง, ต้านการอักเสบและต้านอนุมูลอิสระ
คุณสมบัติ ในงานวิจัยปัจจุบัน chlorogenic เป็น
สูงที่สุดในบรรดาสารต้านอนุมูลอิสระที่พบตาม caffeic
กรด แต่ตรงกันข้ามกับตอร์เร-Mancera et al, (2011),
กรดฝรั่งเศสถูกตรวจพบในปริมาณ 2.88 มิลลิกรัม G-1
DM
ในเยื่อกาแฟไม่ใช่หมักและ 2.58 มิลลิกรัม G-1 DM ในหมัก
เยื่อกระดาษกาแฟ.
เรลลาอนซาเลซ, et al (2011) รายงานว่า
การหมักกากกาแฟด้วยเชื้อรา Aspergillus tamari
ลดลงเนื้อหาทั้งหมดของกรด hidroxicinamic 34%.
อย่างไรก็ตามเนื้อหาของกรด hidroxicinamic ฟรีซึ่ง
ไม่เชื่อมโยงกับผนังเซลล์เพิ่มขึ้น 134% เหล่านี้
ผู้เขียนนำมาประกอบการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้การกระทำของเอนไซม์ของ
เชื้อรา Aspergillus tamari บนผนังเซลล์ซึ่งจะอธิบาย
คุณสมบัติ antioxidizing เยื่อกาแฟหมัก.
กรด caffeic ปัจจุบันในการผลิตเยื่อกระดาษกาแฟสามารถเป็นส่วนหนึ่งที่
มีความรับผิดชอบสำหรับความจุสารต้านอนุมูลอิสระ Gülcin (2006),
การวัดความจุของสารนี้พบว่า caffeic
กรดมีความจุ 20.10% มากขึ้นกว่าสารต้านอนุมูลอิสระ Trolox,
ซึ่งเป็นคล้ายกับอัลฟาโทโคฟีรอและ 54-70% มากขึ้น
กว่าโทโคฟีรอ.
แม้ว่าฝรั่งเศสกรดที่พบในจำนวนเงินที่ต่ำกว่า
กว่ากรด chlorogenic และกรด caffeic ก็อาจจะมีส่วนร่วม
กับกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของเยื่อกระดาษกาแฟ กรดฝรั่งเศสได้
รับการพิสูจน์แล้วว่าจะมีการวางกับดักไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์มากขึ้น
กิจกรรมตามด้วยกรด caffeic แล้วโดย chlorogenic
กรด (Sroka และ Cisowski, 2003) Sato, et al (2011) พบว่ากรด caffeic มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูงกว่า
กรด chlorogenic เมื่อมีการประเมินในหลอดทดลองและในร่างกาย
สารต้านอนุมูลอิสระคุณสมบัติของกรด caffeic และกรด chlorogenic