In drear-nighted December, Too happ

In drear-nighted December,
Too happy, happy tree,
Thy branches ne'er remember
Their green felicity:
The north cannot undo them
With a sleety whistle through them;
Nor frozen thawings glue them
From budding at the prime.
In drear-nighted December,
Too happy, happy brook,
Thy bubblings ne'er remember
Apollo's summer look;
But with a sweet forgetting,
They stay their crystal fretting,
Never, never petting
About the frozen time.

Ah! would 'twere so with many
A gentle girl and boy!
But were there ever any
Writhed not at passed joy?
The feel of not to feel it,
When there is none to heal it
Nor numbed sense to steel it,
Was never said in rhyme.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในซึมเศร้า-nighted ธันวาคม
มีความสุขเกินไปต้นไม้มีความสุข
สาขาของพระองค์ไม่เคยจำ
ความสุขของพวกเขาสีเขียว:
เหนือไม่สามารถยกเลิกการให้พวกเขา
ด้วยการเป่านกหวีด sleety ผ่านพวกเขา;
ไม่ thawings แช่แข็งกาวพวกเขา
จากรุ่นที่สำคัญ.
ในเดือนธันวาคมซึมเศร้า-nighted ,
มีความสุขเกินไปลำธารที่มีความสุข
ของเจ้า Bubblings ไม่เคยจำได้ว่า
ดูฤดูร้อนอพอลโล;
แต่ด้วยลืมหวาน
พวกเขาอยู่ fretting คริสตัลของพวกเขา
ไม่เคยไม่เคยลูบคลำ
เกี่ยวกับเวลาที่แช่แข็ง. Ah! จะ 'twere ให้กับหลายสาวอ่อนโยนและเด็ก! แต่มีเคยใด ๆดิ้นพราดไม่ได้อยู่ที่ความสุขผ่าน? ความรู้สึกของการที่จะไม่รู้สึกว่าเมื่อไม่มีผู้ใดที่จะรักษามันไม่รู้สึกชาเหล็กมันก็ไม่เคยกล่าวในการสัมผัส .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน drear nighted ธันวาคม
มีความสุข , ต้นไม้มีความสุข
สาขาของท่านไม่เคยจำ
ความสุขสีเขียวของพวกเขาไม่สามารถยกเลิกได้

เหนือกับนกหวีด sleety ผ่านพวกเขา ;
หรือแช่แข็ง thawings กาวพวกเขา
จากรุ่นที่นายกรัฐมนตรี drear nighted

ในเดือนธันวาคมด้วยแฮปปี้ แฮปปี้
ของลำธาร bubblings ไม่เคยจำ
ดู Apollo เป็นฤดูร้อน ;
แต่ด้วยความหวานของคริสตัลอยู่ลืม

ความกลุ้มใจไม่เคย , ไม่เคยลูบคลำ
เกี่ยวกับแช่แข็งเวลา

อ๊ะ ! จะ twere ดังนั้นหลาย
เป็นสุภาพสตรีและเด็ก ! แต่เคยมีใด ๆ

writhed ไม่ผ่านจอย
รู้สึกไม่สึก ,
เมื่อไม่มีผู้ใดที่จะรักษามันหรือรู้สึกชาๆ

เคยบอกว่าเหล็กมันในบทกวี