The moral of the story is pretty cl

The moral of the story is pretty clear, and revealed at the end when Pi is forced to tell alternate version of the story to Japanese investigators… with a sailor with a broken leg, a French cook, Pi, and Pi’s mother. Eventually, we realize that the zebra is the sailor, the hyena is the cook, and the orangutan is Pi’s mother, and the tiger, Richard Parker, is actually Pi. The details of cannibalism and savagery are gruesome. Finally, Pi simply asks the author, “Which story do you prefer?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิทานเรื่องจะสวยใส และการเปิดเผยในตอนท้ายเมื่อปี่ถูกบังคับให้บอกเรื่องราวการสืบสวนญี่ปุ่น...รุ่นอื่นกับเธอด้วยขาหัก อาหารฝรั่งเศส ปี่ ปี่ของมารดา ในที่สุด เรารู้ว่า ม้าลายเป็น วงศ์ไฮยีน่าจะทำ และอุรังอุตังเป็นแม่ของพี่ และไทเกอร์ ริชาร์ดปาร์คเกอร์ พี่จริง รายละเอียดของ cannibalism savagery สยดสยองได้ ในที่สุด พี่ก็ถามผู้เขียน "เรื่องที่คุณต้องการ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณธรรมของเรื่องราวที่มีความชัดเจนสวยและเผยให้เห็นในตอนท้ายเมื่อ Pi ถูกบังคับให้บอกรุ่นอื่นของเรื่องที่ผู้ตรวจสอบญี่ปุ่น ... กับทหารเรือที่มีขาหักที่ปรุงอาหารฝรั่งเศส, Pi และแม่ของพี่ ในที่สุดเราตระหนักดีว่าม้าลายเป็นทหารเรือที่เป็นหมาปรุงอาหารและลิงอุรังอุตังเป็นแม่พี่และเสือ, ริชาร์ดปาร์คเกอร์เป็นจริง Pi รายละเอียดของกินกันและโหดเหี้ยมเป็นที่น่าสยดสยอง ในที่สุดพี่ก็ถามผู้เขียน "ซึ่งเรื่องที่คุณชอบ?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณธรรมของเรื่องราวคือ ค่อนข้างชัดเจน และเปิดเผยในตอนท้ายเมื่อปี่ถูกบังคับให้บอกรุ่นอื่นของเรื่องราวการสอบสวน . . . . . . . ญี่ปุ่นกับทหารเรือกับขาหัก , ภาษาฝรั่งเศสปรุงอาหาร , PI , และแม่พิ . ในที่สุด เราตระหนักดีว่า ม้าลายเป็นกะลาสี ไฮยีน่าเป็นคนครัว และอุรังอุตังแม่พาย และเสือ ริชาร์ด พาร์เกอร์ คือ piรายละเอียดของข่าว และความดุร้ายจะน่ากลัว ในที่สุด พี่ก็ขอให้ผู้เขียน " เรื่องใดที่คุณชอบ ? "