ฤดูที่ฉันชอบ
วันนี้ฉันตื่นมาพร้อมกับลมหนาวแบบเอื่อยๆ มันคงเป็นสัญญาเตือนแล้วสินะ ว่าลมหนาวกำลังจะมาเยื่อนอีกครั้ง แล้วครั้งนี้ลมหนาวจะมาจริงๆหรือจะหลอกกันอีกนะ เวลาอยู่บ้านฉันชอบบรรยากาศแบบอากาศกำลังเริ่มฤดูหนาว เพราะฉันจะได้กลิ่นไปเย็นๆพัดผ่าน ฉันไม่ชอบกากาศที่มันหนาวเย็นมาก แต่ถ้าไปเที่ยตามเขาฉันชอบบรรยากาศตอนที่ฝนลงเม็ดปรอยๆ หรือไม่ก็บรรยากาศหลังฝนตกแบบให้พอชุ่มชื่นหัวใจ ฉันชอบมองดูต้นไม่ใบหญ้าที่เขียวขจี ฉันชอบมองดูหยดน้ำฝยที่ค้างตามยอดหญ้ายอกใบไม้ แล้วมันค่อยๆร่วงลงที่ละหยุด ที่ละหยด เวลาฝนตกพร่ำๆฉันชอบกลิ่นดินจัง ดูมันสดชื่น หลังฝนตกฉันชอบเดินเท้าเปล่ากับหญ้านุ่มๆเขียวๆ ดูผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก คงเพราะฉันถูกปลูกฝังมาแต่เด็กๆ ว่าเวลาที่ไม่สบายที่บ้านก็จะชอบให้เดินเท้าเปล่ากับดินกับหญ้า เพราะยายบอกว่าเวลาไม่สบายเดินที่ดินเดินที่หญ้าที่เราเหยียบ เขาจะดูดความไม่สบายจากตัวเราออกไป ฉันก็เชื่ออย่างนั้นมาโดยตลอดนะ ส่วนช่วงเวลาฤดูหนาว ฉันจะชอบออกมาสูญอากาศยามเช้า ยิ่งช่วงที่พระอาทิตย์กำลังจะส่องแสง ฉันว่าบรรยากาศตอนนั้นมันดูดีมากๆเลยนะ แต่ทั้งฤดูฝน และฤดูหนาว ก็พัดพาเอาความรู้สึกต่างๆที่ต่างกันไปมาสู้ฉัน นี่แหละมั้งเสนห์ของ 2 ฤดูนี้