Patients in this study have been vi

Patients in this study have been visiting a RN for lifestyle
discussions from three to several visits during four
years. Those patients who have been on several visits
could not specify how many lifestyle discussions they
had and the RNs were either not asked how many times
each patient had met her for lifestyle discussions, which
can be seen as a limitation. Furthermore, there was no
feedback from the interviewer to the RN about the interviews
with the patients. In order to achieve lifestyle
changes Miller & Rollnick [24] describe that patients
need to be exposed to a certain “dose” of MI. The number
of lifestyle discussions can thus be related to the patients’
experience. Nevertheless the result shows that the
patients are unanimous in their positive experience of
MI whether they have been on many or few visits, which
may be because they have experienced the spirit of MI.
This has previously been described by Miller & Rollnick
[15] as very important for MI. The result of the present
study might therefore be important to better understand
patients’ perceptions of provider interactions between
the patient and RN when MI is employed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยในการศึกษานี้มีการเข้าชม RN สำหรับชีวิตสนทนาที่ 3 เยี่ยมชมหลายระหว่างสี่ปี ผู้ป่วยเหล่านั้นที่ทำงานบนหลายชมสามารถระบุจำนวนสนทนาชีวิตพวกเขามี และ RNs ได้อาจไม่ถามกี่ครั้งผู้ป่วยแต่ละได้พบเธอชีวิตสนทนา ซึ่งสามารถมองเห็นเป็นข้อจำกัด นอกจากนี้ มีไม่ความคิดเห็นจากทีมงานที่ไป RN เกี่ยวกับการสัมภาษณ์กับผู้ป่วย เพื่อชีวิตเปลี่ยนแปลงมิลเลอร์และ Rollnick [24] อธิบายให้ผู้ป่วยต้องถูกแน่นอน "ปริมาณ" ของ MI หมายเลขของชีวิต สนทนาสามารถจึงเกี่ยวข้องกับผู้ป่วยประสบการณ์ อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าการผู้ป่วยจะเป็นเอกฉันท์ในประสบการณ์ของพวกเขาบวกMI ว่า พวกเขามีจำนวนมากหรือน้อยเข้าชม ที่อาจเป็น เพราะพวกเขามีประสบการณ์จิตวิญญาณของ MIนี้มีการอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ โดยมิลเลอร์และ Rollnick[15] เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับ MI ผลของปัจจุบันศึกษาดังนั้นอาจต้องเข้าใจผู้ป่วยรับรู้ของผู้ให้บริการการโต้ตอบระหว่างผู้ป่วยและ RN เมื่อ MI เป็นลูกจ้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยในการศึกษานี้ได้รับการเยี่ยมชม RN สำหรับการดำเนินชีวิต
การอภิปรายจากสามถึงหลายครั้งในช่วงสี่
ปีที่ผ่านมา ผู้ป่วยที่ได้รับในหลายครั้ง
ไม่สามารถระบุจำนวนการอภิปรายวิถีชีวิตของพวกเขา
และมี RNs ได้รับอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ถามว่ากี่ครั้งที่
ผู้ป่วยแต่ละรายได้พบเธอสำหรับการอภิปรายการดำเนินชีวิตซึ่ง
สามารถมองเห็นเป็นข้อ จำกัด นอกจากนี้ยังไม่มี
การตอบรับจากผู้สัมภาษณ์จะ RN เกี่ยวกับการสัมภาษณ์
กับผู้ป่วย เพื่อให้บรรลุการดำเนินชีวิตที่
เปลี่ยนแปลง Miller & Rollnick [24] อธิบายว่าผู้ป่วย
จะต้องมีการสัมผัสกับบางอย่าง "ปริมาณ" ของ MI จำนวน
ของการอภิปรายการดำเนินชีวิตจึงสามารถที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยที่มี
ประสบการณ์ แต่ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่า
ผู้ป่วยมีความเป็นเอกฉันท์ในประสบการณ์ที่ดีของพวกเขา
MI ว่าพวกเขาได้รับในการเข้าชมมากหรือน้อยซึ่ง
อาจจะเป็นเพราะพวกเขามีประสบการณ์จิตวิญญาณของ MI.
นี้ได้รับการอธิบายโดยก่อนหน้านี้มิลเลอร์และ Rollnick
[15] เช่น สิ่งที่สำคัญมากสำหรับ MI ผลในปัจจุบัน
การศึกษาดังนั้นจึงอาจจะมีความสำคัญในการทำความเข้าใจ
การรับรู้ของผู้ป่วยของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ให้บริการ
ผู้ป่วยและ RN เมื่อ MI เป็นลูกจ้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วยในการศึกษานี้ได้รับการเข้าเยี่ยมชม RN วิถีชีวิต
จากสามถึงสี่
หลายเข้าชมในระหว่างปี ผู้ป่วยที่ได้รับการเยี่ยมชมหลาย
ไม่สามารถระบุจำนวนได้ และไลฟ์สไตล์การสนทนาพวกเขา
rn แต่ก็ไม่มี ถามกี่ครั้ง
คนไข้แต่ละคนได้พบนางอภิปรายวิถีชีวิตซึ่ง
สามารถเห็นเป็นข้อจำกัด นอกจากนี้ไม่มี
ความคิดเห็นจากผู้สัมภาษณ์ให้ Rn เกี่ยวกับการสัมภาษณ์
กับผู้ป่วย เพื่อบรรลุการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต
มิลเลอร์& rollnick [ 24 ] อธิบายว่าผู้ป่วย
ต้องถูกแน่นอน " ปริมาณ " ของมิ หมายเลข
วิถีชีวิตการอภิปรายจึงสามารถที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วย
ประสบการณ์ อย่างไรก็ตาม ผลการศึกษาพบว่า ผู้ป่วยจะเป็นเอกฉันท์ในประสบการณ์

บวกของมิว่าพวกเขาได้รับมากหรือน้อยครั้ง ซึ่ง
อาจเป็นเพราะพวกเขาได้พบวิญญาณของมิ .
นี้ได้เคยถูกอธิบายโดยมิลเลอร์& rollnick
[ 15 ] เป็นสิ่งสำคัญมากเพื่อมี ผลการศึกษาครั้งนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะ
อาจเข้าใจ
ผู้ป่วยรับรู้ของผู้ให้บริการปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยและพยาบาล
เมื่อมีใช้