Improvements in end-of-life decisio

Improvements in end-of-life decision making[edit]
Currently only a small fraction of patients (about 15%) have clear directions in the form of a living will or a health care proxy in place to advise family members or physicians of their end-of-life wishes.[114] This leads to uncomfortable questions if the patient suddenly no longer has the ability to speak for themselves when answers are needed to important medical questions. Even if a patient has selected a proxy they may, "be guilt-ridden, wondering whether they acted too hastily or if their decision was inconsistent with the patient's desires".[115]

In order to preempt some of the difficulties that are associated with end-of-life care many medical schools and nursing programs now stress the importance of early discussions with the patient about their wishes and planning for the future.[114] Unfortunately, since the views concerning physician assisted suicide are so polarized, many doctors are reluctant to discuss withholding and withdrawing life-sustaining treatment. In fact, in a recent study of 58 physicians, 19 admitted that they did not feel comfortable discussing end-of-life care with their patients.[116]

In an effort to change the apprehension that is associated with end-of-life care new techniques are being explored to ensure more doctor to patient communication including:

analyzing the cognitive ability of patients to make their own decisions regarding end-of-life care[114]
encouraging doctors to initiate end-of-life conversations[114]
making sure that patients are made fully aware of all options regarding their personal medical treatment[114]
providing counseling and support for families of patients especially in situations where a decision to remove life support and/or stop treatment is involved[117]
In short, there are two major ways in which the physicians can more easily be made aware of the wishes of their patients. The first simply involves participation in the informed consent process, or "engaging competent patients in comprehensive discussions of treatment options and likely outcomes".[118] The second of these methods involves advance care planning which ensures that patients tell their doctors exactly what they wish to be done in case a medical emergency arises in which they are not able to speak for themselves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปรับปรุงในส่วนท้ายของชีวิตการตัดสินใจ [แก้ไข]
ขณะนี้มีเพียงส่วนเล็ก ๆ ของผู้ป่วย (ประมาณ 15%) มีทิศทางที่ชัดเจนในรูปแบบของที่อยู่อาศัยหรือจะมอบฉันทะการดูแลสุขภาพในสถานที่ที่จะให้คำแนะนำสมาชิกในครอบครัวหรือแพทย์ของการสิ้นสุดของพวกเขา -of ชีวิตมีความประสงค์. [114] นี้นำไปสู่คำถามอึดอัดถ้าผู้ป่วยก็ไม่ได้มีความสามารถในการพูดสำหรับตัวเองเมื่อมีความจำเป็นตอบคำถามทางการแพทย์ที่สำคัญ แม้ว่าผู้ป่วยได้เลือกพร็อกซี่ที่พวกเขาอาจจะ "เป็นความรู้สึกผิดสลัดสงสัยว่าพวกเขาทำหน้าที่มากเกินไปอย่างเร่งรีบหรือถ้าตัดสินใจของพวกเขาก็ไม่สอดคล้องกับความต้องการของผู้ป่วย". [115] เพื่อที่จะยึดเอาเสียก่อนบางส่วนของปัญหาที่เกี่ยวข้องกับ ในตอนท้ายของชีวิตการดูแลโรงเรียนแพทย์จำนวนมากและโปรแกรมการพยาบาลในขณะนี้เน้นความสำคัญของการอภิปรายในช่วงต้นกับผู้ป่วยเกี่ยวกับความปรารถนาของพวกเขาและการวางแผนสำหรับอนาคต. [114] แต่น่าเสียดายที่ตั้งแต่มุมมองเกี่ยวกับการแพทย์ช่วยฆ่าตัวตายเป็นขั้วเพื่อให้แพทย์จำนวนมาก ไม่เต็มใจที่จะหารือเกี่ยวกับการหัก ณ ที่จ่ายและถอนเงินรักษาชีวิตอย่างยั่งยืน ในความเป็นจริงในการศึกษาล่าสุดจาก 58 แพทย์ 19 ยอมรับว่าพวกเขาไม่ได้รู้สึกสะดวกสบายในการอภิปรายการดูแลปลายของชีวิตกับผู้ป่วยของพวกเขา. [116] ในความพยายามที่จะเปลี่ยนความเข้าใจที่เกี่ยวข้องกับการดูแลปลายของชีวิต เทคนิคใหม่ ๆ มีการสำรวจเพื่อให้แน่ใจว่าแพทย์มากขึ้นในการสื่อสารของผู้ป่วยรวมถึงการวิเคราะห์ความสามารถทางปัญญาของผู้ป่วยในการตัดสินใจของตัวเองเกี่ยวกับการสิ้นสุดของชีวิตการดูแล [114] ส่งเสริมให้แพทย์ที่จะเริ่มต้นการสนทนาสิ้นสุดของชีวิต [114] การทำให้แน่ใจว่า ว่าผู้ป่วยจะทำอย่างเต็มที่ตระหนักถึงตัวเลือกทั้งหมดที่เกี่ยวกับการรักษาพยาบาลของพวกเขาส่วนบุคคล [114] ให้คำปรึกษาและการสนับสนุนสำหรับครอบครัวของผู้ป่วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่การตัดสินใจที่จะเอาการช่วยชีวิตและ / หรือหยุดการรักษาที่มีส่วนเกี่ยวข้อง [117] ในระยะสั้นมี สองวิธีที่สำคัญในการที่แพทย์ได้ง่ายขึ้นสามารถรับรู้ถึงความต้องการของผู้ป่วยของพวกเขา เพียงครั้งแรกที่เกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมในกระบวนการความยินยอมหรือ "การมีส่วนร่วมของผู้ป่วยที่มีความสามารถในการอภิปรายที่ครอบคลุมของตัวเลือกการรักษาและผลแนวโน้ม". [118] ที่สองของวิธีการเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการวางแผนล่วงหน้าในการดูแลซึ่งทำให้มั่นใจได้ว่าผู้ป่วยที่แพทย์ของพวกเขาบอกว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการ ที่จะทำในกรณีที่เกิดเหตุฉุกเฉินทางการแพทย์ที่พวกเขาไม่สามารถที่จะพูดสำหรับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการปรับปรุงการตัดสินใจสุดท้ายของชีวิต [ แก้ไข ]
ในปัจจุบันเพียงเศษเล็ก ๆของผู้ป่วย ( ประมาณ 15 % ) มีทิศทางที่ชัดเจนในรูปแบบของพินัยกรรมหรือความปรารถนาในการดูแลสุขภาพพร็อกซีในสถานที่ที่จะแนะนำสมาชิกในครอบครัวหรือแพทย์ของการสิ้นสุดของชีวิตของพวกเขา[ 114 ] นี้นำไปสู่คำถามอึดอัดถ้าผู้ป่วยก็ไม่มีความสามารถที่จะพูดสำหรับตัวเองเมื่อคำตอบเป็นคำถามทางการแพทย์ที่สำคัญ ถ้าผู้ป่วยมีเลือกพร็อกซี่พวกเขาอาจจะรู้สึกผิด ขี่สงสัยว่าพวกเขาทำเร่งรีบเกินไป หรือถ้าไม่สอดคล้องกับการตัดสินใจของตนปรารถนา " คนไข้ [ 115 ]

เพื่อจับจองเป็นเจ้าของบางส่วนของปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการดูแลปลายของชีวิตโรงเรียนแพทย์และพยาบาลโปรแกรมตอนนี้ความเครียดความสำคัญของการอภิปรายในช่วงต้นกับผู้ป่วยเกี่ยวกับความปรารถนาและการวางแผนสำหรับอนาคต [ 114 ] ขออภัย เนื่องจากมุมมองที่เกี่ยวกับแพทย์การฆ่าตัวตายจึงขั้ว ,แพทย์จำนวนมากไม่เต็มใจที่จะหารือเกี่ยวกับการถอนชีวิตที่ยั่งยืนและการรักษา ในความเป็นจริง ในการศึกษาล่าสุดของ 58 แพทย์ 19 ยอมรับว่าพวกเขาไม่ได้รู้สึกสบายคุยดูแลสิ้นสุดของชีวิตกับผู้ป่วยของพวกเขา . [ 116 ]

ในความพยายามที่จะเปลี่ยนความกลัวที่เกี่ยวข้องกับการดูแลปลายของชีวิตเทคนิคใหม่ที่ถูกสำรวจเพื่อให้แน่ใจว่าผู้ป่วยแพทย์มากขึ้นเพื่อการสื่อสารรวมถึง :

วิเคราะห์ความสามารถในการรับรู้ของผู้ป่วยต่อการตัดสินใจของตนเองเกี่ยวกับการดูแลสิ้นสุดของชีวิต [ 114 ]
ให้กำลังใจแพทย์ เพื่อเริ่มต้นการสนทนา [ 114 ]
สุดท้ายของชีวิตตรวจสอบให้แน่ใจว่าผู้ป่วยได้ตระหนักถึงตัวเลือกทั้งหมดเกี่ยวกับส่วนตัวของพวกเขา การรักษา [ 114 ]
การให้คำแนะนำและการสนับสนุนสำหรับครอบครัวของผู้ป่วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่ตัดสินใจที่จะเอาชีวิตสนับสนุนและ / หรือหยุดการรักษา เกี่ยวข้อง [ 117 ]
ในสั้น มีสองวิธีหลักที่แพทย์สามารถเพิ่มเติมได้อย่างง่ายดาย จะทำให้ทราบถึงความต้องการของผู้ป่วยครั้งแรกเพียงเกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมในการแจ้งยินยอมกระบวนการ " มีส่วนร่วมในการอภิปรายหรือมีผู้ป่วยครอบคลุมของตัวเลือกการรักษาและผล " มาก[ 118 ] ตัวที่สองของวิธีการเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการวางแผนการดูแลล่วงหน้าซึ่งช่วยให้มั่นใจว่าผู้ป่วยบอกแพทย์ของพวกเขาว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการจะทำในกรณีฉุกเฉินทางการแพทย์เกิดขึ้นที่พวกเขาไม่สามารถที่จะพูดสำหรับตัวเอง