Anna Sewell was born on 30 March 18

Anna Sewell was born on 30 March 1820 in Great
Yarmouth, Norfolk, England. Her father was a bank
manager and her mother was a popular writer of books
for young people. The family were Quakers and strongly
believed that they should show love for all and compassion
for those in less fortunate circumstances. This also
included the animals that shared their lives.
In Victorian England, horses were used in industry, and
were often treated badly. Anna and her mother were
appalled if they saw a horse being mistreated and often
showed their disapproval to the horse’s owner.
When she was fourteen, Anna suffered a fall in which she
injured her knee. This never healed and left her unable
to walk without the help of a crutch. Over the following
years, she became increasingly disabled. However, she
learnt to drive a horse-drawn carriage and took great
pleasure in taking her father to and from the station on his
way to work. She was a very skilled driver and was known
for her ability to control the horses by the sound of her
voice alone. She often drove with a very loose rein and
never used a whip.
Anna was very concerned about the humane treatment
of animals and her Quaker beliefs meant that she was
opposed to tormenting animals for pleasure and to
hunting for sport. After reading an essay on animals by
Horace Bushnell (a leading American theologian), Anna
declared that she wished ‘to induce kindness, sympathy,
and an understanding treatment of horses’.
Sewell’s introduction to writing began in her youth when
she helped to edit her mother’s books. During the last
seven or eight years of her life, Sewell was confined to her
house due to her failing health. She spent this time writing
Black Beauty, a fictional autobiography of a gentle horse,
which drew on all her memories of the abusive treatment
she had seen. Unfortunately, Sewell never saw the eventual
success of her book. She died on 25 April 1878, only
a year after Black Beauty was published. Ironically, at
Sewell’s funeral her mother noticed that all the horses in
the funeral procession were wearing bearing reins and she
insisted that they be removed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Sewell แอนนาเกิด 30 1820 มีนาคมในดียาร์เมาท์ โฟล์ค อังกฤษ พ่อของเธอถูกธนาคารผู้จัดการและแม่ของเธอเป็นนักเขียนยอดนิยมของหนังสือสำหรับคนหนุ่มสาว ครอบครัวถูก Quakers และขอเชื่อว่า พวกเขาควรแสดงเมตตาและความรักทั้งหมดสำหรับผู้ที่อยู่ในน้อยกว่ากรณีโชคดี นี้ยังรวมสัตว์ที่ร่วมชีวิตของพวกเขาในอังกฤษวิคตอเรียน ม้าถูกใช้ในอุตสาหกรรม และก็มักจะถือว่าไม่ดี แอนนาและแม่ของเธอappalled ถ้าเห็นม้ากำลังทำ และมักจะพบความผิดหวังของพวกเขากับเจ้าของม้าเมื่อเธอ 14 แอนนารับความเดือดร้อนอยู่ในที่เธอบาดเจ็บเข่าของเธอ นี้ไม่เคย healed และทิ้งเธอไม่เดิน โดยใช้ crutch มี ช่วงต่อไปนี้ปี เธอเป็นมากขึ้นงาน อย่างไรก็ตาม เธอเรียนขับรถที่ออกม้า และใช้เวลามากความสุข ในการทำให้พ่อของเธอ และ จากสถานีบนเขาวิธีการทำงาน เธอถูกควบคุมมากฝีมือ และเป็นที่รู้จักกันสำหรับความสามารถในการควบคุมม้า โดยเสียงของเธอของเธอเสียงเพียงอย่างเดียว เธอมักจะขับรถ ด้วยบังเหียนหลวมมาก และไม่เคยใช้เป็นแส้แอนนามีความกังวลมากเกี่ยวกับการรักษามนุษยธรรมของสัตว์และความเชื่อของเธอ Quaker หมายความ ว่า เธอตรงข้ามกับ tormenting สัตว์ เพื่อความสุข และการการล่าสัตว์สำหรับกีฬา หลังจากอ่านการเรียงในสัตว์ด้วยฮอเรซ Bushnell (เป็นชั้นนำอเมริกันนักบวช), แอนนาประกาศว่า เธอปรารถนา ' ชวนเมตตา เห็นใจและรักษาความเข้าใจผิดของม้าเริ่มเขียนบทนำของ Sewell ในเยาวชนของเธอเมื่อเธอช่วยแก้ไขหนังสือของแม่ของเธอ ในช่วงสุดท้ายเจ็ดแปดปีของชีวิต Sewell ถูกขังเธอบ้านเนื่องจากสุขภาพของเธอล้มเหลว เธอใช้เวลาการเขียนครั้งนี้สีดำสวยงาม อัตชีวประวัติสมมติของม้าที่นุ่มนวลที่วาดไว้ในทรงจำของเธอทั้งหมดของการรักษาคำผรุสวาทเธอได้เห็น อับ Sewell ไม่เคยเห็นที่สุดความสำเร็จของหนังสือของเธอ เธอตายบน 25 เมษายนค.ศ. 1878 เท่านั้นปีหลังจากดำงามถูกเผยแพร่ แดกดัน ที่ของ Sewell ศพแม่ของเธอสังเกตเห็นที่ม้าทั้งหมดในขบวนศพถูกสวมใส่บังเหียนแบริ่งและเธอยืนยันว่า พวกเขาถูกเอาออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอนนาซีเวลล์เกิดเมื่อวันที่ 30 มีนาคม 1820 ใน Great
Yarmouth, นอร์โฟล์คประเทศอังกฤษ พ่อของเธอเป็นธนาคาร
ผู้จัดการและแม่ของเธอเป็นนักเขียนหนังสือที่เป็นที่นิยม
สำหรับคนหนุ่มสาว ครอบครัวเควกเกอร์และขอ
เชื่อว่าพวกเขาควรจะแสดงความรักสำหรับทุกคนและความเห็นอกเห็นใจ
สำหรับผู้ที่อยู่ในสถานการณ์ที่โชคดีน้อย นอกจากนี้ยัง
รวมถึงสัตว์ที่ใช้ร่วมกันชีวิตของพวกเขา.
ในวิคตอเรียอังกฤษม้าถูกนำมาใช้ในอุตสาหกรรมและ
ได้รับการรักษามักจะไม่ดี แอนนาและแม่ของเธอถูก
ตกใจถ้าพวกเขาเห็นม้าถูกทำร้ายและมักจะ
แสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจของพวกเขาให้กับเจ้าของม้า.
เมื่อเธออายุสิบสี่แอนนาได้รับความเดือดร้อนตกอยู่ในที่เธอ
ได้รับบาดเจ็บที่หัวเข่าของเธอ นี้ไม่เคยได้รับการเยียวยาและปล่อยให้เธอไม่สามารถ
ที่จะเดินไปโดยความช่วยเหลือของไม้ยันรักแร้ ต่อไปนี้กว่า
ปีที่ผ่านมาเธอก็กลายเป็นคนพิการมากขึ้น อย่างไรก็ตามเธอ
ได้เรียนรู้ที่จะขับรถม้าและเอาที่ดี
มีความสุขในการที่พ่อของเธอไปและกลับจากสถานีของเขา
วิธีการทำงาน เธอเป็นคนขับรถที่มีทักษะมากและเป็นที่รู้จัก
สำหรับความสามารถในการควบคุมม้าด้วยเสียงของเธอ
เสียงเพียงอย่างเดียว เธอมักจะขับรถด้วยบังเหียนหลวมมากและ
ไม่เคยใช้แส้.
แอนนาเป็นกังวลมากเกี่ยวกับการรักษาอย่างมีมนุษยธรรม
ของสัตว์และความเชื่อเควกเกอร์ของเธอหมายความว่าเธอได้รับ
เมื่อเทียบกับการทรมานสัตว์เพื่อความสุขและ
การล่าสัตว์สำหรับการเล่นกีฬา หลังจากที่ได้อ่านเรียงความในสัตว์โดย
ฮอเรซเนลล์ (นักบวชชั้นนำชาวอเมริกัน), แอนนา
บอกว่าเธออยากที่จะก่อให้เกิดความเมตตาเห็นอกเห็นใจ
และการรักษาความเข้าใจของม้า.
แนะนำซีเวลล์กับการเขียนเริ่มในวัยหนุ่มของเธอเมื่อ
เธอช่วยในการแก้ไขของเธอ หนังสือของแม่ ในช่วง
เจ็ดหรือแปดปีในชีวิตของเธอ, ซีเวลล์ถูกกักตัวไว้ที่เธอ
บ้านเนื่องจากสุขภาพความล้มเหลวของเธอ เธอใช้เวลาเขียนนี้
สีดำความงาม, หนังสืออัตชีวประวัติของตัวละครม้าอ่อนโยน
ที่ดึงความทรงจำของเธอทั้งหมดของการรักษาที่ไม่เหมาะสม
เธอได้เห็น แต่น่าเสียดายที่ซีเวลล์ไม่เคยเห็นในที่สุด
ความสำเร็จของหนังสือของเธอ เธอเสียชีวิตเมื่อวันที่ 25 เมษายน 1878 เพียง
หนึ่งปีหลังจากที่แบล็กบิวตี้รับการตีพิมพ์ กระแทกแดกดันที่
งานศพของซีเวลล์แม่ของเธอสังเกตเห็นว่าม้าใน
ขบวนแห่ศพสวมบังเหียนแบริ่งและเธอ
ยืนยันว่าพวกเขาจะถูกลบออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนนา ซีเวลล์ เกิดวันที่ 30 มีนาคม 1820 ในดี
Yarmouth นอร์ฟอล์ก , อังกฤษ พ่อของเธอเคยเป็นผู้จัดการธนาคาร
และแม่ของเธอเป็นนักเขียนยอดนิยมของหนังสือ
สำหรับคนหนุ่มสาว ครอบครัวอังกฤษ และขอ
เชื่อว่าพวกเขาควรจะแสดงความรักและเมตตา
สําหรับผู้ที่โชคดีน้อยกว่าสถานการณ์ นี้ยัง
รวมสัตว์ที่แบ่งปันชีวิตของพวกเขา .
ในวิคตอเรียอังกฤษม้าถูกใช้ในอุตสาหกรรมและ
มักจะถือว่าไม่ดี แอนนากับแม่ของเธอ
ตกใจถ้าพวกเขาเห็นม้าถูกทารุณและมักจะ
พบที่มเจ้าของม้า .
เมื่อเธออายุได้สิบสี่ปี แอนนา ทรมานอยู่ในที่เธอ
บาดเจ็บเข่าของเธอ นี้ไม่เคยหายและไม่สามารถเดิน
ซ้ายของเธอโดยไม่ต้องช่วยเหลือของไม้ยันรักแร้ กว่า
ปีต่อไปนี้เธอกลายเป็นคนพิการมากขึ้น แต่เธอ
เรียนขับหลังม้าและพาเยี่ยม
พอใจที่จะให้พ่อของเธอ และจากสถานีบนเขา
วิธีการทำงาน เธอเป็นคนขับมีฝีมือมากและเป็นที่รู้จัก
เธอสามารถควบคุมม้าเสียงของเธอ
อยู่คนเดียว เธอมักจะขับรถกับบังเหียนหลวมมากและ

ไม่เคยใช้แส้แอนนาเป็นกังวลมากเกี่ยวกับการรักษาอย่างมีมนุษยธรรมของสัตว์และนาง
เควกเกอร์ความเชื่อหมายถึงว่าเธอ
นอกคอกทรมานสัตว์เพื่อความสุข และเพื่อ
ล่าเพื่อการกีฬา หลังจากอ่านบทความเกี่ยวกับสัตว์โดย
ฮอเรซ บุชเนลล์ ( ผู้นำอเมริกันนักบวช ) , แอนนา
ประกาศว่าเธอต้องการ ' เพื่อก่อให้เกิดความเมตตา เห็นใจ และรักษาความเข้าใจของม้า

' 'ซีเวลล์คือการเขียนเริ่มในวัยเยาว์เมื่อ
เธอช่วยแก้ไขหนังสือของแม่เธอ ในช่วง
เจ็ดหรือแปดปีของชีวิตของเธอ ซีเวลล์ถูกกักขังที่บ้าน
เนื่องจากเธอป่วย เธอใช้เวลานี้เวลาเขียน
ความงามสีดำ อัตชีวประวัติของผู้สวมม้าอ่อนโยน
ซึ่งดึงความทรงจำทั้งหมดของใช้การรักษา
เธอได้เห็น ขออภัยซีเวลล์ยังไม่เคยเห็นความสำเร็จในที่สุด
หนังสือของเธอ เธอตายเมื่อวันที่ 25 เมษายน ค.ศ. 1876 ,
1 ปี หลังดำ ถูกตีพิมพ์ แดกดันที่
ซีเวลล์งานศพแม่สังเกตเห็นว่าม้าในขบวนงานศพใส่แบริ่ง

บังเหียน และเธอยืนยันว่าพวกเขาจะลบออก