The participants remaining in the a

The participants remaining in the analysis by ≥5 to10 years after their hip fracture were younger, had a higher hip BMD, had higher self rated health, had less diabetes and hypertension, had higher MMSE scores, and were less likely to use their arms to stand from a chair compared to those
not remaining the analysis. These differences likely account for the lower absolute death rate in years 5 to 10 compared to years zero to five. This
decrease in mortality rate at the ≥5 to10 year time point also occurred when all 5,580 women in the cohort were considered, confirming that cases
and controls remained comparable over time

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เข้าร่วมที่เหลืออยู่ในการวิเคราะห์ โดย ≥5 to10 ปีหลังจากที่กระดูกสะโพกของพวกเขาอายุน้อยกว่า มี BMD สะโพกสูงกว่า มีคะแนนสุขภาพตัวเองสูง มีน้อยโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง มีคะแนน MMSE สูงขึ้น และโอกาสน้อยที่จะใช้แขนยืนจากเก้าอี้เมื่อเทียบกับไม่เหลือการวิเคราะห์ เหล่านี้ต่างมีแนวโน้มบัญชีสำหรับอัตราตายสัมบูรณ์ที่ต่ำกว่าในปีที่ 5 ถึง 10 เมื่อเทียบกับปีที่ศูนย์ถึงห้า นี้ลดลงอัตราการตายที่ ≥5 to10 จุดเกิดเมื่อผู้หญิง 5,580 ในการศึกษาพิจารณาว่า ยืนยันที่กรณีทีและควบคุมยังคงเทียบได้ตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เข้าร่วมที่เหลืออยู่ในการวิเคราะห์โดย≥5 to10 ปีหลังจากที่กระดูกสะโพกหักของพวกเขาเป็นเด็กมีสะโพกที่สูงขึ้น BMD มีสุขภาพจัดอันดับตัวเองสูงมีโรคเบาหวานน้อยลงและความดันโลหิตสูงมีคะแนน MMSE ที่สูงขึ้นและมีโอกาสน้อยที่จะใช้แขนของพวกเขาไป ยืนจากเก้าอี้เมื่อเทียบกับผู้ที่
ไม่เหลือการวิเคราะห์ ความแตกต่างเหล่านี้มีแนวโน้มที่บัญชีสำหรับอัตราการเสียชีวิตที่แน่นอนที่ต่ำกว่าในปีที่ 5 ถึง 10 เมื่อเทียบกับปีที่ผ่านมาศูนย์ถึงห้า นี้
การลดลงของอัตราการตายที่จุดเวลาปี≥5 to10 ยังเกิดขึ้นเมื่อผู้หญิงทุก 5,580 ในการศึกษาได้รับการพิจารณายืนยันว่ากรณี
และการควบคุมยังคงเปรียบได้เมื่อเวลาผ่านไป