The room was really dark, but the c

The room was really dark, but the candles were lighting their view. It was still rainy out there, but Seijūrō couldn’t sense the cold at all. Instead he felt like the temperature was being hotter now. It wasn’t like he sensed the hot from the candles, but it came from his own body.
Seijūrō could feel that his heart was beating faster than usual when they finally sat on the edge of the bed. Their bed. He didn’t know why but he could feel the warmth inside him after he accidentally acclaimed about their bed. But it just sent him something odd. Something which was being the reason he couldn’t hold himself to not to make a thin smile.
He tried to look at her right in the eyes. And he saw the fear showed up on them, but he didn’t understand the reason she should fear of him. They had been friends since in Teiko until met again in university. He thought she did think so and she should look at him like she did to her friends. Even now he was her husband now.
Or maybe because tonight is our first?
"Are you afraid?" he asked her and she gasped. Now it was clear enough from her act. Even though she shook her head. Perhaps she still remembered the scene in the wedding. Well, it wasn’t his fault at all. He had been in German for 5 years without knowing about Daiki and Satsuki’s relationship. Besides, why she didn’t tell him and just deal with his proposal? Geez, never mind.
And now, what could he do if she was being honest that nothing was making her scared or annoyed or whatever?
Suddenly he tried to wipe all of their distance and his eyes never left hers until he saw both her eyes were closed. Well actually he admired her magenta’s eyes so she didn’t need to hide them from him. But then he followed her as his lips met hers. And she felt… damn! She felt so damn good on his lips. It was his first time actually—he doubt if it was so for herself—but he could feel like she was the best kisser he ever kissed. It felt so soft and sweet at the same time, he couldn’t say anything unless enjoying every movement of their lips.
It was like he forgot everything even about their scenario, but he couldn’t hold on anymore because he suddenly pushed her body until he was over her now. Their movement was going rough but full of passion. It just sent him warmness inside his chest and he loved it so much, no idea about the reason seriously. And at that time, when she moaned with her lovely voice, Seijūrō knew that he felt happy.
“Dai-chan…”
He stopped and so did she. He stared at her intently while Satsuki avoided his gaze to another view. She did know she just made a mistake. What a stupid, how could she call another man’s name?!
Suddenly, Seijūrō stood up from her body and then walked away toward the door.

"Where are you going?" she couldn’t hold on to not to ask him.
He stopped in front of the door without even looking at her. So, Satsuki still faced his back.
"My room."
"What? What do you mean? Don’t you sleep here?"
Now he turned around and facing her. “It’s your room. Mine is beside yours. I will not sleep here with you, moreover we are alone tonight. So nobody will care if we sleep in the different rooms.”
"But… I think you want a successor immediately so you can take your father’s place soon, right?" she asked him again.
"I do. But I won’t do a first night thing. It’s just for a lovey-dovey couple and it’s very clear that we are not them. We can do it next time. So, good night,” he said as he turned his back again.

"Wait," she stopped him again, "Are you… are you angry because I—"
"No," he interrupted her, "Satsuki, you can still continue your relationship with Daiki as you want. But you have to know your place as my wife, never shaming Akashi’s name. It’s better if you are backstreet with him. I know you love him so much, and if so just do it. I don’t give a damn, just consider it as my apologize to ruin your wedding with Daiki."
And he closed the door, left her alone with a guilty. Of course she wasn’t really sure if he was really okay with it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห้องเป็นสีเข้มจริง ๆ แต่เทียนถูกไฟมุมมองของพวกเขา มันเป็นฝนยังคงออกมี แต่ Seijūrō ไม่รู้สึกหนาวเลย แต่ เขารู้สึกเหมือนอุณหภูมิอยู่ร้อนขณะนี้ มันไม่ได้เหมือนเขาทรงร้อนจากเทียน แต่มันมาจากร่างกายของเขาเอง.
Seijūrō อาจรู้สึกว่า หัวใจของเขาถูกตีได้เร็วขึ้นกว่าปกติเมื่อพวกเขาก็นั่งบนขอบเตียง เตียงของพวกเขา ไม่ทราบทำไม แต่เขารู้สึกถึงความอบอุ่นภายในเขาหลังจากเขาตั้งใจรางวัลเกี่ยวกับเตียงของพวกเขา แต่มันเพิ่งส่งเขาบางสิ่งบางอย่างที่แปลก สิ่งที่ไม่มีเหตุผลที่เขาไม่ถือตนเองไม่ให้ได้เป็นบางยิ้ม
เขาพยายามมองตาเธออยู่ได้ และเขาเห็นความกลัวที่แสดงให้เห็นว่าค่านั้น แต่เขาไม่เข้าใจเหตุผลที่เธอควรกลัวของเขา พวกเขาได้เพื่อนตั้งแต่ใน Teiko จนกว่าจะพบกันอีกครั้งในมหาวิทยาลัย เขาคิดว่า เธอไม่ได้คิดอย่างนั้น และเธอควรดูที่เขาเหมือนเธอทำให้เพื่อนของเธอ แม้ตอนนี้เขาเป็นตอนนี้สามีของเธอ
หรืออาจ เพราะคืนนี้เป็นครั้งแรกของเรา?
"กลัว" เขาถามเธอและเธอ gasped ขณะนี้ เป็นชัดเจนเพียงพอจากการกระทำของเธอ แม้ว่าเธอจับหัวของเธอ บางทีเธอยังจดจำฉากในงานแต่งงาน ดี มันไม่ได้บกพร่องของเขาทั้งหมด เขาได้รับในเยอรมัน 5 ปีโดยไม่ทราบเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของซัตสึกิและไดกิ นอกจาก ทำไมเธอไม่บอก และเพียงแค่จัดการกับข้อเสนอของเขา Geez ห้ามใจ
และตอนนี้ สามารถเขาไรถ้าเธออยู่ซื่อสัตย์ว่า อะไรทำให้เธอกลัว หรือรำคาญหรืออะไรก็ตาม?
ทันใดนั้นเขาพยายามที่จะลบทั้งหมดของพวกเขาและตาของเขาไม่เหลือเธอจนกระทั่งเขาเห็นดวงตาของเธอทั้งสองถูกปิด ดีจริง เขาชื่นชมตาม่วงของเธอดังนั้นเธอไม่ต้องซ่อนเขาไว้ แต่แล้ว เขาตามเธอริมฝีปากของเขาได้พบเธอ และเธอรู้สึกว่า...ไอ้ เธอรู้สึกว่าไอ้ดีบนริมฝีปากของเขา มันเป็นครั้งแรกของเขาจริง — เขาสงสัยถ้าเป็นดังนั้นสำหรับตัวเอง — แต่เขาอาจรู้สึกเหมือนเธอ kisser ดีที่สุดที่เคยรั้ง มันรู้สึกดังนั้นนุ่ม และหวานในเวลาเดียวกัน เขาไม่พูดอะไรนอกจากเพลิดเพลินกับทุกความเคลื่อนไหวของริมฝีปากของพวกเขา.
ก็เหมือนเขาลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขา แม้แต่ แต่เขาไม่เก็บอีกต่อไป เพราะเขาก็ดันร่างกายของเธอจนกว่าเธอตอนนี้ ความเคลื่อนไหวของกำลังหยาบแต่เต็มไปด้วยความรัก มันแค่ส่งเขาโม่ภายในหน้าอกของเขา และเขารักมันมาก ไม่มีความคิดเกี่ยวกับเหตุผลอย่างจริงจัง และในขณะนั้น เมื่อเธอ moaned ด้วยเสียงเธอน่ารัก Seijūrō รู้ว่า เขารู้สึกมีความสุข
"ได-chan. .. "
เขาหยุด และดังนั้น เธอไม่ เขาจ้องไปที่เธอ intently ในขณะที่ซัตสึกิหลีกเลี่ยงสายตาของเขาไปยังมุมมองอื่น เธอทราบว่าเธอเพิ่งทำผิดพลาด สิ่งโง่ วิธีสามารถเธอเรียกชื่อของคนอื่น
ทันที Seijūrō ยืนขึ้นจากร่างกายของเธอแล้ว เดินออกไปทางประตู "คุณจะไปไหน" เธอไม่สามารถคงอยู่ไม่ไปถามเขาได้
เขาหยุดหน้าประตูโดยไม่ได้มองที่เธอได้ ดังนั้น ซัตสึกิยังคงต้องเผชิญกับหลังของเขา.
"ห้องนั้น"
"อะไร คุณหมายความว่าไง ไม่คุณนอนที่นี่"
ตอนนี้ เขาหันไปรอบ ๆ และหันหน้าเธอ "มันเป็นห้องของคุณ ฉันจะอยู่ข้างคุณ ฉันจะไม่นอนที่นี่กับคุณ นอกจากนี้ เรามีคนเดียวคืนนี้ ดังนั้น ใครจะดูแลถ้าเรานอนในห้องแตกต่างกัน"
"แต่... ผมคิดว่า คุณต้องการสืบ ทันทีดังนั้น คุณสามารถทำของคุณพ่อเร็ว ๆ นี้ ขวา"เธอถามเขาอีกครั้ง
" ฉันทำ แต่ไม่เป็นสิ่งที่คืนแรก เป็นเพียงไม่กี่ lovey-dovey และเป็นที่ชัดเจนมากว่า เราไม่ได้ เราสามารถทำได้ครั้งต่อไป อื่น ๆ ดีคืน เขากล่าวว่า ตามที่เขาเปิดเขาอีกได้ "รอ เธอหยุดเขาอีก, " ใจ...คุณโกรธเพราะฉัน — "
"ไม่ เขาขัดจังหวะเธอ "ซัตสึกิ คุณสามารถยังคงต่อความสัมพันธ์กับไดกิ ตามที่คุณต้องการได้ แต่เราต้องรู้ว่าสถานที่ของคุณเป็นภรรยาของฉัน ไม่เคย shaming ชื่อของ Akashi มันจะดีกว่าหากคุณแบ็คสตรีทยูกับเขา ฉันรู้ว่า คุณรักเขามาก และดังนั้นเพียงแค่ทำได้ ฉันไม่ให้ไอ้ตัว เพียงพิจารณาเป็นของฉันโทษทำลายการแต่งงานกับไดกิ "
และเขาปิดประตู เหลือเธอคนเดียวกับความผิด แน่นอนเธอไม่แน่ใจจริง ๆ ว่าเขาเป็นไรจริง ๆ มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห้องมืดจริงๆ แต่เทียนที่ถูกจุดมุมมองของพวกเขา มันก็ยังคงมีฝนตกออกมี แต่ Seijuro ไม่สามารถรู้สึกถึงความเย็นที่ แต่เขารู้สึกเหมือนอุณหภูมิถูกร้อนในขณะนี้ มันไม่ได้เหมือนอย่างที่เขารู้สึกร้อนจากเทียน แต่มันมาจากร่างกายของตัวเองของเขา
Seijuro อาจรู้สึกว่าหัวใจของเขาก็เต้นเร็วกว่าปกติเมื่อพวกเขาก็นั่งอยู่บนขอบของเตียง เตียงของพวกเขา เขาไม่ได้รู้ว่าทำไม แต่เขาจะได้รู้สึกถึงความอบอุ่นภายในเขาหลังจากที่เขาตั้งใจสะเทือนใจเกี่ยวกับเตียงของพวกเขา แต่ก็ส่งเขาบางสิ่งบางอย่างที่แปลก บางสิ่งบางอย่างซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาไม่สามารถจับตัวเองเพื่อไม่ให้รอยยิ้มบาง ๆ
เขาพยายามที่จะมองไปที่ด้านขวาของเธอในสายตา และเขาเห็นความกลัวปรากฏตัวขึ้นกับพวกเขา แต่เขาไม่เข้าใจเหตุผลที่เธอควรจะกลัวของเขา พวกเขาเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ใน Teiko จนกว่าจะพบกันอีกครั้งในมหาวิทยาลัย เขาคิดว่าเธอไม่คิดอย่างนั้นและเธอควรจะมองเขาเหมือนที่เธอทำกับเพื่อนของเธอ แม้ตอนนี้เขาเป็นสามีของเธอในขณะนี้
หรืออาจจะเป็นเพราะคืนนี้เป็นครั้งแรกของเราหรือไม่
"คุณกลัว?" เขาถามเธอและเธอก็อ้าปากค้าง ตอนนี้มันก็ชัดเจนพอจากการกระทำของเธอ แม้ว่าเธอส่ายหัวของเธอ บางทีเธออาจจะยังจำฉากในงานแต่งงาน ดีก็ไม่ได้เป็นความผิดของเขาเลย เขาได้รับในเยอรมันเป็นเวลา 5 ปีโดยไม่ต้องรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์และ Daiki Satsuki ของ นอกจากว่าทำไมเธอไม่ได้บอกเขาและเพียงแค่จัดการกับข้อเสนอของเขา Geez ไม่เคยคิด
และตอนนี้สิ่งที่จะทำอย่างไรถ้าเขาเธอก็มีความซื่อสัตย์ว่าไม่มีอะไรที่ทำให้เธอกลัวหรือรำคาญหรืออะไรก็ตาม?
ทันใดนั้นเขาพยายามที่จะเช็ดทั้งหมดของระยะทางของพวกเขาและตาของเขาไม่เคยทิ้งเธอจนเขาเห็นดวงตาทั้งสองข้างของเธอ ปิด ดีจริงเขาชื่นชมดวงตาสีม่วงแดงของเธอเพื่อที่เธอไม่จำเป็นต้องซ่อนไว้จากเขา แต่แล้วเขาก็เดินตามเธอเป็นริมฝีปากของเขาได้พบกับเธอ และเธอรู้สึกว่า ... แช่ง! เธอรู้สึกดีแช่งบนริมฝีปากของเขา มันเป็นครั้งแรกของเขาจริงเขาสงสัยว่ามันเป็นของตัวเอง แต่เขาอาจจะรู้สึกเหมือนเธอเป็นจูบที่ดีที่สุดที่เขาเคยจูบ มันให้ความรู้สึกเพื่อให้นุ่มและหวานในเวลาเดียวกันเขาไม่สามารถพูดอะไรนอกจากความสุขกับการเคลื่อนไหวของริมฝีปากของพวกเขาทุก
มันเป็นเหมือนเขาลืมทุกอย่างแม้กระทั่งเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขา แต่เขาไม่สามารถยึดมั่นในอีกต่อไปเพราะเขาก็ผลักดันให้ร่างกายของเธอ จนกว่าเขาจะถูกกว่าของเธอตอนนี้ การเคลื่อนไหวของพวกเขากำลังจะหยาบ แต่เต็มไปด้วยความรัก มันก็ส่งเขาอบอุ่นในหน้าอกของเขาและเขารักมันมากความคิดเกี่ยวกับเหตุผลไม่มีอย่างจริงจัง และในเวลานั้นเมื่อเธอครางด้วยเสียงที่น่ารักของเธอ Seijuro รู้ว่าเขารู้สึกมีความสุข
"ไดจัง ... "
เขาหยุดและเพื่อให้ได้เธอ เขาจ้องที่เธอตั้งใจในขณะที่ Satsuki หลีกเลี่ยงการจ้องมองของเขาในมุมมองอื่น เธอไม่เพียงแค่รู้ว่าเธอทำผิดพลาด สิ่งที่โง่เป็นวิธีการที่เธอจะเรียกชื่อของผู้ชายคนอื่นได้หรือไม่!
ทันใดนั้น Seijuro ยืนขึ้นจากร่างกายของเธอแล้วเดินออกไปทางประตู "คุณจะไปไหน?" เธอไม่สามารถถือเพื่อที่จะไม่ขอให้เขา
เขาหยุดอยู่หน้าประตูโดยไม่ได้มองไปที่เธอ ดังนั้น Satsuki ยังคงเผชิญหลังของเขา
"ห้องของฉัน."
"คืออะไร? สิ่งที่คุณหมายถึงอะไรคุณไม่นอนที่นี่"
ตอนนี้เขาหันไปรอบ ๆ และหันหน้าไปทางเธอ "มันเป็นห้องของคุณ ฉันอยู่ข้างคุณ ฉันจะไม่นอนที่นี่กับคุณยิ่งเราเป็นคนเดียวในคืนนี้ ดังนั้นไม่มีใครจะดูแลถ้าเรานอนในห้องที่แตกต่างกัน. "
"แต่ ... ฉันคิดว่าคุณต้องการทายาททันทีเพื่อให้คุณสามารถใช้สถานที่ของคุณพ่อเร็ว ๆ นี้ใช่มั้ย" เธอถามเขาอีกครั้ง
"ฉันทำ. แต่ผมจะไม่ทำสิ่งที่คืนก่อน. มันเป็นเพียงสำหรับคู่ Lovey Dovey-และเป็นที่ชัดเจนมากว่าเราไม่ได้พวกเขา. เราสามารถทำมันได้ในครั้งต่อไป. ดังนั้นคืนที่ดี "เขากล่าวในขณะที่เขาหันกลับมาของเขาอีกครั้ง." รอ "เธอหยุดเขาอีกครั้ง" คุณ ... คุณโกรธเพราะผม "
"ไม่" เขาขัดจังหวะเธอ "Satsuki คุณยังสามารถดำเนินการต่อไปความสัมพันธ์ของคุณกับการ Daiki เป็น คุณต้องการ แต่คุณต้องรู้ว่าสถานที่ของคุณเป็นภรรยาของฉันไม่เคยลื่นชื่อ Akashi ของ จะดีกว่าถ้าคุณกำลัง Backstreet กับเขา ฉันรู้ว่าคุณรักเขามากและหากดังนั้นเพียงแค่ทำมัน ฉันไม่ให้แช่งเพียงแค่คิดว่ามันเป็นของฉันขอโทษที่จะทำลายงานแต่งงานของคุณด้วย Daiki. "
และเขาปิดประตูทิ้งให้เธออยู่คนเดียวกับความผิด. แน่นอนเธอก็ไม่แน่ใจจริงๆว่าเขาเป็นจริงๆโอเคกับมัน .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห้องก็มืดจริงๆ แต่เทียนเป็นมุมมอง ของแสง ก็ฝนออกมี แต่ seij ยู r โฮไม่ได้รู้สึกหนาวเลย แทน เขารู้สึกเหมือนมีอุณหภูมิที่ร้อนแล้ว มันไม่เหมือนที่เขารู้สึกร้อนจากเทียน แต่ว่ามันออกมาจากร่างกายของเขาเอง
seij ยู r โฮรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นกว่าปกติ เมื่อในที่สุดเขาก็นั่งลงบนขอบเตียงเตียงของพวกเขา เค้าไม่รู้ว่าทำไม แต่เขารู้สึกได้ถึงความอบอุ่นในตัวเขาหลังจากเขาบังเอิญได้รับรางวัลเกี่ยวกับเตียง แต่ก็แค่ส่งเขาแปลก ๆ บางสิ่งบางอย่างซึ่งเป็นเหตุผลที่เขาไม่สามารถรั้งตัวเองไม่ให้ยิ้มบางๆ เขาพยายามมอง
เธออยู่ในสายตา และเขาเห็นความกลัวขึ้นไปบนเขา แต่เขาไม่เข้าใจเหตุผลที่เธอควรจะกลัวเขาเขามีเพื่อนตั้งแต่ใน teiko จนกว่าจะพบกันอีกครั้งในมหาวิทยาลัย เขาคิดว่าเธอไม่ได้คิดอย่างนั้น เธอควรมองเขาเหมือนที่เธอทำกับเพื่อนของเธอ ตอนนี้เขาเป็นสามีของเธอในตอนนี้ หรืออาจจะเพราะคืนนี้
เป็นครั้งแรกของเรา ?
" กลัวเหรอ ? " เขาถาม เธออ้าปากค้าง . ตอนนี้มันชัดเจนแล้ว จากการกระทำของเธอก็ได้ แม้ว่าเธอจะส่ายหน้า บางที เธออาจจะยังจำฉากในงานแต่งงานมันไม่ใช่ความผิดของเขาเลย เขาได้รับในเยอรมัน เป็นเวลา 5 ปี โดยที่ไม่รู้จัก ไดกิ และความสัมพันธ์ ซัตสึกิ . อีกอย่าง ทำไม เธอไม่ได้บอกเขา และจัดการกับข้อเสนอของเขา เฮ้อ ช่างมันเถอะ
และตอนนี้เขาจะทำอะไรถ้าเธอตรงไปตรงมาว่า ไม่มีอะไรทำให้เธอกลัวหรือรำคาญหรืออะไร ?
จู่ๆ เขาก็พยายามที่จะกำจัดทั้งหมดของพวกเขาระยะทางและตาของเขาไม่เคยทิ้งเธอ จนกระทั่งเขาเห็นดวงตาทั้งคู่ของเธอปิดสนิท ที่จริงแล้วเขาชื่นชม นางบานเย็น สายตาเธอไม่ต้องซ่อนมันจากเขา แต่แล้วเขาก็เดินตามเธอที่ริมฝีปากของเขาได้พบกับเธอ และเธอรู้สึกว่า . . . . . . . บ้าเอ๊ย ! ! ! เธอรู้สึกดีต่อกันมากบนริมฝีปากของเขามันเป็นครั้งแรกของเขาจริงๆ เขาสงสัยว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง แต่เขาก็รู้สึกชอบเธอที่สุดจูบเขาเคยจูบ มันให้ความรู้สึกนุ่มและหวานในเวลาเดียวกัน เขาก็ไม่ได้พูดอะไร นอกจากเพลิดเพลินกับทุกการเคลื่อนไหวของริมฝีปากของพวกเขา .
มันเหมือน เค้าลืมทุกอย่างแม้กระทั่งเกี่ยวกับสถานการณ์ของพวกเขาแต่เขาไม่สามารถถือได้อีกต่อไป เพราะจู่ๆ เขาผลักร่างเธอจนเธอตอนนี้ การเคลื่อนไหวของพวกเขาจะหยาบ แต่เต็มไปด้วยความรัก ก็แค่ส่งเขาความอบอุ่นภายในทรวงอกของเขาและเขาก็รักมันมาก ไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง และในตอนนั้น ตอนที่เธอครางด้วยเสียงที่น่ารักของเธอ seij ยู r โฮว่า เขารู้สึกมีความสุข

" ไดจัง . . . . . . . " เขาหยุดและเพื่อเธอเขาจ้องเธออย่างใจจดใจจ่อ ในขณะที่ซัตสึกิ หลีกเลี่ยงสายตาของเขาดูอีก เธอบอกว่าเธอแค่ทำผิดพลาด อะไรโง่ เธอเรียกชื่อชายอื่นเหรอ ทันใดนั้น !
, R seij ยูโฮลุกขึ้นจากตัวเธอ แล้วเดินออกไปทางประตู 

คุณจะไปไหน ? เธอคงไม่ยึดไม่ไปถามเขา .
เขาหยุดอยู่หน้าประตูโดยไม่แม้แต่จะมองเธอเลย ดังนั้นซัทซึกิยังคงเผชิญกับหลังของเขา .
" ห้องฉัน "
" อะไร ? คุณหมายถึงอะไร ? คุณไม่นอนที่นี่ " ?
ตอนนี้เขาหันมาเผชิญหน้ากับเธอ " นี่คือห้องของคุณ ฉันอยู่ข้างคุณ ผมจะไม่นอนกับคุณ นอกจากนี้ เราอยู่คนเดียวคืนนี้ ดังนั้นจะไม่มีใครดูแล ถ้าเรานอนห้องที่แตกต่างกัน . "
" แต่ . . . . . . . ฉันคิดว่าคุณต้องการทายาททันทีเพื่อให้คุณสามารถใช้เวลาของคุณพ่อที่เร็วๆ นี้ใช่ไหม" เธอถามเขาอีกครั้ง .
" ฉันทำ แต่ผมจะไม่ทำเรื่องคืนแรก มันก็แค่เป็นแฟนกันคู่และมันชัดเจนมากว่าเราไม่ใช่พวกนั้น เราสามารถทำมันต่อไป งั้น , ราตรีสวัสดิ์ , " เขากล่าวว่าเขาได้หันกลับของเขาอีกครั้ง 

 " รอ " เธอหยุดเขาอีกครั้ง " คุณ . . . คุณโกรธเพราะฉัน - "
" ไม่ " เขาขัดจังหวะเธอ " ซัตสึกิ คุณสามารถยังคงความสัมพันธ์ของคุณกับไดกิ ตามที่คุณต้องการแต่คุณต้องทราบสถานที่ของคุณเป็นภรรยา ไม่เคย shaming ชื่อ Akashi . มันจะดีกว่าถ้าคุณที่กับเขา ฉันรู้ว่าคุณรักเขามาก และถ้าเป็นเช่นนั้นเพียงแค่ทำมัน ฉันไม่สน แค่คิดว่าเป็นคำขอโทษของข้าจะทำลายงานแต่งงานของคุณกับไดกิ "
เขาปิดประตู ทิ้งเธอไว้กับคนผิด แน่นอน เธอไม่ค่อยแน่ใจว่าเขาโอเคกับมัน
.