White Paintings (1951)Artwork descr

White Paintings (1951)
Artwork description & Analysis: Originally viewed as a scandalous swindle, Rauschenberg's White Paintings were an early codification of the artistic ideals that dominated his entire oeuvre.
The White Paintings currently exist in five different permutations of multi-paneled canvases, which Rauschenberg intentionally left free of any mark of the artist's hand.
By removing any gesture, the works could be, and were, re-fabricated by his friends and assistants, including fellow artists from Cy Twombly to Brice Marden.
This removal of an authorial mark presaged both the mechanical appearance of Andy Warhol's silkscreened works and the slick surfaces of Ad Reinhardt's Abstract Paintings (1952-67), while also hearkening back to earlier modernist works like the monochromatic paintings of Russian Constructivist Alexander Rodchenko. The seemingly blank canvases, evenly coated in white house paint, serve as a backdrop that activates as viewers approach, coming alive with their shadows while also reflecting the light and sounds of the room they occupy. Thus, Rauschenberg succinctly allowed the "subject matter" of the White Paintings to shift with each new audience and new setting, and illustrated his interest in aleatory, or chance, processes in art, while also questioning the role of the artist in determining the meaning, or subject, of a work of art.
The White Paintings were initially exhibited in the dining hall of Black Mountain College in the summer of 1952 as a backdrop for The Event (Cage's Theatre Piece no. 1) - a multimedia performance combining poetry reading, dance, music determined by aleatory processes.
During the performance, four panels of the White Paintings were suspended from the ceiling in the form of a cross with films and slides projected on them. While Charles Olsen and M. C. Richards read their poetry, Merce Cunningham danced through the audience, David Tudor played Cage's music on the piano, John Cage lectured on Meister Eckhart and Zen, and Rauschenberg himself played wax cylinders of old Edith Piaf records on an old Edison horn recorder.
Latex paint on canvas - SFMOMA

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพวาดสีขาว (1951)คำอธิบายงานศิลปะและการวิเคราะห์: ดูเดิม เป็น swindle อดสู ภาพวาดสีขาวของ Rauschenberg มีกฎเกณฑ์เป็นต้นของอุดมคติศิลปะที่ครอบงำ oeuvre ของเขาทั้งหมด ภาพวาดสีขาวอยู่ในห้าสับที่แตกต่างกันของผืนผ้าหลายห้อง ที่ Rauschenberg ตั้งใจปล่อยฟรีเครื่องใด ๆ ของมือของศิลปิน โดยการเอารูปแบบต่าง ๆ งานอาจ และ มี อีกครั้งหลังสร้าง โดยเพื่อนของเขาและผู้ช่วย รวมศิลปินเพื่อนจาก Cy Twombly วิลเลี่ยมไบรส์ Marden เอาของหมาย authorial presaged ลักษณะเครื่องจักรกลของวอร์ฮอล Andy silkscreened งานและพื้นผิวของภาพวาดนามธรรม Ad Reinhardt (1952-67), รีดทั้งในขณะที่ยัง hearkening ไปก่อนหน้านี้บุกเบิกผลงานเช่นภาพวาดสีเดียวของรัสเซียแบบสร้างสรรค์นิยมอเล็กซานเดอร์ Rodchenko ผืนผ้าใบว่างเปล่าดูเหมือน เคลือบอย่างสม่ำเสมอในบ้านสีขาวสี ทำหน้าที่เป็นฉากหลังที่เรียกใช้เป็นผู้ชมวิธี มาเต็มไป ด้วยเงาของพวกเขาในขณะที่ยัง สะท้อนแสงและเสียงของห้องที่พวกเขาครอบครอง , Rauschenberg succinctly "สาระ" ของภาพสีขาวจะเปลี่ยนแต่ละกลุ่มใหม่และตั้งค่าใหม่ที่ได้รับอนุญาต และแสดงความสนใจในกระบวนการ aleatory หรือ โอกาส ศิลปะ ในขณะที่ยัง ตั้งคำถามถึงบทบาทของศิลปินในการกำหนดความหมาย หรือเรื่อง งานศิลปะต่าง ๆภาพวาดสีขาวได้เริ่มจัดแสดงในศาลารับประทานอาหารของวิทยาลัยเขาดำในฤดูร้อน 1952 เป็นฉากหลังสำหรับเหตุการณ์ (กรงของละครชิ้นหมายเลข 1) - แบบมัลติมีเดียประสิทธิภาพการทำงานรวมบทกวีอ่าน เต้น เพลงตามกระบวนการ aleatory ในระหว่างปฏิบัติ แผงสี่ภาพขาวถูกระงับจากเพดานในระหว่างภาพยนตร์และภาพนิ่งที่คาดการณ์ได้ ขณะที่ชาร์ลส์โอลเซ็นและริชาร์ดเมตรค.อ่านบทกวีของพวกเขา Merce คันนิงแฮมเต้นผ่านผู้ชม David ดอร์เล่นเพลงกรงของเปียโน จอห์นเคจ lectured Meister Eckhart และเซน ก Rauschenberg เองเล่นถังขี้ผึ้งของ Edith Piaf ระเบียนในการบันทึกฮอร์นเอดิสันเก่ายางสีบนผืนผ้าใบ - SFMOMA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพวาดสีขาว (1951)
รายละเอียดงานศิลปะและการวิเคราะห์:. ดู แต่เดิมเป็นโกงฉาว Rauschenberg
ของภาพวาดสีขาวเป็นการประมวลต้นของอุดมการณ์ทางศิลปะที่โดดเด่นผลงานของเขาทั้งภาพวาดสีขาวอยู่ในขณะนี้ในห้าพีชคณิตแตกต่างกันของภาพหลายกรุซึ่งRauschenberg ซ้ายจงใจฟรีเครื่องหมายของมือของศิลปินใด ๆ .
โดยการเอาท่าทางใด ๆ ที่ทำงานอาจจะและถูกอีกประดิษฐ์โดยเพื่อน ๆ ของเขาและผู้ช่วยรวมทั้งเพื่อนศิลปินจากภาวะมบไปไบรส์ Marden.
การกำจัดของเครื่องหมาย authorial นี้ ท่าทั้งลักษณะทางกลของงาน Andy Warhol ของ silkscreened และพื้นผิวเรียบของภาพวาดนามธรรมโฆษณา Reinhardt ของ (1952-1967) ในขณะที่ยัง hearkening กลับไปที่ผลงานสมัยก่อนหน้านี้เช่นภาพวาดสีเดียวรัสเซีย Constructivist เล็กซานเดอร์ Rodchenko ผืนผ้าใบว่างเปล่าดูเหมือนเคลือบอย่างสม่ำเสมอในสีบ้านสีขาวทำหน้าที่เป็นฉากหลังที่เปิดใช้งานเป็นวิธีการที่ผู้ชมมามีชีวิตอยู่กับเงาของพวกเขาในขณะที่ยังสะท้อนให้เห็นถึงแสงและเสียงของห้องพักที่พวกเขาครอบครอง ดังนั้น Rauschenberg ชัดถ้อยชัดคำที่ได้รับอนุญาต "เรื่อง" ของภาพวาดสีขาวจะเปลี่ยนกับผู้ชมใหม่แต่ละคนและการตั้งค่าใหม่และแสดงให้เห็นถึงความสนใจของเขาในที่บังเอิญหรือโอกาสที่กระบวนการในงานศิลปะในขณะที่ยังตั้งคำถามบทบาทของศิลปินในการกำหนดความหมาย .
หรือเรื่องของงานศิลปะภาพวาดสีขาวถูกจัดแสดงครั้งแรกในโรงอาหารของวิทยาลัยภูเขาสีดำในช่วงฤดูร้อน1952 เป็นฉากหลังสำหรับเหตุการณ์ (ชิ้นละครกรงที่ 1). - การแสดงมัลติมีเดียรวมอ่านบทกวี เต้นรำดนตรีกำหนดโดยกระบวนการที่บังเอิญ.
ในระหว่างการปฏิบัติงานสี่แผงของภาพวาดสีขาวถูกระงับจากเพดานในรูปแบบของการข้ามที่มีภาพยนตร์และภาพนิ่งที่คาดการณ์เกี่ยวกับพวกเขา ในขณะที่ชาร์ลส์โอลเซ่นและ MC ริชาร์ดอ่านบทกวีของพวกเขา Merce คันนิงแฮมเต้นผ่านชมเดวิดทิวดอร์เล่นเพลงของกรงบนเปียโน, จอห์นเค lectured ใน Meister Eckhart และเซนและ Rauschenberg ตัวเองเล่นกระบอกขี้ผึ้งของระเบียน Edith Piaf เก่าในเอดิสันเก่า บันทึกฮอร์น.
น้ำยางสีบนผืนผ้าใบ - SFMOMA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพวาดขาว ( 1951 )
&งานศิลปะอธิบายการวิเคราะห์ : ตอนแรก ดูเป็นตัวโกงอื้อฉาว , ภาพวาดขาวเราก็มีการเข้ารหัสในช่วงต้นของศิลปะอุดมคติที่ครอบงำงานทั้งหมดของเขา
ภาพวาดขาวในปัจจุบันที่มีอยู่ในห้าวิธีเรียงสับเปลี่ยนที่แตกต่างกันหลาย paneled ผ้าใบที่เราจงใจทิ้งฟรีใด ๆเครื่องหมายของมือของศิลปิน
โดยการลบใด ๆ ท่าทาง ในการทำงานได้ และ นายประดิษฐ์ โดยเพื่อนและผู้ช่วย รวมถึงเพื่อนศิลปินจากไซ ทว บลีใน Brice Marden .
การกำจัดของเครื่องหมาย authorial presaged ทั้งเครื่องจักรกล ลักษณะของ Andy Warhol silkscreened ผลงานและพื้นผิวเรียบของโฆษณาสามารถเป็นนามธรรมภาพวาด ( 1952-67 )ในขณะที่ยังฟังกลับไปก่อนหน้านี้สมัยใหม่ทำงานเหมือนภาพวาด monochromatic ของรัสเซียคอนสอเล็กซานเดอร์ร็อดเชงโก้ . ผ้าใบที่ดูเหมือนว่างเปล่า เท่า ๆ กันในบ้านสีขาวเคลือบสีใช้เป็นฉากหลังที่ใช้เป็นผู้ชมวิธีการมามีชีวิตอยู่กับเงาของพวกเขาในขณะที่ยัง สะท้อน แสง และ เสียงของห้องที่พวกเขาใช้ . ดังนั้นเราอนุญาติให้ชัดเจน " เรื่อง " ของภาพวาดขาวกะมีใหม่แต่ละผู้ชมใหม่และการตั้งค่าและแสดงความสนใจของเขาใน aleatory หรือโอกาส กระบวนการศิลปะ ในขณะที่ยังสอบสวนบทบาทของศิลปินในการกำหนดความหมาย หรือเรื่องของงานศิลปะ
ภาพวาดขาวครั้งแรกถูกจัดแสดงในโรงอาหารของวิทยาลัยภูเขาในฤดูร้อนของปี 1952 เป็นฉากหลังสำหรับเหตุการณ์ ( กรงโรงละครของชิ้นที่ 1 ) - มัลติมีเดีย การอ่านบทกวี การแสดงรวม , เต้น , เพลงกําหนด โดยกระบวนการ aleatory .
ระหว่างการแสดงสี่แผงของภาพเขียนสีขาวที่ถูกระงับจากเพดานในรูปแบบข้ามกับภาพยนตร์และภาพนิ่งที่คาดการณ์ไว้ ในขณะที่ชาร์ล M . C . Olsen และริชาร์ดอ่านบทกวีของ เมิร์ซ คันนิงแฮมเต้นผ่านผู้ชม เดวิด ทูดอร์ เล่นกรงเพลงบนเปียโน , จอห์นเคจและประธานในไมสเตอร์สเซนและ เราเองเล่น wax ถังเก่า อีดิทบันทึกเก่า เอดิสัน เขาบันทึก .
น้ำยางสีบนผ้าใบ - sfmoma