As the great ship Titanic made her

As the great ship Titanic made her way from Queenstown to New York City, she steamed through the North Atlantic. Nearing the Grand Banks, she had to skirt a dangerous area called Iceberg Alley.

On the evening of April 14, 1912, Titanic’s wireless operators (Jack Phillips and Harold Bride) received ice warnings from ships in the area. Some of the messages had been given to the bridge, for the captain to review. Others had not.

One warning, from the Mesaba, came in at 9:40 p.m. It was not marked "MSG" (short for Masters' Service Gram) which would have required Captain Smith to see it - and sign off on it. Historians think it likely Smith never saw the message.

Freezing cold, in Titanic’s crow’s nest, the lookout crew kept watch. The beautiful sunset was a distant memory as Frederick Fleet and Reginald Lee neared the end of their watch. It was difficult to see the horizon, or much of anything else, on this moonless, windless Sunday night. The seas were completely calm, eliminating any chance to see water breaking at the base of any icebergs. Without binoculars, which the crew could not find, the lookouts had to rely on their own unaided eyesight.

Suddenly, Fleet thought he saw "a black mass." Knowing it had to be an iceberg, he instantly rang the bell three times (warning of “ice straight ahead”) and telephoned the bridge.

William Murdoch, then chief officer on the bridge, immediately ordered the helmsman, Robert Hitchens, to turn the wheel “Hard astarboard.” At 11:40 p.m., about thirty seconds after Fleet first saw the iceberg, Titanic struck it with her starboard bow. Scientists, assessing the situation years later, believe Murdoch could have saved the ship had he not given the order to turn it.

Within five to ten minutes after striking the berg, the ship had a starboard list of 5 degrees.

By midnight, Captain Smith and Thomas Andrews (Titanic’s designer) knew the ship would sink. Five forward compartments had flooded. She could stay afloat with four flooded compartments, but not with five. And although Titanic had more lifeboats than current laws required, there weren’t enough for everyone.

It wasn’t just the lack of lifeboats that adversely impacted so many passengers, however. The crew did not realize that davits, holding the boats in place, were strong enough to bear the weight of a fully loaded vessel. Had the crew conducted a drill, or had they known the facts, they could have saved more lives. Instead, many lifeboats were lowered to the sea with lots of open spaces.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเรือดีนิคทำให้เธอไปจากควีนส์ทาวน์นิวยอร์ก เธอนึ่งผ่านทางมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ใกล้ถึงฝั่งแก เธอได้กับ skirt เป็นพื้นที่อันตรายที่เรียกว่าภูเขาน้ำแข็งทางในตอนเย็นของ 14 เมษายน ซาวน่า ไททานิคของตัวไร้สาย (ไขควงแจ็คและฮาโรลด์สาว) ได้รับคำเตือนน้ำแข็งจากเรือในพื้นที่ บางข้อความได้กำหนดให้สะพาน สำหรับกัปตันเพื่อตรวจทาน คนอื่นไม่มีคำเตือนหนึ่ง จาก Mesaba มาที่ 9:40 น. มันไม่ถูกทำเครื่องหมาย "ผงชูรส" (แบบสั้นสำหรับบริการกรัม) ซึ่งจะมีกัปตันสมิธที่ต้อง การเห็น - ออกบน นักประวัติศาสตร์คิดว่า สมิธอาจไม่เห็นข้อความเยือก ในรังของอีกาของไททานิค เรือระวังเก็บนาฬิกา พระอาทิตย์ตกหน่วยความจำที่ห่างไกลเป็นเรือเฟรเดอริก และ Reginald Lee neared ท้ายของนาฬิกาของพวกเขา มันยากที่จะเห็นเส้นขอบฟ้า หรือของอะไร ในคืนวันอาทิตย์นี้ moonless, windless ทะเลสงบสมบูรณ์ ขจัดโอกาสใด ๆ เพื่อดูน้ำทำลายที่ฐานของ icebergs ใด ๆ ได้ ไม่ มีกล้องส่องทางไกล ซึ่งไม่พบเรือ เลนที่ได้พึ่งสายตาตำหนิตนเองทันใดนั้น กองคิดว่า เขาเห็น "ดำมวล" รู้ว่า มันมีเป็น ภูเขาน้ำแข็ง เขาทันทีรังระฆังสามเวลา (คำเตือนของ "น้ำแข็งตรงหน้า") และ telephoned สะพานWilliam เมอร์ด็อค ประธานแล้วเจ้าหน้าที่บนสะพาน สั่งซื้อเซ โรเบิร์ต Hitchens พลิกล้อ "ฮาร์ astarboard" ทันที ที่ 11:40 น. ประมาณ 30 วินาทีหลังจากกองแรกเห็นภูเขาน้ำแข็ง ไททานิคหลงมัน ด้วยธนู starboard ของเธอ นักวิทยาศาสตร์ ประเมินสถานการณ์ปี เชื่อเมอร์ด็อคสามารถบันทึกเรือได้เขาไม่ให้สั่งปิดภายใน 5-10 นาทีหลังจากที่โดดเด่นเบิร์กลักซ์เชอรี่ เรือมีรายการ starboard 5 องศาโดยเที่ยงคืน กัปตันสมิธและแอนดรูวส์ Thomas (ตัวออกแบบของไททานิค) รู้ว่า เรือจะจม ช่อง 5 ไปข้างหน้ามีน้ำท่วม เธอสามารถอยู่ afloat มีสี่ช่องน้ำท่วม แต่ไม่ มี 5 และถึงแม้ว่านิคมี lifeboats เพิ่มมากขึ้นกว่าปัจจุบันกฎหมายที่จำเป็น มีไม่เพียงพอสำหรับทุกคนมันไม่ได้เพียงขาดของ lifeboats ที่ส่งผลกระทบต่อผู้โดยสารมากมาย อย่างไรก็ตาม ลูกไม่ได้คิดว่า davits จับเรือที่ ได้แข็งแรงพอจะแบกรับน้ำหนักของโหลดเต็มหลอด มีเรือดำเนินการเจาะ หรือพวกเขารู้จักข้อเท็จจริง พวกเขาสามารถบันทึกชีวิตเพิ่มเติม แทน lifeboats มากถูกลดลงไปในทะเลมีจำนวนมากพื้นที่เปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่เรือไททานิคที่ดีทำทางของเธอจากควีนส์มหานครนิวยอร์กเธอนึ่งผ่านมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ใกล้แกรนด์แบ๊เธอต้องกระโปรงพื้นที่อันตรายที่เรียกว่าภูเขาน้ำแข็ง Alley. ในตอนเย็นของวันที่ 14 เมษายน 1912, ระบบสื่อสารไร้สายของไททานิค (แจ็คฟิลลิปแฮโรลด์และเจ้าสาว) ได้รับการเตือนจากเรือน้ำแข็งในพื้นที่ บางส่วนของข้อความที่ได้รับมอบให้กับสะพานกัปตันในการตรวจสอบ อื่น ๆ ไม่ได้. หนึ่งคำเตือนจากไลน์เมซาบา, มาในที่ 9:40 มันก็ไม่ได้ระบุว่า "ผงชูรส" (ย่อมาจากครูบริการแกรม) ซึ่งจะต้องมีสมิ ธ กัปตันที่จะเห็นมัน - และลงนามในมัน ประวัติศาสตร์คิดว่ามันมีแนวโน้มที่สมิ ธ ไม่เคยเห็นข้อความ. แช่แข็งเย็นในรังของไททานิคของอีกาลูกเรือระวังเฝ้า พระอาทิตย์ตกที่สวยงามเป็นหน่วยความจำที่ห่างไกลเป็นเรือเดินสมุทรและเฟรเดอริจินัลด์ลีใกล้จุดสิ้นสุดของนาฬิกาของพวกเขา มันเป็นเรื่องยากที่จะเห็นเส้นขอบฟ้าหรืออะไรมากอื่นในเดือนมืดนี้คืนอาทิตย์ไม่มีลม ทะเลมีความสงบอย่างสมบูรณ์ขจัดโอกาสที่จะเห็นการทำลายน้ำที่ฐานของภูเขาน้ำแข็งใด ๆ โดยไม่ต้องกล้องส่องทางไกลซึ่งลูกเรือไม่สามารถหาเฝ้ายามต้องพึ่งพาสายตาของตัวเองลำพัง. ทันใดนั้นเรือเดินสมุทรคิดว่าเขาเห็น "มวลดำ." รู้ว่ามันจะต้องมีภูเขาน้ำแข็งเขาทันทีระฆังดังขึ้นสามครั้ง (คำเตือนของ "น้ำแข็งตรงไปข้างหน้า") และโทรศัพท์สะพาน. วิลเลียมเมอร์ด็เจ้าหน้าที่หัวหน้าแล้วบนสะพานสั่งคนถือหางเสือเรือ, โรเบิร์ตฮิตเชนส์ที่จะเปิด ล้อ "astarboard ยาก." ที่ 23:40 ประมาณสามสิบวินาทีหลังจากที่กองทัพเรือครั้งแรกที่เห็นภูเขาน้ำแข็งยักษ์หลงกับน้อมกราบขวาของเธอ นักวิทยาศาสตร์ประเมินสถานการณ์ปีต่อมาเชื่อว่าเมอร์ด็อาจจะช่วยเรือเขาไม่ได้รับเพื่อที่จะทำให้มัน. ภายใน 5-10 นาทีหลังจากที่โดดเด่น berg เรือมีรายการทางกราบขวาของ 5 องศา. เที่ยงคืนโดยกัปตันสมิ ธ และโทมัสแอนดรู (นักออกแบบของไททานิค) รู้ว่าเรือจะจม ห้าช่องข้างหน้ามีน้ำท่วม เธอจะอยู่ลอยไปกับสี่ช่องน้ำท่วม แต่ไม่ได้มีห้า และถึงแม้ว่าไททานิคมีเรือชูชีพมากกว่ากฎหมายในปัจจุบันจำเป็นต้องมีไม่พอสำหรับทุกคน. มันไม่ใช่แค่การขาดเรือชูชีพที่ส่งผลกระทบต่อผู้โดยสารจำนวนมากอย่างไรก็ตาม ลูกเรือไม่ทราบว่า davits ถือเรือในสถานที่ที่มีความแข็งแรงพอที่จะรับน้ำหนักของเรือแปล้ ลูกเรือได้ดำเนินการเจาะหรือไม่ก็พวกเขาเป็นที่รู้จักในข้อเท็จจริงที่พวกเขาจะได้ช่วยชีวิตมากขึ้น แต่เรือชูชีพจำนวนมากถูกลดลงไปในทะเลที่มีจำนวนมากของพื้นที่เปิดโล่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นเรือไททานิคมากทำให้ทางของเธอจากควีนส์นิวยอร์ก เธอนึ่งผ่านแอตแลนติก ใกล้ธนาคารใหญ่ เธอต้องกระโปรงอันตรายภูเขาน้ำแข็งบริเวณที่เรียกว่าซอย

ในตอนเย็นของวันที่ 14 เมษายน 1912 เรือไททานิคของผู้ประกอบการไร้สาย ( แจ็ค ฟิลิปส์ และ เจ้าสาวของฮาโรลด์ ) ได้รับเตือนน้ำแข็งจากเรือในพื้นที่ บางส่วนของข้อความที่ได้รับไปยังสะพานสำหรับผู้ที่ต้องทบทวน คนอื่นไม่ได้

คำเตือนเดียวจากเมสาบา เข้ามาที่ 9 : 40 น. ไม่ใช่เครื่องหมาย " ผงชูรส " ( สั้นสำหรับบริการกรัม มาสเตอร์ ) ซึ่งจะได้เป็นกัปตัน สมิธ เห็นมัน - และเซ็นมัน นักประวัติศาสตร์คิดว่ามันมีโอกาส สมิธ ไม่เคยเห็นข้อความ

หนาวในไททานิคของรังกา , ระวังลูกน้องเฝ้าดูอยู่พระอาทิตย์ตกที่สวยงามเป็นหน่วยความจำไกลเป็นสมเด็จกองเรือรบและเรจินัลด์ ลี neared จุดสิ้นสุดของนาฬิกาของพวกเขา มันก็ยากที่จะเห็นขอบฟ้า หรืออะไรอื่น บนนี้ไม่มีจันทร์ คืนวันอาทิตย์อับ . ทะเลก็สงบ กำจัดโอกาสใด ๆ เห็นน้ำแตกที่ฐานของภูเขาน้ำแข็ง . ไม่มีกล้องส่องทางไกล ซึ่งลูกเรือไม่สามารถค้นหายามต้องพึ่งสายตาไม่ได้รับการช่วยเหลือตัวเอง

ทันใดนั้นเรือคิดว่าเขาเห็น " มวลชน " รู้ว่าต้องเป็นภูเขาน้ำแข็ง เขาพลันกดกริ่ง 3 ครั้ง ( คำเตือนของน้ำแข็ง " ตรงไปข้างหน้า " ) และโทรศัพท์สะพาน

วิลเลียมเมอร์ดอช เจ้าหน้าที่หัวหน้าบน สะพานทันที สั่งให้นายท้าย โรเบิร์ต ฮิทเช่นส์ เพื่อเปิดล้อ " ยาก astarboard " ที่ 11 : 40 น.ประมาณสามสิบวินาทีหลังจากกองเรือแรกเห็นภูเขาน้ำแข็ง Titanic หลงกับเธอกราบขวาโค้ง นักวิทยาศาสตร์ การประเมินสถานการณ์ภายหลังปี เชื่อว่าสามารถช่วยเรือได้ ถ้าเขาไม่สั่งเปิด

ภายในห้าถึงสิบนาทีหลังจากตื่นตาตื่นใจ เบิร์ก เรือมีกราบขวารายชื่อ 5 องศา

ก่อนเที่ยงคืนกัปตันสมิท และโธมัส แอนดรูวส์ ( ไททานิคนักออกแบบ ) รู้ว่าเรือก็จม ห้าข้างหน้าช่องมีน้ำท่วม เธอจะอยู่ลอยไปกับน้ำท่วม สี่ช่อง แต่ไม่ใช่กับห้า และถึงแม้ว่า Titanic มีชูชีพมากกว่าปัจจุบัน กฎหมายต้องมีไม่พอสำหรับทุกคน .

ไม่ใช่แค่ขาดเรือชูชีพที่ผลกระทบกระทบผู้โดยสารมาก อย่างไรก็ตามลูกเรือไม่ได้คิดว่า davits ถือเรือที่แข็งแรงพอที่จะรับน้ำหนักของกระสุนเต็มลำเรือ มีทีมงานทำการเจาะหรือมีพวกเขาทราบข้อเท็จจริง , พวกเขาสามารถช่วยคนได้มากขึ้น แทน หลายเรือชูชีพที่ถูกลดลงไปในทะเลที่มีจำนวนมากเป็นเปิด