Most developed world countries have

Most developed world countries have accepted the chronological age of 65 years as a definition of 'elderly' or older person, but like many westernized concepts, this does not adapt well to the situation in Africa. While this definition is somewhat arbitrary, it is many times associated with the age at which one can begin to receive pension benefits. At the moment, there is no United Nations standard numerical criterion, but the UN agreed cutoff is 60+ years to refer to the older population.

Although there are commonly used definitions of old age, there is no general agreement on the age at which a person becomes old. The common use of a calendar age to mark the threshold of old age assumes equivalence with biological age, yet at the same time, it is generally accepted that these two are not necessarily synonymous.

As far back as 1875, in Britain, the Friendly Societies Act, enacted the definition of old age as, "any age after 50", yet pension schemes mostly used age 60 or 65 years for eligibility. (Roebuck, 1979). The UN has not adopted a standard criterion, but generally use 60+ years to refer to the older population (personal correspondence, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่พัฒนามากที่สุดประเทศโลกที่ได้รับการยอมรับตามลำดับอายุ 65 ปีเป็นความหมายของ 'ผู้สูงอายุหรือผู้ที่มีอายุมากกว่า แต่ชอบแนวคิดตะวันตกจำนวนมากนี้ไม่ได้ปรับตัวได้ดีกับสถานการณ์ในแอฟริกา ในขณะที่คำนิยามนี้เป็นตามอำเภอใจก็มีหลายครั้งที่เกี่ยวข้องกับอายุที่ที่หนึ่งที่สามารถเริ่มต้นที่จะได้รับผลประโยชน์เงินบำนาญ ในขณะที่ไม่มีสหประชาชาติมาตรฐานเกณฑ์ตัวเลข แต่ตัดตกลงที่สหประชาชาติเป็น 60 ปีในการอ้างถึงประชากรที่มีอายุมากกว่า. แม้ว่าจะมีคำจำกัดความที่ใช้กันทั่วไปในวัยชราที่ไม่มีความตกลงทั่วไปกับอายุที่ จะกลายเป็นคนเก่า ใช้งานทั่วไปของอายุปฏิทินเพื่อทำเครื่องหมายเกณฑ์ของวัยชราถือว่าเท่าเทียมกับอายุทางชีวภาพ แต่ในเวลาเดียวกันก็เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าสองคนนี้ไม่จำเป็นต้องมีความหมายเหมือนกัน. ไกลกลับเป็น 1875 ในสหราชอาณาจักรสังคมที่เป็นมิตร พระราชบัญญัติความหมายของตราวัยชราว่า "อายุ 50 หลังจากการใด ๆ " แต่โครงการเงินบำนาญที่ใช้ส่วนใหญ่อายุ 60 หรือ 65 ปีสำหรับการมีสิทธิ์ (Roebuck, 1979) สหประชาชาติยังไม่ได้นำมาใช้เป็นเกณฑ์มาตรฐาน แต่โดยทั่วไปใช้ 60 ปีในการอ้างถึงประชากรที่มีอายุมากกว่า (จดหมายส่วนตัว, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมคุณใช้มันได้หรือไม่ทำไมคุณใช้มันได้หรือไม่ทำไมคุณใช้มันได้หรือไม่ทำไมคุณใช้มันได้หรือไม่