Visibility and Visual PredationAlth

Visibility and Visual Predation
Although some transparent species may only have trophic
interactions with blind taxa, the majority either prey on or
are preyed upon by at least some species with well-developed
visual systems (Harbison et al., 1978; Alldredge and
Madin, 1982; Alldredge, 1984; Madin, 1988; Lalli and
Gilmer, 1989; Pages et al., 1996; Baier and Purcell, 1997;
Madin et al., 1997; Purcell, 1997; Harbison, unpublished
literature review of gelatinivory in vertebrates). Since transparent
animals are often more delicate and less agile than
their visually orienting predators or prey, their success in
predator/prey interactions with these animals depends critically
upon their visibility and in particular their sighting
distance (the maximum distance at which they are detectable
by an animal relying on visual cues). Prey with short
sighting distances reduce their encounters with visually
orienting predators (Greene, 1983). “Ambush” predators
(e.g., medusae, siphonophores, cydippid ctenophores) with
short sighting distances increase their chances of entangling
visually orienting prey before being detected and avoided.
Raptors (e.g., chaetognaths, heteropods) with short sighting
distances increase their chances of getting within striking
distance without being detected.
Transparency and contrast
The visibility of a transparent individual generally depends
more on its contrast than on its size (Mertens, 1970;
Hemmings, 1975; Lythgoe, 1979). The inherent contrast
(contrast at zero distance) at wavelength  is defined as
Co
Lo Lb
Lb , (2)
where Lo() is the radiance of the object and Lb() is the
radiance of the background, both viewed a short distance
from the object (Hester, 1968; Mertens, 1970; Jerlov, 1976).
The absolute value of contrast decreases exponentially with
distance according to
C
Co
eKLcd
, (3)
where C() is the absolute value of apparent contrast at
distance d from the object, KL() is the attenuation coeffi-
cient of the background radiance, and c() is the beam
attenuation coefficient of the water (adapted from Mertens,
1970; Lythgoe, 1979). The maximum distance at which the
object is still detectable is
dsighting

ln

Co
Cmin

c KL
, (4)
306 S. JOHNSEN

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มองเห็นและภาพปล้นสะดมแม้ว่าบางชนิดโปร่งใสอาจมีชั้นติดต่อกับตาบอดวงศ์ ส่วนใหญ่ทั้งเหยื่อที่เป็น หรือpreyed เมื่อน้อยบางสายพันธุ์มีการพัฒนาระบบภาพ (Harbison et al. 1978 Alldredge และMadin, 1982 Alldredge, 1984 Madin, 1988 Lalli และกิล 1989 หน้า et al. 1996 Baier และเพอร์เซลล์ 1997Madin et al. 1997 เพอร์เซลล์ 1997 Harbison ยกเลิกประกาศแหลมของ gelatinivory ในสัตว์มีกระดูกสันหลัง) ตั้งแต่โปร่งใสสัตว์มักอ่อน และคล่องตัวน้อยกว่านักล่าหรือล่าเหยื่อ ความสำเร็จใน orienting สายตาของพวกเขาpredator/เหยื่อ ติดต่อกับสัตว์เหล่านี้ขึ้นกับวิกฤตเมื่อมองเห็นของพวกเขา และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเล็งระยะทาง (ระยะห่างสูงสุดที่พวกเขาจะตรวจจับได้โดยสัตว์พึ่งพาสิ่งแสดง) เป็นเหยื่อกับสั้นระยะทางเล็งลดการเผชิญหน้ากับสายตาด้านสั้นล่า (Greene, 1983) นักล่า "ซุ่ม"(เช่น ดอกไม้ไฟ siphonophores, cydippid ctenophores) ด้วยระยะสั้นเล็งเพิ่มโอกาส entanglingสายตาด้านสั้นเหยื่อก่อนที่จะถูกตรวจพบ และหลีกเลี่ยงแร็พเตอร์ (เช่น chaetognaths, heteropods) กับสั้นเล็งเพิ่มระยะทางของการเดินทางภายในที่โดดเด่นระยะทางไม่ถูกตรวจพบความโปร่งใสและความคมชัดการแสดงผลของแต่ละบุคคลโปร่งใสขึ้นโดยทั่วไปเติมความคมชัดกว่าในขนาด (Mertens, 1970Hemmings, 1975 ลิธโกว์ 1979) ความคมชัดอยู่(ความคมชัดที่ระยะศูนย์) ความยาวคลื่นที่ถูกกำหนดให้เป็นCo Lo ปอนด์ปอนด์, (2)ที่()หล่อใสของวัตถุ และปอนด์()เป็นการความกระจ่างใสของพื้นหลัง ทั้งสองดูไม่ไกลจากวัตถุ (Hester, 1968 Mertens, 1970 Jerlov, 1976)ค่าสัมบูรณ์ของความคมชัดลดลงชี้แจงด้วยระยะห่างตามบริษัท C eKL c d, (3)ที่(C)เป็นค่าสัมบูรณ์ของความแตกต่างที่ชัดเจนที่ระยะทางจากวัตถุ, (KL) d คือ ลดทอน coeffi-cient ใสพื้นหลัง และ(c)เป็นคานค่าสัมประสิทธิ์การลดทอนของน้ำ (ดัดแปลงจาก Mertens1970 ลิธโกว์ 1979) ระยะห่างสูงสุดซึ่งการวัตถุจะยังคงสามารถตรวจสอบได้คือdsightinglnบริษัทCminซีเคแอล, (4)306 S. JOHNSEN

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแสดงผลและ Visual ปล้นสะดม
แม้ว่าชนิดโปร่งใสบางคนอาจมีเพียงโภชนา
การสื่อสารกับแท็กซ่าตาบอดส่วนใหญ่ทั้งเหยื่อหรือ
เป็นเหยื่อโดยอย่างน้อยบางสายพันธุ์ที่มีทั้งการพัฒนา
ระบบภาพ (Harbison et al, 1978;. Alldredge และ
Madin 1982 ; Alldredge 1984; Madin 1988; Lalli และ
กิลเมอ 1989; หน้า et al, 1996;. Baier และเพอร์เซลล์, 1997;
. Madin, et al, 1997; เพอร์เซลล์, 1997; ฮาร์บิสันที่ไม่ได้เผยแพร่
การทบทวนวรรณกรรมของ gelatinivory ในสัตว์มีกระดูกสันหลัง) ตั้งแต่โปร่งใส
สัตว์มักจะละเอียดอ่อนมากขึ้นและคล่องตัวน้อยกว่า
การล่าทิศทางสายตาของพวกเขาหรือเหยื่อที่ประสบความสำเร็จของพวกเขาในการ
ล่า / ปฏิสัมพันธ์เหยื่อกับสัตว์เหล่านี้ขึ้นอย่างยิ่ง
เมื่อมีการแสดงของพวกเขาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเล็งของพวกเขา
ระยะทาง (ระยะทางสูงสุดที่พวกเขาจะตรวจพบ
โดย สัตว์อาศัยตัวชี้นำภาพ) เหยื่อสั้น
ระยะทางเล็งลดการเผชิญหน้าของพวกเขาด้วยสายตา
ทิศทางล่า (กรีน 1983) "ซุ่ม" ล่า
(เช่นแมงกะพรุน, siphonophores, ctenophores cydippid) กับ
ระยะทางที่เล็งสั้นเพิ่มโอกาสในการ entangling
สายตาทิศทางเหยื่อก่อนที่จะถูกตรวจพบและหลีกเลี่ยง.
แร็พเตอร์ (เช่น chaetognaths, heteropods) ด้วยการเล็งสั้น
ระยะทางที่เพิ่มโอกาสในการได้รับภายใน ที่โดดเด่น
ทางไกลโดยไม่ถูกตรวจพบ.
ความโปร่งใสและความคมชัด
การแสดงของแต่ละโปร่งใสโดยทั่วไปขึ้นอยู่
เพิ่มเติมเกี่ยวกับความคมชัดกว่าขนาดของมัน (Mertens 1970;
มิ่ง 1975; ลิท, 1979) ความคมชัดโดยธรรมชาติ
(ความคมชัดที่ศูนย์ระยะทาง) ที่ความยาวคลื่น? ถูกกำหนดให้เป็น
Co ?? ? Lo ?? ปอนด์ ??
ปอนด์ ?? (2)
(?) (?) ที่แท้จริงคือความกระจ่างใสของวัตถุและ Lb คือ
ความกระจ่างใสของพื้นหลังทั้งดูไม่ไกล
จากวัตถุ (เฮสเตอร์ 1968; Mertens 1970; Jerlov, 1976).
ค่าสัมบูรณ์ของความคมชัดลดลงชี้แจงกับ
ระยะทางตาม
C ?? ? ร่วม ?? ? EKL ?? ??? C D
(3)
ที่ C (?) เป็นค่าสัมบูรณ์ของความคมชัดที่เห็นได้ชัดใน
ระยะ D จากวัตถุ KL (?) คือการลดทอน coeffi-
ประสิทธิภาพความกระจ่างใสของพื้นหลังและ C (? ) เป็นลำแสง
ค่าสัมประสิทธิ์การลดทอนของน้ำ (ดัดแปลงมาจาก Mertens,
1970; ลิท, 1979) ระยะทางสูงสุดที่ซึ่ง
วัตถุยังคงตรวจพบจะ
dsighting ?? ?
LN?
Co ??
Cmin ??

C ?? KL ??
(4)
306 เอส JOHNSEN