After understanding these, Ye Zhen

After understanding these, Ye Zhen Zhen did not feel heavy in her heart, but instead felt more at ease. The feeling of letting another person make an important decision, and she no longer needs to be worried about it anymore.

“I also made a mistake, I should not have treated you like that” Ji Wu Jiu sighed, thinking back about his madness the other night, his heart felt pain again.

“You are not in the wrong, it is my responsibility”

Such honest words, was not pleasing to Ji Wu Jiu’s ears. He slowly bend his waist, both his hands slide down from her shoulders, linking them together, he held Ye Zhen Zhen in his arms.

Looking down, he closed his eyes and with his lips right next to Ye Zhen Zhen’s ears, he gently said “ Zhen Zhen, don’t be like this. Since you don’t like it, i will not touch you”

“Your majesty, actually the reason of why I want to vomit, is not because I hate you, but I think… I am sick” Ye Zhen Zhen said, a bit distressed about it.

Ji Wu Jiu opened his eyes, “What do you mean?”

“A type of weird disease maybe’ Ye Zhen Zhen said while looking down, not sure how she should explain to him. The first time, she was not too sure, but the second time, she felt it, as long as the thought of Ji Wu Jiu being with many other woman doing that thing before, and now to do this with her.. she will feel very disgusted, not only her heart feel it was disgusting, her stomach will feel it was disgusting as well.

But this feeling was not easy to describe, so she does not know what she should say.

“If it is a type of sickness, there should be a way to cure it, you do not have to worry too much” Ji Wu Jiu consoled her.

Ye Zhen Zhen nodded, “Your majesty.. if you…”

“No, I won’t” Ji Wu Jiu stopped her, “First, we should cure your sickness” I want you, but I also want your willingness.

He tighten his arms around her, making sure she is fully pressed to his body, his face laying on hers. The dragon robe he was wearing was wrapped around her red dress, in this snow white scenery, it was although they looked like a dual color camelia flower, blooming very beautifully.

Su Yue, who was bringing over some milk tea for Ye Zhen Zhen saw the scene, turned around and went back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากทำความเข้าใจเหล่านี้ เย่เจินเจินได้ไม่รู้สึกหนักใจเธอ ได้แต่ รู้สึกว่าห้อง ความรู้สึกของแจ้งบุคคลอื่นทำให้การตัดสินใจที่สำคัญ และเธอไม่ต้องเป็นห่วงมันอีกต่อไป"ยังทำผิด ฉันจะไม่ได้รับการรักษาคุณเช่นเดียวกับที่" จิวูจิวดูถอน หายใจ คิดกลับคืนอื่นเขาบ้า หัวใจของเขารู้สึกเจ็บปวดอีก"คุณไม่ได้อยู่ในไม่ถูกต้อง มันเป็นความรับผิดชอบของฉัน"คำเช่นความซื่อสัตย์ ไม่พอใจจีวู Jiu หู เขาช้างอเอว ทั้งสองของเขามือสไลด์ลงจากไหล่ของเธอ เชื่อมโยงพวกเขาเข้าด้วยกัน เขาจัดเยเจินเจินในอ้อมแขนของเขามองลง เขาปิดตาของเขา และกับริมฝีปากของเขาติดหูเยเจินเจินเป็น เขาเบา ๆ ว่า "เจินเจิน ไม่ได้ดังนี้ เนื่องจากคุณไม่ชอบ ฉันจะไม่สัมผัสคุณ""มหาบพิตร จริง สาเหตุของเหตุอยากอาเจียน คือไม่ได้ เพราะฉันเกลียดคุณ แต่ฉันคิดว่า... ฉันป่วย"เย่เจินเจินเป่ากล่าว บิตลก็เลยจิวจิววูจิเปิดตา "ไม่คุณหมายถึงอะไร""บางทีโรคแปลก ๆ ชนิดหนึ่ง ' เย่เจินเจินกล่าวขณะลง ไม่แน่ใจว่าเธอควรอธิบายให้เขา ครั้งแรก เธอไม่แน่ใจว่าเกินไป แต่ครั้งที่สอง เธอก็รู้สึกมัน ตราบเท่าความคิดของจิวดูวูจิอยู่กับผู้หญิงอื่นทำว่าสิ่งก่อน และตอนนี้ทำกับเธอมาก... เธอจะรู้สึกมาก disgusted วิวทะเลสวยไม่เท่ารู้สึกหัวใจเธอมันน่าขยะแขยง ท้องของเธอจะรู้สึกเช่นนั้นแต่ความรู้สึกนี้ไม่ต้องอธิบาย เพื่อเธอไม่รู้สิ่งที่เธอควรกล่าวว่า"ถ้าชนิดของโรค ควรมีวิธีการรักษานี้ คุณไม่ต้องกังวลมากเกินไป" จิวู Jiu consoled เธอเจินเจินเย nodded "มหาบพิตร... ถ้าคุณ... ""ไม่ ฉันจะไม่" จิวูจิวดูหยุดเธอ "ก่อน เราควรรักษาโรคของคุณ" ฉันต้องการคุณ แต่คุณยังต้องการความตั้งใจของคุณเขากระชับแขนของเขารอบเธอ เธอเต็มกดร่างกายของเขา ใบหน้าของเขาวางบนเธอแน่ใจ เสื้อคลุมมังกรที่เขาสวมถูกห่อหุ้มชุดของเธอสีแดง ในฉากนี้หิมะขาว มันถึงแม้ว่าพวกเขาดูเหมือนสีสองคามีเลียดอก blooming สวยงามมากSu หยู ผู้ถูกนำผ่านชานมเย่เจินเจิน เห็นฉาก หันไปรอบ ๆ และไปกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากเข้าใจเหล่านี้เจ้า Zhen Zhen ไม่รู้สึกหนักในหัวใจของเธอ แต่แทนที่จะรู้สึกสบายใจมากขึ้น ความรู้สึกของการปล่อยให้คนอื่นทำให้การตัดสินใจที่สำคัญและเธอไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป. "ฉันยังทำผิดพลาดผมไม่ควรจะได้รับการปฏิบัติที่คุณชอบว่า" จีวู Jiu ถอนหายใจคิดกลับเกี่ยวกับความบ้าของเขา คืนอื่น ๆ ที่หัวใจของเขารู้สึกเจ็บปวดอีกครั้ง. "คุณไม่ได้อยู่ในที่ไม่ถูกต้องเป็นความรับผิดชอบของฉัน" คำพูดดังกล่าวตรงไปตรงมาไม่ได้เจริญหูจีวู Jiu ของ เขาค่อย ๆ งอเอวของเขาทั้งสองมือของเขาเลื่อนลงมาจากไหล่ของเธอเชื่อมโยงเข้าด้วยกันที่เขาจัดขึ้นเจ้า Zhen Zhen ในอ้อมแขนของเขา. มองลงเขาปิดตาของเขาและด้วยริมฝีปากของตนที่ถูกต้องต่อไปที่หูของเจ้า Zhen Zhen เขาเบา ๆ กล่าวว่า "Zhen Zhen ไม่เป็นเช่นนี้ เนื่องจากคุณไม่ชอบมันจะไม่สัมผัสคุณ "" พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณจริงเหตุผลว่าทำไมผมอยากจะอาเจียนเป็นไม่ได้เพราะฉันเกลียดคุณ แต่ฉันคิดว่า ... ฉันป่วย "เจ้า Zhen Zhen กล่าวว่าบิต มีความสุขกับมัน. จีวู Jiu เปิดตาของเขา "คุณหมายความว่ายังไง?" "ชนิดของโรคอาจจะแปลก 'เจ้า Zhen Zhen กล่าวว่าในขณะที่มองลงไม่แน่ใจว่าเธอควรจะอธิบายให้เขา ครั้งแรกที่เธอก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ครั้งที่สองที่เธอรู้สึกว่ามันตราบใดที่ความคิดของจีวู Jiu อยู่กับผู้หญิงคนอื่น ๆ อีกมากมายทำสิ่งนั้นมาก่อนและตอนนี้การทำเช่นนี้กับเธอ .. เธอจะรู้สึก เบื่อหน่ายมากไม่เพียง แต่หัวใจของเธอรู้สึกว่ามันเป็นที่น่าขยะแขยงท้องของเธอจะรู้สึกว่ามันเป็นที่น่าขยะแขยงเช่นกัน. แต่ความรู้สึกนี้ไม่ได้เป็นเรื่องง่ายที่จะอธิบายดังนั้นเธอจึงไม่ทราบว่าสิ่งที่เธอควรจะพูดว่า. "ถ้ามันเป็นประเภทของการเจ็บป่วยที่ ควรจะมีวิธีที่จะรักษามันคุณจะได้ไม่ต้องกังวลมากเกินไป "จีวู Jiu ปลอบโยนเธอ. เจ้า Zhen Zhen พยักหน้า" พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ .. ถ้าคุณ ... "" ไม่ฉันจะไม่ "จีวู Jiu หยุด เธอ "ครั้งแรกที่เราควรรักษาความเจ็บป่วยของคุณ" ฉันต้องการให้คุณ แต่ฉันยังต้องการตั้งใจของคุณ. เขากระชับอ้อมแขนของเขารอบ ๆ ตัวเธอทำให้แน่ใจว่าเธอถูกกดอย่างเต็มที่เพื่อให้ร่างกายของเขาใบหน้าของเขาวางบนเธอ เสื้อคลุมมังกรเขาสวมถูกห่อรอบชุดสีแดงของเธอในหิมะนี้ทิวทัศน์สีขาวก็คือแม้ว่าพวกเขาดูเหมือนจะเป็นสีคู่ดอกไม้ Camelia บานมากสวยงาม. ซูยูที่ถูกนำมากกว่าชานมสำหรับเจ้า Zhen Zhen เห็น ฉากที่หันไปรอบ ๆ และเดินกลับไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากความเข้าใจเหล่านี้ เจ้าเจินเจินไม่ได้รู้สึกหนักใจ แต่เธอกลับรู้สึกสบายใจขึ้น ความรู้สึกให้คนอื่นตัดสินใจ เธอไม่ต้องเป็นห่วงนะ

" ผมทำผิด ผมไม่ควรทำกับเธอแบบนั้น " จีวูจินถอนหายใจเมื่อนึกถึงเรื่องความบ้าของเขาเมื่อคืน หัวใจของเขาก็รู้สึกเจ็บอีกแล้ว

" คุณก็ไม่ได้ทำผิดอะไร มันเป็นความรับผิดชอบของฉัน "

เช่นเที่ยงตรงคำไม่เจริญหูของจีวูจิน เขาค่อยๆโน้มเอวของเขา มือของเขาเลื่อนลงจากไหล่ของเธอ แล้วเชื่อมมันเข้าด้วยกัน เขาจับเจ้าเจินเจินในอ้อมแขนของเขา . . . . . .

มองลง เขาหลับตาลงและริมฝีปากของเขาอยู่ข้างหูของเจินเจินจง เขาเบา ๆว่า " เจิน เจิน อย่าทำแบบนี้ถ้าคุณไม่ชอบมัน ผมจะไม่แตะต้องเธอ "

" ฝ่าบาท ที่จริงเหตุผลว่าทำไม ผมถึงอยากจะอ้วก ไม่ใช่เพราะฉันเกลียดคุณ แต่ฉันว่า . . . . . . . ฉันป่วย " เจ้าเจินเจินว่ากังวลเกี่ยวกับมัน

จีวูจินลืมตา " คุณหมายถึงอะไร ? "

" ชนิดของโรคที่แปลกเจ้าเจินเจินบอกว่าอาจจะมองลง ไม่แน่ใจว่าเธอควรจะอธิบายให้เขาฟัง ครั้งแรกเธอไม่ค่อยแน่ใจ แต่ครั้งที่สอง เธอรู้สึกได้ ตราบใดที่ความคิดของจีวูจินมีหลายอื่น ๆผู้หญิงคนนี้ทำสิ่งนั้นก่อน แล้วทำแบบนี้กับเธอ . . . เธอจะรู้สึกเบื่อหน่าย ไม่เพียง แต่หัวใจเธอ รู้สึกว่ามันน่ารังเกียจ ท้องเธอจะรู้สึกว่ามันน่ารังเกียจเช่นกัน

แต่ความรู้สึกนี้มันไม่ง่ายที่จะอธิบาย เธอไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เธอควรพูด

" ถ้ามันเป็นชนิดของการเจ็บป่วย ควรมีวิธีการรักษานั้น คุณไม่ต้องเป็นห่วงมาก " จีอู๋จิ่วปลอบโยนเธอ

ท่านจิน จินพยักหน้า " ฝ่าบาท . . . . . . . ถ้าคุณ . . . . . . . "

" ไม่ " จีอู๋จิ่วหยุดเธอ " อันดับแรกเราควรจะรักษาอาการ " ของคุณฉันต้องการให้คุณ แต่ฉันยังต้องการความตั้งใจของคุณ .

เขากระชับอ้อมแขนรอบตัวเธอ ทำให้เธอเป็นอย่างในร่างกายของเขาใบหน้าของเขาวางอยู่บนของเธอ มังกรเสื้อคลุมที่เขาใส่เป็นห่อรอบชุดสีแดงของเธอในหิมะสีขาวบรรยากาศมันถึงแม้ว่าพวกเขาดูเหมือนสีคู่คาเมเลีย ดอกบานสวยงามมาก

ซูเว่ ที่นำเรื่องนมชาสำหรับท่าน เจิน เจินเห็นฉาก หันไปรอบ ๆและกลับมา