The social problems that this immigration and asylum policy have caused are enormous. Bergsjon, a small city close to Gothenburg, numbering 14,500 residents has a foreign-born population of about 70%, while 40% of the population is on welfare, and less than half are employed in the labor market (Caldwell 2006). In Rosengard, close to Malmo, 62.3% of all children grow up in poverty (Salonen 2012, 8), and 96.4% of all children of that city are of foreign background (ibid., 51). Caught up in the margins of society, a portion of the youth turns to criminal gangs and even Islamic groups. Native Swedes are repelled from these social problems and practice housing and school segregation (Heape 2008), which arguably produces poorer educational results among immigrant communities and more social exclusion (Szulkin and Jonsson 2007). Even when the government tries to integrate immigrants with job training schemes, a small percentage of those go on to find a job (Local 2013c). One reason why immigrants and refugees find it difficult to attain a job is because they are discriminated against by their employer and not likely to be hired with a foreign-sounding name (Carlsson and Rooth 2008; Attström 2007). Even when immigrants do attain jobs, their income is lower than the native Swedish population. The income of non-European immigrants is 36% lower than that of native-born Swedes (Economist 2013b). Even though the consensus in the government has been to keep a very liberal immigration and asylum policy, immigration minister Tobias Billstrom claims that Sweden’s intake of immigrants is “not sustainable” (Scrutton and Johnson 2013).
ปัญหาสังคมที่ตรวจคนเข้าเมืองและลี้ภัยนโยบายนี้ทำให้เกิดมีมหาศาล Bergsjon เมืองเล็ก ๆ ใกล้กับโกเธนเบิร์ก เลขชาว 14,500 ได้ foreign-born ประชากรประมาณ 70%, 40% ของประชากรอยู่สวัสดิการ และน้อยกว่าครึ่งถูกว่าจ้างในตลาดแรงงาน (คาลด์เวลล์ 2006) ใน Rosengard ใกล้กับมัลโม 62.3% ของเด็กทุกคนเติบโตขึ้นในความยากจน (Salonen 2012, 8), และ 96.4% ของเด็กทั้งหมดมีพื้นหลังต่างประเทศ (ibid., 51) หางในระยะขอบของสังคม ส่วนของเยาวชนจะให้แก๊งอาชญากรรมและกลุ่มอิสลามแม้ เจ้า Swedes มันไส้จากปัญหาสังคมเหล่านี้ และอยู่อาศัยปฏิบัติ และแบ่งแยกโรงเรียน (Heape 2008), ที่ว่าก่อให้เกิดผลลัพธ์ย่อมศึกษาชุมชนอพยพและแยกต่อสังคมมากขึ้น (Szulkin และ Jonsson 2007) ได้ แม้ในขณะรัฐบาลพยายามรวมนานกับแผนงานฝึกอบรม เล็กเปอร์เซ็นต์ของผู้ที่ไปในการ ค้นหางาน (ภายในปี 2013 c) เหตุผลหนึ่งที่ทำไมอพยพและผู้ลี้ภัยพบมันยากที่จะบรรลุงานเป็น เพราะพวกเขามี discriminated กับนาย และไม่น่าจะเรียกชื่อต่างหู (Carlsson และ Rooth 2008 Attström 2007) แม้นานบรรลุงาน รายได้ของพวกเขาคือต่ำกว่าประชากรสวีเดนดั้งเดิม รายได้ของผู้อพยพชาวยุโรปไม่มี 36% ที่ต่ำกว่าของ Swedes native-born (นักเศรษฐศาสตร์ 2013b) ถึงแม้ว่าได้รับฉันทามติในรัฐบาลให้เสรีมากตรวจคนเข้าเมืองและนโยบายลี้ภัย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงตรวจคนเข้าเมือง Tobias Billstrom อ้างว่า บริโภคของสวีเดนของนาน "ไม่ยั่งยืน" (Scrutton และ Johnson 2013)
การแปล กรุณารอสักครู่..

ปัญหาทางสังคมที่นโยบายตรวจคนเข้าเมืองลี้ภัยและนี้ทำให้มีมหาศาล bergsjon เมืองเล็กๆ ใกล้กับ Gothenburg , เลข 7 , 000 ผู้อยู่อาศัยมีประเทศเกิดของประชากรประมาณ 70% ในขณะที่ 40% ของประชากรที่เป็นสวัสดิการ และน้อยกว่าครึ่งหนึ่งมีการจ้างงานในตลาดแรงงาน ( เวล 2006 ) ในโรเซนการดใกล้กับ Malmo , 62.3 % ของเด็กทั้งหมด เติบโตขึ้นในความยากจน ( salonen 2012 ,8 ) และประถมศึกษา % ของเด็กทุกคนของเมืองที่เป็นภูมิหลังของต่างประเทศ ( อ้างแล้ว , 51 ) จับขึ้นในขอบของสังคม ส่วนของเยาวชน กลายเป็นแก๊งอาชญากร และแม้แต่กลุ่มอิสลาม . Swedes พื้นเมืองจะรังเกียจจากปัญหาทางสังคมเหล่านี้และการปฏิบัติการบ้านและโรงเรียน ( heape 2008 )ซึ่ง arguably ผลิตผลทางการศึกษาของชุมชนผู้อพยพยากจนและสังคมมากขึ้น ( และไม่ szulkin จอนสัน 2007 ) แม้ว่ารัฐบาลพยายามที่จะรวมผู้อพยพกับรูปแบบการฝึกงาน , ร้อยละขนาดเล็กของผู้ที่ไปในงาน ( 2013c ท้องถิ่น )เหตุผลหนึ่งที่ผู้ลี้ภัยและผู้อพยพพบมันยากที่จะบรรลุงาน เพราะจะเลือกปฏิบัติ โดยนายจ้างของพวกเขาและไม่ได้มีแนวโน้มที่จะจ้างกับต่างประเทศ ( และชื่อเสียง คาร์ลส์สันรูท 2008 ; attstr ö m 2007 ) แม้เมื่ออพยพทำบรรลุงาน รายได้ต่ำกว่าประชากร สวีเดน พื้นเมืองรายได้ไม่อพยพ 36 % ที่น้อยกว่าพื้นเมืองเกิด Swedes ( นักเศรษฐศาสตร์ 2013b ) แม้ว่าฉันทามติในรัฐบาลได้ให้นโยบายตรวจคนเข้าเมืองเสรีนิยมมากและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงตรวจคนเข้าเมืองลี้ภัย , โทเบียส บิลสตรอ้างว่าการบริโภคของชาวสวีเดน คือ " ไม่ยั่งยืน " ( scrutton และจอห์นสัน 2013 )
การแปล กรุณารอสักครู่..
