Sour taste is one of the five basic

Sour taste is one of the five basic tastes, namely sweetness,
sourness, saltiness, bitterness, and umami, and is often perceived
on the sides of the tongue, towards the rear of the mouth
(Bishop, 1971). Sour taste is one of the independently identifiable
sensory attributes of beer (Clapperton, 1973; Clapperton,
Dalgliesh, & Meilgaard, 1976; Langstaff & Lewis, 1993). Sour taste
has an important effect on beer flavour. Generally speaking, a moderate
sour taste is necessary for beer, as it can reduce the cloying
feeling of the beer. Nevertheless, too strong a sour taste will
destroy the harmony of the beer flavor, and is considered to be a
kind of flavour deficiency except for sour beer. High levels of sour
and acidic flavours used to be thought to be due to a sanitation
problem (Kulka & Walker, 1946). Gram positive bacteria, such as
Lactobacillus and Pediococcus, which are present in dust and saliva,
can infect beer by generating haze or rope, causing unpleasant
flavour changes, such as sourness (Vaughan, O’Sullivan, & Van
Sinderen, 2005) (Menz et al., 2010). Pectinatus and Megasphaera
often spoil beer in the later stages of processing, causing high turbidity
in beer and formation of by-products that cause off-flavours
and sour tastes, making the beer unsuitable for consumption
(Paradh, Mitchell, & Hill, 2011). Beer without spoilage is also perceived
to have a prominent sour taste, especially adjunct beers in
which worts have weak buffering capacity. A consumer is unlikely
to repurchase a sour product. Thus, it is highly important to control
the sour taste of beer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รสชาติเปรี้ยวเป็นหนึ่งในห้าพื้นฐานรสนิยม คือความหวานหอมsourness เค็ม รสขม และรสอูมา มิ และมักจะถือว่าด้านลิ้น ทางด้านหลังของปาก(บาทหลวง 1971) รสชาติเปรี้ยวเป็นหนึ่งในบุคคลที่เป็นอิสระคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสของเบียร์ (Clapperton, 1973 ClappertonDalgliesh, & Meilgaard, 1976 Langstaff และลูอิส 1993) รสชาติเปรี้ยวมีผลต่อรสชาติเบียร์สำคัญ โดยทั่วไปการพูด ปานกลางรสชาติเปรี้ยวเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเบียร์ สามารถลดได้ cloyingความรู้สึกที่เบียร์ อย่างไรก็ตาม จะแข็งแกร่งรสชาติเปรี้ยวทำลายความกลมกลืนของรสชาติเบียร์ และถือเป็นการชนิดของรสชาติขาดยกเว้นเบียร์เปรี้ยว ระดับสูงของเปรี้ยวและรสเปรี้ยวใช้เป็นความคิดที่มีสาเหตุมาจากการสุขาภิบาลปัญหา (Kulka และวอล์คเกอร์ 1946) แบคทีเรียกรัมบวก เช่นแลคโตบาซิลลัสและ Pediococcus ที่มีอยู่ในน้ำลายและฝุ่นสามารถติดเชื้อเบียร์ โดยสร้างเมฆหมอกหรือเชือก สาเหตุธรรมดา ๆรสเปลี่ยนแปลง เช่น sourness (วอน โรงง และรถตู้Sinderen, 2005) (Menz et al., 2010) Pectinatus และ Megasphaeraมักจะเสียเบียร์ในขั้นตอนต่อไปของการประมวลผล ทำให้เกิดความขุ่นสูงเบียร์และก่อตัวของสินค้าพลอยได้ ที่ทำให้ออกรสชาติและรส ชาติเปรี้ยว ทำเบียร์ไม่เหมาะสมกับปริมาณการใช้(Paradh, Mitchell และ ฮิลล์ 2011) นอกจากนี้ยังถือว่าเบียร์โดยไม่เน่าเสียมีรสชาติเปรี้ยวโดดเด่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเบียร์เกียรติคุณในworts ที่มีกำลังอ่อนแอบัฟเฟอร์ ผู้บริโภคไม่น่าการ repurchase ผลิตภัณฑ์เปรี้ยว ดังนั้น จึงเป็นสิ่งสำคัญในการควบคุมรสชาติเปรี้ยวของเบียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รสเปรี้ยวเป็นหนึ่งในห้ารสชาติพื้นฐานคือความหวานเปรี้ยว, เค็ม, รสขมและรสและเป็นที่รับรู้มักจะที่ด้านข้างของลิ้นไปทางด้านหลังของปาก(บิชอป 1971) รสเปรี้ยวเป็นหนึ่งในผู้ที่สามารถระบุตัวได้อย่างอิสระคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสของเบียร์ (Clapperton 1973; Clapperton, Dalgliesh และ Meilgaard 1976; Langstaff และลูอิส 1993) รสเปรี้ยวมีผลกระทบที่สำคัญในรสชาติเบียร์ โดยทั่วไปปานกลางรสเปรี้ยวเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเบียร์ที่จะสามารถลด cloying ความรู้สึกของเบียร์ แต่แรงเกินไปรสเปรี้ยวจะทำลายความสามัคคีของรสชาติเบียร์และถือว่าจะเป็นชนิดของการขาดรสชาติยกเว้นเบียร์รสเปรี้ยว ระดับสูงของเปรี้ยวรสชาติและความเป็นกรดที่ใช้ในการคิดที่จะเกิดจากการสุขาภิบาลปัญหา(KULKA และวอล์คเกอร์, 1946) แบคทีเรียแกรมบวกเช่นแลคโตบาซิลลัสและ Pediococcus ซึ่งมีอยู่ในฝุ่นละอองและน้ำลายสามารถติดเชื้อเบียร์โดยการสร้างหมอกควันหรือเชือกที่ไม่พึงประสงค์ที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงรสชาติเช่นรสเปรี้ยว(วอห์นซัลลิแวนและรถตู้Sinderen 2005) (Menz et al., 2010) Pectinatus Megasphaera และมักจะเสียเบียร์ในขั้นตอนต่อมาของการประมวลผลที่ก่อให้เกิดความขุ่นสูงในเบียร์และการก่อตัวของผลิตภัณฑ์โดยที่ทำให้เกิดการปิดรสชาติและรสนิยมเปรี้ยวทำให้เบียร์ที่ไม่เหมาะสมสำหรับการบริโภค(Paradh เซรั่มและฮิลล์ 2011) เบียร์โดยไม่เน่าเสียเป็นที่รับรู้นอกจากนี้ยังจะมีรสเปรี้ยวที่โดดเด่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเบียร์เสริมในที่Worts มีความสามารถในการกำหนดบัฟเฟอร์ที่อ่อนแอ ผู้บริโภคไม่น่าที่จะซื้อคืนผลิตภัณฑ์ที่มีรสเปรี้ยว ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญมากในการควบคุมรสเปรี้ยวของเบียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปรี้ยวเป็นหนึ่งในพื้นฐาน 5 รสชาติ ได้แก่ รสหวาน ,
ความเปรี้ยว เค็ม ขม และมามิ และมักจะเป็นที่รับรู้
บนด้านข้างของลิ้น ไปยังด้านหลังของปาก
( พระสังฆราช , 1971 ) เปรี้ยวเป็นหนึ่งในคุณลักษณะทางประสาทสัมผัสโดยระบุ
เบียร์ ( clapperton 1973 ; clapperton dalgliesh
, , & meilgaard , 1976 ; langstaff & Lewis , 1993 ) เปรี้ยว
มีลักษณะพิเศษที่สำคัญในรสชาติเบียร์ พูดง่าย ปานกลาง
เปรี้ยวเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเบียร์ มันสามารถลด cloying
ความรู้สึกของเบียร์ แต่แข็งแรงมาก รสชาติเปรี้ยวจะ
ทำลายความสามัคคีของเบียร์รสชาติ และจะถือว่าเป็นชนิดของการขาดรสชาติ
ยกเว้นเบียร์รสเปรี้ยว ระดับสูงของเปรี้ยว
และรสชาติเปรี้ยว ใช้เป็น คิดเป็น เนื่องจากสุขาภิบาล
ปัญหา น กุลกา&วอล์คเกอร์ , 1946 ) แบคทีเรีย แกรมบวก เช่น แลคโตบาซิลลัส และ
3 ซึ่งมีอยู่ในน้ำลายและฝุ่น , เบียร์
สามารถติดเชื้อโดยการสร้างหมอกควัน หรือเชือก ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่พึงประสงค์ เช่น กลิ่น
) ( Vaughan , o'sullivan &
sinderen , รถตู้ , 2005 ) ( เมนส์ et al . , 2010 ) และ pectinatus megasphaera
มักจะเสียเบียร์ในขั้นตอนต่อมาของการประมวลผลก่อให้เกิดความขุ่นสูงในการสร้างเบียร์
และผลพลอยได้ที่ทำให้ปิดและรสชาติ
เปรี้ยวทำให้เบียร์ไม่เหมาะสมสำหรับการบริโภค
( paradh มิชเชล&ฮิลล์ , 2011 ) เบียร์ โดยไม่เน่าเสีย ยังรับรู้
มีโดดเด่น เปรี้ยว โดยเฉพาะเบียร์เสริมซึ่งมีความจุบัฟเฟอร์อ่อนแอ
เวิร์ตส . ผู้บริโภคไม่น่าจะ
เพื่อซื้อผลิตภัณฑ์เปรี้ยว ดังนั้นมันเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะควบคุม
รสเปรี้ยวของเบียร์