Mo Qianni nodded, and mocked hersel

Mo Qianni nodded, and mocked herself, “Do you find it very absurd, very foolish? A little girl who wasn’t even fourteen yet, pretended to be very mature, yet she actually didn’t know a thing. She just took the train to Zhong Hai, with a wish to earn enough money to let her mother see a doctor.”



“You weren’t silly, you were incredible. I’m very curious as to how you attained the money to buy a train ticket.” Asked Yang Chen.



Mo Qianni’s dodged his gaze, hesitated for a moment and said, “I stole a person’s wallet at the train station……” After she said that, she lowered her voice and asked, “Will you look down on me, and feel that I’m very shameless? Despite having done such a terrible thing, I’m still able to boldly say it out?”



What’s stealing a wallet? I(laozi) even robbed a bank before…… Yang Chen thought, but he didn’t say it of course, he just sincerely shook his head and said, “I won’t, for all humans err. At least you’re much more skillful than me, I’ve gone into the police station twice now.”



Mo Qianni finally laughed, then continued to say, “You may know a little about what happened after. When I came here alone, I looked for ways to self-study. I received help from Sis Xiang and others who came from the village along with some help from the welfare agencies to get into middle school. After that, Ruoxi’s grandma, who was Yu Lei International’s CEO at the time, came to my school to give a speech. She took fancy to me and provided me financial aid. From then on, I was able to raise my head in Zhong Hai. If it weren’t for the previous CEO, there wouldn’t be the Mo Qianni of today….. You should be able to understand why I became so angry when I found out a rogue like you married Ruoxi, right?”



Yang Chen understandingly nodded.



The greatest favor in the world was no other than providing help when one needs it most. Although Mo Qianni seemed unperturbed about it, it obviously wasn’t easy for her to come out from a remote mountain village without anybody to rely on, she was just a little girl who had nothing. She was provided education, brought into the high society, and even became one of the elites in Zhong Hai’s business world. What Lin Ruoxi’s grandmother gave to Mo Qianni definitely wasn’t just monetary aid, perhaps she was even more of a spiritual pillar for Mo Qianni to lean on. Of course, throughout that time the amount of effort Mo Qianni put in had to be several times of others, the sweet, the sour, and the suffering involved, only she herself understood.



“Later on, I finally earned some money. I still remember the first time I sent my mother some money, my mother cried on the phone for a long time, but we were very happy…… My mother knew that I had grown up, and I knew I could finally take care of her……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลยต้อง Mo Qianni และหลงตัวเอง "คุณพบ ว่ามันไร้สาระมาก โง่มาก สาวน้อยที่ยังไม่ได้สิบสี่ยัง หลอกลวงว่าเป็นผู้ใหญ่มาก แต่เธอไม่ทราบจริง ๆ สิ่ง เธอเพียงแค่เอารถไฟไป Zhong Hai มีความปรารถนาจะได้รับเงินเพียงพอเพื่อให้แม่ของเธอพบแพทย์" "คุณไม่โง่ คุณได้อย่างไม่น่าเชื่อ "ผมอยากรู้มากว่าวิธีที่คุณรับเงินเพื่อซื้อตั๋วรถไฟ" ถาม Yang Chen Mo Qianni dodged สายตาของเขา ลังเลครู่หนึ่ง และกล่าว ว่า "ฉันขโมยกระเป๋าสตางค์ของคนที่สถานีรถไฟ..." หลังจากที่เธอกล่าวว่า เธอลดเสียงของเธอ และ ถาม "จะคุณดูถูกฉัน และรู้สึกว่า ไร้ยางอายมาก แม้จะมีกระทำดังกล่าวเป็นสิ่งที่น่ากลัว ฉันยังคงสามารถที่จะกล้าพูดมันออกมา" อะไรเป็นการขโมยกระเป๋าสตางค์ นอกจากนี้ I(laozi) ยังปล้นธนาคารก่อน... Yang Chen คิด ว่า แต่เขาไม่ได้พูดว่า แน่นอน เขาอย่างจริงใจเพียงส่ายหัวของเขา และกล่าวว่า "ฉันจะ ไม่ สำหรับข้อผิดพลาดของมนุษย์ทั้งหมด อย่างน้อย คุณจะชำนาญกว่าผมมากขึ้น ฉันได้ไปลงสถานีตำรวจสองครั้งตอนนี้" โม Qianni สุดท้ายหัวเราะ แล้ว ยังคงพูดว่า "คุณอาจรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจาก เมื่อมาที่นี่คนเดียว ผมมองวิธีการศึกษาด้วยตนเอง ฉันได้รับความช่วยเหลือจาก Sis เซียงและอื่น ๆ ที่มาจากหมู่บ้านพร้อมกับความช่วยเหลือจากหน่วยงานสวัสดิการในการเข้าโรงเรียน หลังจากนั้น ยายของ Ruoxi ผู้เป็นซีอีโอยูไลนานาที่เวลา มาโรงเรียนเพื่อให้คำพูดของฉัน เธอเอาแฟนฉัน และให้ฉันเงินช่วยเหลือ จากนั้น ผมสามารถยกหัวของฉันในจงไห่ หาก CEO ก่อนหน้าไม่ ไม่ Qianni Mo ของวันนี้... คุณควรจะเข้าใจว่าทำไมฉันกลายเป็นโกรธเมื่อพบออก rogue เหมือนคุณแต่งงาน Ruoxi ขวา" Yang Chen เลยต้อง understandingly โปรดปรานมากที่สุดในโลกคือไม่มีอื่น ๆ กว่าให้ความช่วยเหลือเมื่อหนึ่งต้องการมากที่สุด แม้ว่า Mo Qianni ประจักษ์มอบหมายเกี่ยวกับมัน ชัดยากสำหรับเธอที่จะออกมาจากภูเขาระยะไกลโดยไม่ต้องพึ่งใคร เธอเป็นเพียงสาวน้อยที่ไม่มีอะไร เธอได้รับการศึกษา นำเข้ามาในสังคมที่สูง และแม้กระทั่งกลายเป็นหนึ่งของชั้นนำในโลกธุรกิจจงไห่ หลิน Ruoxi ยายให้ไป Mo Qianni แน่นอนไม่เพียงเงินช่วยเหลือ บางทีเธอก็ยิ่งหลักทางจิตวิญญาณสำหรับโม Qianni เอน แน่นอน ตลอดเวลาที่มีปริมาณความพยายามที่ Mo Qianni ใส่ใน หลายครั้งของผู้อื่น หวาน sour และความทุกข์จะ เกี่ยวข้อง เพียงเธอเองเข้าใจ "ในภายหลัง ฉันก็ได้รับเงินบางส่วน ผมยังจำครั้งแรกที่ส่งแม่เงิน แม่ร้องไห้บนโทรศัพท์เป็นเวลานาน แต่เรามีความสุขมาก... แม่รู้ว่า ผมมีการเจริญเติบโต และฉันรู้ว่า ฉันสามารถในที่สุดจะดูแลเธอ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โม Qianni พยักหน้าและหัวเราะเยาะตัวเอง "คุณพบว่ามันไร้สาระมากโง่มาก? สาวน้อยที่ไม่ได้แม้กระทั่งสิบสี่ยังแกล้งทำเป็นผู้ใหญ่มาก แต่เธอจริง ๆ ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ เธอเพียงแค่เอารถไฟไป Zhong ไห่ด้วยความปรารถนาที่จะได้รับเงินมากพอที่จะให้แม่ของเธอไปพบแพทย์. "



" คุณไม่ได้โง่คุณได้อย่างไม่น่าเชื่อ ฉันอยากรู้มากว่าวิธีที่คุณบรรลุเงินเพื่อซื้อตั๋วรถไฟ. "ถามเฉินหยาง



โม Qianni ของหลบสายตาของเขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า "ผมขโมยกระเป๋าสตางค์ของคนที่สถานีรถไฟ ...... " หลังจากที่เธอบอกว่าเธอลดลงเสียงของเธอและถามว่า "คุณจะมองลงมาที่ฉันและรู้สึกว่าฉัน 'เอ็มไร้ยางอายมาก? แม้จะมีการกระทำดังกล่าวเป็นสิ่งที่น่ากลัวฉันยังคงสามารถที่จะกล้าพูดออกมา? "



สิ่งที่ขโมยกระเป๋าสตางค์หรือไม่? ฉัน (Laozi) แม้กระทั่งก่อนที่จะปล้นธนาคาร ...... หยางเฉินคิด แต่เขาไม่ได้บอกว่ามันแน่นอนเขาก็จริงใจส่ายหัวและกล่าวว่า "ผมจะไม่ได้สำหรับมนุษย์ทุกคนทำผิดพลาด อย่างน้อยคุณมากขึ้นและทักษะความชำนาญกว่าฉันฉันได้ไปเข้าไปในสถานีตำรวจเป็นครั้งที่สองในขณะนี้. "



โม Qianni ในที่สุดก็หัวเราะแล้วยังคงพูดว่า" คุณอาจจะรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่ เมื่อฉันมาที่นี่คนเดียวผมก็มองหาวิธีการเพื่อการศึกษาด้วยตนเอง ผมได้รับความช่วยเหลือจาก Sis Xiang และคนอื่น ๆ ที่มาจากหมู่บ้านพร้อมกับความช่วยเหลือจากหน่วยงานสวัสดิการที่ได้รับในโรงเรียนมัธยม หลังจากที่คุณยาย Ruoxi ของผู้ที่เป็นซีอีโอ Yu Lei International ในเวลานั้นมาถึงโรงเรียนของฉันที่จะให้พูด เธอเอาจินตนาการให้ฉันและให้ฉันความช่วยเหลือทางการเงิน จากนั้นผมก็สามารถที่จะยกหัวของฉันใน Zhong ไห่ ถ้ามันไม่ได้สำหรับซีอีโอก่อนหน้านี้จะไม่มีโม Qianni ของวันนี้ ... .. คุณควรจะสามารถที่จะเข้าใจว่าทำไมฉันกลายเป็นโกรธมากเมื่อผมพบโกงเหมือนคุณแต่งงาน Ruoxi ใช่มั้ย? "



หยางเฉิน พยักหน้าอย่างรู้



เป็นที่โปรดปรานยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกคือไม่มีอื่น ๆ กว่าการให้ความช่วยเหลือเมื่อหนึ่งต้องการมันมากที่สุด แม้ว่าโม Qianni ดูเหมือนใจเย็น ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะออกมาจากหมู่บ้านภูเขาที่ห่างไกลโดยไม่ต้องมีใครที่จะพึ่งพาเธอเป็นเพียงสาวน้อยที่ไม่ได้มีอะไร เธอได้รับการจัดให้มีการศึกษานำเข้ามาในสังคมชั้นสูงและแม้กระทั่งกลายเป็นหนึ่งในชนชั้นสูงในโลกธุรกิจ Zhong ไห่ของ สิ่งที่คุณยายของหลิน Ruoxi ให้กับโม Qianni แน่นอนไม่ใช่แค่ความช่วยเหลือทางการเงิน, บางทีเธออาจจะเป็นมากยิ่งขึ้นของเสาหลักทางจิตวิญญาณโม Qianni ที่จะพึ่งพา แน่นอนว่าตลอดเวลาที่ปริมาณของความพยายามโม Qianni ใส่ในจะต้องมีหลายต่อหลายครั้งของผู้อื่นหวานเปรี้ยวและความทุกข์ทรมานที่เกี่ยวข้องเท่านั้นที่เธอเข้าใจ



"ต่อมาในที่สุดผมก็รับเงิน ผมยังจำได้ว่าครั้งแรกที่ผมส่งแม่ของฉันเงินบางส่วนแม่ของฉันร้องไห้บนโทรศัพท์เป็นเวลานาน แต่เรามีความสุขมาก ...... แม่ของฉันรู้ว่าฉันได้เติบโตขึ้นและผมรู้ว่าในที่สุดผมก็สามารถดูแลเธอ ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โม qianni พยักหน้า เยาะเย้ยตัวเอง " คุณคิดว่ามันไร้สาระ งี่เง่ามาก เด็กสาวคนหนึ่ง ที่ไม่ใช่สิบสี่ แต่แกล้งทำเป็นผู้ใหญ่มาก แต่แท้จริงแล้วเธอไม่รู้อะไรเลย เธอแค่เอาไฟไป จงไห่ ด้วยความหวังที่จะได้รับเงินเพียงพอที่จะให้แม่ของเธอไปพบแพทย์ "" คุณไม่ได้โง่ คุณสุดยอดมาก ฉันสงสัยว่าคุณได้รับเงินเพื่อซื้อตั๋วรถไฟ " ถามหยางเฉินโม qianni หลบสายตาเขาลังเลครู่หนึ่งแล้วพูดว่า " ผมขโมยกระเป๋าสตางค์ของบุคคลที่สถานีรถไฟ . . . . . . . " หลังจากเธอกล่าวว่า เธอลดเสียงของเธอและถามว่า " คุณจะดูถูกฉัน และรู้สึกว่าฉันมากที่สุด ? แม้จะมีการทำอย่างนี้ ผมก็ยังสามารถที่จะกล้าพูดมันออกมา "มันขโมยกระเป๋าตังค์ ? ฉัน ( เล่าจื๊อ ) ปล้นธนาคารก่อน . . . . . . . หยางเฉินคิด แต่เขาก็ไม่พูดมันแน่นอน เขาแค่จริงใจส่ายหัวแล้วพูดว่า " ฉันจะไม่ สำหรับมนุษย์ทั้งหมดทีเดียว อย่างน้อยคุณก็เก่งกว่าผม ผมก็เข้าไปในโรงพักสองครั้งแล้ว .โม qianni ก็หัวเราะ แล้วจึงว่า " คุณอาจจะรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น เมื่อฉันมาอยู่ที่นี่คนเดียว ฉันมองหาวิธีที่จะเรียนรู้ด้วยตนเอง ฉันได้รับความช่วยเหลือจากพี่เซียงและคนอื่น ๆที่มาจากหมู่บ้านพร้อมกับความช่วยเหลือจากสถานสงเคราะห์ไปกลางโรงเรียน หลังจากนั้น คุณยาย ruoxi คนที่เป็น CEO ของ Yu Lei International ในเวลา มาที่โรงเรียน เพื่อกล่าวสุนทรพจน์ เธอเอาแฟนซีเพื่อฉันและให้ฉันช่วยเหลือทางการเงิน . จากนั้นฉันก็สามารถที่จะยกหัวจง ครับ ถ้ามันไม่ได้สำหรับซีอีโอก่อนหน้านี้ คงไม่ต้องโม qianni ของวันนี้ . . . . . คุณควรจะสามารถที่จะเข้าใจว่าทำไมฉันถึงกลายเป็นโกรธเมื่อฉันพบออกอันธพาลอย่างนายแต่งงาน ruoxi ใช่ไหม "หยางเฉินอย่างเข้าอกเข้าใจพยักหน้าโปรดปรานมากที่สุดใน โลก ไม่ นอกจากการให้ความช่วยเหลือเมื่อหนึ่งต้องการมันมากที่สุด ถึงแม้ว่าโม qianni ดูเพื่อสะดวก มันก็ไม่ใช่ง่ายเลยที่จะออกมาจากหมู่บ้านภูเขาระยะไกลโดยไม่ต้องพึ่งพาใคร เธอก็แค่เด็กสาวคนหนึ่ง ที่ไม่มีอะไรเลย เธอได้รับการศึกษา พาเข้าสังคมสูง และยังเป็นหนึ่งในผู้นำในโลกธุรกิจก็จงครับ อะไรของยายหลิน ruoxi ให้โม qianni แน่นอนไม่ใช่แค่เงินช่วยเหลือ บางทีหล่อนก็ยิ่งเสาวิญญาณ โม qianni ที่จะพึ่งพาได้ แน่นอน ตลอดเวลาที่ปริมาณของความพยายามที่ใส่ในโม qianni มีหลายครั้งของผู้อื่น หวาน เปรี้ยว และทุกข์ที่เกี่ยวข้องเพียงเธอเข้าใจ" ฉันก็หาเงินได้ . ผมยังจำครั้งแรกที่ผมส่งเงินส่วนหนึ่งไปให้แม่ แม่ร้องไห้ทางโทรศัพท์มานาน แต่เราก็มีความสุขมาก . . . . . . . แม่ของฉันรู้ว่าฉันโตแล้ว ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถดูแลเธอ " . . . . . . .