Another problem with the IMF=s appr

Another problem with the IMF=s approach to the Asia crisis was its poorly-thought-out approach to the banking system. Its initial approach was to close a series of banks and financial institutions as a means for the Asian governments to signal that they intended to introduce tough reform measures. The failed banking approach was most clearly demonstrated in Indonesia, were
16 banks were closthe Asia crisis was its poorly-thought-out approached on November 1, 1997, in the very first policy action taken under the IMF program. As the IMF itself later admitted in an internal document, this move backfired.7 There is little doubt that these banks, as well as others, were in poor shape and needed to be merged, closed, or recapitalized. The problem was that the banks were closed very abruptly and without a
comprehensive and well-thought-out financial restructuring plan in place. The IMF=s initial program failed to include provisions for deposit insurance, for managing the performing and nonperforming
assets of these and other banks, or for securing and strengthening the rest of the banking system. The closures set off a bank run that began to undermine the rest of the banking system, including healthy banks. In the months that followed, the Indonesian central bank was
forced to provide huge lines of credit to keep the banking system liquid. (Some of these loans were apparently made under pressure from the president to support crony banking friends of the
Suharto clan). These credits added to the money supplied and helped fuel inflation during the height of the crisis. Critics who argue that this approach was appropriate simply because the
banks were in bad shape, or who argue that Indonesia=s mistake was to close too few banks, simply miss the point that the problem was the hurried approach, in a context lacking deposit insurance and a comprehensive and workable financial restructuring plan.8 In the end, all three
countries -- Thailand, Indonesia, and Korea -- ended up making blanket promises to back bank
deposits, so that the IMF=s initial tough line was in vain in any event.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาอื่นกับ IMF = s วิธีการเอเชีย วิกฤติวิธีงานคิดออกของระบบธนาคาร วิธีการเริ่มต้นการ ปิดของธนาคารและสถาบันการเงินเป็นวิธีการที่รัฐบาลเอเชียเพื่อเป็นสัญญาณว่า พวกเขามีจุดประสงค์เพื่อแนะนำมาตรการปฏิรูปยากได้ วิธีล้มธนาคารได้ชัดเจนมากที่สุดแสดงในอินโดนีเซีย ถูก16 ธนาคารก็เป็นงานคิดออกประดับบน 1 พฤศจิกายน ปี 1997 การดำเนินนโยบายแรกการทำภายใต้โปรแกรม IMF วิกฤติเอเชีย closthe IMF เองยอมรับในภายหลังในเอกสารภายใน backfired.7 ย้ายนี้มีเป็นคงที่ธนาคารเหล่านี้ เป็นผู้อื่น มีรูปร่างที่ดี และต้องผสาน ปิด หรือ recapitalized แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า ธนาคารได้ปิดกะทันหันมาก และไม่มีการครอบคลุม และ well-thought ออกเงินโครงสร้างแผนในการ IMF = s เริ่มต้นโปรแกรมล้มเหลวในการรวมส่วนสำรองสำหรับเงินฝากประกัน การจัดการประสิทธิภาพ และ nonperformingสินทรัพย์เหล่านี้และธนาคารอื่น หรือการรักษาความปลอดภัย และเสริมสร้างส่วนเหลือของระบบธนาคาร ปิดการตั้งค่าธนาคารรันที่เริ่มทำลายส่วนเหลือของระบบธนาคาร รวมทั้งธนาคารสุขภาพ ในเดือนที่ตาม ถูกธนาคารกลางอินโดนีเซียบังคับให้รายการสินเชื่อขนาดใหญ่เพื่อให้ระบบธนาคารของเหลว (เงินกู้เหล่านี้บางอย่างเห็นได้ชัดขึ้นภายใต้ความกดดันจากประธานาธิบดีสนับสนุนเพื่อน crony ธนาคารซูตระกูล) เครดิตเหล่านี้เพิ่มเงินให้ และช่วยให้เชื้อเพลิงอัตราเงินเฟ้อระหว่างความสูงของวิกฤติ นักวิจารณ์ผู้โต้แย้งว่า วิธีการนี้ไม่เหมาะสมก็ได้เนื่องจากการธนาคารที่อยู่ในรูปร่างไม่ดี หรือที่โต้เถียงที่อินโดนีเซีย = s ผิดพลาดคือการ ปิดธนาคารน้อยเกินไป แค่คิดถึงจุดที่ว่า ปัญหาเป็นวิธีที่ hurried ในบริบทที่ขาดเงินฝากประกันและความครอบคลุม และสามารถทำงานได้เงินโครงสร้าง plan.8 ในสุด ทั้งหมด 3สิ้นสุดการทำสัญญาครอบคลุมการสำรองธนาคาร ประเทศ -ประเทศไทย อินโดนีเซีย เกาหลี-เงินฝาก ให้ IMF = s รายการยากได้เปล่า ๆ อย่างไรก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาด้วยวิธีกองทุนการเงินระหว่างประเทศ = s วิกฤตเอเชียอีกประการหนึ่งคือวิธีการที่ไม่ดีออกความคิดในการระบบธนาคาร วิธีการเริ่มต้นของมันคือการปิดชุดของธนาคารและสถาบันการเงินเป็นวิธีการที่รัฐบาลในเอเชียที่จะส่งสัญญาณว่าพวกเขาตั้งใจที่จะแนะนำมาตรการปฏิรูปที่ยากลำบาก วิธีการธนาคารที่ล้มเหลวได้มากที่สุดแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในประเทศอินโดนีเซียมี
16 ธนาคารมี closthe วิกฤตเอเชียไม่ดีออกความคิดของตนเดินเข้ามาใกล้วันที่ 1 พฤศจิกายน 1997 ในการดำเนินการนโยบายแรกที่ดำเนินการภายใต้โครงการกองทุนการเงินระหว่างประเทศ ขณะที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศเข้ารับการรักษาตัวเองต่อไปในเอกสารภายใน backfired.7 การย้ายครั้งนี้มีข้อสงสัยเล็กน้อยว่าธนาคารเหล่านี้เป็นเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ที่อยู่ในรูปร่างที่ไม่ดีและจำเป็นจะต้องรวมปิดหรือ recapitalized
ปัญหาก็คือว่าธนาคารถูกปิดมากทันทีและไม่มีที่ครอบคลุมและแผนการปรับโครงสร้างดีคิดออกทางการเงินในสถานที่ โปรแกรมเริ่มต้นของกองทุนการเงินระหว่างประเทศ = ล้มเหลวที่จะรวมถึงบทบัญญัติสำหรับการประกันเงินฝากในการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพและ nonperforming
สินทรัพย์ของธนาคารเหล่านี้และอื่น ๆ หรือการรักษาความปลอดภัยและสร้างความเข้มแข็งส่วนที่เหลือของระบบธนาคาร ปิดชุดวิ่งออกจากธนาคารที่เริ่มต้นที่จะบ่อนทำลายส่วนที่เหลือของระบบธนาคารรวมทั้งธนาคารที่มีสุขภาพดี
ในช่วงหลายเดือนที่เกิดขึ้นตามที่ธนาคารกลางอินโดนีเซียได้รับการบังคับเพื่อให้เส้นใหญ่ของเครดิตเพื่อให้ระบบธนาคารมีสภาพคล่อง
(บางส่วนของเงินกู้ยืมเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าภายใต้ความกดดันจากประธานในการสนับสนุนธนาคารเสี่ยวเพื่อนของตระกูลซูฮาร์โต) เครดิตเหล่านี้เพิ่มเงินที่จัดมาให้และช่วยต่อเงินเฟ้อในช่วงความสูงของวิกฤต นักวิจารณ์ที่อ้างว่าวิธีการนี้มีความเหมาะสมเพียงเพราะธนาคารอยู่ในรูปร่างที่ไม่ดีหรือผู้ที่อ้างว่าอินโดนีเซีย = s ผิดพลาดคือการปิดธนาคารน้อยเกินไปก็พลาดจุดที่ปัญหาจะเป็นวิธีการที่รีบขาดในบริบทการประกันเงินฝาก และปรับโครงสร้างทางการเงินที่ครบวงจรและสามารถทำงานได้ plan.8 ในท้ายที่สุดทั้งสามประเทศ- ไทยอินโดนีเซียและเกาหลี - สิ้นสุดการทำสัญญาผ้าห่มการสำรองธนาคารเงินฝากเพื่อให้เส้นที่ยากกองทุนการเงินระหว่างประเทศ= s เริ่มต้นในไร้สาระใน กรณีใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกปัญหาหนึ่งกับ IMF = s วิธีการวิกฤตเอเชียมีงานคิดออกวิธีการที่ระบบธนาคาร วิธีการเริ่มต้นของมันคือการปิดชุดของธนาคารและสถาบันการเงิน เป็นวิธีการที่รัฐบาลเอเชียสัญญาณที่พวกเขาตั้งใจที่จะแนะนำมาตรการการปฏิรูปยาก ธนาคารล้มเหลวแบบชัดเจนที่สุด พบในอินโดนีเซีย ,
16 ธนาคารวิกฤต closthe เอเชียมีงานคิดออกมาหาในวันที่ 1 พฤศจิกายน 1997 ในนโยบายแรกที่ดําเนินการภายใต้โครงการกองทุนการเงินระหว่างประเทศ ตามที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศเองในภายหลังว่าเอกสารภายใน นี้ย้าย backfired 7 มีสงสัยว่าธนาคารเหล่านี้เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ อยู่ในรูปร่างที่ไม่ดีและต้องการที่จะผสานปิดหรือ recapitalized .ปัญหาคือธนาคารถูกปิดมากทันทีและไม่มี
ครอบคลุมและความคิดที่ดีออกแผนปรับโครงสร้างทางการเงินในสถานที่ โปรแกรม IMF = S เริ่มต้นล้มเหลวรวมเสบียงสำหรับการประกันเงินฝาก สำหรับการจัดการแสดงและสินทรัพย์ณ
เหล่านี้ และธนาคารอื่น ๆ หรือสำหรับการรักษาความปลอดภัยและเพิ่มส่วนที่เหลือของระบบธนาคารปิดตั้งปิดธนาคารได้เริ่มที่จะทำลายส่วนที่เหลือของระบบธนาคารพาณิชย์ อาทิ ธนาคารสุขภาพ ในเดือนต่อมา ธนาคารกลางอินโดนีเซียถูกบังคับให้
ขนาดใหญ่สายของเครดิตเพื่อให้สภาพคล่องของระบบธนาคาร ( บางส่วนของเงินให้สินเชื่อเหล่านี้เห็นได้ชัดภายใต้ความกดดันจากประธานธนาคารเพื่อสนับสนุนพวกพ้องเพื่อน
ตระกูลซูฮาร์โต )เครดิตเหล่านี้เพิ่มเงินให้และช่วยให้อัตราเงินเฟ้อเชื้อเพลิงในระหว่างความสูงของวิกฤต นักวิจารณ์ที่ยืนยันว่าแนวทางนี้เหมาะสมเพียงเพราะ
ธนาคารที่อยู่ในรูปร่างที่ไม่ดี หรือใครจะเถียงว่าอินโดนีเซีย = S ผิดปิดธนาคารน้อยเกินไป เพียงแค่คุณจุดที่เป็นปัญหาคือการรีบ ,ในบริบทของการขาดการประกันเงินฝากและครอบคลุมการปรับโครงสร้างทางการเงิน และสามารถใช้งานได้ 8 ในที่สุด ทั้งสาม
ประเทศ -- ไทย , อินโดนีเซียและเกาหลี -- ทำให้ผ้าห่มสัญญาที่จะกลับเงินฝากธนาคาร
เพื่อที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศ = s เริ่มต้นยากสายในการเรียนในเหตุการณ์ใด ๆ