A common response has been to argue

A common response has been to argue that memory dysfunction only occurs in those who don’t recover from depression and that it is caused by the depression not the ECT. The term ‘subjective memory loss’ has become common in the literature. In 1995, however, McElhiney et al. (1995) identified five previous studies showing no significant relationship between anterograde or retrograde amnesia and clinical change after ECT. Their own study found that retrograde amnesia was related to the ECT and not to mood state before or after ECT. Another study (Neylan et al., 2001), which acknowledged that “the memory loss for events immediately preceding, during and after the treatment course can be permanent”, found “no significant correlation between the change in depression rating and the change in any of the 12 cognitive measures”. A recent review concluded that “There is no evidence of a correlation between impaired memory/cognition after ECT and impaired mood, much less a causal relationship” (Robertson & Pryor, 2006). The only large scale prospective study found no relationship between severity of depression and 19 of the 22 cognitive measures employed (Sackeim et al., 2007). Even if there was a correlation the causal relationship might have been in the other direction. It can be depressing to lose one’s memory.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตอบสนองทั่วไปได้รับเถียงหน่วยความจำที่ ความผิดปกติเกิดขึ้นในผู้ที่ไม่กู้คืนจากภาวะซึมเศร้า และที่เกิดจากภาวะซึมเศร้าไม่ ECT คำว่า 'ขาดทุนเรื่องหน่วยความจำ' ได้กลายเป็นทั่วไปในวรรณคดี ใน 1995 อย่างไรก็ตาม McElhiney et al. (1995) ระบุศึกษาก่อนหน้านี้ห้าที่แสดงไม่มีความสัมพันธ์ที่สำคัญ ระหว่าง anterograde amnesia แบบ หรือเปลี่ยนแปลงทางคลินิกหลังจาก ECT การศึกษาของตนเองพบว่า amnesia แบบถูกเกี่ยวข้อง กับการ ECT และไม่อารมณ์สถานะก่อน หรือ หลัง ECT การศึกษาอื่น (Neylan et al. 2001), ซึ่งยอมรับว่า "การสูญเสียหน่วยความจำ สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้าทันที ระหว่าง และ หลังการรักษาหลักสูตรสามารถถาวร" พบ "ไม่สำคัญความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในระดับภาวะซึมเศร้าและการเปลี่ยนแปลงในมาตรการทางปัญญา 12" รีวิวล่าสุดได้ข้อสรุป "ว่า มีหลักฐานของความสัมพันธ์ไม่บกพร่องหน่วยความจำ/ความรู้ความเข้าใจหลังจาก ECT และมีปัญหาทางอารมณ์ มากน้อยกว่าความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่าง" (โรเบิร์ตสันและ Pryor, 2006) การศึกษาขนาดใหญ่เท่าอนาคตที่พบไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงของภาวะซึมเศร้าและ 19 ของ 22 องค์ความรู้มาตรการจ้างงาน (Sackeim et al. 2007) แม้ว่ามีความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุอาจมีได้ในทิศทางอื่น ๆ ตกต่ำสูญเสียของหน่วยความจำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตอบสนองที่พบบ่อยได้รับการยืนยันว่าความผิดปกติของหน่วยความจำที่เกิดขึ้นเฉพาะในผู้ที่ไม่ได้ฟื้นตัวจากภาวะซึมเศร้าและว่ามันมีสาเหตุมาจากภาวะซึมเศร้าไม่ได้ ECT คำว่า "สูญเสียความจำอัตนัย 'ได้กลายเป็นเรื่องธรรมดาในวรรณคดี ในปี 1995 อย่างไรก็ตาม McElhiney et al, (1995) ระบุห้าศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่าง anterograde หรือถอยหลังเข้าคลองหลงลืมและการเปลี่ยนแปลงทางคลินิกหลังจาก ECT การศึกษาของตัวเองพบว่าถอยหลังเข้าคลองหลงลืมเกี่ยวข้องกับ ECT และไม่ให้รัฐอารมณ์ก่อนหรือหลัง ECT การศึกษาอื่น (Neylan et al., 2001) ซึ่งได้รับการยอมรับว่า "การสูญเสียความจำสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทันทีก่อนระหว่างและหลังจากจบหลักสูตรการรักษาสามารถถาวร" พบว่า "ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการเปลี่ยนแปลงในคะแนนภาวะซึมเศร้าและการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ของ 12 มาตรการทางปัญญา " การตรวจสอบล่าสุดได้ข้อสรุปว่า "มีหลักฐานของความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยความจำที่มีความบกพร่อง / ความรู้ความเข้าใจหลังจาก ECT และอารมณ์ที่มีความบกพร่องมากน้อยความสัมพันธ์เชิงสาเหตุไม่เป็น" (โรเบิร์ตและไพรเออร์ 2006) เพียงคนเดียวที่มีขนาดใหญ่ในอนาคตการศึกษาพบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงของภาวะซึมเศร้าและ 19 ของมาตรการทางปัญญา 22 ลูกจ้าง (Sackeim et al., 2007) แม้ว่าจะมีความสัมพันธ์ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุอาจจะเป็นไปในทิศทางอื่น ๆ มันสามารถกดที่จะสูญเสียความทรงจำของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตอบสนองโดยทั่วไปได้รับการยืนยันความบกพร่องเพียงเกิดขึ้นในผู้ที่ไม่หายจากอาการซึมเศร้า และมันมีสาเหตุมาจากโรคซึมเศร้าไม่ใช่ ect คำว่า ' ' อัตนัยการสูญเสียความทรงจำได้กลายเป็นสามัญในวรรณคดี ในปี 1995 แต่ mcelhiney et al . ( 1995 ) ระบุ ห้า การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงความสัมพันธ์ระหว่างชุมชน หรือความจำเสื่อม และการเปลี่ยนแปลงทางคลินิกหลังจาก ect การศึกษาของตนเองพบว่า ความจำเสื่อม มีความสัมพันธ์กับ กกต. และไม่สภาพอารมณ์ก่อน หรือ หลัง ฯลฯ ศึกษาอื่น เนแล่น et al . , 2001 ) ซึ่งได้รับการยอมรับว่า " การสูญเสียหน่วยความจำสำหรับเหตุการณ์ทันทีก่อนระหว่างและหลังการรักษาสามารถแน่นอนถาวร " พบ " ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในการประเมินภาวะซึมเศร้าและการเปลี่ยนแปลงในใด ๆของ 12 รับรู้มาตรการ " รีวิวล่าสุดสรุปได้ว่า " ไม่มีหลักฐานของความสัมพันธ์ระหว่างความจำบกพร่อง / ความรู้หลังจาก ect และบกพร่อง อารมณ์ มากน้อย ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ " ( โรเบิร์ต & Pryor , 2006 ) เพียงขนาดใหญ่ในอนาคต การศึกษาไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างระดับความรุนแรงของภาวะซึมเศร้าและ 19 22 รับรู้มาตรการที่ใช้ ( sackeim et al . , 2007 ) แม้ว่ามีความสัมพันธ์ความสัมพันธ์อาจจะอยู่ในทิศทางอื่น ๆ มันอาจจะจริงเสียความทรงจำ