Methods and FindingsFifty-four perc

Methods and Findings
Fifty-four percent of the health-care professionals (550/1,021) were sampled from public
tertiary care facilities. Nine percent of professionals reported refusing to care for an HIV/AIDS
patient, and 9% indicated that they had refused an HIV/AIDS patient admission to a hospital.
Fifty-nine percent agreed that people with HIV/AIDS should be on a separate ward, and 40%
believed a person’s HIV status could be determined by his or her appearance. Ninety-one
percent agreed that staff and health-care professionals should be informed when a patient is
HIV-positive so they can protect themselves. Forty percent believed that health-care
professionals with HIV/AIDS should not be allowed to work in any area of health-care that
requires patient contact. Twenty percent agreed that many with HIV/AIDS behaved immorally
and deserve the disease. Basic materials needed for treatment and prevention of HIV were not
adequately available. Twelve percent agreed that treatment of opportunistic infections in HIV/
AIDS patients wastes resources, and 8% indicated that treating someone with HIV/AIDS is a
waste of precious resources. Providers who reported working in facilities that did not always
practice universal precautions were more likely to favor restrictive policies toward people with
HIV/AIDS. Providers who reported less adequate training in HIV treatment and ethics were also
more likely to report negative attitudes toward patients with HIV/AIDS. There was no consistent
pattern of differences in negative attitudes and practices across the different health specialties
surveyed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการและค้นพบสี่ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของผู้เชี่ยวชาญดูแลสุขภาพ (550/1,021) ได้ตัวอย่างจากประชาชนอำนวยความสะดวกในการดูแลระดับตติยภูมิ ร้อยละเก้าของผู้เชี่ยวชาญรายงานปฏิเสธที่จะดูแลเอชไอวี/เอดส์ผู้ป่วย และ 9% ระบุว่า พวกเขาได้ปฏิเสธการเชื้อเอชไอวี/เอดส์ผู้ป่วยเข้าโรงพยาบาลเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ยอมรับว่า คนที่ มีเอชไอวี/เอดส์ควรแยกผู้ป่วย และ 40%เชื่อว่า สถานะของเอชไอวีของบุคคลสามารถถูกกำหนด โดยลักษณะของเขา หรือเธอ ไนน์ตี้หนึ่งเปอร์เซ็นต์เห็นว่า ควรแจ้งผู้เชี่ยวชาญด้านบริการและการดูแลสุขภาพเมื่อเป็นผู้ป่วยเอชไอวีเป็นบวกดังนั้นพวกเขาสามารถป้องกันตัวเอง สี่สิบเปอร์เซ็นต์เชื่อว่าการดูแลสุขภาพผู้เชี่ยวชาญด้านเอชไอวี/โรคเอดส์ควรไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงานในพื้นที่ของการดูแลสุขภาพที่ต้องติดต่อผู้ป่วย ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ยอมรับว่า หลายเชื้อเอดส์ทำงาน immorallyและสมควรโรค วัสดุพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการรักษาและป้องกันเชื้อเอชไอวีไม่ได้มีเพียงพอ สิบสองเปอร์เซ็นต์ตกลงรักษาที่ติดเชื้อฉวยโอกาสในเอชไอวี /ผู้ป่วยเอดส์ทำให้เปลืองทรัพยากร และ 8% ระบุว่า การรักษาผู้ที่ มีเอชไอวี/เอดส์เป็นการการสิ้นเปลืองทรัพยากรล้ำค่า ผู้ที่ทำงานในที่ไม่ได้รายงานมาตรการสากลปฏิบัติมีแนวโน้มที่จะชอบนโยบายเข้มงวดต่อคนเอชไอวี/เอดส์ ผู้ที่รายงานการฝึกอบรมไม่เพียงพอในการรักษาเอชไอวีและจริยธรรม แนะโดยปกติการรายงานทัศนคติเชิงลบต่อผู้ป่วยเอดส์ มีไม่สอดคล้องกันรูปแบบของความแตกต่างของทัศนคติลบและปฏิบัติข้ามอาหารสุขภาพแตกต่างกันสำรวจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการและผลการวิจัย
ร้อยละห้าสิบสี่ของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ (550/1021) ได้รับการเก็บตัวอย่างจากประชาชน
สิ่งอำนวยความสะดวกระดับตติยภูมิ เก้าเปอร์เซ็นต์ของผู้เชี่ยวชาญด้านการรายงานการปฏิเสธที่จะดูแลเอชไอวี / เอดส์
ผู้ป่วยและ 9% ระบุว่าพวกเขาได้ปฏิเสธที่เอชไอวี / เอดส์เข้ารับการรักษาผู้ป่วยไปยังโรงพยาบาล.
ร้อยละห้าสิบเก้าเห็นว่าคนที่มีเอชไอวี / เอดส์ควรจะอยู่ในหอผู้ป่วยแยกต่างหาก และ 40%
เชื่อว่าสถานะเอชไอวีของบุคคลที่จะได้รับการกำหนดโดยการปรากฏตัวของเขาหรือเธอ เก้าสิบเอ็ด
เปอร์เซ็นต์เห็นว่าเจ้าหน้าที่และผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพที่ควรทราบเมื่อผู้ป่วยเป็น
เอชไอวีบวกเพื่อให้พวกเขาสามารถป้องกันตัวเอง ร้อยละสี่สิบเชื่อว่าการดูแลสุขภาพ
มืออาชีพที่มีเอชไอวี / เอดส์ไม่ควรได้รับอนุญาตให้ทำงานในพื้นที่ของการดูแลสุขภาพที่ใด
ต้องมีการติดต่อของผู้ป่วย ร้อยละยี่สิบเห็นว่าหลายคนที่มีเอชไอวี / เอดส์ประพฤติต่ำช้า
และได้รับการเกิดโรค วัสดุพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการรักษาและการป้องกันเอชไอวีไม่
สามารถใช้ได้อย่างเพียงพอ ร้อยละสิบสองตกลงกันว่ารักษาโรคติดเชื้อฉวยโอกาสในเอชไอวี /
โรคเอดส์ผู้ป่วยเสียทรัพยากรและ 8% ชี้ให้เห็นว่าคนที่มีการรักษาเอชไอวี / โรคเอดส์
เสียทรัพยากรอันมีค่า ผู้ให้บริการที่รายงานการทำงานในสถานที่ที่ไม่เคย
ปฏิบัติข้อควรระวังสากลมีแนวโน้มที่จะสนับสนุนนโยบายที่เข้มงวดต่อผู้ที่มี
เอชไอวี / เอดส์ ผู้ให้บริการที่มีการรายงานการฝึกอบรมที่เพียงพอในการรักษาน้อยเอชไอวีและจริยธรรมก็มี
แนวโน้มที่จะรายงานทัศนคติเชิงลบที่มีต่อผู้ป่วยเอชไอวี / เอดส์ ไม่มีที่สอดคล้องกันเป็น
รูปแบบของความแตกต่างในทัศนคติเชิงลบและการปฏิบัติทั่วพิเศษสุขภาพที่แตกต่างกัน
สำรวจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการและผลการวิจัย
ห้าสิบสี่เปอร์เซ็นต์ของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ ( 550 / 1021 ) ทำการสุ่มตัวอย่างจากประชาชน
ตติยดูแลสิ่งอำนวยความสะดวก เก้าเปอร์เซ็นต์ของผู้เชี่ยวชาญรายงานปฏิเสธที่จะดูแลรักษาผู้ป่วยเอชไอวี / เอดส์
9 % และพบว่า พวกเขาได้ปฏิเสธและเอชไอวี / เอดส์ ผู้ป่วยเข้าอยู่ในโรงพยาบาล ร้อยละห้าสิบเก้า
เห็นว่าผู้ที่มีเอชไอวี / เอดส์ควรอยู่ในหอผู้ป่วยแยกต่างหาก และ 40 %
เชื่อของบุคคลสถานะเอชไอวีอาจจะพิจารณาจากลักษณะของเขาหรือเธอ ร้อยละเก้าสิบหนึ่ง
เห็นด้วยที่เจ้าหน้าที่และผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพที่ควรทราบเมื่อผู้ป่วยมี
เอชไอวีบวกเพื่อให้พวกเขาสามารถปกป้องตัวเองได้ สี่สิบเปอร์เซ็นต์ เชื่อว่าการดูแลสุขภาพ
ผู้ที่มีเอชไอวี / เอดส์ควรได้รับอนุญาตให้ทำงานในพื้นที่ใด ๆของการดูแลสุขภาพที่
ต้องติดต่อคนไข้ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ เห็นด้วยมากกับเอชไอวี / เอดส์ประพฤติการผิดศีลธรรม
และได้รับโรค วัสดุพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการรักษาและการป้องกันเอชไอวีไม่ได้
เพียงพอพร้อมใช้งาน สิบสองเปอร์เซ็นต์เห็นว่าการรักษาของการติดเชื้อฉวยโอกาสในผู้ติดเชื้อเอชไอวี / ผู้ป่วยเอดส์
ของเสียทรัพยากร และ 8 % พบว่า การรักษาคนที่มีเอชไอวี / เอดส์เป็น
เสียทรัพยากรอันมีค่าผู้ให้บริการที่รายงานการทำงานในเครื่องที่ไม่ได้เสมอ
การปฏิบัติการป้องกันการติดเชื้อมีแนวโน้มที่จะสนับสนุนนโยบายที่เข้มงวดต่อผู้ที่มี
เอชไอวี / เอดส์ ผู้ให้บริการที่รายงานการฝึกอบรมอย่างเพียงพอน้อยในการรักษาเอชไอวีและจริยธรรมยัง
มีแนวโน้มที่จะรายงานทัศนคติเชิงลบต่อผู้ติดเชื้อ / ผู้ป่วยเอดส์ มันไม่สอดคล้องกัน
รูปแบบความแตกต่างของทัศนคติเชิงลบและการปฏิบัติผ่านอาหารสุขภาพแตกต่างกัน
เสร็จ