Astraeus hygrometricus (Pers.) Morg

Astraeus hygrometricus (Pers.) Morgan - Barometer Earthstar

Distribution - Taxonomic History - Etymology - Identification - Culinary Notes - Reference Sources
Barometer Earthstar Astraeus hygrometricus, Monchique, Portugal
Taxonomy

Phylum: Basidiomycota

Class: Agaricomycetes

Order: Boletales

Family: Diplocystidiaceae

The Baromer Earthstar is not closely related to the various earthstars in the genus Geastrum, with which it is sometimes confused. (One obvious difference is that its spores are smoother and much larger than those of any Geastrum species.)

The fruitbodies develop just below the surface of the soil and emerge as they expand. If you cut through a young fruitbody the interior (gleba) is white, but it gradually turns into a brown powdery mass as the spores mature.

Animation: Astraeus hygrometricus
The rays of this intriguing gasteromycete fungus open and close, but unlike flower petals which respond to sunlight the rays formed from the outer peridium of this earthstar react to the moisture content of the air and the soil on which they grow..

The upper and lower surface of the rays expand and contract differentially. In very dry weather the upper layer contracts most and so closes the rays over the spore sac, protecting it from being eaten by snails or other predators. In wet weather the rays open and expose an apical tear in the inner peridium (the spore sac) via which a fine stream of spores is released and carried away on the wind.

The animation shown here was made by taking a dry Barometer Earthstar and dousing it in water, which gradually permeated the outer peridial rays. The rays then opened out gradually. A sequence of still photographs taken over a 45-minute period was then turned into an animated gif.

Astreus hygrometricus near Carvoiero, Algarve
Distribution

A rare find in Britain, where most records come from southern England, the Barometer Earthstar has not been officially recorded from Ireland or Scotland. On mainland Europe this relative of the boletes and earthballs is most common in Mediterranean countries; I see it very frequently in the Algarve region of southern Portugal.

Taxonomic history

The Barometer Earthstar was described scientifically in 1801 by Christiaan Hendrik Persoon, who placed it with the other 'earthstars' in the genus Geastrum as Geastrum hygrometricum. In 1889 the American mycologist Andrew Price Morgan (1836 - 1907) transferred this species to the genus Astraeus, thereby establishing its currently-accepted scientific name as Astraeus hygrometricus.

Synonyms of Astraeus hygrometricus include Lycoperdon stellatus Scop., Geastrum hygrometricum Pers., Geastrum vulgaris Corda,and Astraeus stellatus (Scop.) E. Fisch.

Barometer Earthstars nearing maturity
Etymology

When in 1885 American mycologist Andrew Price Morgan first described this genus, it was surely the star-like rays of these fungi that prompted him to make Astraeus the generic name. (At the time only one or possibly two species were thought to exist, but molecular studies have now separated out at least six Astraeus species.)

In Greek mythology Astraeus, one of the Titans, was the god of dusk (when the stars come out). Astraeus married Eos, goddess of the dawn, and among their their children were the four winds and the five planets of our sun known to exist at that time but considered to be 'wandering stars'.

The specific epithet hygrometricus means 'water measurer', a reference to the way the rays of this earthstar respond to changes in atmospheric humidity in much the same way that a barometer responds to fluctuations in atmospheric pressure.

Identification guide

Astraeus hygrometricus with rays closed over spore sac
Fruitbody

The outer layer of the peridium varies from ochre through tan to mid brown and as the fruitbody matures this outer layer splits into 6 to 15 pointed rays which are fairly flexible when moist by tough and leathery in dry weather. Often, but not always, the upper (inner) surface of the rays is covered in an attractive network of dark cracks on a paler background.

The grey spore sac is between 1 and 3cm across and is a slightly vertically-flattened spheroid with a thin papery skin.



Astraeus hygrometricus - cross section showing gleba
Astraeus hygrometricus develops an apical tear (an irregular slit rather than the regular round hole via which spores emerge from Geastrum species), and in wet and windy weather ideal for spore distribution the rays of this earthstar arch downwards and raise the bulb a little higher from the ground. Even such a small increase in elevation can make a big difference in terms of wind strength, and so spore dispersion becomes much more effective.

Spores of Astraeus hygrometricus, Barometer Earthstar
Spores

Globose, 7-10µm in diameter (much larger than Geastrum spores); covered in round-tipped spiny warts typically 1µm tall .

Spore mass

Brown.

Odour/taste

Immature specimens have a 'mushroomy' odour when cut open.

Habitat

Ectomycorrhizal, found under trees - oaks in particular - generally on sandy soil.

Season

Fruiting after rain in late summer and autumn; visible all year round.

Similar species

Several of the Geastrum species are of the same general form, and confident identification requires a lot of expertise.

Barometer Earthstars near Carvoiero, Algarve
Culinary Notes

Astraeus hygrometricus is generally considered inedible and to have no culinary value (although other Astraeus species are reportedly eaten in parts of Asia); however, when dried Barometer Earthstars can make attractive table decorations as long as they do not get mistaken for pepper shakers!.

Reference Sources

Fascinated by Fungi, Pat O'Reilly 2011

Morgan A P (1889) 'North American fungi: the Gasteromycetes'. Journal, Cincinnati Society of Natural History 12: 8–22

Ellis JB, Ellis MB. (1990). Fungi without Gills (Hymenomycetes and Gasteromycetes): an Identification Handbook. Chapman & Hall.

Pegler, D.N., Laessoe, T. & Spooner, B.M (1995). British Puffballs, Earthstars and Stinkhorns. Royal Botanic Gardens, Kew.

Dictionary of the Fungi; Paul M. Kirk, Paul F. Cannon, David W. Minter and J. A. Stalpers; CABI, 2008

Barometer Earthstars, immature and expendedTaxonomic history and synonym information on these pages is drawn from many sources but in particular from the British Mycological Society's GB Checklist of Fungi and (for basidiomycetes) on Kew's Checklist of the British & Irish Basidiomycota.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็ดเผาะ (อาทิ) มอร์แกน - Earthstar บารอมิเตอร์แหล่งข้อมูลอ้างอิงรหัส -อาหารหมายเหตุ - ประวัติศาสตร์อนุกรมวิธาน -ศัพทมูลวิทยา - กระจาย-บารอมิเตอร์ Earthstar เห็ดเผาะ Monchique โปรตุเกสระบบภาษีไฟลัม: Basidiomycotaคลาส: Agaricomycetesลำดับ: Boletalesครอบครัว: DiplocystidiaceaeBaromer Earthstar จะไม่สัมพันธ์กับ earthstars ต่าง ๆ ใน Geastrum ที่มันเป็นบางครั้งสับสน (หนึ่งความแตกต่างที่ชัดเจนคือ การเพาะเฟิร์นเรียบ และมีขนาดใหญ่กว่าพันธุ์ใด ๆ Geastrum)Fruitbodies การพัฒนาเพียงใต้ผิวดิน และเกิดเป็นพวกเขาขยาย ถ้าคุณตัดผ่าน fruitbody หนุ่ม (gleba) ภายในเป็นสีขาว แต่จะค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลทรายขาวละเอียดมวลเป็นบ่มเพาะเฟิร์นภาพเคลื่อนไหว: เห็ดเผาะรังสีของเชื้อรา gasteromycete นี้น่าเปิด และปิด แต่แตกต่างจากกลีบของดอกไม้ซึ่งตอบสนองต่อแสงแดด รังสีที่เกิดจาก peridium ภายนอกของ earthstar นี้ตอบสนองความชื้นเนื้อหาของอากาศและดินที่เขาเติบโต...พื้นผิวด้านบน และล่างของรังสีขยาย และสัญญา differentially ในสภาพอากาศแห้งมาก ชั้นบนสัญญามากที่สุด และเพื่อ ปิดแสงที่ผ่าน sac สปอร์ ปกป้องจากการถูกกินโดยหอยหรือล่าอื่น ๆ ในสภาพอากาศที่เปียก รังสีเปิด และเปิดเผยการฉีกปลายยอดในการภายใน peridium (sac สปอร์) ผ่านซึ่งกระแสดีเพาะเฟิร์นออก และดำเนินไปในลมThe animation shown here was made by taking a dry Barometer Earthstar and dousing it in water, which gradually permeated the outer peridial rays. The rays then opened out gradually. A sequence of still photographs taken over a 45-minute period was then turned into an animated gif.Astreus hygrometricus near Carvoiero, AlgarveDistributionA rare find in Britain, where most records come from southern England, the Barometer Earthstar has not been officially recorded from Ireland or Scotland. On mainland Europe this relative of the boletes and earthballs is most common in Mediterranean countries; I see it very frequently in the Algarve region of southern Portugal.Taxonomic historyThe Barometer Earthstar was described scientifically in 1801 by Christiaan Hendrik Persoon, who placed it with the other 'earthstars' in the genus Geastrum as Geastrum hygrometricum. In 1889 the American mycologist Andrew Price Morgan (1836 - 1907) transferred this species to the genus Astraeus, thereby establishing its currently-accepted scientific name as Astraeus hygrometricus.Synonyms of Astraeus hygrometricus include Lycoperdon stellatus Scop., Geastrum hygrometricum Pers., Geastrum vulgaris Corda,and Astraeus stellatus (Scop.) E. Fisch.Barometer Earthstars nearing maturityEtymologyWhen in 1885 American mycologist Andrew Price Morgan first described this genus, it was surely the star-like rays of these fungi that prompted him to make Astraeus the generic name. (At the time only one or possibly two species were thought to exist, but molecular studies have now separated out at least six Astraeus species.)In Greek mythology Astraeus, one of the Titans, was the god of dusk (when the stars come out). Astraeus married Eos, goddess of the dawn, and among their their children were the four winds and the five planets of our sun known to exist at that time but considered to be 'wandering stars'.The specific epithet hygrometricus means 'water measurer', a reference to the way the rays of this earthstar respond to changes in atmospheric humidity in much the same way that a barometer responds to fluctuations in atmospheric pressure.Identification guideAstraeus hygrometricus with rays closed over spore sacFruitbodyThe outer layer of the peridium varies from ochre through tan to mid brown and as the fruitbody matures this outer layer splits into 6 to 15 pointed rays which are fairly flexible when moist by tough and leathery in dry weather. Often, but not always, the upper (inner) surface of the rays is covered in an attractive network of dark cracks on a paler background.The grey spore sac is between 1 and 3cm across and is a slightly vertically-flattened spheroid with a thin papery skin.


Astraeus hygrometricus - cross section showing gleba
Astraeus hygrometricus develops an apical tear (an irregular slit rather than the regular round hole via which spores emerge from Geastrum species), and in wet and windy weather ideal for spore distribution the rays of this earthstar arch downwards and raise the bulb a little higher from the ground. Even such a small increase in elevation can make a big difference in terms of wind strength, and so spore dispersion becomes much more effective.

Spores of Astraeus hygrometricus, Barometer Earthstar
Spores

Globose, 7-10µm in diameter (much larger than Geastrum spores); covered in round-tipped spiny warts typically 1µm tall .

Spore mass

Brown.

Odour/taste

Immature specimens have a 'mushroomy' odour when cut open.

Habitat

Ectomycorrhizal, found under trees - oaks in particular - generally on sandy soil.

Season

Fruiting after rain in late summer and autumn; visible all year round.

Similar species

Several of the Geastrum species are of the same general form, and confident identification requires a lot of expertise.

Barometer Earthstars near Carvoiero, Algarve
Culinary Notes

Astraeus hygrometricus is generally considered inedible and to have no culinary value (although other Astraeus species are reportedly eaten in parts of Asia); however, when dried Barometer Earthstars can make attractive table decorations as long as they do not get mistaken for pepper shakers!.

Reference Sources

Fascinated by Fungi, Pat O'Reilly 2011

Morgan A P (1889) 'North American fungi: the Gasteromycetes'. Journal, Cincinnati Society of Natural History 12: 8–22

Ellis JB, Ellis MB. (1990). Fungi without Gills (Hymenomycetes and Gasteromycetes): an Identification Handbook. Chapman & Hall.

Pegler, D.N., Laessoe, T. & Spooner, B.M (1995). British Puffballs, Earthstars and Stinkhorns. Royal Botanic Gardens, Kew.

Dictionary of the Fungi; Paul M. Kirk, Paul F. Cannon, David W. Minter and J. A. Stalpers; CABI, 2008

Barometer Earthstars, immature and expendedTaxonomic history and synonym information on these pages is drawn from many sources but in particular from the British Mycological Society's GB Checklist of Fungi and (for basidiomycetes) on Kew's Checklist of the British & Irish Basidiomycota.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็ดเผาะ (Pers.) มอร์แกน - บารอมิเตอร์ Earthstar กระจาย - ประวัติอนุกรมวิธาน - นิรุกติศาสตร์ - บัตรประจำตัว - หมายเหตุการทำอาหาร - แหล่งอ้างอิงบารอมิเตอร์Earthstar เห็ดเผาะ, Monchique โปรตุเกสอนุกรมวิธานประเภท: โคตาระดับ: Agaricomycetes คำสั่ง: Boletales ครอบครัว: Diplocystidiaceae Baromer Earthstar ไม่ ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ earthstars ต่างๆในประเภท Geastrum กับที่มันเป็นบางครั้งสับสน (หนึ่งความแตกต่างที่เห็นได้ชัดก็คือสปอร์ที่มีความนุ่มนวลและมีขนาดใหญ่กว่าของชนิดใด ๆ Geastrum.) นกยูงพัฒนาเพียงด้านล่างพื้นผิวของดินและโผล่ออกมาขณะที่พวกเขาขยาย ถ้าคุณตัดผ่าน fruitbody หนุ่มตกแต่งภายใน (Gleba) เป็นสีขาว แต่ก็ค่อย ๆ กลายเป็นมวลแป้งน้ำตาลเป็นสปอร์เป็นผู้ใหญ่. นิเมชั่น: เห็ดเผาะรังสีของเชื้อราgasteromycete รักนี้เปิดและปิด แต่ไม่เหมือนกลีบดอกไม้ที่ตอบสนอง กับแสงแดดรังสีที่เกิดขึ้นจากด้านนอกของ peridium earthstar นี้ตอบสนองต่อปริมาณความชื้นของอากาศและดินที่พวกเขาเติบโต .. พื้นผิวด้านบนและด้านล่างของรังสีขยายและหดตัวแตกต่างกัน ในสภาพอากาศที่แห้งมากสัญญาชั้นบนมากที่สุดและเพื่อให้ปิดรังสีมากกว่าถุงสปอร์ที่ปกป้องจากการถูกกินโดยหอยทากหรือล่าอื่น ๆ ในสภาพอากาศที่เปียกรังสีที่เปิดกว้างและเปิดเผยการฉีกขาดปลายใน peridium ภายใน (ถุงสปอร์) ผ่านซึ่งกระแสที่ดีของสปอร์จะถูกปล่อยออกและดำเนินการไปในลม. ภาพเคลื่อนไหวที่แสดงที่นี่ถูกสร้างขึ้นโดยการบารอมิเตอร์แห้ง Earthstar และราด มันอยู่ในน้ำซึ่งจะค่อยๆแทรกซึมรังสี peridial นอก รังสีจากนั้นก็ค่อย ๆ เปิดออก ลำดับของภาพยังคงถ่ายเป็นระยะเวลากว่า 45 นาทีจากนั้นก็กลายเป็นภาพเคลื่อนไหว GIF. Astreus hygrometricus ใกล้ Carvoiero, แอลการ์กระจายหายากหาในสหราชอาณาจักรที่บันทึกส่วนใหญ่มาจากทางตอนใต้ของอังกฤษบารอมิเตอร์Earthstar ยังไม่ได้รับการบันทึกอย่างเป็นทางการจาก ไอร์แลนด์หรือก็อตแลนด์ บนแผ่นดินใหญ่ยุโรปญาติของ boletes และ earthballs นี้เป็นที่พบมากที่สุดในประเทศแถบเมดิเตอร์เรเนียน; ฉันเห็นมันบ่อยมากในภูมิภาคแอลการ์ทางตอนใต้ของโปรตุเกส. ประวัติศาสตร์อนุกรมวิธานบารอมิเตอร์ Earthstar ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ใน 1801 โดย Christiaan Hendrik Persoon ที่ได้วางไว้กับคนอื่น ๆ 'earthstars' ในประเภท Geastrum เป็น Geastrum hygrometricum ใน 1,889 พฤกษศาสตร์เห็ดราอเมริกันแอนดรูราคามอร์แกน (1836-1907). โอนสายพันธุ์นี้สกุล Astraeus จึงสร้างชื่อทางวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นเห็ดเผาะพ้องของเห็ดเผาะรวมLycoperdon stellatus Scop, Geastrum hygrometricum Pers, ขิง Geastrum.. Corda และ Astraeus stellatus (Scop.) อี Fisch. บารอมิเตอร์ Earthstars ใกล้จะครบกำหนดนิรุกติศาสตร์เมื่อในปี1885 ชาวอเมริกันพฤกษศาสตร์เห็ดราแอนดรูมอร์แกนราคาแรกที่อธิบายประเภทนี้ก็คือแน่นอนรังสีดาวเหมือนของเชื้อราเหล่านี้ที่ทำให้เขาที่จะทำให้ Astraeus ทั่วไป ชื่อ. (ในเวลาเพียงหนึ่งหรืออาจจะเป็นทั้งสองชนิดมีความคิดที่มีอยู่ แต่การศึกษาในระดับโมเลกุลได้ตอนนี้แยกออกอย่างน้อยหก Astraeus สายพันธุ์.) ในตำนานเทพเจ้ากรีก Astraeus หนึ่งของไททันส์เป็นเทพเจ้าแห่งความมืด (เมื่อดาวออกมา ) Astraeus แต่งงาน Eos เทพีแห่งรุ่งอรุณและในหมู่เด็กของพวกเขาเป็นลมทั้งสี่และห้าดวงของดวงอาทิตย์ของเราที่รู้กันอยู่ในเวลานั้น แต่ถือว่าเป็น 'ดาวหลง'. เฉพาะคำคุณศัพท์ hygrometricus หมายถึง 'น้ำ Measurer' อ้างอิงถึงทางรังสีของ earthstar นี้ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในความชื้นในชั้นบรรยากาศในลักษณะเดียวกันกับที่วัดที่ตอบสนองต่อความผันผวนของความดันบรรยากาศ. คู่มือประจำตัวประชาชนเห็ดเผาะกับรังสีปิดมากกว่าสปอร์ถุงFruitbody ชั้นนอกของ peridium แตกต่างจาก สีเหลืองสีน้ำตาลผ่านสีน้ำตาลกลางและ fruitbody ผู้ใหญ่ชั้นนอกนี้แยกออกเป็น 6-15 รังสีแหลมซึ่งเป็นธรรมที่มีความยืดหยุ่นเมื่อชื้นโดยยากและเหนียวในสภาพอากาศแห้ง บ่อยครั้ง แต่ไม่เสมอไปบน (ด้านใน) พื้นผิวของรังสีจะครอบคลุมในเครือข่ายที่น่าสนใจของรอยแตกสีเข้มบนพื้นหลังสีอ่อนได้. ถุงสปอร์สีเทาอยู่ระหว่าง 1 และ 3 ซมทั่วและเป็นลูกกลมเล็กน้อยแนวตั้งบี้กับบาง ผิวกระดาษ. เห็ดเผาะ - ตัดขวางแสดง Gleba เห็ดเผาะพัฒนาฉีกปลาย (เป็นช่องที่ผิดปกติมากกว่ารูกลมปกติผ่านซึ่งสปอร์โผล่ออกมาจากสายพันธุ์ Geastrum) และในสภาพอากาศเปียกและมีลมแรงเหมาะสำหรับการกระจายสปอร์รังสีของ earthstar นี้ โค้งลงและเพิ่มหลอดไฟเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สูงขึ้นมาจากพื้นดิน แม้ดังกล่าวเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในระดับความสูงที่สามารถสร้างความแตกต่างใหญ่ในแง่ของความแรงลมและการกระจายตัวของสปอร์เพื่อให้กลายเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้น. สปอร์ของเห็ดเผาะ, บารอมิเตอร์ Earthstar สปอร์กลม7-10μmเส้นผ่าศูนย์กลาง (มีขนาดใหญ่กว่าสปอร์ Geastrum); . ครอบคลุมในรอบปลายหูดหนามมักจะ1μmสูงมวลสปอร์. บราวน์กลิ่น / รสชาติที่ตัวอย่างอ่อนมี'mushroomy' กลิ่นเมื่อตัดเปิด. ที่อยู่อาศัยectomycorrhizal พบใต้ต้นไม้ - ต้นโอ๊กโดยเฉพาะอย่างยิ่ง - ทั่วไปในดินปนทราย. ฤดูกาลผลไม้หลังฝนตกในช่วงปลายฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง; สามารถมองเห็นได้ตลอดทั้งปี. สายพันธุ์ที่คล้ายกันหลายสายพันธุ์ Geastrum มีรูปแบบทั่วไปเดียวกันและบัตรประจำตัวมีความมั่นใจต้องใช้จำนวนมากของความเชี่ยวชาญ. บารอมิเตอร์ Earthstars ใกล้ Carvoiero, แอลการ์Culinary หมายเหตุเห็ดเผาะโดยทั่วไปถือว่ากินไม่ได้และจะไม่มีมูลค่าการทำอาหาร(แม้ว่า ชนิด Astraeus อื่น ๆ จะกินมีรายงานว่าในส่วนของเอเชีย); แต่เมื่อแห้งบารอมิเตอร์ Earthstars สามารถทำให้การตกแต่งโต๊ะที่น่าสนใจตราบใดที่พวกเขาไม่ได้เข้าใจผิดพริกไทย !. แหล่งอ้างอิงหลงใหลโดยเชื้อรา, แพทริลลี่ 2011 มอร์แกน AP (1889) 'เชื้อราอเมริกาเหนือ: Gasteromycetes ที่ Journal, ซินซินสมาคมประวัติศาสตร์ธรรมชาติ 12: 8-22 เอลลิสเจเอลลิส MB (1990) เชื้อราโดยไม่ต้องเหงือก (Hymenomycetes และ Gasteromycetes): เป็นคู่มือประจำตัวประชาชน แชปแมนฮอลล์และ. Pegler, DN, Laessoe ตและสปูนเนอร์, บีเอ็ม (1995) Puffballs อังกฤษ Earthstars และ Stinkhorns Royal Botanic Gardens, Kew. พจนานุกรมของเชื้อรา; พอลเอ็มเคิร์กพอลเอฟแคนนอน, เดวิดดับบลิวมินเตอร์และเจ Stalpers; Cabi 2008 บารอมิเตอร์ Earthstars ประวัติศาสตร์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและ expendedTaxonomic และข้อมูลคำพ้องในหน้าเหล่านี้ถูกดึงมาจากหลายแหล่งที่มา แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากอังกฤษเห็ดราสังคม GB ตรวจสอบของเชื้อราและ (สำหรับ basidiomycetes) เมื่อตรวจสอบของคิวของอังกฤษและไอริชโคตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็ดเผาะ ( คน ) มอร์แกน - บารอมิเตอร์ earthstar

แจก - ทางประวัติศาสตร์ - นิรุกติศาสตร์ - การบันทึก - อาหาร - แหล่งอ้างอิง
บารอมิเตอร์ earthstar เห็ดเผาะ Monchique , โปรตุเกส , อนุกรมวิธานไฟลัม : Basidiomycota




ชั้น : Agaricomycetes

เพื่อครอบครัว boletales diplocystidiaceae



:การ baromer earthstar ไม่เป็นที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ earthstars ต่างๆในสกุล geastrum ซึ่งบางครั้งมันก็สับสน ( หนึ่งความแตกต่างที่ชัดเจนเป็นที่ของสปอร์จะเรียบ และมีขนาดใหญ่กว่าผู้ geastrum ชนิดใด ๆ )

fruitbodies พัฒนาใต้พื้นผิวของดินและโผล่ออกมาที่พวกเขาขยาย ถ้าคุณตัด ยัง fruitbody ภายใน ( gleba ) สีขาวแต่มันค่อยๆกลายเป็นน้ำตาลผงมวลเป็นสปอร์ผู้ใหญ่

ภาพเคลื่อนไหว : เห็ดเผาะ
รังสีของเชื้อรา gasteromycete ที่รักนี้เปิดและปิด แต่เหมือนกลีบดอกไม้ที่ตอบสนองต่อแสงแดดรังสีที่เกิดขึ้นจาก peridium ด้านนอกของ earthstar นี้ตอบสนองต่อความชื้นของอากาศและดินที่พวกเขา โต . . . . . . .

บนพื้นผิวและการลดลงของรังสีขยายและสัญญาที่แตกต่างกัน . ในสภาพอากาศแห้งมาก ชั้นบนสัญญามากที่สุด และให้ปิดรังสีเหนือสปอร์ SAC , ปกป้องมันจากการถูกกินโดยหอยทากหรือนักล่าอื่น ๆ ในสภาพอากาศเปียกรังสีเปิดและเปิดเผยการฉีกปลายใน peridium ด้านใน ( สปอร์ในทางที่กระแสดีสปอร์จะถูกปล่อย และกวาดไปตามลม

ภาพเคลื่อนไหวแสดงที่นี่ถูกสร้างโดยการ earthstar บารอมิเตอร์แห้งและการจุ่มในน้ำ ซึ่งจะค่อยๆ ซึมผ่านนอก peridial รังสี รังสี ก็เปิดไปเรื่อยๆ ลำดับของรูปถ่าย กว่า 45 นาที ระยะเวลาที่ถูกเปิดแล้วเป็นภาพเคลื่อนไหว GIF .

astreus hygrometricus ใกล้ carvoiero

, การกระจายที่หายากมาก ในอังกฤษที่บันทึกส่วนใหญ่มาจากภาคใต้ของประเทศอังกฤษ , บารอมิเตอร์ earthstar ได้รับแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ จากไอร์แลนด์ และสกอตแลนด์ บนแผ่นดินใหญ่ยุโรปและญาติ earthballs โบลีตส์นี้เป็นที่พบมากที่สุดในประเทศเมดิเตอร์เรเนียน ผมเห็นบ่อยมากในเขตภาคใต้สุดของโปรตุเกส .



ทางประวัติศาสตร์บารอมิเตอร์ earthstar อธิบายทางวิทยาศาสตร์ใน 1801 โดยคริสเตียน Hendrik persoon ที่วางไว้กับอื่น ๆ ' ' ใน earthstars สกุล geastrum เป็น geastrum hygrometricum . ในปี 1889 ชาวอเมริกันผู้ศึกษาเกี่ยวกับเชื้อราและเห็ดแอนดรูว์ราคามอร์แกน ( 1874 - 1907 ) โอนชนิดนี้ในจีนัส astraeus จึงสร้างของมันในขณะนี้ได้รับการยอมรับทางวิทยาศาสตร์ชื่อเห็ดเผาะ .

คำพ้องความหมายของเห็ดเผาะมี lycoperdon stellatus สก็อป . geastrum hygrometricum ข่าวสาร geastrum vulgaris , corda และ astraeus stellatus ( สก็อป . ) E . 1-8

เห็ดถอบใกล้จะครบกําหนด
นิรุกติศาสตร์

เมื่อ 1885 ชาวอเมริกันผู้ศึกษาเกี่ยวกับเชื้อราและเห็ดแอนดรูว์ราคามอร์แกนแรกอธิบายประเภทนี้ มันย่อม ดาวชอบรังสีที่ทำให้เกิดเชื้อราเหล่านี้ เขาให้ astraeus ชื่อทั่วไป( ในเวลาเพียงหนึ่งหรืออาจจะสองชนิดคือความคิดที่มีอยู่ แต่โมเลกุลการศึกษาตอนนี้แยกออกอย่างน้อย 6 ชนิด astraeus )

ใน astraeus ตำนานกรีก หนึ่งของ Titans เป็นพระเจ้าของสายัณห์ ( เมื่อดาวออกมา ) astraeus แต่งงานเ เทพธิดาแห่งรุ่งอรุณและในหมู่พวกเขาเด็กลมทั้งสี่และห้าดวงของอาทิตย์จักมีอยู่ในเวลานั้น แต่ถือว่าเป็น ' ดาว ' หลง

โดยเฉพาะ ฉายา hygrometricus หมายถึง ' น้ำขนาด ' อ้างอิงทางรังสีของ earthstar นี้ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงความชื้นในอากาศในลักษณะเดียวกันที่ตอบสนองต่อความผันผวนของความดันบรรยากาศบารอมิเตอร์ .

การแนะนำ

เห็ดเผาะด้วยรังสีปิดเหนือสปอร์ถุง


fruitbody ชั้นนอกสุดของ peridium แตกต่างกันจากชมผ่านตาลกลางสีน้ำตาล และโครงการนี้เป็น fruitbody ชั้นนอก แบ่งออกเป็น 6 ถึง 15 ชี้รังสีซึ่งจะค่อนข้างยืดหยุ่น เมื่อชื้นโดยยากและเหนียวแห้งในอากาศ บ่อยๆ แต่ไม่เสมอไปด้านบน ( ด้านใน ) ผิวของรังสีครอบคลุมในเครือข่ายที่น่าสนใจของรอยแตกดำบนพื้นขาวกว่านี้

กระเพาะสปอร์สีเทาอยู่ระหว่าง 1 และ 3 ในแนวตั้งและเป็นรูปกลมรีแบนเล็กน้อยกับบางเหมือนกระดาษผิว



เห็ดเผาะ - รูปตัดแสดง gleba
เห็ดเผาะพัฒนาฉีกปลาย ( ผิดปกติเชือดมากกว่าปกติรอบหลุมผ่านซึ่งสปอร์ออกมาจาก geastrum ชนิดและในสภาพอากาศเปียกและมีลมแรงเหมาะสำหรับสปอร์กระจายรังสีของ earthstar นี้โค้งลงและเพิ่มหลอดไฟเล็ก ๆน้อย ๆที่สูงจากพื้นดิน แม้เช่นขนาดเล็กเพิ่มขึ้นในระดับความสูงที่สามารถทำให้ความแตกต่างใหญ่ในแง่ของลมแรงและเพื่อกระจายสปอร์จะกลายเป็นที่มีประสิทธิภาพมาก

ส่วนเห็ดเผาะ , บารอมิเตอร์และ earthstar

ซึ่งมีทรงกลม , 7-10 µขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง ( ขนาดใหญ่กว่า geastrum สปอร์ ) ; ครอบคลุมในรอบปลายหูดหนามมักจะ 1 µ M สูง



สีน้ำตาลสปอร์มวล .



กลิ่น / รส อ่อนโดยมี ' ' กลิ่น mushroomy เมื่อผ่า



ซึ่งที่อยู่อาศัย ,