The febrile child is a common paedi

The febrile child is a common paediatric presentation in both
primary care and the emergency department. Studies from the
UK show that over one-third of contacts with out-of-hours services
are about children under five years of age, and 52% of these
calls are due to a febrile child.1
Despite being so common, the febrile child still remains
diagnostically challenging as distinguishing a routine, self-limiting
viral illness from a serious bacterial infection is not always
straightforward.
Fever has a reputation of being a sign that needs urgent medical
attention, whereas in reality, the vast majority of children will
have a mild, self-limiting illness and close observation for specific
signs of serious infection is all that is required. The notable exception
to this is infants under three months of age, whose risk of
having a serious bacterial infection if presenting with a fever is
significantly higher than in older children.
Diagnosis of fever
The diagnosis of fever often begins with the parent’s perception
that the child feels warm or hot. Subjective detection of
fever by parents and carers has been relatively well studied and
the sensitivity of palpation for the detection of fever ranges from
74% to 97%.2-5 Hence, parental perception of fever should be
taken seriously.
Mercury thermometers are no longer recommended for use
in children, and for children under five years of age, oral and rectal
thermometers are also not advised. The accuracy of forehead
strips is questionable. Three methods for taking temperatures in
this age group are currently recommended:
• Infrared tympanic thermometer
• Electronic thermometer in the axilla
• Chemical dot thermometer in the axilla.
Once fever is established, the vast majority of parents will make
contact with the health service. One study showed that 85% of
parents made contact with a healthcare professional within 24
hours of their child having a temperature. Once this contact is
made, the child will undergo a clinical assessment.
For the vast majority of these children, a condition that can be
diagnosed, assessed and treated appropriately there and then
or with simple follow-up arrangements will be found. However,
many will have fever where no source can be identified. Assessing
these children’s needs can be more difficult.
Healthcare professionals need to be fully conversant with the
norm or near norm to recognise the ill child with a possible serious
bacterial illness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กไข้เป็นงานนำเสนอ paediatric ทั่วไปทั้งในดูแลและแผนกฉุกเฉิน ศึกษาจากการสหราชอาณาจักรแสดงว่ากว่าหนึ่งในสามของผู้ติดต่อออกของชั่วโมงบริการใจเกี่ยวกับเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี 52% เหล่านี้จะเรียกจาก child.1 ไข้แม้ มีกำลังเพื่อร่วมกัน เด็กไข้ยังคงdiagnostically ท้าทายเป็นแยกประจำ จำกัดด้วยตนเองไวรัสการเจ็บป่วยจากการติดเชื้อแบคทีเรียรุนแรงไม่เสมอตรงไปตรงมาไข้มีชื่อเสียงเป็น เครื่องที่จำเป็นเร่งด่วนทางการแพทย์ความสนใจ ในขณะที่ในความเป็นจริง ส่วนใหญ่ของเด็กจะมีการเจ็บป่วยที่ไม่รุนแรง จำกัดด้วยตนเอง และปิดการสังเกตเฉพาะอาการติดเชื้อที่ร้ายแรงคือสิ่งที่จำเป็น ข้อยกเว้นที่โดดเด่นนี้เป็นทารกอายุ มีความเสี่ยงต่ำกว่าสามเดือนมีการติดเชื้อแบคทีเรียรุนแรงถ้านำเสนอ ด้วยไข้จะอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในเด็กวินิจฉัยไข้การวินิจฉัยไข้มักเริ่มต้น ด้วยการรับรู้ของผู้ปกครองว่า เด็กรู้สึกอุ่น หรือร้อน ตรวจตามอัตวิสัยไข้จากผู้ปกครอง และ carers มีการศึกษาค่อนข้างดี และความไวของ palpation ตรวจไข้ตั้งแต่74% ถึง 97% 2-5 ดังนั้น โดยผู้ปกครองรับรู้ของไข้ควรทำอย่างจริงจังThermometers ปรอทไม่แนะนำสำหรับการใช้งานในเด็ก และ สำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี ช่องปาก และไส้thermometers จะยังไม่แนะนำให้ ความถูกต้องของหน้าผากแถบจะแก้แค้นคืน มีอุณหภูมิในสามวิธีแนะนำกลุ่มนี้อายุในปัจจุบัน:เครื่องวัด tympanic ••เครื่องวัดอิเล็กทรอนิกส์ใน axillaปรอทสารเคมีจุด•ใน axillaเมื่อก่อตั้งไข้ ส่วนใหญ่ผู้ปกครองจะทำให้ติดต่อกับบริการสุขภาพ หนึ่งศึกษาแสดงว่า 85% ของผู้ปกครองติดต่อทำกับแพทย์ภายใน 24เวลาลูกมีไข้ เมื่อผู้ติดต่อนี้ทำ เด็กจะรับการประเมินทางคลินิกสำหรับส่วนใหญ่ของเด็ก เงื่อนไขที่สามารถการวินิจฉัย จากการประเมิน และบำบัดอย่างเหมาะสมมีแล้วหรือ มีการติดตามเรื่องที่เตรียมจะพบ อย่างไรก็ตามจะมีไข้ซึ่งสามารถระบุแหล่งที่มาไม่ ประเมินความต้องการของเด็กเหล่านี้ได้ยากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่จำเป็นต้องเคยชินอย่างเต็มที่ด้วยการปกติหรือ ใกล้ปกติจะรู้เด็กป่วย ด้วยเป็นไปได้อย่างจริงจังโรคเชื้อแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กไข้เป็นการนำเสนอของเด็กที่พบทั้งในระดับปฐมภูมิและแผนกฉุกเฉิน การศึกษาจากสหราชอาณาจักรแสดงให้เห็นว่ากว่าหนึ่งในสามของการติดต่อกับออกจากชั่วโมงบริการที่เกี่ยวกับเด็กอายุต่ำกว่าห้าปีบริบูรณ์และ52% ของเหล่านี้โทรเนื่องจากchild.1 ไข้แม้จะเป็นเพื่อร่วมกันเด็กไข้ยังคงยังคงdiagnostically ที่ท้าทายเป็นลักษณะประจำตัวเอง จำกัดเจ็บป่วยไวรัสจากการติดเชื้อแบคทีเรียที่รุนแรงมักจะไม่ตรงไปตรงมา. ไข้มีชื่อเสียงของการเป็นสัญญาณว่าต้องการทางการแพทย์อย่างเร่งด่วนให้ความสนใจในขณะที่ในความเป็นจริงส่วนใหญ่ของเด็กจะมีอ่อนเจ็บป่วยตนเอง จำกัด และสังเกตอย่างใกล้ชิดโดยเฉพาะสำหรับอาการของการติดเชื้อที่รุนแรงเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องมี ยกเว้นที่น่าทึ่งนี้คือเด็กทารกอายุต่ำกว่าสามเดือนของอายุที่มีความเสี่ยงของการที่มีการติดเชื้อแบคทีเรียร้ายแรงหากนำเสนอมีไข้เป็นอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในเด็ก. วินิจฉัยของโรคการวินิจฉัยของโรคมักจะเริ่มต้นกับการรับรู้ของผู้ปกครองที่เด็กรู้สึกอุ่นหรือร้อน การตรวจสอบอัตนัยของไข้โดยพ่อแม่และผู้ดูแลได้รับการศึกษาที่ค่อนข้างดีและความไวของการตรวจหาคลำของช่วงไข้จาก74% เป็น 97% 0.2-5 ดังนั้นการรับรู้ของผู้ปกครองของโรคควรได้รับการดำเนินการอย่างจริงจัง. เครื่องวัดอุณหภูมิปรอทจะไม่ แนะนำให้ใช้ในเด็กและสำหรับเด็กอายุต่ำกว่าห้าปีของอายุในช่องปากและทวารหนักเครื่องวัดอุณหภูมิยังไม่ทราบ ความถูกต้องของหน้าผากแถบเป็นที่น่าสงสัย สามวิธีการสำหรับการถ่ายอุณหภูมิในกลุ่มอายุนี้มีการแนะนำในปัจจุบัน: •เครื่องวัดอุณหภูมิอินฟราเรดแก้วหู•เครื่องวัดอุณหภูมิอิเล็กทรอนิกส์ในรักแร้•เครื่องวัดอุณหภูมิจุดเคมีในรักแร้. เมื่อไข้จะจัดตั้งขึ้นส่วนใหญ่ของพ่อแม่ที่จะทำให้การติดต่อกับบริการสุขภาพ ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า 85% ของพ่อแม่ได้ติดต่อกับเป็นมืออาชีพด้านการดูแลสุขภาพภายใน24 ชั่วโมงของเด็กของพวกเขาที่มีอุณหภูมิ เมื่อติดต่อนี้จะทำให้เด็กที่จะได้รับการประเมินทางคลินิก. สำหรับส่วนใหญ่ของเด็กเหล่านี้สภาพที่สามารถวินิจฉัยประเมินและรับการรักษาอย่างเหมาะสมมีแล้วหรือมีการเตรียมการติดตามง่ายจะพบได้ แต่จำนวนมากจะมีอาการไข้ที่ไม่มีแหล่งที่มาสามารถระบุได้ การประเมินความต้องการของเด็ก ๆ เหล่านี้อาจเป็นเรื่องยากมากขึ้น. ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจะต้องคุ้นเคยอย่างเต็มที่กับบรรทัดฐานหรือบรรทัดฐานที่อยู่ใกล้ที่จะรับรู้เด็กป่วยด้วยที่เป็นไปได้ที่ร้ายแรงเจ็บป่วยแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กที่มีอาการไข้ คือ การนำเสนอทั้งในทั่วไปกุมารเวชศาสตร์
ปฐมภูมิ และแผนกฉุกเฉิน การศึกษาจาก
อังกฤษแสดงให้เห็นว่ามากกว่าหนึ่งในสามของผู้ติดต่อกับชั่วโมงบริการ
เกี่ยวกับเด็กต่ำกว่า 5 ปีของอายุและ 52% ของโทรศัพท์เหล่านี้
เนื่องจากลูกมีไข้ 1
แม้จะเป็นทั่วไปดังนั้น เด็กที่มีอาการไข้ยังคงความท้าทายที่แตกต่าง
diagnostically รูทีนการเจ็บป่วยจากไวรัสด้วยตนเอง
จากการติดเชื้อแบคทีเรียร้ายแรงไม่เสมอ

ฟีตรงไปตรงมา มีชื่อเสียงของการเป็นสัญญาณว่าต้องการความสนใจทางการแพทย์
ด่วน ในขณะที่ในความเป็นจริงส่วนใหญ่ของเด็กจะ
มีอ่อน , การเจ็บป่วยและตนเองสังเกตปิดสัญญาณเฉพาะ
ของการติดเชื้อร้ายแรงทั้งหมดคือ ต้อง
ข้อยกเว้นเด่นนี้เป็นทารกภายใต้สามเดือนของอายุที่มีความเสี่ยงของการมีการติดเชื้อแบคทีเรียร้ายแรง

ถ้านำเสนอด้วยอาการไข้จะสูงกว่าในเด็ก .

การวินิจฉัยการวินิจฉัยโรคไข้ไข้มักจะเริ่มต้นด้วยการรับรู้ของผู้ปกครอง
เด็กคนนั้นรู้สึกอบอุ่นหรือร้อน การตรวจสอบโดยผู้ปกครองและผู้ดูแล
ไข้อัตนัยได้ค่อนข้างดี )
ใช้ความไวของการตรวจหาไข้ช่วงจาก
74% ถึง 97% 2-5 ดังนั้นการรับรู้ของผู้ปกครองของไข้ควร

ถ่ายอย่างจริงจัง เทอร์โมมิเตอร์ปรอทจะไม่แนะนำให้ใช้
ในเด็กและเด็ก 0-5 ปี ในช่องปากและทวารหนัก
thermometers ยังไม่รับ ความถูกต้องของแถบหน้าผาก
เป็นที่น่าสงสัย สามวิธีเพื่อใช้อุณหภูมิใน
กลุ่มนี้กำลังแนะนำ :
-
- เครื่องวัดอุณหภูมิเครื่องวัดอุณหภูมิอินฟราเรดแก้วหูอิเล็กทรอนิกส์ในรักแร้
- เคมีจุดเครื่องวัดอุณหภูมิในรักแร้ .
เมื่อไข้ขึ้น ส่วนใหญ่ของพ่อแม่จะทำให้
ติดต่อกับบริการสุขภาพ การศึกษาหนึ่งพบว่า 85% ของ
พ่อแม่ติดต่อกับแพทย์มืออาชีพภายใน 24 ชั่วโมง
เด็กมีอุณหภูมิเมื่อติดต่อนี้
ทำ เด็กจะผ่านการประเมินทางคลินิก .
สำหรับส่วนใหญ่ของเด็กเหล่านี้ เงื่อนไขที่สามารถวินิจฉัยและรักษาอย่างเหมาะสม 1
,
หรือมีแล้วกับการเตรียมการติดตามง่ายจะถูกพบ อย่างไรก็ตาม
หลายจะมีไข้ที่ไม่มีแหล่งที่สามารถระบุได้ การประเมินความต้องการของเด็กเหล่านี้สามารถ

ได้ยากขึ้น