Randomness was a key part of Jean A

Randomness was a key part of Jean Arp’s work right from the creation of the first dadaist group in Zurich during the First World War but, unlike Tristan Tzara the dada poet and ideologue, Arp did not see it simply as a phenomenon, but as law underlying all creation, a concept that would direct him towards Surrealism from 1925: “Surrealism supported me, but it couldn’t change me. It perhaps emphasized the poetic, associational side of my work.” Accepting what he termed “the Laws of Chance”, his idea was to work in the same way that nature generates its forms, searching for the elemental, the spontaneous, so that his work in itself would constitute a reality, not an imitation. For this piece, the artist randomly placed cut pieces of wood, using a method that he described in these words: "I let myself be carried along by the work of art that is thus produced, and I trust it. The forms may be attractive or stange, hostile, inexplicable, mute or somnolent. They create themselves, while I seem to merely move my hands." This work is a document of the early period of Surrealism which, from its literary basis, is looking for ways to be applied to the plastic arts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Randomness คือ ส่วนสำคัญของ Jean Arp จากสร้าง dadaist กลุ่มแรกในระหว่างสงครามโลกครั้งแรกที่ซูริก แต่ ซึ่งแตกต่างจาก Tzara ตริกวี dada และ ideologue, Arp ไม่ได้เห็นมันก็ เป็นปรากฏการณ์ แต่ เป็นกฎหมายต้นแบบการสร้างทั้งหมด แนวคิดที่จะตรงไปทางลัทธิเหนือจริงจาก 1925 เขา: "ลัทธิเหนือจริงอย่าง แต่ฉันก็ไม่สามารถเปลี่ยน มันอาจจะเน้นด้านบทกวี associational งานของผม" ยอมรับว่าเขาเรียกว่า "กฎหมายของโอกาส" ความคิดของเขาได้ทำงานในลักษณะเดียวกันว่า ธรรมชาติสร้างรูปแบบ ค้นหาธาตุ ที่อยู่ เพื่อให้งานของเขาเองจะเป็นความจริง ไม่มีเทียม สำหรับชิ้นนี้ ศิลปินสุ่มวางตัดชิ้นไม้ โดยใช้วิธีการที่เขาอธิบายคำเหล่านี้: "ปล่อยให้ตัวเองทำตาม โดยการทำงานศิลปะที่ผลิตจึง และเชื่อถือก็ รูปแบบอาจจะน่าสนใจ หรือ stange ศัตรู inexplicable ปิดเสียง หรือ somnolent พวกเขาสร้างเอง ในขณะที่ฉันดูเหมือนแค่ย้ายมือของฉัน" งานนี้เป็นเอกสารของรอบระยะเวลาเริ่มต้นของลัทธิเหนือจริงที่ จากพื้นฐานวรรณคดี กำลังมองหาวิธีที่จะใช้กับศิลปะพลาสติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุ่มเป็นส่วนสำคัญของสิทธิในการทำงานของฌอง Arp จากการสร้างของกลุ่ม Dadaist แรกในซูริคในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง แต่ไม่เหมือนอุโมงค์ Tzara กวี Dada และ ideologue, Arp ไม่เห็นมันก็เป็นปรากฏการณ์ แต่เป็นกฎหมายพื้นฐาน สร้างทุกแนวคิดที่จะตรงไปทางเขาสถิตยศาสตร์จาก 1925 ว่า "Surrealism สนับสนุนผม แต่มันก็ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนฉัน มันอาจจะเน้นบทกวีด้าน associational ของการทำงานของฉัน. "ยอมรับสิ่งที่เขาเรียกว่า" กฎของโอกาส "ความคิดของเขาคือการทำงานในลักษณะเดียวกับธรรมชาติที่สร้างรูปแบบของการค้นหาธาตุที่เกิดขึ้นเองเพื่อให้เขา ทำงานในตัวเองจะเป็นความเป็นจริงไม่ได้เลียนแบบ สำหรับชิ้นนี้ศิลปินวางสุ่มตัดชิ้นส่วนของไม้โดยใช้วิธีการที่เขาอธิบายในคำพูดเหล่านี้ว่า "ผมปล่อยให้ตัวเองได้รับการดำเนินการไปตามงานศิลปะที่ผลิตจึงและฉันไว้วางใจได้รูปแบบอาจจะเป็นที่น่าสนใจ. หรือ Stange, ศัตรูลึกลับ, ปิดหรือง่วง. พวกเขาสร้างตัวเองในขณะที่ฉันดูเหมือนจะเป็นเพียงการย้ายมือของฉัน. " งานนี้เป็นเอกสารของรอบระยะเวลาเริ่มต้นของสถ​​ิตยศาสตร์ซึ่งจากวรรณกรรมพื้นฐานของมันคือการมองหาวิธีการที่จะนำไปใช้กับศิลปะพลาสติก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุ่มเป็นส่วนสําคัญของฌอง ARP ทำงานจากการสร้างกลุ่ม dadaist ครั้งแรกในซูริคในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งแต่แตกต่างจากตริสตาน ซาราที่ดาด้า กวีและพวกมีอุดมการณ์ , ARP ไม่เห็นมันเป็นเพียงปรากฏการณ์ แต่เป็นกฎหมายพื้นฐานที่ถูกสร้างขึ้น มีแนวคิดที่จะตรงเขาไปยังป้ายสีจาก 1925 : " ป้ายสี สนับสนุนผม แต่มันไม่ได้เปลี่ยนฉันมันอาจจะเน้นด้านกวี และงานของฉัน ยอมรับสิ่งที่เค้าเรียกว่า " กฎหมายของโอกาส " ความคิดของเขาที่จะทำงานในลักษณะเดียวกับที่ธรรมชาติจะสร้างรูปแบบของการค้นหาธาตุธรรมชาติ เพื่อให้งานของเขาเอง ก็จะถือเป็นความจริง ไม่ใช่การเลียนแบบ เพลงนี้ศิลปินวางสุ่มตัดชิ้นไม้โดยใช้วิธีที่เขาอธิบายไว้ในคำเหล่านี้ " ผมปล่อยให้ตัวเองถูกพัดพาไปโดยงานศิลปะที่เป็น จึง ผลิต และผมไว้ใจมัน รูปแบบอาจจะสวยงามหรือแปลก ศัตรูลึกลับ ปิดเสียง หรือง่วงนอน . พวกเขาสร้างเอง ในขณะที่ฉันดูเหมือนแค่ย้ายมือของฉัน . . . " งานนี้ คือ เอกสารของระยะเวลาเริ่มต้นของเซอเรียลิสม์ ซึ่งเป็นวรรณกรรมพื้นฐานกำลังมองหาวิธีที่จะใช้กับศิลปะพลาสติก