CONCLUSIONS The innoculative releas

CONCLUSIONS
The innoculative release of about 1,800 adults of C. flavipes per acre per year effectively controlled the sugarcane moth borer complex. The population of C. flcavipes and parasitization in release plots were signifi- cantly different than those in control plots at both locations every year. The average percent parasitization in release plots at Kampaeng Saen and Sai Yok were higher than those in control plots, being 8.95 and 9.28, 17.19 and 17.88 and 17.72 and 18.87 respectively in 1995, 1996 and 1997. These differences show the efficacy of C. flavipes as biological control agents of sugarcane moth borers complex.
The average percent infestation of sugarcane by larvae of sugarcane moth borers conlplex in release plots were significantly lower than those in control plots at both location every year. The average infestation in release plots at Kampaeng Saen and Sai Yok were 8.65 and 6.39; 5.77 and 5.71; and 5.38 and 4.85 respectively in 1995, 1996 and 1997. Average infestations were not quite low, but the role of C.flavipes in reducing infes- tation of sugarcane from about 15% in March and April to less than 2.0 % in November and December has shown the efficacy of C. flavipes in reducing population levels of sugarcane moth borers. This experiment shows the success of C. flavipes as a biological control agent of the sugarcane moth borers complex in Thailand.
REFERENCE
Cheng Wen Yi. (1994). Sugarcane stem borers of Taiwan. Proc. ISSCT 11 Sugarcane Entomology Workshop. Natal

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุป รุ่น innoculative ของผู้ใหญ่ประมาณ 1800 ของ C. flavipes ต่อเอเคอร์ต่อปีควบคุม borer อ้อย moth ที่ซับซ้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพ ประชากร C. flcavipes และ parasitization ในรุ่นผืนมีความ-cantly แตกในควบคุมผืนที่ทุกปีทั้งสองตำแหน่ง Parasitization เปอร์เซ็นต์เฉลี่ยในผืนรุ่นที่ Kampaeng แสนและไทรโยคได้สูงกว่าผู้ที่อยู่ในควบคุมผืน ถูก 8.95 และ 9.28, 17.19 และ 17.88 และ 17.72 และ 18.87 ตามลำดับใน 1995, 1996 และ 1997 ความแตกต่างนี้แสดงประสิทธิภาพของ C. flavipes เป็นตัวแทนควบคุมของววิธีซับซ้อน รบกวนเปอร์เซ็นต์เฉลี่ยของอ้อยโดยตัวอ่อนของ conlplex borers moth อ้อยในผืนนำออกใช้ได้อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าผู้ควบคุมผืนทั้งสถานที่ทุกปี รบกวนเฉลี่ยในผืนรุ่นที่ Kampaeng แสนและไทรโยค 8.65 และ 6.39 5.77 และ 5.71 และ 5.38 และ 4.85 ใน 1995, 1996 และ 1997 ตามลำดับ ไม่ค่อนข้างต่ำเฉลี่ย infestations แต่บทบาทของ C.flavipes ในการลด infes-tation ของอ้อยจาก 15% ในเดือนมีนาคมและเมษายนต่ำกว่า 2.0% ในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคมแสดงประสิทธิภาพของ C. flavipes ในการลดระดับประชากรววิธี การทดลองนี้แสดงความสำเร็จของ C. flavipes เป็นตัวแทนควบคุมของววิธีการคอมเพล็กซ์ในประเทศไทย อ้างอิง อี้เหวินเฉิง (1994) borers ก้านอ้อยของไต้หวัน Proc. ISSCT 11 อ้อยกีฏวิทยาประชุมเชิงปฏิบัติการ Natal

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปรุ่น innoculative ประมาณ 1,800 ผู้ใหญ่ C. flavipes ต่อไร่ต่อปีได้อย่างมีประสิทธิภาพควบคุมหนอนเจาะมอดอ้อยที่ซับซ้อน
ประชากรของซี flcavipes และ parasitization ปล่อยในแปลงเป็น signifi- อย่างมีนัยที่แตกต่างจากผู้ที่อยู่ในแปลงควบคุมในสถานที่ที่ทั้งสองเป็นประจำทุกปี ร้อยละเฉลี่ย parasitization ปล่อยในแปลงที่กำแพงแสนและไทรโยคสูงกว่าผู้ที่อยู่ในการควบคุมแปลงเป็น 8.95 และ 9.28, 17.19 และ 17.88 และ 17.72 ตามลำดับและ 18.87 ในปี 1995 ปี 1996 และปี 1997 แตกต่างเหล่านี้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพของซี flavipes เป็นตัวแทนในการควบคุมทางชีวภาพของหนอนกออ้อยมอดซับซ้อน.
รบกวนร้อยละเฉลี่ยของอ้อยโดยตัวอ่อนของผีเสื้อหนอนเจาะอ้อย conlplex ปล่อยในแปลงอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าผู้ที่อยู่ในแปลงควบคุมในสถานที่ทั้งสองเป็นประจำทุกปี รบกวนเฉลี่ยในแปลงที่ปล่อยกำแพงแสนและไทรโยคเป็น 8.65 และ 6.39; 5.77 และ 5.71; และ 5.38 และ 4.85 ตามลำดับในปี 1995 ปี 1996 และปี 1997 การระบาดเฉลี่ยไม่ต่ำมาก แต่บทบาทของ C.flavipes ในการลดช่อ infes- อ้อยจากประมาณ 15% ในเดือนมีนาคมและเดือนเมษายนถึงน้อยกว่า 2.0% ในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคม ได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพของ flavipes ซีในการลดระดับประชากรผีเสื้อหนอนเจาะอ้อย การทดลองนี้แสดงให้เห็นถึงความสำเร็จของซี flavipes เป็นตัวแทนการควบคุมทางชีวภาพของหนอนกออ้อยมอดซับซ้อนในประเทศไทย. อ้างอิงเฉิงเหวินยี่ (1994) หนอนกออ้อยของไต้หวัน พร ISSCT 11 อ้อยกีฏวิทยาการประชุมเชิงปฏิบัติการ นาตาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
ปล่อย innoculative ประมาณ 1800 ผู้ใหญ่ของ flavipes ต่อเอเคอร์ต่อปีได้อย่างมีประสิทธิภาพควบคุมผีเสื้อหนอนกออ้อยที่ซับซ้อน ประชากรของ C และ flcavipes ทำลายในรุ่นแปลงได้ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ signifi - แตกต่างในแปลงควบคุมในสถานที่ทั้งสอง ทุกๆ ปีค่าร้อยละของการทำลายแปลง กําแพงแสน และ ไทรโยค สูงกว่าในแปลงควบคุม และการพยายาม , และ , การเงินที่ดี และ 18.87 และ 17.19 11.35 ตามลำดับในปี 1995 , 1996 และ 1997 ความแตกต่างเหล่านี้ทำให้ประสิทธิภาพของ flavipes เป็นชีวภาพควบคุมตัวแทนของผีเสื้อหนอนเจาะต้นอ้อย คอมเพล็กซ์
ค่าร้อยละของการทำลายของหนอนของผีเสื้อหนอนเจาะอ้อยอ้อย conlplex ในรุ่นแปลงอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าในแปลงควบคุม ทั้งสถานที่ ทุกๆปี โดยมาในรุ่นแปลง กําแพงแสน ไทรโยค เป็น 8.65 และและและ 6.39 ; 4.87 5.71 และ 5.38 4.85 ตามลำดับและในปี 1995 , 1996 และ 1997 ภาวะเฉลี่ยไม่ต่ำมากแต่บทบาทของ c.flavipes ลด infes - tation อ้อยประมาณ 15 % ในเดือนมีนาคม และเดือนเมษายนน้อยกว่า 2.0% ในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคม ได้แสดงความสามารถในการลดระดับของ flavipes ประชากรของผีเสื้อหนอนเจาะต้นอ้อย . การทดลองนี้แสดงให้เห็นถึงความสำเร็จของ flavipes เป็นตัวควบคุมทางชีวภาพตัวแทนของผีเสื้อหนอนเจาะต้นอ้อย คอมเพล็กซ์ในไทย อ้างอิง

เฉิงเหวินอี้( 1994 ) หนอนเจาะลำต้นอ้อย ของไต้หวัน proc . issct 11 อ้อยกีฏวิทยา การประชุมเชิงปฏิบัติการ นาตาล