Chapter 162: Soul TreasureWhen Lin

Chapter 162: Soul Treasure

When Lin Dong’s figure appeared forest to their rear, before steadily landing on Little Flame’s back, old man Tao and the rest merely looked at him once, and did not inquire about what he was doing there. After Lin Dong defeated Lin Chen, he had clearly displayed his strength. Therefore, even Lin Chen and the rest did not dare to provoke him.

“Old man Tao, those guys are too much. How can we just leave like this!” When Lin Dong rejoined the team, Lin Chen was evidently still upset over the clash with these guys, as he opened his mouth and said.

As members of Lin Clan, they usually took on the role of the bully. Therefore, if it was not for the fact that old man Tao had insisted on leaving, they would have probably started a fight just now.

“Those fellows are pretty skilled. If we fought, perhaps we might win. However, we will likely have to pay a hefty price.” Old man Tao shook his head and said: “Right now, our top priority is to rush to the old tomb. Once the other elite practitioners from the clan arrive, we can deal with them anytime.”

The tone of old man Tao’s words contained a hint of anger as well. Evidently, he was also upset with the group from before.

“At that time, we will not so easily let them off!” Lin Chen gritted his teeth as he declared.

Lin Ke-er, who was standing to one side, blinked her beautiful eyes as a chill flowed in the depths of her pupils. Then, she suddenly turned her head, looked towards Lin Dong and smiled: “Those guys will receive their just desserts, right?”

Upon hearing these words, Lin Dong was taken aback. He declined to comment as he replied: “Perhaps.”

Lin Ke-er smiled knowingly and she did not ask any further.

The rest of the journey was not lonely. Even though they had gradually advanced deep into the Sky Flame Mountain Range, Lin Dong and the rest still met other groups that were also venturing forth. Most of these groups were not weak. However, though most of them were similarly wary of other groups, they were thankfully not as reckless as the first group of guys. Thus, since Lin Dong’s group also looked pretty formidable, they had a relatively peaceful trip.

Besides these other teams, Lin Dong’s group hardly met any of the most ferocious local Demonic Beasts in Sky Flame Mountain Range. It seems like old man Tao had really prepared thoroughly, as he had brought some unique medicinal powders along, which were able to repel some ordinary Demonic Beasts. As for the stronger beasts, from a distance away, Lin Ke-er was able to spot them and allow the group to avoid them by taking a detour. Therefore, their trip was surprisingly smooth.

On the few rare occasions where they met with Demonic Beasts, they were not much of a hindrance.

As they hurried along, Lin Dong discovered that Lin Ke-er was actually a Symbol Master too. Though he did not see her utilise any Mental Energy attacks, based on his senses, this women’s strength was certainly not weak at all.

One day’s worth of time was mostly passed hurrying along the road. Until nightfall began to enshroud this massive Sky Flame Mountain Range, did Lin Dong and his party decided to rest and stop. After all, night time was when Demonic Beasts roamed free and hence, it was unwise for them to continue on.

After they set up camp, Lin Dong, old man Tao and the rest discussed some matters briefly, before they all returned to their respective tents and started cultivating.

Gentle moonlight poured down from the horizon, as it cast a layer of silver silk on this mountain range. From time to time, low growls of Demonic Beasts sounded out.

In the quiet campsite, a tent gently shook. A man and a beast turned into two shadows, as they stealthily dashed forth. In the blink of an eye, they disappeared into the woods.

When they entered the woods, Lin Dong looked once at that empty camp site behind him, as he softly heaved a sigh of relief. Then, he patted Little Flame’s head while the latter was also sensible enough not to growl.

“Let’s go.” Lin Dong softly said. As he prepared to take off, his eyes suddenly concentrated as he abruptly turned around, only to see that standing on a tree branch behind him, was an elegant lady dressed in white smiling down at him.

“Lin Ke-er?” As he stared at the lady dressed in white, Lin Dong’s eyebrows furrowed slightly.

“You plan to look for those guys from today?” Lin Ke-er floated down before she softly chuckled: “Count me in as well, okay?”

Lin Dong was taken aback, before he said: “Why would you want to involve yourself in this?”

Song Dao and the rest were evidently no ordinary group. Furthermore, their murderous intent was something that was unmatched even by the Blood Wolf Gang. Hence, if this matter did not concern the Thousand Gold Association and Xuan Su, Lin Dong was truly hesitant to interfere as well. Thus, he never expected that this Lin Ke-er actually wanted to go on her own initiative…

“Don’t you know, women are the most vengeful creatures

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 162: Soul สมบัติเมื่อร่างหลินดงปรากฏป่าไปทางด้านหลังของพวกเขาก่อนที่จะเชื่อมโยงไปถึงอย่างต่อเนื่องบนหลังเล็ก ๆ น้อย ๆ เปลวไฟของชายชราเต่าและส่วนที่เหลือเพียงมองไปที่เขาครั้งเดียวและไม่ได้สอบถามเกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำมี หลังจากที่พ่ายแพ้หลินหลินเฉินดงเขาได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนความแข็งแกร่งของเขา ดังนั้นแม้หลินเฉินและส่วนที่เหลือไม่กล้าที่จะยั่วยุให้พระองค์. "คนเก่าเต่าคนเหล่านั้นมีมากเกินไป วิธีที่เราสามารถเพียงแค่ปล่อยเช่นนี้! "เมื่อหลินดงไปสมทบกับทีมหลินเฉินเห็นได้ชัดว่ายังคงอารมณ์เสียไปปะทะกับคนเหล่านี้ในขณะที่เขาเปิดปากของเขาและกล่าว. ในฐานะที่เป็นสมาชิกของหลินแซ่พวกเขามักจะใช้เวลาในบทบาทของ คนพาล ดังนั้นถ้ามันไม่ได้สำหรับความจริงที่ว่าคนเก่าเต่าได้ยืนยันออกจากพวกเขาจะได้อาจจะเริ่มต้นการต่อสู้เพียงแค่ตอนนี้. "พวกผู้มีฝีมือสวย ถ้าเราต่อสู้บางทีเราอาจจะชนะ อย่างไรก็ตามเรามีแนวโน้มที่จะต้องจ่ายราคาหนัก "คนเก่าเต่าส่ายหัวและกล่าวว่า". ตอนนี้ให้ความสำคัญสูงสุดของเราคือการรีบเร่งในสุสานเก่า เมื่อผู้ปฏิบัติงานอื่น ๆ ยอดจากตระกูลมาถึงเราสามารถจัดการกับพวกเขาตลอดเวลา. " เสียงของคำที่คนเก่าเต่ามีคำใบ้ของความโกรธเป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าเขาก็ยังไม่พอใจกับกลุ่มจากก่อน. "ในเวลานั้นเราจะไม่ได้อย่างง่ายดายให้พวกเขาออก!" หลินเฉิน gritted ฟันของเขาในขณะที่เขาประกาศ. หลิน KE-ER, ที่ยืนไปอีกด้านหนึ่งกระพริบตาของเธอ ดวงตาที่สวยงามเป็นเย็นไหลในระดับความลึกของนักเรียนของเธอ จากนั้นเธอก็หันหัวของเธอมองต่อไปหลินดงและยิ้ม: "พวกนั้นจะได้รับขนมเพียงของพวกเขาที่ถูกต้อง" เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้หลินดงผงะ เขาปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็นในขณะที่เขาตอบว่า: ". บางที" . หลิน KE-ER ยิ้มอย่างรู้เท่าทันและเธอก็ไม่ได้ถามใด ๆ เพิ่มเติมส่วนที่เหลือของการเดินทางก็ไม่เหงา ถึงแม้ว่าพวกเขาได้ค่อยๆก้าวลึกลงไปในเปลวไฟสกายเทือกเขาดงหลินและส่วนที่เหลือยังคงได้พบกับกลุ่มอื่น ๆ ที่ยังถูก venturing มา ส่วนใหญ่ของกลุ่มคนเหล่านี้ไม่ได้อ่อนแอ อย่างไรก็ตามแม้ว่าส่วนใหญ่ของพวกเขาในทำนองเดียวกันระวังกลุ่มอื่น ๆ ที่พวกเขาโชคดีที่ไม่เป็นประมาทเป็นกลุ่มแรกของพวก ดังนั้นตั้งแต่กลุ่มหลินดงยังมองที่น่ากลัวสวยพวกเขามีการเดินทางที่ค่อนข้างเงียบสงบ. นอกจากนี้ทีมอื่น ๆ เหล่านี้กลุ่มหลินดงแทบจะไม่พบใด ๆ ของดุร้ายที่สุดสัตว์ปีศาจท้องถิ่นในเปลวไฟสกายเทือกเขา ดูเหมือนว่าคนเก่าเต่าได้จัดเตรียมไว้จริงๆอย่างทั่วถึงในขณะที่เขาได้นำผงยาบางอย่างที่ไม่ซ้ำกันพร้อมซึ่งก็สามารถที่จะขับไล่บางสามัญสัตว์ปีศาจ ในฐานะที่เป็นสัตว์ที่แข็งแกร่งจากระยะไกลออกไปหลิน KE-ER ก็สามารถที่จะมองเห็นพวกเขาและช่วยให้กลุ่มที่จะหลีกเลี่ยงพวกเขาโดยการอ้อม ดังนั้นการเดินทางของพวกเขาเป็นที่น่าแปลกใจอย่างราบรื่น. ในโอกาสที่หายากไม่กี่ที่ที่พวกเขาได้พบกับปีศาจสัตว์ที่พวกเขาไม่มากของอุปสรรค. ขณะที่พวกเขารีบพร้อมหลินดงพบว่าหลิน KE-ER เป็นจริงสัญลักษณ์โทเกินไป แม้ว่าเขาจะไม่เห็นเธอใช้ประโยชน์ใด ๆ การโจมตีจิตพลังงาน, ขึ้นอยู่กับความรู้สึกของเขามีความแข็งแรงของผู้หญิงนี้ได้อย่างแน่นอนไม่อ่อนแอ at all. มูลค่าหนึ่งวันของเวลาส่วนใหญ่ก็ผ่านไปได้รีบไปตามถนน จนดึกเริ่มที่จะปิดบังนี้มาก Sky Flame เทือกเขาดงได้หลินและพรรคพวกของเขาตัดสินใจที่จะพักผ่อนและหยุด หลังจากที่ทุกเวลากลางคืนคือเมื่อปีศาจสัตว์ท่องฟรีและด้วยเหตุนี้มันก็ไม่ฉลาดสำหรับพวกเขาที่จะดำเนินการต่อไป. หลังจากที่พวกเขาตั้งค่ายหลินดงชายชราเต่าและส่วนที่เหลือที่กล่าวถึงบางเรื่องในเวลาสั้น ๆ ก่อนที่พวกเขาทั้งหมดกลับไปที่ของตน เต็นท์และเริ่มการเพาะปลูก. แสงจันทร์อ่อนโยนเทลงมาจากขอบฟ้าในขณะที่มันโยนชั้นของผ้าไหมสีเงินบนเทือกเขานี้ เมื่อเวลาผ่านไปคำรามต่ำของปีศาจสัตว์เป่าออก. ในการตั้งแคมป์เงียบ, เต็นท์เบา ๆ ส่าย ชายและสัตว์กลายเป็นสองเงาเช่นที่พวกเขาลอบประมา ในพริบตาที่พวกเขาหายเข้าไปในป่า. เมื่อพวกเขาเข้าไปในป่าหลินดงมองครั้งเดียวที่ว่าเว็บไซต์ของค่ายที่ว่างเปล่าอยู่ข้างหลังเขาในขณะที่เขาเบา ๆ น่ะถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นเขาตบหัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเปลวไฟในขณะที่หลังก็ยังเป็นที่เหมาะสมพอที่จะไม่คำราม. "Let 's go." หลินดงกล่าวเบา ๆ ขณะที่เขาเตรียมที่จะปิดตาของเขาจู่ ๆ ก็มีความเข้มข้นเป็นจู่ ๆ เขาก็หันไปรอบ ๆ เท่านั้นที่จะเห็นว่ายืนอยู่บนกิ่งไม้ที่อยู่เบื้องหลังเขาเป็นผู้หญิงที่สง่างามในชุดสีขาวยิ้มลงที่เขา. "หลิน KE-ER?" ขณะที่เขา . จ้องมองมาที่หญิงสาวในชุดสีขาวคิ้วหลินดงรอยย่นเล็กน้อย"? คุณวางแผนที่จะมองหาคนเหล่านั้นตั้งแต่วันนี้" หลิน KE-ER ลอยลงก่อนที่เธอเบา ๆ หัวเราะ: "นับฉันในเช่นกันโอเค" หลินดงเป็น ผงะก่อนที่เขาจะกล่าวว่า "ทำไมคุณต้องการที่จะเกี่ยวข้องกับตัวเองในวันนี้" ส่องดาวและส่วนที่เหลือก็เห็นได้ชัดว่าไม่มีกลุ่มสามัญ นอกจากนี้ความตั้งใจของพวกเขาเกี่ยวกับการฆาตกรรมเป็นสิ่งที่ไม่มีใครเทียบได้โดยเลือดหมาป่าแก๊ง ดังนั้นหากเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับสมาคมทองพัน Xuan ซูหลินดงลังเลอย่างแท้จริงที่จะรบกวนการทำงานได้เป็นอย่างดี ดังนั้นเขาไม่เคยคาดหวังว่านี้หลิน KE-ER จริงอยากจะไปในความคิดริเริ่มของเธอเอง ... "คุณไม่ทราบว่าผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่พยาบาทมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 162 : สมบัติของวิญญาณเมื่อรูปปรากฏของหลิน ดงป่าด้านหลังของตน ก่อนที่จะลงจอดบนเปลวไฟเล็ก ๆน้อย ๆอย่างต่อเนื่องหลัง , เต่าชรา และเหลือเพียงมองเขาอีกครั้ง และไม่ได้สอบถามเกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำนั้น หลังจากที่หลินหลินเฉินดงพ่ายแพ้ เขาได้ชัดเจน แสดงถึงความเข้มแข็งของเขาได้ ดังนั้น แม้แต่หลิน เฉิน และที่เหลือไม่กล้าตอแยเขา" ลุงเต่า พวกนั้นมากเกินไป เราแค่ไปอย่างนี้ " เมื่อ หลิน ดง กับทีม หลิน เฉินก็เห็นได้ชัดยังโกรธปะทะกับคนพวกนี้ เขาเปิดปากของเขาและกล่าวว่าในฐานะสมาชิกของตระกูลหลิน พวกเขามักจะใช้ในบทบาทของคนพาล ดังนั้นถ้ามันไม่ได้สำหรับความจริงที่ว่า ลุงเต่าได้ยืนยันไปแล้ว พวกเขาก็อาจจะเริ่มการต่อสู้แล้ว" พวกนั้นก็มีฝีมือ ถ้าเราทะเลาะกัน บางทีเราอาจจะชนะ อย่างไรก็ตาม เราอาจจะต้องจ่ายราคาหนัก " เฒ่าเต่าสั่นศีรษะของเขาและกล่าวว่า " ตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือรัชสุสานเก่า เมื่ออื่น ๆประกอบยอดเยี่ยมจากตระกูลมาถึง เราสามารถจัดการกับพวกเขาได้ "เสียงของชายชรา อบต. คำที่มีคำใบ้ของความโกรธได้เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่า เขายังไม่พอใจกลุ่มก่อนหน้านี้" เวลาที่ เรา จะ ไม่ ได้ ให้พวกเขาออกไป ! " หลิน เฉิน gritted ฟันของเขา ตามที่เขาประกาศหลินเข่อเอ๋อที่ยืนอยู่อีกด้านหนึ่งกะพริบดวงตาคู่สวยของเธอเป็นเย็นไหลในส่วนลึกของนักเรียนของเธอ จากนั้นเธอก็หันกลับมองไปยังลินดงและยิ้ม " พวกนั้นจะรับของหวาน เพียงของพวกเขาใช่มั้ย ? "เมื่อได้ยินคำเหล่านี้ หลินตงอึ้ง . เขาปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็น เขาตอบว่า : " บางที "หลินเข่อเอ๋อยิ้มอย่างรู้เท่าทัน และเธอไม่ได้ถามเพิ่มเติมใด ๆส่วนที่เหลือของการเดินทางก็ไม่เหงา ถึงแม้ว่าพวกเขาได้ลึกขั้นสูงค่อยๆเข้าไปในท้องฟ้า เปลวไฟเทือกเขาลินดงและส่วนที่เหลือยังเจอกลุ่มอื่น ๆที่ยังเดินออกมา มากที่สุดของกลุ่มเหล่านี้ไม่ได้อ่อนแอ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าส่วนใหญ่ของพวกเขาเป็นเหมือนกับสังวรของกลุ่มอื่น ๆ พวกเขาจะไม่สะเพร่า เป็นครั้งแรกที่กลุ่มของพวก ดังนั้น ตั้งแต่หลินทงกลุ่มยังดูน่ากลัว พวกเขามีการเดินทางที่ค่อนข้างเงียบสงบอีกอย่างทีมอื่น ๆเหล่านี้ของหลินทงกลุ่มแทบจะเจอใคร ที่ดุร้ายที่สุดแห่งสัตว์ท้องถิ่นในเทือกเขาไฟฟ้า ดูเหมือนว่าลุงเต่าได้เตรียมตัวอย่างละเอียด เพราะเขาได้เอาเฉพาะสมุนไพรผงไปด้วย ซึ่งสามารถขับไล่สัตว์ปีศาจบางธรรมดา เป็นสัตว์ที่แข็งแกร่ง จากระยะทางห่างหลินเข่อเอ๋อ ก็สามารถจุดพวกเขาและช่วยให้กลุ่มที่จะหลีกเลี่ยงพวกเขาโดยการใช้ทางอ้อม ดังนั้น การเดินทางของพวกเขาคือจู่ ๆเรียบหายากในไม่กี่โอกาสที่พวกเขาเจอกับสัตว์ปีศาจก็ไม่ค่อยแพงพวกเขารีบวิ่งตามหลินหลินเค่องค้นพบว่า เอ้อ คือ อาจารย์สัญลักษณ์ด้วย แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นเธอใช้ประโยชน์จากการโจมตีใด ๆพลังงานทางจิต ตามความรู้สึกของเขา พลังนี้ผู้หญิงไม่อ่อนเลยวันเดียวก็คุ้มค่าของเวลาส่วนใหญ่ที่ผ่าน วิ่งตามถนน จนพลบค่ำเริ่มปิดบังนี้ใหญ่ไฟฟ้าภูเขาช่วง นี่หลิน ดง และพรรคของเขาตัดสินใจที่จะพักผ่อนและหยุด หลังจากนั้น เวลาตอนกลางคืนเมื่อสัตว์ปีศาจเดินฟรีและดังนั้นจึงเป็นโฉดให้ดำเนินต่อไปหลังจากที่พวกเขาตั้งแคมป์ หลิน ตง เฒ่าชราและส่วนที่เหลือสั้น ๆกล่าวถึงเรื่องบางอย่างก่อนที่พวกเขาทั้งหมดกลับไปยังเต็นท์ของตนและเริ่มกสิแสงจันทร์อ่อนโยนที่เทลงมาจากฟ้า มันทิ้งชั้นของผ้าไหมสีเงินบนเทือกเขานี้ เวลา เสียงคำรามต่ำของสัตว์ปีศาจเป่าออกในค่ายเงียบ , เต็นท์ค่อยๆสั่น มนุษย์และสัตว์กลายเป็นเงาสองเงา พวกเขาค่อยๆย่องกลับออกไป ในชั่วพริบตา เขาหายตัวไปในป่าเมื่อพวกเขาเข้าไปในป่า หลิน ดอง ดูที่ช่องว่างเว็บไซต์ค่ายหลังเขา เขาถอนใจยาวอย่างโล่งอก จากนั้น เขาลูบหัวเล็กๆของหัวไฟในขณะที่หลังก็มีสติพอที่จะไม่เสียงคำราม" ไปกันเถอะ " หลินทงเบาๆกล่าวว่า ขณะที่เขาเตรียมที่จะออก สายตาของเขาพลันเข้มข้นที่เขาชะงักหันกลับมา ก็เห็นที่ยืนอยู่บนต้นไม้หลังเขา เป็นผู้หญิงที่สละสลวยในชุดสีขาวยิ้มลงมาที่เขา" หลินเข่อเอ๋อ ? " ในขณะที่เขาจ้องมองหญิงสาวในชุดสีขาวของหลินตงคิ้วมีรอยย่นเล็กน้อย" คุณวางแผนที่จะมองหาพวกวันนี้ ? " หลินเข่อเอ๋อลอยลง ก่อนที่เธอจะค่อยๆ หัวเราะ " ฉันด้วยเช่นกัน โอเค ? "หลินทงตกใจก่อนที่เขากล่าวว่า : " ทำไมคุณต้องการที่จะเกี่ยวข้องกับตัวเองในนี้ "ดาวเพลงและส่วนที่เหลือคือสามัญไม่มีกลุ่ม นอกจากนี้ murderous เจตนาของพวกเขาบางสิ่งบางอย่างที่ตรงกันได้โดยเลือด วูลฟ์กัง ดังนั้น ถ้าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพันทองสมาคมซวนซูหลิน ดอง จริงๆลังเลที่จะแทรกแซงเช่นกัน ดังนั้น เขาไม่เคยคาดหวังว่านี้หลินเค่อเอ่อที่จริงอยากจะไป init ของเธอเอง