ED appears at the end of regular ve

ED appears at the end of regular verbs in the past tense (e.g. wanted, helped, lived) sometimes in adjectives ending in ED (e.g. tired, embarrassed, relaxed) as well as in some Past Participles.

However the pronunciation of ED sometimes causes problems for non-native speakers because it can be pronounced in three different ways: as / id /, as / t / or as / d /

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ED ปรากฏที่ท้ายคำกริยาปกติในอดีตกาล (เช่นต้องการ ช่วย อาศัย) บางครั้งในคำคุณศัพท์ที่สิ้นสุดใน ED (เช่นเหนื่อย อับอาย ผ่อนคลาย) เช่นกันกับในบาง Participles อดีตอย่างไรก็ตาม การออกเสียงของนักเรียนบางครั้งทำให้เกิดปัญหาสำหรับลำโพงถิ่นเนื่องจากสามารถออกเสียงในสามวิธี: เป็น / id /, เป็น / t / หรือเป็น / d /

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ED ปรากฏในตอนท้ายของคำกริยาปกติในอดีตกาล (เช่นอยากช่วยอาศัยอยู่) ในบางครั้งคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย ED (เช่นเหนื่อยอายผ่อนคลาย) เช่นเดียวกับที่ผ่านมาในบาง Participles. อย่างไรก็ตามการออกเสียงของ ED บางครั้งทำให้เกิดปัญหา สำหรับลำโพงที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาเพราะมันสามารถได้รับการประกาศในสามวิธีที่แตกต่างกันเช่น / id / เป็น / ตัน / หรือเป็น / d /

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอ็ดจะปรากฏที่ส่วนท้ายของคำกริยาปกติในอดีตกาล ( เช่น ต้องการ ช่วย อาศัยอยู่ ) บางครั้งในคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย ed ( เช่น เหนื่อย อาย ผ่อนคลาย รวมทั้งในบางช่วง participles

อย่างไรก็ตามการออกเสียงเอ็ดบางครั้งทำให้เกิดปัญหาสำหรับไม่ได้พูดเพราะมันสามารถออกเสียงใน 3 วิธีที่แตกต่างกัน : เป็น / ID / , / t / หรือ / d /