DSM-5 diagnostic criteria for ADHD

DSM-5 diagnostic criteria for ADHD should also be assessed.
Following data gathering, it can be useful to ask the patient and collateral information providers
what they know about the nature, symptoms, and treatment of ADHD. Some are likely to be
well-informed, while many have very fragmentary information and considerable misinformation. The
clinician should give a brief description of each cluster of ADHD symptoms using examples, and ask
how much those symptoms fit or do not fit current functioning. Finally, if the diagnosis is ADHD, with
or without another disorder, treatment options are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกณฑ์การวินิจฉัย DSM-5 สำหรับเด็กสมาธิสั้นควรยังได้รับการประเมินรวบรวมข้อมูลต่อไปนี้ มันจะมีประโยชน์ที่จะถามผู้ให้ข้อมูลผู้ป่วย และหลักประกันสิ่งที่พวกเขารู้เกี่ยวกับธรรมชาติ อาการ และรักษาโรคสมาธิสั้น มีแนวโน้มที่จะสันทัด ในขณะที่มีส่วนมากข้อมูลและข้อมูลที่ผิดอย่างมาก การหน้าที่ควรให้คำอธิบายโดยย่อของแต่ละคลัสเตอร์โดยใช้ตัวอย่างอาการสมาธิสั้น และถามเท่าไหร่อาการเหล่านั้นเหมาะสม หรือไม่เหมาะทำงานปัจจุบัน ในที่สุด ถ้าการวินิจฉัยที่มีสมาธิสั้นหรือไม่ มีความผิดปกติอื่น มีการกล่าวถึงตัวเลือกการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

DSM-5 เกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับเด็กสมาธิสั้นก็ควรได้รับการประเมิน.
หลังจากรวบรวมข้อมูลก็สามารถเป็นประโยชน์เพื่อขอให้ผู้ป่วยและผู้ให้บริการข้อมูลหลักประกัน
สิ่งที่พวกเขารู้เกี่ยวกับธรรมชาติอาการและการรักษาโรคสมาธิสั้น บางคนมีแนวโน้มที่จะ
สันทัดกรณีในขณะที่หลายมีข้อมูลที่เป็นชิ้นเป็นอันมากและข้อมูลที่ผิดมาก
แพทย์ควรให้คำอธิบายสั้น ๆ ของกลุ่มของอาการสมาธิสั้นในแต่ละโดยใช้ตัวอย่างและขอ
เท่าใดอาการเหล่านั้นพอดีหรือไม่พอดีกับการทำงานในปัจจุบัน สุดท้ายหากการวินิจฉัยเป็นโรคสมาธิสั้นมี
หรือไม่มีความผิดปกติอื่นเลือกในการรักษาที่จะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกณฑ์การวินิจฉัย dsm-5 สำหรับผู้ป่วยสมาธิสั้น ควรประเมินต่อไปนี้การรวบรวมข้อมูล มันสามารถเป็นประโยชน์ที่จะถามผู้ป่วยและผู้ให้บริการข้อมูลหลักประกันสิ่งที่พวกเขารู้เกี่ยวกับธรรมชาติ , อาการและการรักษาอาการสมาธิสั้น บางคนมีแนวโน้มที่จะเป็นตื่นตัวในขณะที่มีข้อมูลมากและครบข้อมูลที่ผิดมาก ที่แพทย์ควรให้คำอธิบายสั้น ๆของแต่ละกลุ่มของผู้ป่วยสมาธิสั้นอาการโดยใช้ตัวอย่าง และถามเท่าใดอาการนั้นพอดีหรือไม่พอดีกับการทำงานในปัจจุบัน สุดท้าย ถ้าวินิจฉัยโรคสมาธิสั้นด้วยหรือ ไม่มีโรคอื่น ตัวเลือกการรักษาได้ถูก