Chapter 12 – If You Weren’t My Litt

Chapter 12 – If You Weren’t My Little Aunt

Xiao Che withdrew his consciousness from the Sky Poison Pearl and picked up the girl’s clothes from the ground. He purified the poison on them before sending the clothes back into the Sky Poison Pearl, then quickly covered the girl’s body with them before letting out a small sigh of relief.

What kind of person was this girl really? Why did she appear here? Why did she suck his blood? How did she know about the Sky Poison Pearl? And how did she enter the Sky Poison Pearl?

Xiao Che could not think up of an answer for any of these questions.

He silently watched this girl for a long time and then stretched out a hand to lightly touch her upper lip. His fingertips immediately felt a tiny bit of warmth, a contrast to the earlier icy coldness. A weak breath could also be felt, evenly brushing against his fingertips.

These were all signs of life.

“Little sister?” Xiao Che called, shaking her body.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 12 – ถ้าคุณไม่ป้าน้อยXiao Che ถอนตัวปลิดจากเพิร์ลพิษฟ้า และหยิบเสื้อผ้าของหญิงสาวจากพื้นดิน เขาบริสุทธิ์พิษนั้นก่อนส่งเสื้อกลับ เป็นพิษ มุกฟ้า แล้วอย่างรวดเร็วครอบคลุมร่างกายของหญิงสาวกับพวกเขาก่อนให้ออกด้วย[เล็กของบรรเทาชนิดของบุคคลถูกผู้หญิงคนนี้จริง ๆ ทำไมไม่เธอปรากฏที่นี่ เหตุใดเธอจึงไม่ดูดเลือดของเขา วิธีที่เธอทราบเกี่ยวกับเพิร์ลพิษฟ้า และวิธีที่เธอไม่ใส่มุกวางยาพิษฟ้าXiao Che อาจไม่คิดของคำตอบสำหรับคำถามเหล่านี้เขาเงียบดูผู้หญิงคนนี้เป็นเวลานานแล้ว เหยียดมือแตะริมฝีปากบนของเธอเบา ๆ ปลายนิ้วของเขาทันทีรู้สึกบิตเล็ก ๆ ของความอบอุ่น ความคมชัดกับความหนาวเย็นเป็นน้ำแข็งก่อน ลมหายใจอ่อนอาจยังรู้สึก แปรงฟันอย่างสม่ำเสมอกับปลายนิ้วของเขาสัญญาณทั้งหมดของชีวิตเหล่านี้ได้"น้องสาว" Xiao Che เรียกว่า สั่นร่างกายของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 12 - ถ้าคุณไม่ได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันป้าเสี่ยวเจ๊ถอนตัวออกจิตสำนึกของเขาจากท้องฟ้าพิษเพิร์ลและหยิบเสื้อผ้าของหญิงสาวจากพื้นดิน เขาบริสุทธิ์พิษกับพวกเขาก่อนที่จะส่งเสื้อผ้าที่กลับเข้ามาในพิษเพิร์ลสกายแล้วรีบปกคลุมร่างของหญิงสาวกับพวกเขาก่อนที่จะปล่อยออกมาถอนหายใจด้วยความโล่งอกขนาดเล็ก. คนแบบไหนที่เป็นผู้หญิงคนนี้จริงๆ? เธอไม่ปรากฏว่าทำไมที่นี่? เธอดูดเลือดของเขาทำไม? เธอไม่ทราบวิธีการเกี่ยวกับพิษเพิร์ลสกาย? และวิธีการที่เธอป้อนยาพิษเพิร์ลสกาย? เสี่ยวเจ๊ไม่ได้คิดขึ้นมาของคำตอบสำหรับคำถามเหล่านี้. เขาเงียบ ๆ ดูผู้หญิงคนนี้มาเป็นเวลานานแล้วยื่นมือออกไปเบา ๆ สัมผัสริมฝีปากบนของเธอ นิ้วของเขาทันทีที่รู้สึกบิตเล็ก ๆ ของความอบอุ่นทางตรงกันข้ามกับความหนาวเย็นเป็นน้ำแข็งก่อนหน้านี้ ลมหายใจที่อ่อนแออาจจะรู้สึกอย่างสม่ำเสมอแปรงกับนิ้วของเขา. เหล่านี้เป็นสัญญาณทั้งหมดของชีวิต. "น้องสาวคนเล็ก?" เสี่ยวเจ๊เรียกว่าสั่นร่างกายของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 12 –ถ้าคุณไม่ได้ป้าน้อยของฉันเสี่ยวเชหดสติของเขาจากยาพิษฟ้ามุก หยิบเสื้อผ้าของผู้หญิงจากพื้นดิน เขาบริสุทธิ์ ยาพิษนั้นก่อนที่จะส่งเสื้อผ้ากลับเป็นยาพิษฟ้ามุก แล้วครอบคลุมร่างของผู้หญิงกับพวกเขาก่อนที่จะถอนหายใจเล็กๆ ชื้นบุคคลแบบไหนที่เป็นผู้หญิงคนนี้จริงๆเหรอ ทำไมเธอถึงมาที่นี่ ? ทำไมหล่อนดูดเลือดเขา เธอรู้เรื่องยาพิษฟ้ามุก ? และวิธีการที่เธอป้อนยาพิษฟ้ามุก ?เสี่ยวเช ไม่อาจคิดเป็นคำตอบสำหรับใด ๆของคำถามเหล่านี้เขาเงียบดูผู้หญิงคนนี้มานานแล้ว แล้วยืดมือไปสัมผัสเบาๆที่ริมฝีปากบนของเธอ ปลายนิ้วของเขาทันทีรู้สึก bit เล็ก ๆของไอ แตกต่างจากก่อนหน้านี้ที่น้ำแข็งความเย็น ลมหายใจอ่อนอาจจะรู้สึก อย่างแปรงกับปลายนิ้วของเขาเหล่านี้เป็นสัญญาณของชีวิต" น้องสาว " เสี่ยวเช เรียกว่าเขย่าร่างของเธอ