Bilinguals have the sole option of

Bilinguals have the sole option of conversing in one language in spite of knowing two languages. The question of how bilinguals alternate between their two languages, activating and deactivating one language, is not well understood. In the current study, we investigated the development of this process by researching bilingual children’s abilities to selectively integrate lexical tone based on its relevance in the language being used. In particular, the current study sought to determine the effects of global conversation-level cues versus local (within-word phonotactic) cues on children’s tone integration in newly learned words. Words were taught to children via a conversational narrative, and word recognition was investigated using the intermodal preferential-looking paradigm. Children were tested on recognition of words with stimuli that were either matched or mismatched in tone in both English and Mandarin conversations. Results demonstrated that 3- to 4-year-olds did not adapt their interpretation of lexical tone changes to the language being spoken. In contrast, 4- to 5-year-olds were able to do so when supported by informative within-word cues. Results suggest that preschool children are capable of selectively activating a single language given word-internal cues to language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bilinguals มีเพียงตัวเลือกเดียวของการสนทนาในภาษาหนึ่งทั้ง ๆ รู้สองภาษา คำถามของวิธี bilinguals สลับระหว่างพวกเขาสองภาษา เปิดใช้งาน และปิดใช้งานภาษาหนึ่ง ไม่เป็นอย่างที่เข้าใจ ในการศึกษาปัจจุบัน เราตรวจสอบการพัฒนาของกระบวนการนี้ ด้วยการวิจัยความสามารถเด็กสองภาษาให้เลือกรวมจากคำใกล้เคียงเสียงอิงความสัมพันธ์ของเนื้อหาในการใช้ภาษา โดยเฉพาะ การศึกษาปัจจุบันพยายามที่จะกำหนดผลกระทบของสัญลักษณ์ระดับสนทนาส่วนกลางกับท้องถิ่น (ภายใน word phonotactic) สัญลักษณ์เด็กรวมเสียงในคำที่เรียนรู้ใหม่ คำที่ได้รับการสอนให้เด็กผ่านการเล่าเรื่องสนทนา และการรู้จำคำรับการตรวจสอบโดยใช้กระบวนทัศน์กำลังพิเศษขนส่ง เด็กรับการทดสอบในการรับรู้ของคำที่มีตัวกระตุ้นที่ถูกตรง หรือไม่ตรงกันในโทนเสียงในการสนทนาภาษาอังกฤษและภาษาจีนกลาง ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า 3 กับ 4-ขวบได้ดัดแปลงการตีความของการเปลี่ยนแปลงเสียงจากคำใกล้เคียงกับภาษาที่ถูกพูด ในความคมชัด 4 ไป 5-ขวบทำดังนั้นเมื่อโดยสัญลักษณ์ข้อมูลภายใน word ผลลัพธ์ที่แนะนำว่า เด็กก่อนวัยเรียนจะสามารถเลือกใช้ภาษาให้ภาษาสัญลักษณ์ภายใน word

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

bilinguals มีตัวเลือกเพียงอย่างเดียวของการสนทนาในภาษาหนึ่งทั้งๆที่รู้สองภาษา คำถามของวิธีการ bilinguals สลับกันระหว่างสองภาษาของพวกเขาเปิดใช้งานและปิดหนึ่งภาษาไม่เข้าใจ ในการศึกษาปัจจุบันเราตรวจสอบการพัฒนาของกระบวนการนี้โดยการวิจัยความสามารถของเด็กสองภาษาเพื่อการคัดเลือกรวมเสียงคำศัพท์อยู่บนพื้นฐานของความสัมพันธ์กันในภาษาที่ถูกนำมาใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษาในปัจจุบันพยายามที่จะตรวจสอบผลกระทบของตัวชี้นำการสนทนาระดับโลกเมื่อเทียบกับท้องถิ่น (ภายในคำ phonotactic) ตัวชี้นำในการรวมเสียงของเด็ก ๆ ในคำเรียนรู้ใหม่ คำได้รับการสอนให้กับเด็กผ่านการเล่าเรื่องการสนทนาและการจดจำคำถูกตรวจสอบโดยใช้กระบวนทัศน์การขนส่งพิเศษมอง เด็กได้รับการทดสอบเกี่ยวกับการรับรู้ของคำที่มีสิ่งเร้าที่ถูกจับคู่อย่างใดอย่างหนึ่งหรือไม่ตรงกันในโทนทั้งในการสนทนาภาษาอังกฤษและภาษาจีนกลาง แสดงให้เห็นว่าผล 3- 4 ปี olds ไม่ได้ปรับตัวเข้ากับการตีความของการเปลี่ยนแปลงเสียงคำศัพท์ภาษาที่ถูกพูด ในทางตรงกันข้าม 4- 5 ปี olds ก็สามารถที่จะทำเช่นนั้นเมื่อได้รับการสนับสนุนโดยการให้ข้อมูลชี้นำภายในคำ ผลการวิจัยแนะนำว่าเด็กก่อนวัยเรียนที่มีความสามารถในการคัดเลือกการเปิดใช้งานภาษาเดียวที่ได้รับการชี้นำคำภายในภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ภาษาสองภาษามีตัวเลือก แต่เพียงผู้เดียวของการสนทนาในภาษาใดภาษาหนึ่งทั้งๆที่รู้สองภาษา คำถามของวิธีการการใช้ภาษาสองภาษาสลับกันระหว่างสองภาษาของพวกเขา , การเปิดใช้งานและระหว่างทำการเลิกใช้ภาษาหนึ่ง ไม่เข้าใจกัน . ในการศึกษาปัจจุบัน เราได้ศึกษาการพัฒนากระบวนการนี้ โดยการวิจัยแบบบูรณาการความสามารถเด็กที่จะเลือกโทนศัพท์ตามความเกี่ยวข้องของภาษาในการใช้ . โดยเฉพาะการศึกษาปัจจุบันพยายามศึกษาผลของโลกการสนทนาระดับคิวกับท้องถิ่น ( ในคำ phonotactic ) ตัวชี้นำการรวมกลุ่มเด็กโทนในที่เพิ่งเรียนรู้คำ คำเหล่านี้ถูกสอนให้เด็กๆ ผ่านเรื่องเล่าของการสนทนาและการรับรู้คำที่ถูกตรวจสอบโดยใช้การขนส่งพิเศษมองกระบวนทัศน์ . เด็กได้ทำการทดสอบการรับรู้ของคำกับสิ่งเร้าที่เป็นคู่กันหรือไม่ตรงกัน เสียงทั้งภาษาอังกฤษและภาษาจีนกลางสนทนาได้ ผลการทดลองพบว่า 3 - 4-year-olds ไม่ได้ปรับการตีความของการเปลี่ยนแปลงโทนศัพท์กับภาษาที่ถูกพูด ในทางตรงกันข้าม , 4 - เด็กห้าขวบก็สามารถที่จะทำ ดังนั้น เมื่อได้รับการสนับสนุนจากข้อมูลในคิวคำ พบว่า เด็กมีความสามารถในการเลือกเปิดใช้งานภาษาเดียวให้แจ้งภายในคำ ภาษา