Meng Hao didn’t really want to go,

Meng Hao didn’t really want to go, but the command jade slip had been issued, and he had no good reason to refuse. Furthermore… he owed a lot of medicinal pills to the Sect. All of his debts were in the official records, and although he didn’t have to pay up immediately, sooner or later, he would.

If he didn’t, then his access to medicinal plants would be restricted. Therefore, this trip outside the Sect would serve more than one purpose. Not only would he be able to gain experience, but he would could reduce some of his debt to the Sect.

“For Fang Mu, a trip to the Black Sieve Sect… is a great opportunity!” Determination glittered in Meng Hao’s eyes. His decision to go to the Black Sieve Sect having been made, the image of Elder Sister Xu appeared in his mind.

He also thought of Han Bei, as well as Zhou Jie, and all of the events which had occurred that year connected to the Black Sieve Sect. 1

“This time, I will be traveling in the Southern Domain as a Furnace Lord of the Violet Fate Sect.” Chuckling, Meng Hao flicked his sleeve to gather together the various items he would take with him. Then, jade slip in hand, he left his Immortal’s Cave.

Several days later.

“Grandmaster Zhou, Grandmaster Fang, this is a Black Sieve Fruit, which we grow here in the Black Sieve Sect. The flavor is as delectable as fine wine, and they are usually only given to Sect Elders.”

Somewhere outside of the Violet Fate Sect, a massive black airship shot through the air at top speed. It was crewed by several hundred Black Sieve Sect disciples, all of whom had extraordinary Cultivation bases within the Foundation Establishment stage.

There was one disciple of the Core Formation stage, the Alchemy Protector dispatched by the Black Sieve Sect to guard over the Violet Fate Sect disciples. He sat with them in the center of the airship, smiling, concealing the thoughtfulness which exist in his mind. In front of him was a white-haired old man in a black and purple robe; he seemed to emanate the Dao, and pure transcendence. Next to the old man was a handsome, fair-skinned young man.

The old man’s expression was that of indifference mixed with austerity. His Cultivation base was at the late Foundation Establishment stage. This was none other than Furnace Lord Zhou, whom Meng Hao had debated in the valley one month before.

The young man next to him emanated the faint scent of medicinal plants. He looked less like a Cultivator than a scholar. Naturally, this was none other than Meng Hao.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮา เมงยังไม่จริง ๆ อยากไป แต่มีการออกใบสั่งหยก และเขาก็มีเหตุผลดีจะปฏิเสธ นอกจากนี้...เขาหนี้จำนวนมากของยาสมุนไพรนิกาย ทั้งหมดของเขาในบันทึกทางราชการ และแม้ว่าเขาไม่ต้องจ่ายค่าทันที ช้า เขาจะถ้าเขาไม่ได้ แล้วเขาถึงพืชสมุนไพรจะถูกจำกัด ดังนั้น เดินทางภายนอกนิกายนี้จะทำหน้าที่มากกว่าหนึ่งวัตถุประสงค์ ไม่เพียงแต่เขาจะสามารถได้รับประสบการณ์ แต่เขาจะสามารถลดหนี้ของเขาบางนิกาย"สำหรับ Mu ฝาง การเดินทางไปอตะแกรงสีดำ... เป็นโอกาสที่ดี" วัดแวววาวดวงตาเมงเฮา เขาตัดสินใจจะไปจากนิกายตะแกรงสีดำที่มีแล้ว ภาพของพี่น้องสาว Xu ปรากฏในจิตใจของเขาเขายังคิดว่า เป่ยฮั่น เป็นโจว Jie และทั้งหมดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นปีที่เชื่อมต่อกับสีดำตะแกรงอ 1"เวลานี้ ฉันจะเดินในโดเมนที่ภาคใต้เป็นเจ้าเตานิกายม่วงชะตากรรม" Chuckling เมงเฮา flicked แขนของเขาเพื่อรวบรวมรายการต่าง ๆ ที่เขาจะใช้เวลากับเขา แล้ว ใบหยก มือเขาออกจากถ้ำอมตะของเขาหลายวันต่อมา"โจว grandmaster, Grandmaster ฝาง นี้เป็นผลไม้ตะแกรงสีดำ ที่เราเติบโตที่นี่ในนิกายตะแกรงสีดำ รสชาติก็เป็นรสเป็นไวน์ชั้นดี และพวกเขามักได้รับเพียง ผู้อาวุโสนิกาย "ที่ใดที่หนึ่งนอกนิกายชะตากรรมสีม่วง เรือเหาะดำตัวใหญ่ถ่ายผ่านอากาศที่ความเร็วสูงสุด มันคือ crewed โดยหลายร้อยนิกายตะแกรงดำสาวก ทุกคนมีฐานปลูกพิเศษภายในเวทีจัดตั้งมูลนิธิศิษย์หนึ่งของระยะก่อตัวหลัก เล่นแร่แปรธาตุปกป้องมาจากนิกายตะแกรงสีดำเพื่อป้องกันมากกว่าสาวกนิกายชะตากรรมสีม่วงได้ เขานั่งกับพวกเขาในเรือเหาะ รอยยิ้ม แต่เรื่องบริการซึ่งมีอยู่ในใจของเขา เขาเป็นคนเก่าผมขาวในเสื้อคลุมสีดำ และสีม่วง เขาดูเหมือนจะโชยมา Dao และบริสุทธิ์มีชัย ถัดจากคนเก่าถูกชายหนุ่มรูปหล่อ นวลละอองนิพจน์ของชายชราที่ไม่แยแสกับความเข้มงวดมาก ฐานการเพาะปลูกของเขาแก้ไขในขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิสาย นี่คือไม่ใช่พระเจ้าเตาโจว คนเฮาเมงมีการถกเถียงกันในหุบเขาหนึ่งเดือนก่อนที่ อื่นชายหนุ่มกับเขาเล็ดลอดออกมากลิ่นหอมอ่อน ๆ ของสมุนไพร เขาดูน้อยเช่นเกษตรกรกว่าผู้ ธรรมชาติ นี้เป็นไม่มีอื่น ๆ กว่าเฮาเมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม้ง Hao ไม่ได้อยากจะไป แต่ใบหยกคำสั่งที่ได้รับการออกและเขาก็ไม่มีเหตุผลที่ดีที่จะปฏิเสธ นอกจากนี้ ... เขาเป็นหนี้จำนวนมากของยาสมุนไพรเพื่อนิกาย ทั้งหมดของหนี้ของเขาอยู่ในบันทึกอย่างเป็นทางการและแม้ว่าเขาจะไม่ได้มีการจ่ายเงินทันทีไม่ช้าก็เร็วเขาจะ. ถ้าเขาไม่ได้แล้วการเข้าถึงของเขาไปยังพืชสมุนไพรจะถูก จำกัด ดังนั้นการเดินทางครั้งนี้นอกนิกายจะให้บริการมากกว่าหนึ่งวัตถุประสงค์ ไม่เพียง แต่เขาจะสามารถที่จะได้รับประสบการณ์ แต่เขาจะสามารถลดหนี้บางส่วนของเขาที่จะนิกาย. "สำหรับฝางหมู่ที่การเดินทางไปดำตะแกรงนิกาย ... เป็นโอกาสที่ดี!" การกำหนดระยิบระยับตาเม้งเฮาส์ การตัดสินใจของเขาที่จะไปดำตะแกรงนิกายที่ได้รับการทำภาพของพี่สาวเสี่ยวที่ปรากฏในใจของเขา. นอกจากนี้เขายังคิดว่าฮันบวร์กเช่นเดียวกับโจว Jie และทั้งหมดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปีนั้นเชื่อมต่อกับ ดำตะแกรงนิกาย 1 "ครั้งนี้ผมจะเดินทางในโดเมนภาคใต้เป็นพระเจ้าของเตาม่วงโชคชะตานิกาย." หัวเราะเบา ๆ เม้งเฮาสะบัดแขนของเขาที่จะรวบรวมรายการต่างๆที่เขาจะใช้เวลาอยู่กับเขา จากนั้นใบหยกในมือของเขาออกจากถ้ำเป็นอมตะของเขา. หลายวันต่อมา. "มาสเตอร์โจว, แกรนด์มาสเตอร์ฝางนี้เป็นตะแกรงผลไม้สีดำซึ่งเราเติบโตที่นี่ในสีดำตะแกรงนิกาย รสชาติอร่อยเป็นเป็นไวน์รสเลิศและพวกเขามักจะได้รับเฉพาะผู้สูงอายุนิกาย. " อยู่ที่ไหนสักแห่งนอกสีม่วงโชคชะตานิกายเรือเหาะขนาดใหญ่สีดำยิงผ่านอากาศที่ความเร็วสูงสุด มันถูก crewed โดยหลายร้อยสาวกดำตะแกรงนิกายทั้งหมดของผู้ที่มีฐานการเพาะปลูกพิเศษภายในเวทีมูลนิธิจัดตั้ง. มีหนึ่งศิษย์ของการพัฒนาขั้นตอนหลักคือขลัง Protector ส่งโดยสีดำตะแกรงนิกายเพื่อป้องกันมากกว่าสีม่วงโชคชะตานิกาย ลูกศิษย์ลูกหา เขานั่งอยู่กับพวกเขาในใจกลางของเรือเหาะยิ้มปกปิดความคิดที่มีอยู่ในใจของเขา ในด้านหน้าของเขาเป็นชายชราผมสีขาวในเสื้อคลุมสีดำและสีม่วง ดูเหมือนว่าเขาจะออกมาเชียงดาวและวิชชาบริสุทธิ์ ถัดไปไปที่ชายชราเป็นรูปหล่อชายหนุ่มนวลละออง. การแสดงออกของชายชราก็คือว่าไม่แยแสผสมกับความเข้มงวด ฐานการเพาะปลูกของเขาเป็นที่ปลายเวทีมูลนิธิจัดตั้ง นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเตาพระเจ้าโจวซึ่งเม้งเฮาได้ถกเถียงกันในหุบเขาหนึ่งเดือนก่อน. ชายหนุ่มไปกับเขาเล็ดลอดออกมากลิ่นหอมจาง ๆ ของพืชสมุนไพร เขามองน้อยเช่นเกษตรกรกว่าที่นักวิชาการ ธรรมชาตินี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเม้งเฮา