die without him? …… He could stop o

die without him? …… He could stop other children safe? …… Not even his. Tsu! I what! …… Bad, bad thoughts more than this! ）

In the heart of Aiko now was regret and remorse that repeat endlessly. And so coincidentally Hajime fear and resentment are unskilled hurry it cancel out, back to the thinking of the first was repeated. Think much too much, don't want to think too many too and was gooey heart of Aiko and scattered information is not organized like a library Bookshelf collapsed as if.

At that time, Su I and Aiko reaches the calm and warm voices resonate in the hearts.

"Aiko. Dish of the day doesn't go in your mouth? 」
"Fate? 」

It's」water fairy places" owner Foz do cellular. It's never his voice, but not great, in fact rather less long. However, no one can miss Foz do words in which this lodging. His deep, calm voice that's always reach the opponent. Now also delivered plain words Aiko mind was trapped in thought Eddy to the repatriation of the consciousness to reality.

With care to put a funny voice, Aiko a little tinted cheeks while calmly turn gaze to FOSS smiles.

"Eh, eh and what? I'm sorry, I was kinda baud」
"Oh, you don't like Ma'am. And do something long you face, so food does not agree with your mouth. But if others we serve...」
"No, no! Food is very tasty. What I had thought......」

Aiko is the taste of the food I ate very delicious, yet I can't remember. Looking around students and Knights, turning anxious gaze somewhere on your own. Noticed that myself, in the crucible of thought, don't now and pulled herself together to resume eating, but a little bit upset for tracheal, choked on.

Aiko chokes with tears eyes ケホッケホッ and to あわあわ and his students and Knights. Gaining such a situation in sight, Foz do casually have a napkin and water.

"Do excuse me. Inconvenience....」
See junk such ridiculous'

Aiko Foz do disturb the serene smile looking at Aiko blunder, peace of mind becoming also an excuse. Show me swinging a little bit think blink is FOSS that Aiko at, still spoke in a quiet calm voice.

「 Heh. Princess Aiko. Taking the liberty can one be? 」
「 EH? Yes, Yes. What do you do? 」
"Try to believe that Princess Aiko, who wants to believe a dip? 」
「 To? 」

Of FOSS unrelated words Aiko is the head」?」She tilts her head, smiling. It, smiled a wry smile」Word was「 keep talking FOSS.

"Apparently, Aiko's mind is can be seen during a lot of confusion is now. Things to think about things I don't want to think nor much too, I don't know what to do. What is the best do it yourself if you want or we don't know. At all do not

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาย โดยไม่มีเขาหรือไม่ …… เขาสามารถหยุดเด็กอื่น ๆ ปลอดภัย …… ไม่ได้เขา สึ ฉันอะไร …… ไม่ดี ไม่ดีความคิดมากกว่านี้ ）ของ Aiko ขณะนั้นริเกร็ตและเลือดเย็นที่ทำซ้ำไม่รู้จบ และให้บังเอิญ Hajime กลัวและขุ่นมีรีบงานก็ยกเลิก กลับไปคิดครั้งแรกมีการทำซ้ำ มากคิดว่าไม่ต้องคิดมากเกินไปมากเกินไป และเป็นแห่ง Aiko gooey มากเกินไป และไม่มีจัดกระจายข้อมูลเช่นรีชั้นยุบเหมือนกันในขณะนั้น Su Aiko และฉันถึงความสงบ และอบอุ่นเสียงดังก้องในหัวใจ"Aiko จานวันไม่ไปในปากของคุณหรือไม่ 」"ชะตากรรม 」มัน ' สถาน s」water นางฟ้า "เจ้าของโฟซโดทำมือถือ ไม่ได้เสียงของเขา แต่ไม่ดี ในความเป็นจริงค่อนข้างน้อยยาว อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถนางสาวโฟซโดคำนี้พัก เขาลึก เสียงเงียบสงบที่จะไปถึงฝ่ายตรงข้าม ยังคำธรรมดาจัดส่งที่ติดอยู่ในใจ Aiko คิดว่า เอ็ดดี้การเคลื่อนของสติกับความเป็นจริงกับดูแลให้เสียงตลก Aiko แก้มอ่อนเล็กน้อยขณะเคลื่อนเปิดมองไปยิ้ม FOSS"เอ๊ะ เอ๊ะ และอะไร ขอ ผม kinda baud」"โอ้ คุณไม่ชอบ Ma'am และทำสิ่งที่คุณเผชิญ เพื่อให้อาหารไม่ตรงกับปากของคุณ แต่ถ้าคนเราให้บริการ...」"ไม่มี ไม่มี อาหารจะอร่อยมาก ว่าฉันมีความคิด...」Aiko เป็นรสชาติของอาหารที่ฉันกินอร่อยมาก แต่ ฉันจำไม่ได้ มองนักเรียนและม้า เปิดสายตากังวลอยู่ของคุณเอง สังเกตเห็นว่า ตัวเอง ในครูซิเบิลคิด ไม่ตอนนี้ และดึงตัวเองเพื่อกลับมารับประทานอาหาร แต่อารมณ์เสียหน่อยสำหรับการใส่ อุดบนAiko chokes น้ำตาตาケホッケホッ และあわあわ และนักเรียนของเขา และอัศวิน ได้รับสถานการณ์ดังกล่าวในสายตา โฟซโดลวก ๆ ได้ผ้าเช็ดปากและน้ำ"ขอโทษ ความไม่สะดวก...」ดูขยะความขบขันเช่นAiko โฟซโดรบกวนยิ้มสงบที่พลาด Aiko อุ่นใจที่ยังเป็น ข้อแก้ตัว ดูฉันควงหน่อย ๆ คิดว่า กะพริบเป็น FOSS ที่ Aiko ที่ ยังคงพูดในเสียงเงียบสงบ「 Heh เจ้าหญิง Aiko มีเสรีภาพได้หนึ่งอย่าง 」「เอ๊ะ ใช่ ใช่ คุณทำอะไร 」"พยายามเชื่อว่า Aiko เจ้าหญิง ใครอยากเชื่อออก 」「เพื่อ 」FOSS Aiko คำที่ไม่เกี่ยวข้องเป็นการ head」 ? 」She tilts ศีรษะของเธอ ยิ้ม ยิ้มให้ was「 wry smile」Word ความพูด FOSS"เห็นได้ชัด จิตใจของ Aiko เป็นสามารถดูได้ในระหว่างจำนวนมากสับสนอยู่ในขณะนี้ สิ่งที่คิดสิ่งที่ไม่อยากจะคิดว่า ไม่มากเกินไป ไม่รู้จะทำอย่างไร สิ่งดีที่สุดคุณทำได้ถ้าคุณต้องการ หรือเราไม่ทราบ เลยไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตายโดยไม่เขา? ...... เขาสามารถหยุดเด็กคนอื่น ๆ ปลอดภัยหรือไม่ ...... ไม่ได้ของเขา Tsu! สิ่งที่ฉัน! ...... ไม่ดีความคิดที่ไม่ดีมากไปกว่านี้! ) อยู่ในใจกลางของไอโกะตอนนี้ก็เสียใจและสำนึกผิดที่ทำซ้ำอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และเพื่อให้บังเอิญกลัวฮาจิเมะและความแค้นที่มีมันไร้ฝีมือรีบยกเลิกการออกกลับไปคิดแรกซ้ำ คิดว่ามากเกินไปไม่ต้องการที่จะคิดว่ามากเกินไปและมากเกินไปหัวใจเหนอะหนะของไอโกะและข้อมูลที่กระจัดกระจายไม่ได้จัดห้องสมุดเช่นชั้นวางหนังสือทรุดตัวลงราวกับว่า. ในเวลานั้นซู I และไอโกะถึงความสงบอบอุ่นและเสียงสะท้อนใน หัวใจ. "ไอโกะ. จานของวันที่ไม่ได้ไปในปากของคุณ? 」"โชคชะตา? 」มัน」สถานนางฟ้าน้ำ "เจ้าของ Foz do โทรศัพท์มือถือ. มันไม่เสียงของเขา แต่ไม่ดีในความเป็นจริงค่อนข้างน้อยนาน. แต่ไม่มีใครสามารถพลาด Foz do คำที่ที่พักนี้. ลึกของเขาเสียงสงบที่มักจะมาถึง ฝ่ายตรงข้าม. ตอนนี้ยังส่งคำธรรมดาใจไอโกะถูกขังอยู่ในความคิดวนไปเอื่อยเฉื่อยของสติกับความเป็นจริง. ด้วยการดูแลที่จะนำเสียงตลก, ไอโกะแก้มสีเล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่จ้องมองอย่างใจเย็นหันไปยิ้มฟอสส์. "เอ๊ะเอ๊ะและสิ่งที่ ? ฉันขอโทษที่ฉันถูกบอดนะ」"โอ้คุณไม่ชอบแหม่ม. และทำบางสิ่งบางระยะเวลาที่คุณต้องเผชิญดังนั้นอาหารที่ไม่เห็นด้วยกับปากของคุณ. แต่ถ้าคนอื่น ๆ ที่เราให้บริการ ... 」"ไม่ ไม่มี! อาหารอร่อยมาก สิ่งที่ฉันเคยคิดว่า ...... 」ไอโกะเป็นรสชาติของอาหารที่ผมกินอร่อยมาก แต่ผมจำไม่ได้ มองไปรอบ ๆ นักศึกษาและอัศวินหันจ้องมองที่แห่งหนึ่งในความกังวลของคุณเอง พบว่าตัวเองอยู่ในเบ้าหลอมของความคิดที่ไม่ได้ในขณะนี้และดึงตัวเองร่วมกันเพื่อดำเนินการต่อการรับประทานอาหาร แต่นิด ๆ หน่อย ๆ ไม่พอใจสำหรับหลอดลม, สำลัก. ไอโกะฉายาด้วยตาน้ำตาケホッケホッและあわあわและนักเรียนของเขาและอัศวิน ดึงดูดสถานการณ์ดังกล่าวในสายตา, Foz do ลวกมีผ้าเช็ดปากและน้ำ. "ไม่ขอโทษ. ในความไม่สะดวก .... 」ดูขยะดังกล่าวไร้สาระ ' ไอโกะ Foz do รบกวนรอยยิ้มที่กำลังมองหาที่เงียบสงบผิดพลาด Aiko ความสงบของจิตใจยังกลายเป็น ข้อแก้ตัว. แสดงให้ฉันแกว่งนิด ๆ หน่อย ๆ คิดพริบเป็นฟอสส์ที่ไอโกะที่ยังคงพูดด้วยเสียงสงบเงียบ. 「 Heh. เจ้าหญิงไอโกะ. เสรีภาพการอย่างใดอย่างหนึ่งสามารถ? 」「 EH ใช่ใช่. คุณจะทำอย่างไร? 」"พยายามที่จะเชื่อว่าเจ้าหญิงไอโกะใครอยากจะเชื่อว่ากรมทรัพย์สินทางปัญญาหรือไม่? 」「ของ? 」ของคำที่ไม่เกี่ยวข้องกับฟอสส์ไอโกะเป็นหัวหน้า」? 」เธอเอียงศีรษะของเธอยิ้ม มันยิ้มรอยยิ้มเบี้ยว」โปรแกรม Word เป็น「ให้พูด FOSS. "เห็นได้ชัดว่าใจไอโกะจะสามารถมองเห็นได้ในช่วงของความสับสนมากอยู่ในขณะนี้. สิ่งที่ต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ผมไม่อยากจะคิดว่าไม่มากเกินไปฉันไม่ ' ทราบว่าจะทำอย่างไร. สิ่งที่ดีที่สุดคือทำมันด้วยตัวคุณเองถ้าคุณต้องการหรือเราไม่ทราบ. ที่ทุกคนทำไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตายโดยไม่มีเขา . . . . . . . เขาหยุดเด็กอื่น ๆที่ปลอดภัย ? . . . . . . . ไม่ได้ของเขา สึ ! ฉันว่า ! . . . . . . . เลว ความคิดที่ไม่ดีมากกว่านี้ )

ในหัวใจของไอโกะตอนนี้คือเสียใจและรู้สึกผิดที่ซ้ำไม่รู้จบ แล้วบังเอิญ ฮาจิเมะ ความกลัว และความแค้นจะไร้ฝีมือรีบยกเลิก กลับไปคิดแรกซ้ำกัน คิดมากเกินไปไม่อยากจะคิดเยอะเกินไป และเป็นหัวใจของไอโกะ และเหนอะหนะกระจายข้อมูลไม่จัดเหมือนห้องสมุดชั้นหนังสือล้มเหมือน

ตอนนั้น ซู และ ไอโกะ ถึงความสงบ อบอุ่น และเสียงที่ดังก้องในหัวใจ

" ไอโกะ จานของวันไม่ไปในปากของคุณ 」
" โชคชะตา ? 」

มัน」น้ำนางฟ้าแห่งลอนดอน " เจ้าของโทรศัพท์มือถือ มันไม่ใช่เสียงของเขา แต่ไม่ใหญ่ในความเป็นจริงค่อนข้างยาวน้อยกว่า อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคิดถึง ฟอซ คำพูดที่พักนี้ ของเขาลึก , สงบเสียงที่เสมอถึงฝ่ายตรงข้าม ตอนนี้ยังส่งธรรมดาคำไอโกะใจติดอยู่ในกระแสการคิดของจิตความจริง

ดูแลใส่เสียงตลก , ไอโกะเล็กน้อย สีแก้มขณะที่จ้องมองไปอย่างใจเย็น ฟอสยิ้ม

" เอ๊ะ เอ๊ะ อะไร ? ฉันขอโทษฉันก็เป็นบอด」
" โอ้ คุณไม่ชอบครับ และทำสิ่งที่คุณเผชิญ ดังนั้นอาหารที่ไม่เห็นด้วยกับปากของคุณ แต่ถ้าคนอื่น ๆที่เราให้บริการ . . . . . . . 」
" ไม่ ไม่ ไม่ ! อาหารนี่อร่อยมาก สิ่งที่ฉันคิด . . . . . . . 」

ไอโกะ คือ รสชาติของอาหารที่ผมกินอร่อยมาก แต่ผมจำไม่ได้ มองไปรอบ ๆและนักเรียนอัศวินเปลี่ยนสายตาที่กังวลเกี่ยวกับของคุณเอง สังเกตว่าตัวเองในเบ้าหลอมความคิด ตอนนี้ไม่ได้ดึงตัวเองด้วยกันงานกิน แต่นิด ๆหน่อย ๆอารมณ์เสียที่หลอดลม หรือสำลัก

ไอโกะทำให้น้ำตาตาケホッケホッและあわあわและนักเรียนและอัศวิน จากสถานการณ์ดังกล่าว ในสายตา ฟอซ ฐานที่มั่นมีผ้าเช็ดปากและน้ำ

" ขอตัวก่อนครับ ไม่สะดวก . . . . . . . 」
เห็นขยะไร้สาระเช่น '

ไอโกะ Foz Do รบกวนยิ้มแจ่มใสมองไอโกะพลาด ความสงบของจิตใจเป็นยังแก้ตัว โชว์ควงเล็กน้อย คิดว่าจะวิ่งฟอสที่ไอโกะที่ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงสงบ เงียบ . . . .

「ฮ่ะ เจ้าหญิงไอโกะ รับเสรีภาพในหนึ่งที่สามารถ ? 」
「เอ๊ะ ? ใช่ ใช่ คุณทำอะไร ? 」
" พยายามที่จะเชื่อว่าเจ้าหญิงไอโกะ ใครอยากเชื่อแช่ ? 」
「 ? 」

คำพูดของฟอสกับไอโกะหัว」 ? 」เธอเอียงหัว เธอยิ้ม มันยิ้มนะยิ้ม」บอกบุญไม่รับอยู่「พูดฟอส

" เห็นได้ชัดว่า ไอโกะ มันสามารถเห็นได้ในช่วงของความสับสนมากในตอนนี้ สิ่งที่ต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ผมไม่อยากจะคิดหรือมากเกินไป ข้าไม่รู้จะทำยังไง อะไรที่ดีที่สุดคือทำมันด้วยตัวเอง ถ้าคุณต้องการ หรือเราไม่รู้ เลยไม่ได้