Thailand and Democracy after 1932Th

Thailand and Democracy after 1932
Thailand had been a kingdom under absolute monarchy for over seven centuries before 1932.
At the beginning of the colonial era, western powers pressured the country to evolve along
republican, parliamentary and revolutionary lines having their roots in French revolutionand the
fall of the Russian tsar. Despite the efforts of several kings, Thailand had insufficient time to
educate its population in preparation for western political, industrial and economic changes, albeit
female vote was granted since the first general election.
Since becoming a constitutional democratic monarchy in 1932, despite of the western-style
democratic structure, for most of the time, the country has been ruled by military governments.
Political freedom, freedom of speech and basic human rights were strongly compromised in the
first three quarters of the twentieth century.
Due to the pressure from outside situation, The Vietnam War, the politics of the kingdom became
even more tensed. The military government with support of the US step up its control over the
country's politics while the intellectuals and socialist students strongly opposedthe junta.
Student-led uprisings in October 1973 led to a new vision of liberating the country from military
government. The media received more freedom to criticize politicians and governments, while
revolutionary and socialist movements became more apparent. However, right-wing military and
conservative politicians like Samak Sundaravej reversed the reforms in a massacre.
At the end of the Indochina War, investment by foreign businesses helped alleviate poor
infrastructure and social problems. The middle classes constituted only ten per cent of the sixty
6
million population; they enjoyed wealth and increasing freedom, leaving the majority poor in the
rural areas and slums. Society had become more materialistic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศไทยและประชาธิปไตยหลังจากปี 1932ประเทศไทยได้รับเป็นอาณาจักรภายใต้สมบูรณาญาสิทธิราชย์เจ็ดศตวรรษก่อนปี 1932ที่จุดเริ่มต้นของยุคโคโลเนียล อำนาจตะวันตกกดดันประเทศที่จะพัฒนาตามบรรทัดพล รัฐสภา และปฏิวัติที่มีรากของตนในฝรั่งเศส revolutionandฤดูใบไม้ร่วงของซาร์รัสเซีย แม้ มีความพยายามของพระมหากษัตริย์หลาย ไทยมีเวลาไม่เพียงพอรู้ของประชากรในการเตรียมการสำหรับตะวันตกเมือง อุตสาหกรรม และเศรษฐกิจการเปลี่ยนแปลง แม้ว่าเสียงผู้หญิงได้รับนับตั้งแต่การเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกตั้งแต่เป็น พระมหากษัตริย์ประชาธิปไตยรัฐธรรมนูญในปี 1932 แม้มีของสไตล์ตะวันตกโครงสร้างประชาธิปไตย สำหรับส่วนใหญ่ของเวลา ประเทศที่มีการปกครอง โดยรัฐบาลทหารเสรีภาพทางการเมือง เสรีภาพในการพูดและสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานได้อย่างสมบูรณ์ในการไตรมาสสามแรกของศตวรรษที่ยี่สิบเนื่องจากแรงกดดันจากสถานการณ์ภายนอก สงครามเวียดนาม เมืองราชเป็นยิ่ง tensed รัฐบาลทหาร ด้วยการสนับสนุนของสหรัฐอเมริกาก้าวขึ้นการควบคุมผ่านการการเมืองของประเทศในขณะที่นักวิชาการและนักสังคมนิยมขอ opposedthe ยึดนำนักศึกษาลุกฮือในเดือน 1973 ตุลาคมที่นำไปสู่วิสัยทัศน์ใหม่ของการปลดทหารประเทศรัฐบาล สื่อได้รับเสรีภาพมากกว่าการวิพากษ์วิจารณ์นักการเมืองและรัฐบาล ในขณะที่เคลื่อนไหวปฏิวัติ และสังคมนิยมกลายเป็นชัดเจนมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ทหารฝ่ายขวา และนักการเมืองหัวเก่าเช่นสุนทรกลับปฏิรูปในการสังหารหมู่เมื่อสิ้นสุดสงครามอินโดจีน ลงทุน โดยนักธุรกิจต่างชาติช่วยบรรเทาคนจนโครงสร้างพื้นฐานและปัญหาสังคม ชนชั้นกลางเท่านั้น 10 ร้อยละของการหกทะลัก 6ประชากรล้าน พวกเขาชอบมั่งคั่งและเสรีภาพที่เพิ่มขึ้น ออกจากส่วนใหญ่มากชนบทและ slums สังคมได้กลายเป็นเป็นรูปธรรมมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศไทยและประชาธิปไตย 1932 หลังจากที่
ประเทศไทยได้รับราชอาณาจักรภายใต้ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มานานกว่าเจ็ดศตวรรษก่อนปี 1932
ในตอนต้นของยุคอาณานิคมอำนาจตะวันตกกดดันประเทศที่จะพัฒนาขึ้นตามแนว
พรรครีพับลิ, สายรัฐสภาและการปฏิวัติที่มีรากของพวกเขาในฝรั่งเศส revolutionand
ฤดูใบไม้ร่วง ของซาร์รัสเซีย แม้จะมีความพยายามของกษัตริย์หลายประเทศไทยมีเวลาไม่เพียงพอที่จะ
ให้ความรู้แก่ประชาชนในการเตรียมตัวสำหรับตะวันตกทางการเมืองการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมแม้ว่า
โหวตเพศหญิงได้รับนับตั้งแต่การเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรก.
ตั้งแต่กลายเป็นระบอบประชาธิปไตยตามรัฐธรรมนูญในปี 1932 แม้จะมีทางทิศตะวันตกของ สไตล์
โครงสร้างประชาธิปไตยสำหรับเวลาส่วนใหญ่ของประเทศที่ได้รับการปกครองโดยรัฐบาลทหาร.
เสรีภาพทางการเมืองเสรีภาพในการพูดและสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานที่ถูกทำลายอย่างรุนแรงใน
สามไตรมาสแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ.
เนื่องจากแรงกดดันจากสถานการณ์ภายนอก , สงครามเวียดนามการเมืองของอาณาจักรกลายเป็น
มากยิ่งขึ้น tensed รัฐบาลทหารด้วยการสนับสนุนของสหรัฐอเมริกาก้าวขึ้นการควบคุมของตนเหนือ
การเมืองของประเทศในขณะที่ปัญญาชนและนักศึกษาสังคมนิยมอย่างยิ่งสภา opposedthe.
ลุกฮือนำนักเรียนในตุลาคม 1973 นำไปสู่วิสัยทัศน์ใหม่ของการปลดปล่อยประเทศจากทหาร
ของรัฐบาล สื่อที่ได้รับอิสระมากขึ้นที่จะวิพากษ์วิจารณ์นักการเมืองและรัฐบาลในขณะที่
การเคลื่อนไหวของการปฏิวัติและสังคมนิยมก็เห็นได้ชัดมากขึ้น อย่างไรก็ตามทหารปีกขวาและ
นักการเมืองอนุรักษ์นิยมเช่นนายสมัครสุนทรเวชกลับการปฏิรูปในการสังหารหมู่.
ในตอนท้ายของสงครามอินโดจีนการลงทุนโดยนักธุรกิจต่างชาติช่วยบรรเทาความยากจน
โครงสร้างพื้นฐานและปัญหาทางสังคม ชนชั้นกลางประกอบด้วยเพียงร้อยละสิบหกสิบ
6
ล้านประชากร พวกเขามีความสุขความมั่งคั่งและเสรีภาพที่เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่ออกจากคนยากจนใน
พื้นที่ชนบทและชุมชนแออัด สังคมได้กลายเป็นรูปธรรมมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศไทยและประชาธิปไตยหลัง 2475
ประเทศไทยได้รับอาณาจักรภายใต้ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์กว่าเจ็ดศตวรรษก่อน 2475 .
ที่จุดเริ่มต้นของยุคอาณานิคมของชาติมหาอำนาจตะวันตกกดดัน , ประเทศมีวิวัฒนาการตาม
Republican , รัฐสภาและการปฏิวัติเส้นมีรากของพวกเขาใน revolutionand ฝรั่งเศส
ตกของซาร์ของรัสเซีย แม้จะมีความพยายามของหลายองค์ ,ประเทศไทยไม่มีเวลา

ความรู้ของประชากรในการเตรียมการสำหรับการเมืองตะวันตก การเปลี่ยนแปลงอุตสาหกรรมและเศรษฐกิจ แม้ว่า
หญิงโหวตให้ตั้งแต่การเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรก ตามรัฐธรรมนูญประชาธิปไตย
ตั้งแต่เป็นพระมหากษัตริย์ใน พ.ศ. 2475 แม้จะมีโครงสร้างของประชาธิปไตยแบบตะวันตก
, สำหรับส่วนมากของเวลา , ประเทศที่ได้รับการปกครองโดยรัฐบาลทหาร .
เสรีภาพการเมืองเสรีภาพในการพูดและสิทธิพื้นฐานของมนุษย์ถูกขอละเมิด
สามไตรมาสแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ .
เนื่องจากแรงกดดันจากสถานการณ์ภายนอก , สงครามเวียดนาม , การเมืองของอาณาจักรกลายเป็น
ยิ่งเครียด . รัฐบาลทหาร ด้วยการสนับสนุนของเราก้าวขึ้นการควบคุมมากกว่า
การเมืองของประเทศในขณะที่ปัญญาชนและนักศึกษาสังคมนิยมขอ opposedthe junta
นำนักศึกษาการจลาจลในเดือนตุลาคม 2516 นำไปสู่วิสัยทัศน์ใหม่ของการปลดปล่อยประเทศจากรัฐบาลทหาร

สื่อได้รับเสรีภาพมากขึ้นในการวิจารณ์นักการเมือง และรัฐบาล ในขณะที่
การปฏิวัติและการเคลื่อนไหวสังคมนิยมกลายเป็นชัดเจนมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ทหารและ
-นักการเมืองหัวโบราณเช่นนายสมัครสุนทรเวชทำการปฏิรูปในการสังหารหมู่ .
ในตอนท้ายของสงครามอินโดจีน การลงทุนของธุรกิจต่างชาติ ช่วยบรรเทาปัญหาโครงสร้างพื้นฐานที่ดี
และสังคม ชนชั้นกลางขึ้นเพียงสิบเปอร์เซ็นต์ของหกสิบล้านประชากร
6
; พวกเขาเพลิดเพลินกับความมั่งคั่งและเพิ่มเสรีภาพออกจากส่วนใหญ่ยากจนใน
ชนบทและชุมชนแออัดกลายเป็นสังคมวัตถุนิยมมากขึ้น