Anderson and the landlord are in ro

Anderson and the landlord are in room 12 when they start to hear hideous, crooning song coming from the room next door. They can see the shadow of a dancing figure reflected on the wall of the building opposite. This is the horrific highpoint of the story, with the description of the voice being impressively creepy. ‘Of words and tune there was no question. It went sailing up to a surprising height, and was carried down to a despairing moan as of a winter wind in a hollow chimney, or an organ whose wind fails suddenly. It was a really horrible sound…’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

anderson และเจ้าของบ้านที่อยู่ในห้องพัก 12 เมื่อพวกเขาเริ่มที่จะได้ยินเสียงน่าเกลียดเพลงเห่มาจากห้องข้างๆ พวกเขาสามารถมองเห็นเงาของรูปเต้นสะท้อนให้เห็นบนผนังของอาคารที่อยู่ตรงข้าม นี้เป็นที่น่ากลัว HIGHPOINT ของเรื่องที่มีรายละเอียดของเสียงเป็นที่น่าขนลุกน่าประทับใจ 'ของคำและปรับแต่งมีคำถามใด ๆมันก็แล่นขึ้นไปที่มีความสูงที่น่าแปลกใจและได้รับการดำเนินการลงไปครางหวังเป็นลมฤดูหนาวในปล่องกลวงหรืออวัยวะที่มีลมล้มเหลวฉับพลัน มันเป็นเสียงที่น่ากลัวจริงๆ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอนเดอร์สันและเจ้าของอยู่ห้อง 12 เมื่อพวกเขาเริ่มฟังเพลง hideous, crooning มาจากห้องประตูถัดไป พวกเขาสามารถเห็นเงาของรูปเต้นรำที่ปรากฏบนผนังของอาคารตรงข้าม Highpoint horrific เรื่อง มีรายละเอียดของเสียงน่าประทับใจน่าขนลุกอยู่ ' คำและเพลง มีคำถามไม่ จะไปล่องเรือจนถึงความสูงที่น่าแปลกใจ และทำลงคร่ำ despairing ณลมหนาวในปล่องไฟกลวง หรืออวัยวะไม่มีลมก็ มันเป็นเสียงที่น่ากลัวจริง ๆ...'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนเดอร์สันและเจ้าของที่อยู่ในห้อง 12 เมื่อพวกเขาเริ่มฟังเพลง crooning น่าสยดสยองมาจากห้องที่อยู่ถัดไป พวกเขาสามารถดูเงามืดของ ภาพ การเต้นรำที่สะท้อนอยู่บนผนังของอาคารที่อยู่ทางฝั่งด้านตรงข้ามกับ โรงแรมแห่งนี้คือ highpoint อันรุนแรงของเรื่องที่พร้อมด้วยรายละเอียดของเสียงที่น่าขนลุกขนพองอย่างน่าประทับใจ 'เสียงและถ้อยคำไม่มีคำถามมันก็แล่นเรือใบขึ้นไปในระดับความสูงที่สร้างความประหลาดใจและถูกนำตัวไปยังลงไปอย่างสิ้นหวังกำสรดเป็นของลมฤดูหนาวในปล่องไฟกลวงที่หรือองค์กรที่มีลมพัดไม่ทัน นั่นคือเสียงที่น่ากลัวจริงๆ..."