Wait one day, wait one week, wait o

Wait one day, wait one week, wait one month, we'll stay back and see. An indecisiveness for something which might not exist within one's lifetime would make a claim for which things ought to be reversible or decisions ought to be remade in order for things to be "controlled" in a manner. In this respect, of the practice of "Euthanasia", death is the ultimate goal of avoidance and thus a finalized decision of upholding pain until the very last minute of life in respect to waiting for a treatment outweighs the ultimate outcome of death. The opposition makes a claim that reversibility of a decision that may be regretted later due to it being finalized is better on these grounds, however, if life was controllable in all aspects and under all possible circumstances, we were able to scroll back on our decisions, what meaningful would arise out of the circumstances for which our decisions are made on? What would the product of our actions, time and energy be? Aren't these decisions philosophically what identify us as who we are even to the extent of a life or death situation? Also, even if a cure was possible, what complications will arise thereafter? What if the patient is of old age and will die anyways but has already lived a long healthy life? It cannot be justified to deem that waiting for something which might or might not exist in a future to occur outweighs the prospect of pain. Wait for a miracle "cure", wait for a revolutionary science "discovery" to solve our problems, wait for a technological "innovation"...this line of thought may be wise in some situations but not necessarily in the case of Euthanasia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอสักวันหนึ่ง หนึ่งสัปดาห์ รอรอเดือนหนึ่ง เราจะกลับไปอยู่ และดู Indecisiveness มีบางสิ่งบางอย่างซึ่งอาจไม่มีอยู่ในชีวิตของคน ๆ หนึ่งจะทำให้ข้อเรียกร้องซึ่งสิ่งที่ควรจะเป็นตัวอย่าง หรือการตัดสินใจควรจะเป็น remade ในการ "ควบคุม" อย่าง ประการนี้ แบบฝึกหัดของ "การุณยฆาต" ตายเป็นเป้าหมายสูงสุดของหลีกเลี่ยง จึงตัดสิน finalized ของการยึดถือความเจ็บปวดจนกระทั่งนาทีสุดท้ายมากของชีวิตกับการรอรักษาก่อนผลลัพธ์ที่ดีที่สุดของความตาย ฝ่ายค้านทำให้คำร้อง reversibility ของการตัดสินใจที่อาจ regretted ในภายหลังเนื่องจากเป็นขั้นสุดท้าย ว่า จะดีกว่าในบริเวณเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ถ้าชีวิตถูกควบคุม ในทุกด้าน และภาย ใต้สถานการณ์ทั้งหมดได้ เราก็สามารถเลื่อนกลับมาตัดสินใจของเรา สิ่งมีความหมายจะเกิดขึ้นจากการที่เราตัดสินใจในสถานการณ์ ผลิตภัณฑ์ของการดำเนินการของเรา เวลา และพลังงานอย่าง ไม่ตัดสินใจเหล่านี้ philosophically ระบุสิ่งที่เราเป็นที่ เราจะได้ขอบเขตของสถานการณ์ชีวิตหรือตาย ยัง แม้ว่าการรักษาไม่ได้ ภาวะแทรกซ้อนอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนั้นหรือไม่ ถ้าผู้ป่วยที่มีอายุเก่า และจะตายต่อไป แต่แล้วมีชีวิตอยู่ชีวิตยาวสุขภาพ ไม่สามารถชิดถือว่า รอบางสิ่งบางอย่างที่อาจ หรืออาจไม่มีอยู่ในอนาคตที่จะเกิดขึ้น ก่อนโอกาสของความเจ็บปวด รอสำหรับการโรงแรมมิราเคิล "แก้" รอปฏิวัติศาสตร์ "ค้นพบ" เพื่อแก้ปัญหาของเรา รอการเทคโนโลยี "นวัตกรรม"...บรรทัดนี้คิดอาจฉลาด ในบางสถานการณ์ แต่ไม่จำเป็นในกรณี ของการุณยฆาตได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รอวันหนึ่งรอหนึ่งสัปดาห์รอหนึ่งเดือนเราจะอยู่ที่ด้านหลังและดู ไม่กล้าตัดสินใจบางสิ่งบางอย่างที่อาจไม่ได้อยู่ในชีวิตของคน ๆ หนึ่งจะทำให้การเรียกร้องสิ่งที่ควรจะย้อนกลับหรือการตัดสินใจควรจะจัดแจงเพื่อให้สิ่งที่จะได้รับการ "ควบคุม" ในลักษณะ ในแง่นี้การปฏิบัติของ "นาเซีย" ตายเป็นเป้าหมายสูงสุดของการหลีกเลี่ยงและทำให้การตัดสินใจสรุปของการส่งเสริมความเจ็บปวดจนนาทีสุดท้ายของชีวิตในส่วนที่เกี่ยวกับการรอคอยสำหรับการรักษาเมื่อเทียบกับผลที่ดีที่สุดของการเสียชีวิต ทำให้ฝ่ายค้านอ้างว่า reversibility ของการตัดสินใจที่อาจจะเสียใจในภายหลังเพราะมันถูกสรุปจะดีกว่าในบริเวณเหล่านี้ แต่ถ้าชีวิตคือสามารถควบคุมได้ในทุกด้านและภายใต้สถานการณ์ที่เป็นไปได้ทั้งหมดเราสามารถที่จะเลื่อนกลับมาที่การตัดสินใจของเรา สิ่งที่มีความหมายจะเกิดขึ้นจากสถานการณ์ที่การตัดสินใจของเราจะทำหรือไม่ สิ่งที่ผลิตภัณฑ์ของการกระทำของเราเวลาและพลังงานจะเป็นอย่างไร ไม่ได้ตัดสินใจเหล่านี้ปรัชญาระบุสิ่งที่เราเป็นเราเป็นใครแม้ในขอบเขตของชีวิตหรือสถานการณ์การตาย? นอกจากนี้แม้ว่าการรักษาเป็นไปได้สิ่งที่มีภาวะแทรกซ้อนที่จะเกิดขึ้นหลังจากนั้น? เกิดอะไรขึ้นถ้าผู้ป่วยมีอายุเก่าและจะตาย anyways แต่มีอยู่แล้วมีสุขภาพดีชีวิตยาว? มันไม่สามารถเป็นธรรมจะเห็นว่ารออะไรบางอย่างที่อาจจะหรืออาจจะไม่ได้อยู่ในอนาคตที่จะเกิดขึ้นเมื่อเทียบกับความคาดหวังของความเจ็บปวด รอปาฏิหาริย์ "รักษา" รอวิทยาศาสตร์ปฏิวัติ "การค้นพบ" ในการแก้ปัญหาของเรารอให้เทคโนโลยี "นวัตกรรม" ... บรรทัดของความคิดนี้อาจจะฉลาดในบางสถานการณ์ แต่ไม่จำเป็นต้องในกรณีของนาเซีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดี๋ยววันนึง รอ 1 สัปดาห์ รอหนึ่งเดือน เราก็กลับไปดู มีความไม่เด็ดขาดบางอย่างซึ่งอาจไม่มีอยู่ในชีวิต จะทำให้การเรียกร้องในสิ่งที่ควรจะได้ หรือการตัดสินใจควรจะทำเพื่อให้สิ่งที่ถูก " ควบคุม " ในลักษณะ ในส่วนนี้ของการปฏิบัติของ " การุณยฆาต "ความตาย คือ เป้าหมายสูงสุดของการหลีกเลี่ยงและดังนั้นจึงสรุปการตัดสินใจของการปวดจนวินาทีสุดท้ายของชีวิต ในการรอการรักษาเมื่อเทียบกับผลลัพธ์สุดท้ายของความตาย ฝ่ายค้านทำให้การเรียกร้องที่ตรงกันข้ามของการตัดสินใจที่อาจจะเสียใจภายหลังได้ เนื่องจากมันถูกเขียนขึ้นในพื้นที่เหล่านี้ แต่ถ้าชีวิตถูกควบคุมได้ทุกด้าน และภายใต้สถานการณ์ที่เป็นไปได้ทั้งหมด เราสามารถเลื่อนกลับในการตัดสินใจของเรา สิ่งที่มีความหมายที่จะเกิดขึ้นจากสถานการณ์ที่การตัดสินใจของเราได้ ? สิ่งที่ผลิตภัณฑ์ของการกระทำของเรา เวลาและพลังงาน ? ไม่ใช่การตัดสินใจเหล่านี้อย่างปลงตกแล้วว่าเราเป็นใครเราแม้ในขอบเขตของสถานการณ์ชีวิตหรือตาย นอกจากนี้แม้ว่าการรักษาเป็นไปได้ว่าภาวะแทรกซ้อนจะเกิดขึ้นหลังจากนั้น ? ถ้าคนไข้เก่าอายุ และจะตายอยู่แล้วแต่ได้มีชีวิตยืนยาวสุขภาพชีวิต มันก็ไม่ถูกต้อง จะถือว่า รออะไรบางอย่าง ซึ่งอาจจะหรืออาจจะไม่อยู่ใน อนาคต ที่จะเกิดขึ้นเมื่อ เทียบกับโอกาสของความเจ็บปวด รอปาฏิหารย์ " รักษา "รอวิทยาศาสตร์ " ปฏิวัติการค้นพบ " เพื่อแก้ปัญหาของเรา รอเทคโนโลยี " นวัตกรรม " . . . . . . . บรรทัดของความคิดนี้อาจจะฉลาดในบางสถานการณ์ แต่ไม่ใช่ในกรณีการตายอย่างสงบ