I have a lot of good and exciting e

I have a lot of good and exciting experience during my first year study at Khon Kaen University, as I knew no one at all from the very beginning, to knowing so many friends now.

Going back 2 years when I was studying in year 1 at Khon Kaen University, it was a really challenging and exciting experience. Because I was living with my parents all these years, leaving them in order to pursue my Bachelor Degree is really a difficult choice personally. This period of time is really a turning point in my life; I have to spend my daily life alone as I do not have any close friends yet.

The day when my father brought me to the dormitory, tears suddenly filled my eyes unconsciously. As I knew from that day on, I would have to spend my life journey without my parents, who had always helped me with many things. Then, I felt really lost the moment my father left me. There's so many people around me and I didn't what to do, some people may be good or bad, some may get to know me just to take advantage of me, I was initially scared about those people.

Thus, at the beginning, I would just look at the people around me and smile normally, as I was kind of afraid to make a conversation. However, after not more than 3 days, I began to have friends who I can talk to. Everybody seems to want to have friends themselves, so we became really closed quite fast. We also got to do many activities together which really strengthened our bond, seems like we all are looking for the same thing - friends.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีประสบการณ์ดี และน่าตื่นเต้นในช่วงแรกปีศึกษาที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น ฉันรู้ว่าไม่มีใครเลยแต่เริ่มแรก การรู้มากเพื่อนตอนนี้

กลับไป 2 ปีเมื่อเรียนในปี 1 ที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น มันเป็นประสบการณ์ที่ท้าทาย และน่าตื่นเต้นจริง ๆ เนื่องจากผมอยู่กับพ่อปีเหล่านี้ทั้งหมด ทิ้งเพื่อติดตามปริญญาฉันได้จริง ๆ เลือกยากเอง รอบระยะเวลานี้เป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตของฉัน ต้องใช้ชีวิตประจำวันของฉันคนเดียวผมยังไม่มีเพื่อนสนิทใด ๆ

วันเมื่อพ่อของฉันนำฉันไปหอพัก น้ำตาก็กรอกตารับ เท่าที่ผมรู้จากวันที่บน ผมจะต้องใช้เวลาเดินทางชีวิตของฉันไม่ มีพ่อ ที่เสมอฉัน มีสิ่งต่าง ๆ มากมาย แล้ว ฉันสักหลาดจริง ๆ หายไปขณะที่พ่อทิ้งฉัน มีคนมากมายรอบตัว และไม่ได้จะทำอะไร บางคนอาจจะดี หรือไม่ดี บางส่วนอาจได้รับรู้ฉันเพียงเพื่อประโยชน์ของฉัน ผมเริ่มกลัวคนเหล่านั้น

ที่ต้น ดังนั้น ฉันเพียงจะมองคนรอบตัว และรอยยิ้มปกติ เป็นกลัวของจะทำให้การสนทนา อย่างไรก็ตาม หลังไม่เกิน 3 วัน เริ่มมีเพื่อนที่ฉันสามารถพูดคุย ทุกคนดูเหมือนต้องการให้เพื่อนตัวเอง เพื่อให้เราได้จริง ๆ ปิดค่อนข้างเร็ว เรายังได้ทำกิจกรรมต่าง ๆ ร่วมกันซึ่งจริง ๆ ความเข้มแข็งของตราสารหนี้ ดูเหมือนว่าเรากำลังมองหาสิ่งเดียวกัน - เพื่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมีจำนวนมากประสบการณ์ที่ดีและน่าตื่นเต้นในระหว่างการศึกษาในปีแรกของฉันที่มหาวิทยาลัยขอนแก่นเป็นผมรู้ว่าไม่มีใครที่ทั้งหมดจากจุดเริ่มต้นมากที่จะรู้ว่าเพื่อน ๆ หลายคนดังนั้นตอนนี้จะกลับไป 2 ปีเมื่อฉันได้รับการศึกษาในปีที่ 1 มหาวิทยาลัยขอนแก่นมันเป็นประสบการณ์จริงที่ท้าทายและน่าตื่นเต้น เพราะผมยังมีชีวิตอยู่กับพ่อแม่ทุกปีเหล่านี้ออกจากพวกเขาเพื่อที่จะไล่ตามระดับการศึกษาปริญญาของฉันเป็นจริงทางเลือกที่ยากเอง ช่วงเวลานี้เป็นจริงจุดหักเหในชีวิตของฉัน; ฉันมีที่จะใช้จ่ายในชีวิตประจำวันของฉันคนเดียวที่ฉันจะได้ไม่ต้องเป็นเพื่อนสนิทใด ๆวันเมื่อพ่อของฉันนำฉันไปยังหอพักน้ำตาก็เต็มไปด้วยตาของฉันโดยไม่รู้ตัว ขณะที่ผมรู้จากวันนั้นผมจะต้องใช้จ่ายการเดินทางของชีวิตของฉันโดยไม่ต้องให้ผู้ปกครองที่ได้ช่วยให้ฉันเสมอกับหลายสิ่งหลายอย่างของฉัน จากนั้นผมก็รู้สึกว่าหายไปจริงๆขณะที่พ่อของฉันทิ้งฉัน มีหลายคนรอบ ๆ ตัวผมเป็นและฉันไม่ได้ว่าจะทำอย่างไรที่บางคนอาจจะดีหรือไม่ดีบางคนอาจจะได้รู้ว่าฉันเป็นเพียงแค่การใช้ประโยชน์จากฉันฉันเป็นคนแรกกลัวเกี่ยวกับคนเหล่านั้นดังนั้นที่จุดเริ่มต้น ผมก็จะมองคนรอบ ๆ ตัวผมและรอยยิ้มปกติที่ผมเป็นชนิดของกลัวที่จะทำให้การสนทนา อย่างไรก็ตามหลังจากที่ไม่เกิน 3 วันผมเริ่มที่จะมีเพื่อนที่ฉันสามารถพูดคุยกับ ทุกคนดูเหมือนว่าจะต้องการที่จะมีเพื่อนตัวเองดังนั้นเราจึงกลายเป็นที่ปิดจริงๆค่อนข้างเร็ว นอกจากนี้เรายังมีการทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันซึ่งจริงๆสร้างความเข้มแข็งพันธบัตรของเราดูเหมือนว่าเราทุกคนกำลังมองหาสิ่งเดียวกัน - เพื่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันมีจำนวนมากที่ดีและประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นในช่วงปีแรกเรียนที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น ผมรู้ว่าไม่มีใครเลยตั้งแต่แรก จะรู้ว่าเพื่อนมากมาย ตอนนี้

กลับไป 2 ปี ตอนผมเรียนปี 1 ที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น มันเป็นประสบการณ์ที่ท้าทายและน่าตื่นเต้นจริงๆ . เพราะว่าผมอาศัยอยู่กับพ่อแม่ของฉันที่ผ่านมาออกจากพวกเขาเพื่อที่จะไล่ตามระดับปริญญาตรีของฉันมันเป็นทางเลือกที่ยากเอง ช่วงเวลานี้เป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตของผม ผมต้องใช้ชีวิตประจำวันของฉันคนเดียว ฉันก็ไม่มีเพื่อนที่สนิทเลย

วันที่พ่อพาฉันมาที่หอพัก น้ำตาก็เต็มตาโดยไม่รู้ตัว เท่าที่ผมรู้ตั้งแต่วันนั้นฉันอาจจะต้องใช้เวลาเดินทาง ชีวิตที่ไม่มีพ่อแม่ ใครมีช่วยผมด้วยหลายๆอย่าง แล้วฉันก็รู้สึกสูญเสียช่วงเวลาที่พ่อทิ้งไว้ให้ฉัน มีคนมากมายอยู่รอบตัวฉัน และฉันก็ไม่ได้ทำอะไร บางคนอาจจะดี หรือ ไม่ดี บางคนอาจจะรู้จักผมแค่ใช้ประโยชน์จากผม ผมเริ่มกลัวเรื่องพวกนั้น

ดังนั้นในตอนต้นผมจะดูคนรอบตัวฉันและยิ้มตามปกติ ผมก็กลัวที่จะทำให้การสนทนา อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่เกิน 3 วัน ผมก็เริ่มมีเพื่อนที่ฉันคุยด้วยได้ ทุกคนดูเหมือนจะต้องการที่จะมีเพื่อนตัวเองเพื่อให้เรากลายเป็นจริงปิดค่อนข้างเร็ว เรายังต้องทำกิจกรรมหลายอย่างด้วยกัน ซึ่งความเข้มแข็งพันธบัตรของเราดูเหมือนว่าเรากำลังมองหาสิ่งเดียวกัน - เพื่อน