The results of this study showed a

The results of this study showed a significant decline in mean empathy scores for particular groups of undergraduate nursing students during the period of the study. The decline was more pronounced among those students with more clinical encounters with patients during the pretest–posttest 1-year interval and among those with prior work experiences in health care settings. Nursing students in our sample who were in their first year of their respective nursing program (Group 1 in Table 1) spent a considerable amount of time learning fundamental clinical skills in the laboratory but less clinical time in clinical settings with lower acuity patients and a single patient assignment. In contrast, students who were in their last year of their respective program (Group 2 in Table 1) and those in the FACT program (Group 3 in Table 1) spent less time in the laboratory but more time in clinical experiences with patients, which included increased acuity and greater number of patients at one time. Nursing students in Groups 2 and 3 have more autonomy in patient encounters than those nursing students in Group 1 and less supervision by clinical faculty. The magnitude of decline in empathy was similar for nursing students in Groups 2 and 3, who were more exposed to patient encounters than their counterparts in Group 1. These results were consistent regardless of previous work experience in health care or industry prior to entering the nursing program (Table 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการลดลงอย่างมีนัยสำคัญหมายถึง เอาใจใส่คะแนนสำหรับกลุ่มเฉพาะของนักศึกษาพยาบาลระดับปริญญาตรีในช่วงระยะเวลาของการศึกษา ลดลงถูกว่า นักศึกษาเหล่านั้นพบมากทางคลินิกกับผู้ป่วยในช่วง 1 ปีแล็ปว่า – posttest และผู้มีประสบการณ์ทำงานก่อนในบริการสุขภาพ พยาบาลนักตัวอย่างของเราได้ในปีแรกของกรรมสิทธิ์ของพยาบาลโปรแกรม (กลุ่ม 1 ในตารางที่ 1) ใช้เวลาเรียนรู้ทักษะพื้นฐานทางการแพทย์ในห้องปฏิบัติการ แต่เวลาทางคลินิกน้อยลงในการตั้งค่าทางการแพทย์กับผู้ป่วยข้างล่าง และการกำหนดผู้ป่วยเดี่ยวจำนวนมาก เปรียบ นักเรียนที่ถูกในการปีสุดท้ายของโปรแกรมที่เกี่ยวข้องของพวกเขา (ในตารางที่ 1 กลุ่ม 2) และในโปรแกรมจริง (3 กลุ่มในตารางที่ 1) ใช้เวลาในห้องปฏิบัติการแต่เวลาเพิ่มเติมประสบการณ์ทางคลินิกกับผู้ป่วย ซึ่งรวม เพิ่มความรุนแรงและจำนวนผู้ป่วยมากขึ้นเวลาขึ้น นักศึกษาพยาบาลในกลุ่ม 2 และ 3 มีอิสระมากขึ้นในการพบผู้ป่วยกว่านักเรียนในกลุ่ม 1 และน้อยกว่าดูแลพยาบาล โดยคณาจารย์ทางการแพทย์ ขนาดของการลดลงในการเอาใจใส่เป็นคล้ายนักศึกษาพยาบาลใน 2 กลุ่ม และพบ 3 ผู้ที่สัมผัสผู้ป่วยมากขึ้นกว่าคู่ของพวกเขาในกลุ่ม 1 ผลลัพธ์เหล่านี้ได้สอดคล้องกันว่าก่อนหน้านี้ทำงานในการดูแลสุขภาพหรืออุตสาหกรรมก่อนที่จะป้อนโปรแกรมพยาบาล (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้พบว่ามีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคะแนนเฉลี่ยเอาใจใส่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับกลุ่มของนักศึกษาพยาบาลระดับปริญญาตรีในช่วงระยะเวลาของการศึกษา ลดลงเป็นเด่นชัดมากขึ้นในหมู่นักเรียนนักศึกษาผู้ที่มีการเผชิญหน้าทางคลินิกกับผู้ป่วยมากขึ้นในช่วงก่อนการทดลองหลังการทดลอง-ช่วงเวลา 1 ปีและในหมู่ผู้ที่มีประสบการณ์การทำงานก่อนที่ในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพ นักศึกษาพยาบาลในตัวอย่างของเราที่อยู่ในปีแรกของการโปรแกรมการพยาบาลของตน (กลุ่มที่ 1 ในตารางที่ 1) การใช้จ่ายจำนวนมากของเวลาการเรียนรู้ทักษะทางคลินิกขั้นพื้นฐานในห้องปฏิบัติการ แต่เวลาคลินิกน้อยในการตั้งค่าทางคลินิกกับผู้ป่วยความรุนแรงลดลงและเป็นหนึ่งเดียว ผู้ป่วยที่ได้รับมอบหมาย ในทางตรงกันข้ามนักเรียนที่อยู่ในปีที่ผ่านมาของพวกเขาของโปรแกรมของตน (กลุ่มที่ 2 ในตารางที่ 1) และผู้ที่อยู่ในโปรแกรมความเป็นจริง (กลุ่มที่ 3 ในตารางที่ 1) ใช้เวลาน้อยในห้องปฏิบัติการ แต่เวลาอื่น ๆ ในประสบการณ์ทางคลินิกกับผู้ป่วยซึ่ง รวมถึงความรุนแรงที่เพิ่มขึ้นและจำนวนมากขึ้นของผู้ป่วยในครั้งเดียว นักศึกษาพยาบาลในกลุ่มที่ 2 และ 3 มีอิสระมากขึ้นในการเผชิญหน้าผู้ป่วยกว่านักศึกษาพยาบาลผู้ที่อยู่ในกลุ่มที่ 1 และการกำกับดูแลน้อยลงโดยอาจารย์ทางคลินิก ขนาดของการลดลงของความเห็นอกเห็นใจเป็นที่คล้ายกันสำหรับนักศึกษาพยาบาลในกลุ่มที่ 2 และ 3 ที่ได้สัมผัสมากขึ้นในการเผชิญหน้าผู้ป่วยกว่าคู่ของพวกเขาในกลุ่ม 1. ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องโดยไม่คำนึงถึงประสบการณ์ในการทำงานก่อนหน้านี้ในการดูแลสุขภาพหรืออุตสาหกรรมก่อนที่จะเข้าโรงพยาบาล Program (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษาพบการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคะแนนหมายถึงเอาใจใส่โดยเฉพาะกลุ่มของนักศึกษาระดับปริญญาตรีในช่วงเวลาของการศึกษา ลดลงเด่นชัดมากขึ้นระหว่างนักเรียนกับทางคลินิกมากกว่าเผชิญหน้ากับผู้ป่วย ในช่วงก่อนและหลังช่วงเวลา 1 ปีในผู้ที่มีประสบการณ์ในการทำงานก่อนและในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพ นักศึกษาพยาบาล ในตัวอย่างของเราที่ได้รับในปีแรกของพวกเขา โปรแกรมการพยาบาลของตน ( กลุ่มที่ 1 ตารางที่ 1 ) ใช้เวลาจำนวนมากของเวลาในการเรียนรู้พื้นฐานทางคลินิกทักษะในห้องปฏิบัติการ แต่น้อยกว่าเวลาในการตั้งค่าทางคลินิกทางคลินิกกับผู้ป่วย การลดลงและงานผู้ป่วยเดี่ยว ในทางตรงกันข้าม นักเรียนปีสุดท้ายของพวกเขาของโปรแกรมของตน ( กลุ่มที่ 2 ในตารางที่ 1 ) และในความเป็นจริง ( กลุ่มที่ 3 ( ตารางที่ 1 ) ใช้เวลาน้อยกว่าเวลาในห้องปฏิบัติการแต่เวลามากขึ้นในประสบการณ์ทางคลินิกกับผู้ป่วย ซึ่งมีความรุนแรงเพิ่มขึ้น และจำนวนผู้ป่วยที่ครั้งหนึ่ง นักศึกษาพยาบาลในกลุ่มที่ 2 และ 3 มีความเป็นอิสระมากขึ้นพบผู้ป่วยสูงกว่านักศึกษาพยาบาลกลุ่มที่ 1 น้อยกว่า โดยคณะนิเทศทางคลินิก ขนาดของการลดลงในความรู้สึกที่คล้ายคลึงกันสำหรับนักศึกษาพยาบาลในกลุ่มที่ 2 และ 3 คนที่ถูกพบผู้ป่วยกว่าคู่ของพวกเขาในกลุ่ม 1 ผลลัพธ์เหล่านี้สอดคล้องโดยไม่คำนึงถึงประสบการณ์การทำงานก่อนหน้าในอุตสาหกรรมการดูแลสุขภาพ หรือก่อนเข้าโปรแกรมการพยาบาล ( ตารางที่ 1 )