To date there are only few recommen

To date there are only few recommendations for chemicals to
control Rhizopus rot of jackfruit. Most of them reported that 53%
copper hydroxide, Bordeaux mixture (0.5%), copper oxychloride
(0.2%) and 2,6-dichloro-4-nitroaniline (DCNA) 75 WP are used to
control this fungal pathogen (Azad, 2000; Ghosh, 1994;
McMillan, 1974) but none of these applications were found very
effective. Till date there is no report available regarding the biological
control of this Rhizopus rot of jackfruit. In the present study we
have isolated the fungal pathogens causing fruit rot of jackfruit
from different locations, characterized them morphologically,
identified by 28S rDNA sequence homology, and studied their pectinase
enzyme production ability. We have also checked their sensitivity
against three different fungicides, and tried to find out good
biocontrol strain(s) of either rhizobacteria or food grade lactic acid
bacteria (LAB) to control the disease.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวันที่มีเพียงไม่กี่คำแนะนำสำหรับสารเคมีในการ
ควบคุมการเน่า Rhizopus ของขนุน ส่วนใหญ่ของพวกเขารายงานว่า 53%
ไฮดรอกไซทองแดงผสมบอร์โดซ์ (0.5%), ทองแดง oxychloride
(0.2%) และ 2,6-dichloro-4-nitroaniline (DCNA) 75 WP จะใช้ในการ
ควบคุมนี้เชื้อโรคเชื้อรา (Azad, 2000; กอช 1994;
McMillan, 1974) แต่ไม่มีการใช้งานเหล่านี้ถูกพบมาก
ที่มีประสิทธิภาพ จนถึงวันที่มีการรายงานเกี่ยวกับการไม่สามารถใช้งานทางชีวภาพ
ควบคุมนี้เน่า Rhizopus ของขนุน ในการศึกษาปัจจุบันเรา
ได้แยกเชื้อโรคเชื้อราที่ก่อให้เกิดโรคผลเน่าของขนุน
จากสถานที่ที่แตกต่างกันลักษณะสัณฐานพวกเขา,
ระบุลำดับที่คล้ายคลึงกัน 28S rDNA และการศึกษาของพวกเขาเพคติ
ความสามารถในการผลิตเอนไซม์ เราได้ตรวจสอบยังไวของพวกเขา
กับสามสารฆ่าเชื้อราที่แตกต่างกันและพยายามที่จะหาที่ดี
ความเครียดการควบคุมทางชีวภาพ (s) ของทั้งแบคทีเรียหรืออาหารเกรดกรดแลคติก
แบคทีเรีย (LAB) เพื่อควบคุมโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่มีเพียงคำแนะนำไม่กี่สำหรับสารเคมีควบคุมเชื้อรา

เน่าของขนุน ส่วนใหญ่ของพวกเขารายงานว่า โซดาไฟ ทองแดง 53 %
, บอร์โดมิกซ์เจอร์ ( 0.5% ) , Copper oxychloride
( 0.2% ) และ 2,6-dichloro-4-nitroaniline ( dcna ) 75 WP ที่ใช้ควบคุมเชื้อราสาเหตุโรคนี้

( Azad 2000 ; ghosh , 1994 ;
McMillan , 1974 ) แต่ไม่มีโปรแกรมเหล่านี้พบมาก
ที่มีประสิทธิภาพ .จนถึงวันที่ไม่มีรายงานที่สามารถใช้ได้เกี่ยวกับชีวภาพ
ควบคุมเชื้อราเน่านี้ของขนุน ในการศึกษาครั้งนี้เรา
มีแยกเชื้อราเชื้อโรคที่ก่อให้เกิดโรคผลเน่าของขนุน
จากสถานที่ที่แตกต่างกัน ลักษณะ พวกเขาจาก
, ระบุ 28s rDNA ลำดับลำดับและศึกษาเอนไซม์เพคติเนส
ความสามารถในการผลิตของพวกเขา เราได้ตรวจสอบความไวของ
กับสามสารเคมีที่แตกต่างกันและพยายามหาสายพันธุ์ที่ดี
ไบโอคอนโทรล ( s ) ของไรโซแบคทีเรียกรดแลคติกแบคทีเรียหรืออาหารเกรด
( LAB ) เพื่อควบคุมโรค