to measure the cutting height (mm)

to measure the cutting height (mm) of the rice straw stubbles that remained in the field, and the yield (Mg ha−1) of rice straw.
The average result in each quadrat was calculated based on five
replicated measurements. Rice straw moisture content (MC) was
measured using the oven method (drying until only dry matter is
left) based on the protocol of ASAE (1982). The average height ofthe
remaining stubble was 137 (±40.6) mm. Rice straw yield was 4.7
(±0.90)t ha−1 at an MC of 12.6 (±1.26)% in wet basis. The standard
deviations of these parameters were high due to the lodging of the
paddy before harvest. However, the field in this case was not used
for comparative analysis or optimization of machines; it was just
used to identify the profiles of EC, GHGE, and cost of mechanized
collection in the context of using off-field straw for further processing
to evaluate the techno-economic feasibility of this practice. The
field was divided into five plots with 0.7 ha each. These five plots
were completely randomized to examine the five corresponding
collection machines.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวัดการตัด (มม.) ความสูง stubbles ข้าวฟางที่ยังคงอยู่ในฟิลด์ และผลผลิต (Mg ha−1) ของฟางข้าวผลเฉลี่ยในแต่ละ quadrat ถูกคำนวณตามห้าจำลองแบบการวัด คือข้าวฟางความชื้น)วัดโดยใช้วิธีอบ (อบจนแห้งออกด้านซ้าย) ตามโพรโทคอ ASAE (1982) ความสูงเฉลี่ยของการที่เหลือ สำหรับเป็น 137 (±40.6) mm. ผลผลิตข้าวฟางถูก 4.7ha−1 t (±0.90) ที่เป็น MC 12.6% (±1.26) ในเกณฑ์เปียก มาตรฐานแตกต่างของพารามิเตอร์เหล่านี้ได้สูงเนื่องจากสิ่งของข้าวก่อนการเก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตาม ฟิลด์ในกรณีนี้ไม่ใช้วิเคราะห์เปรียบเทียบหรือเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่อง มันเป็นเพียงใช้ในการระบุส่วนกำหนดค่าของ EC, GHGE และต้นทุนของยานยนต์คอลเลกชันในบริบทของการใช้ฟางปิดฟิลด์สำหรับการดำเนินการต่อไปการประเมินความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจเทคโนของแบบฝึกหัดนี้ การฟิลด์ถูกแบ่งออกเป็นห้าผืนกับ 0.7 ฮา แต่ละ แปลงห้าเหล่านี้สมบูรณ์ถูกสุ่มตรวจสอบห้าตรงคอลเลกชันเครื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวัดความสูงของการตัด (มม) ของตอซังฟางข้าวที่ยังคงอยู่ในสนามและอัตราผลตอบแทน (MG ฮ่า-1) ที่ทำจากฟางข้าว.
ผลโดยเฉลี่ยในแต่ละ quadrat คำนวณจากห้า
วัดจำลองแบบ ข้าวมีความชื้นฟาง (MC) คือการ
วัดโดยใช้วิธีการที่เตาอบ (อบแห้งจนเหลือเพียงเรื่องแห้ง
ซ้าย) ขึ้นอยู่กับโปรโตคอลของ ASAE นี้ (1982) ความสูงเฉลี่ย ofthe
ตอซังที่เหลือเป็น 137 (± 40.6) มิลลิเมตร ผลผลิตฟางข้าวเป็น 4.7
(± 0.90) ตันต่อเฮกตาร์-1 ที่เป็นพิธีกร 12.6 (± 1.26)% ในพื้นฐานเปียก มาตรฐาน
การเบี่ยงเบนของพารามิเตอร์เหล่านี้อยู่ในระดับสูงเนื่องจากที่พักของ
ข้าวเปลือกก่อนการเก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตามข้อมูลในกรณีนี้ไม่ได้ถูกนำมาใช้
สำหรับการวิเคราะห์เปรียบเทียบหรือการเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่อง; มันเป็นเพียงแค่
ใช้ในการระบุโพรไฟล์ของ EC, GHGE และค่าใช้จ่ายของยานยนต์
คอลเลกชันในบริบทของการใช้ฟางออกจากสนามสำหรับการประมวลผลต่อไป
ในการประเมินความเป็นไปได้เทคโนทางเศรษฐกิจของการปฏิบัตินี้
ข้อมูลแบ่งออกเป็นห้าแปลงกับ 0.7 ฮ่าแต่ละ เหล่านี้ห้าแปลง
ได้รับการสุ่มอย่างสมบูรณ์เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องกันห้า
เครื่องคอลเลกชัน