AbstractOne of the aims of most dri

Abstract
One of the aims of most driver screening practices, in addition to a variety of possible
diagnostic and rehabilitation activities, usually is to exclude from the driver
population those persons who are not “safe enough” to drive. In order to realise this
aim i.e., to decide whether or not somebody is “safe enough” to drive a car, we must
estimate his or her individual risk as driver and compare this risk level with a
threshold value.
When estimating a driver’s individual risk we must make certain assumptions, such as
the following: (1) there is such a thing as individual driver risk; (2) it can be expressed
as one parameter; (3) it can be measured or estimated; and (4) thresholds dividing the
driver population into those safe and those unsafe can be identified. All these
assumptions have some problems from both a theoretical and a methodological
perspective. In the present paper, the theoretical and methodological basis of driver
screening is critically discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อหนึ่งในเป้าหมายหลักของโปรแกรมควบคุมส่วนใหญ่ที่ตรวจปฏิบัติ นอกจากความหลากหลายของสุดวินิจฉัยและฟื้นฟูกิจกรรม มักจะแยกออกจากโปรแกรมประชากรเหล่านั้นผู้ "ปลอดภัยพอ" ขับไม่ เพื่อบรรลุนี้จุดมุ่งหมายนั่นคือ การตัดสินใจหรือ ไม่ ว่า คนมีความ "ปลอดภัยพอ" การขับรถ เราต้องประเมินความเสี่ยงแต่ละของเขา หรือเธอเป็นคนขับ และเปรียบเทียบระดับความเสี่ยงนี้มีการค่าขีดจำกัดเมื่อประเมินความเสี่ยงแต่ละโปรแกรมควบคุมที่ เราต้องทำสมมติฐานบางอย่าง เช่นต่อไปนี้: (1) มีสิ่งดังกล่าวเป็นความเสี่ยงที่แต่ละโปรแกรมควบคุม (2) ก็สามารถแสดงเป็นพารามิเตอร์หนึ่ง (3) จะสามารถวัด หรือ ประเมิน และ (4) เกณฑ์แบ่งการสามารถระบุโปรแกรมควบคุมประชากรเป็นผู้ปลอดภัยและไม่ปลอดภัยเหล่านั้น ทั้งหมดเหล่านี้สมมติฐานมีปัญหาบางอย่างจากทั้งในทางทฤษฎีและวิธีการมุมมองของ ในปัจจุบันกระดาษ พื้นฐานทางทฤษฎี และวิธีควบคุมวิกฤตมีการกล่าวถึงการตรวจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
หนึ่งในจุดมุ่งหมายของการตรวจคัดกรองการปฏิบัติมากที่สุดคนขับรถที่นอกเหนือไปจากความหลากหลายของความเป็นไปได้
กิจกรรมการวินิจฉัยและการฟื้นฟูสมรรถภาพมักจะแยกออกจากคนขับ
ประชากรบุคคลเหล่านั้นที่ไม่ได้เป็น "ปลอดภัยพอ" ที่จะขับรถ เพื่อให้ตระหนักถึงนี้
มีจุดมุ่งหมายคือการตัดสินใจหรือไม่ว่าใครสักคนที่เป็น "ปลอดภัยพอ" ที่จะขับรถเราจะต้อง
ประเมินความเสี่ยงของแต่ละบุคคลของเขาหรือเธอเป็นคนขับรถและเปรียบเทียบระดับความเสี่ยงนี้ด้วย
ค่าเกณฑ์.
เมื่อการประเมินความเสี่ยงของแต่ละบุคคลของคนขับรถ เราจะต้องทำให้สมมติฐานบางอย่างเช่น
ต่อไปนี้ (1) มีสิ่งดังกล่าวเป็นความเสี่ยงขับรถแต่ละ; (2) ที่จะสามารถแสดงความ
เป็นพารามิเตอร์หนึ่ง (3) สามารถวัดหรือประมาณ; และ (4) เกณฑ์การหาร
ประชากรขับรถเข้าไปในที่ปลอดภัยและบรรดาผู้ที่ไม่ปลอดภัยสามารถระบุได้ ทั้งหมดเหล่านี้
สมมติฐานที่มีปัญหาบางอย่างจากทั้งทางทฤษฎีและระเบียบวิธีการ
มุมมอง ในกระดาษปัจจุบันพื้นฐานทางทฤษฎีและระเบียบวิธีของโปรแกรมควบคุม
การตรวจคัดกรองจะกล่าวถึงวิกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อหนึ่งในจุดมุ่งหมายของการคัดกรองส่วนใหญ่คนขับ นอกจากความหลากหลายของที่เป็นไปได้กิจกรรมการวินิจฉัยและฟื้นฟูสมรรถภาพ มักจะแยกออกจากคนขับประชากรผู้ที่ไม่ปลอดภัย " เพียงพอ " ที่จะขับรถ เพื่อที่จะตระหนักถึงนี้จุดมุ่งหมาย คือ เพื่อตัดสินใจว่า หรือไม่ ใครคือ " ปลอดภัยแล้ว " ขับรถ เราต้องประเมินความเสี่ยงของเขาหรือเธอแต่ละคน เป็นคนขับ และเปรียบเทียบระดับความเสี่ยงนี้ด้วยค่าเกณฑ์เมื่อการประมาณของคนขับแต่ละความเสี่ยง เราต้องทำให้สมมติฐานบางอย่าง เช่น( 1 ) ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นความเสี่ยงขับบุคคล ; ( 2 ) สามารถแสดงเป็นหนึ่งพารามิเตอร์ ; ( 3 ) สามารถวัดหรือประเมิน และ ( 4 ) ซึ่งแบ่งควบคุมประชากรเป็นผู้ปลอดภัยและไม่ปลอดภัย สามารถระบุได้ ทั้งหมดเหล่านี้สมมติฐานมีปัญหาทั้งทางทฤษฎี และระเบียบวิธีมุมมอง ในกระดาษปัจจุบัน ทฤษฎีและวิธีการพื้นฐานของคนขับการคัดกรองเป็นวิกฤตที่กล่าวถึง