Fig. 4 shows the retention of coppe

Fig. 4 shows the retention of copper as a function of reaction time for three different combinations of solid/ solution ratio and initial iron concentration. As is apparent from these results, the presence of iron in the initial solution has marked effect on copper retention. The two isotherms representing experimental runs conducted with an initial iron concentration of 250 mg/l exhibit the same behaviour; after a rapid increase the retention reaches a maximum value before a slow but significant decrease is observed. Here, the maximum retention is found to be close to 79% for a solid/solution ratio of 10 g/l, whereas the 5 g/l isotherm peaks at approximately 33%. In contrast, the isotherm representing the initially iron-free system increases monotonically as a function of time until virtually all the copper is retained. The isotherms obtained at a solid/ solution ratio of 10 g/l and an initial iron concentration of 250 mg/l are hereby referred to as the 10:250’ isotherms, whereas the isotherms obtained at the same solid/solution ratio, but without iron initially present, are referred to as the 10:0’ isotherms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูป 4 แสดงการเก็บรักษาของทองแดงเป็นฟังก์ชันของเวลาปฏิกิริยาสำหรับสามชุดของแข็ง / แก้ปัญหาอัตราและความเข้มข้นเริ่มต้นเหล็ก เห็นได้ชัดจากผลเหล่านี้ การปรากฏตัวของเหล็กในโซลูชันเริ่มต้นหมายผลในการเก็บรักษาทองแดง Isotherms สองที่เป็นตัวแทนทำงานทดลองที่มีความเข้มข้นเริ่มต้นเหล็ก 250 mg/l แสดงพฤติกรรมเดียวกัน หลังจากการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว การเก็บรักษาถึงค่าสูงสุดก่อนเป็นที่สังเกตการลดลงช้า แต่สำคัญ ที่นี่ การเก็บรักษาสูงสุดจะพบที่ 79% สำหรับอัตราความแข็ง/โซลูชัน 10 g/l ขณะ isotherm 5 g/l ยอดเขาประมาณ 33% ตรงกันข้าม isotherm แทนระบบแรกเหล็กฟรีเพิ่มเส้นเป็นฟังก์ชันของเวลาจนกว่าทองแดงเกือบทั้งหมดจะถูกเก็บไว้ ได้ isotherms การที่ของแข็ง / โซลูชันอัตรา 10 กรัม/ลิตรและความเข้มข้นเริ่มต้นเหล็ก 250 mg/l ขอเรียกว่าการ 10:250' isotherms ในขณะที่ isotherms ได้รับ ในอัตราส่วนแข็ง/โซลูชันเดียวกัน แต่ไม่ มีเหล็กอยู่ตอนแรก จะเรียกว่า 10:0 ' isotherms

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ. 4 แสดงการเก็บรักษาของทองแดงเป็นหน้าที่ของเวลาปฏิกิริยาสามชุดที่แตกต่างกันของของแข็งอัตราส่วน / วิธีการแก้ปัญหาและความเข้มข้นของเหล็กเริ่มต้น ในฐานะที่เป็นที่ประจักษ์จากผลลัพธ์เหล่านี้ปรากฏตัวของเหล็กในการแก้ปัญหาเบื้องต้นมีการทำเครื่องหมายผลกระทบต่อการเก็บรักษาทองแดง ทั้งสองเป็นตัวแทนของไอโซเทอมการวิ่งทดลองดำเนินไปด้วยความเข้มข้นเริ่มต้นของเหล็ก 250 mg / l จัดแสดงพฤติกรรมเดียวกัน; หลังจากที่มีการเก็บรักษาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วถึงค่าสูงสุดก่อนที่จะลดลงอย่างมีนัยสำคัญช้า แต่เป็นที่สังเกต ที่นี่การเก็บรักษาสูงสุดพบว่าจะใกล้เคียงกับ 79% อัตราส่วนของแข็ง / การแก้ปัญหาของ 10 กรัม / ลิตรในขณะที่ยอด 5 กรัม / ลิตรไอโซเทอมที่ประมาณ 33% ในทางตรงกันข้าม isotherm ที่เป็นตัวแทนของระบบแรกเหล็กฟรีเพิ่ม monotonically เป็นหน้าที่ของเวลาจนกว่าแทบทุกทองแดงจะถูกเก็บไว้ ไอโซเทอมการที่ได้รับในสัดส่วนที่เป็นของแข็ง / การแก้ปัญหาของ 10 g / l และความเข้มข้นเหล็กเริ่มต้นของ 250 mg / l จะขอเรียกว่า 10: 250 'ไอโซเทอมในขณะที่ไอโซเทอมการที่ได้รับในอัตราที่เป็นของแข็ง / วิธีการแก้ปัญหาเดียวกัน แต่ไม่มี เหล็กขั้นต้นปัจจุบันจะเรียกว่า 10: 0 'ไอโซเทอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 4 แสดงการคงอยู่ของทองแดงเป็นฟังก์ชันของเวลาปฏิกิริยาสามชุดค่าผสมที่แตกต่างกันของอัตราส่วน ของแข็ง / โซลูชั่นและความเข้มข้นของเหล็กครั้งแรก เป็นที่เห็นได้ชัดจากการปรากฏตัวของธาตุเหล็กในสารละลายเริ่มต้นมีการทำเครื่องหมายผลทองแดง การเก็บรักษา สองไอโซเทอร์มแสดงการทดลองวิ่งดำเนินการด้วยความเข้มข้นของเหล็กเริ่มต้น 250 มิลลิกรัมต่อลิตร มีพฤติกรรมเดียวกัน หลังจากการเพิ่มความคงทนถึงมูลค่าสูงสุดก่อนที่จะลดลงช้า แต่ที่สำคัญคือว่า ที่นี่ , ความคงทนสูงสุดที่พบอยู่ใกล้กับ 79 % อัตราส่วนสารละลายของแข็ง / 10 กรัม / ลิตร ในขณะที่ 5 กรัม / ลิตร พบว่ายอดเขาที่ประมาณ 33 % ในทางตรงกันข้าม , ไอโซเทอมของเหล็กเพิ่ม monotonically ฟรีเริ่มต้นระบบเป็นฟังก์ชันของเวลาจนแทบทุกทองแดงจะถูกเก็บไว้ การสมดุลย์ได้ในอัตราส่วนสารละลายของแข็ง / 10 กรัม / ลิตร และมีปริมาณเหล็กเริ่มต้น 250 มก. / ล. ขอเรียกว่า 10:250 " สมดุลย์และสมดุลย์ได้ในอัตราส่วน ของแข็ง / โซลูชั่นเดียวกัน แต่ไม่มีธาตุเหล็ก ในตอนแรก จะเรียกว่า 10:0 " สมดุลย์ .