IntroductionWhen healthy humans are

Introduction
When healthy humans are perturbed, while standing on a movable platform, a cascade of
balance correcting muscle reactions occurs. Some balance corrections have latencies close to
90 ms and have been termed “automatic”, while others have longer latencies around 150 ms
which approximates voluntary reactions (Allum et al. 1993; Carpenter et al. 1999; Horak et al.
1990). These reactions are probably chosen from a continuum of balance correcting synergies:
specific pre-programmed muscle response patterns that are embedded within higher-level
balance control centers within the CNS. In turn, balance correcting synergies generate multilink
strategies: specific patterns of segmental movements which include variable
combinations of hip, knee and ankle movements to correct instability (Allum and
Honegger1993, 1998; Rietdyk et al. 1999; Runge et al. 1999). This multi-link action is in
accordance with the theory of axial kinematic synergies, where action in one segment or
muscle evokes reactions in other segments or muscles close to it (Alexandrov et al. 1998a,
1998b; Crenna et al. 1987).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ
เมื่อมนุษย์มีสุขภาพดีมี perturbed ในขณะที่ยืนอยู่บนแพลตฟอร์มสามารถเคลื่อนย้าย การเรียงซ้อนของ
ดุลแก้ไขกล้ามเนื้อปฏิกิริยาเกิดขึ้น แก้ไขยอดดุลบางมีเวลาแฝงปิด
90 ms และได้ถูกเรียกว่า "อัตโนมัติ" ความยาวเวลาแฝงประมาณ 150 ms
ที่ approximates สมัครใจปฏิกิริยา (Allum et al. 1993 ช่างไม้ et al. 1999 Horak et al.
1990) ปฏิกิริยาเหล่านี้อาจจะเลือกจากความต่อเนื่องของดุลที่แก้ไขแยบยล:
รูปแบบตอบสนองเฉพาะกล้ามเนื้อเตรียมโปรแกรมที่ฝังอยู่ในระดับสูงขึ้น
ดุลศูนย์ควบคุมภายใน CNS กลับ ดุลแยบยลแก้ไขสร้าง multilink ของ
กลยุทธ์: รูปแบบเฉพาะของการเคลื่อนย้ายงานติด segmental ซึ่งรวมถึงตัวแปร
ชุดของฮิป ความเคลื่อนไหวของข้อเข่าและข้อเท้าเพื่อแก้ไขความไม่แน่นอน (Allum และ
Honegger1993, 1998 Rietdyk et al. 1999 Runge et al. 1999) เป็นการดำเนินการนี้เชื่อมโยงหลาย
สามัคคีกับทฤษฎีของแกนแยบยลจลน์ ที่ดำเนินการในส่วนหนึ่ง หรือ
กล้าม evokes ปฏิกิริยาอื่น ๆ เซ็กเมนต์หรือกล้ามเนื้อใกล้เคียงกับมัน (Alexandrov et al. 1998a,
1998b Crenna et al. 1987) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
เมื่อมนุษย์มีสุขภาพดีจะตกอกตกใจในขณะที่ยืนอยู่บนแพลตฟอร์มที่เคลื่อนย้าย, น้ำตกของ
ความสมดุลของการแก้ไขอาการกล้ามเนื้อเกิดขึ้น บางการแก้ไขความสมดุลมีศักยภาพใกล้เคียงกับ
90 ms และได้รับการเรียกว่า "อัตโนมัติ" ขณะที่คนอื่นมีเวลาแฝงอีกประมาณ 150 มิลลิวินาที
ซึ่งใกล้เคียงกับการเกิดปฏิกิริยาโดยสมัครใจ (Allum et al, 1993;.. และอัลคาร์เพน 1999; Horak et al,
1990) ปฏิกิริยาเหล่านี้อาจได้รับการแต่งตั้งจากความต่อเนื่องของความสมดุลของการทำงานร่วมกันแก้ไข:
เฉพาะรูปแบบการตอบสนองของกล้ามเนื้อก่อนโปรแกรมที่ได้รับการฝังตัวอยู่ในระดับที่สูงกว่า
ศูนย์ควบคุมความสมดุลภายในระบบประสาทส่วนกลาง ในทางกลับสมดุลแก้ไขร่วมมือกันสร้าง multilink
กลยุทธ์: รูปแบบเฉพาะของการเคลื่อนไหวปล้องซึ่งรวมถึงตัวแปร
รวมกันของสะโพกหัวเข่าและข้อเท้าการเคลื่อนไหวในการแก้ไขความไม่แน่นอน (Allum และ
.. Honegger1993, 1998; Rietdyk et al, 1999; Runge et al, 1999) การกระทำนี้แบบมัลติลิงค์ที่อยู่ใน
สอดคล้องกับทฤษฎีของการทำงานร่วมกันตามแนวแกนจลนศาสตร์ที่ดำเนินการในส่วนหนึ่งหรือ
กล้ามเนื้อกระตุ้นปฏิกิริยาในส่วนอื่น ๆ หรือกล้ามเนื้อใกล้เคียงกับมัน (Alexandrov et al, 1998a,.
1998b. Crenna et al, 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำสุขภาพ
เมื่อมนุษย์ถูกรบกวนในขณะที่ยืนอยู่บนแพลตฟอร์มสังหาริมทรัพย์ , น้ำตก
สมดุลแก้ไขปฏิกิริยาของกล้ามเนื้อเกิดขึ้น แก้ไขบางอย่างสมดุลมีศักยภาพใกล้เคียงกับ
90 MS และได้รับการเรียกว่า " อัตโนมัติ " ในขณะที่คนอื่น ๆมีศักยภาพอีกประมาณ 150 นางสาว
ซึ่งมีปฏิกิริยาโดยสมัครใจ ( ลัม et al . 1993 ; Carpenter et al . 2542 ; horak et al .
1990 )ปฏิกิริยาเหล่านี้อาจจะเลือกจากความต่อเนื่องของดุลการแก้ไขคุณภาพ :
เฉพาะก่อนโปรแกรมกล้ามเนื้อตอบสนองรูปแบบที่ฝังอยู่ภายในระดับ
ควบคุมความสมดุลภายในศูนย์ CNS ในการเปิด , การสร้างสมดุลด้านกลยุทธ์มัลติ
: รูปแบบเฉพาะของการเคลื่อนไหวของกลุ่มซึ่งรวมถึงตัวแปร
ชุดเท่ข้อเข่า และข้อเท้า เพื่อแก้ไขความไม่มั่นคงของ ( ลัมและ
honegger1993 , 1998 ; rietdyk et al . 2542 ; Runge et al . 1999 ) นี้หลายการเชื่อมโยงการกระทำใน
ตามทฤษฎีจลน์ของแกน synergies ที่กระทำในหนึ่งส่วนหรือ
- ปฏิกิริยาในอื่น ๆ ส่วนกล้ามเนื้อหรือกล้ามเนื้อติดมัน ( alexandrov et al . 1998a
, 1998b ; crenna et al .
1987 )