There were some problems with the e

There were some problems with the experiment of element sulfur. Because sulfur might evaporate during the thermo-analysis, almost no meaningful results were observed from the mixture of sulfur and hematite with ratio of 1:6. While the amount of sulfur in the mixture was increased, the situation changed. Taking the mixture with a mole ratio of 1:1 as a sample, the large weight-loss occurred during 200–300 °C and the corresponding endothermic peak was attributed to the evaporation of element sulfur (as shown in Fig. 5c). The remaining melt sulfur then underwent phase transformation from β-octasulfur into γ-sulfur, so there was no change in weight but a wide exothermic peak before 525 °C. The second weight-loss stage started at 525 °C could attribute to the reaction between S and hematite (Eq. (2)). After evaporation, the remaining S in the mixture was about 2.33% before the reduction reaction. The calculated weight-loss by Eq. (2) is 4.66%, close to the actual measurement value of 4.51%. The XRD of the final product disclosed that magnetite was the majority in the mixture of hematite and magnetite.

equation(2)
S + 6Fe2O3 = 4Fe3O4 + SO2
3.3. Co-roasting of pyrite and hematite

The mixtures of hematite and pyrite with different mole ratio were put into an N2-protected tube furnace and roasted at different temperature for a certain time. XRD patterns of those products are shown in Fig. 6. It was obvious that temperature was the most important factor for the transformation of hematite into magnetite. Hematite in the mixture almost did not change after being roasted at 500 °C for 1 h (Fig. 6a), which could be explained that pyrite hardly decomposed at this temperature (as shown in Fig. 3). Since pyrite obviously decomposed from 525 °C, magnetite could be found in the roasted product at 550 °C although hematite was also found. If the temperature reached 600 °C, the transformation was completed even in half an hour (Fig. 6c).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีปัญหาบางอย่างเกี่ยวกับการทดลองขององค์ประกอบกำมะถัน เนื่องจากกำมะถันอาจระเหยระหว่างเทอร์โมวิเคราะห์ เกือบไม่มีผลลัพธ์มีความหมายถูกสังเกตจากส่วนผสมของกำมะถันและออกไซด์ด้วยอัตราส่วน 1:6 ในขณะที่ปริมาณของซัลเฟอร์ในส่วนผสมเพิ่มขึ้น สถานการณ์เปลี่ยนแปลงไป การผสม ด้วยอัตราส่วนโมล 1:1 เป็นตัวอย่าง น้ำหนักขนาดใหญ่เกิดขึ้นในระหว่าง 200-300 ° C และเขาดูดตรงถูกเกิดจากการระเหยของธาตุซัลเฟอร์ (ดังแสดงในรูป 5 c) กำมะถันละลายเหลือแล้วผ่านขั้นตอนการแปลงจากβ-octasulfur เป็นγ-กำมะถัน ดังนั้นมีการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักแต่ช่วงกว้างให้ความร้อนก่อน 525 องศาเซลเซียส ขั้นสองน้ำหนักที่เริ่มต้นที่ 525 ° C สามารถแสดงปฏิกิริยาระหว่าง S และออกไซด์ (Eq. (2)) หลังจากระเหย S เหลืออยู่ในส่วนผสมได้ประมาณ 2.33% ก่อนปฏิกิริยาลดลง การคำนวณน้ำหนัก โดย Eq. (2) เป็น 4.66 ใกล้เคียงกับค่าจริงวัด 4.51% XRD ของผลิตภัณฑ์สุดท้ายเปิดเผยถูกแม่เหล็กที่ส่วนใหญ่ในส่วนผสมของออกไซด์และแม่เหล็กequation(2)S + 6Fe2O3 = 4Fe3O4 + SO23.3. ร่วมผลิต pyrite และออกไซด์ส่วนผสมของออกไซด์และ pyrite ด้วยอัตราส่วนโมลต่าง ๆ ใส่ลงในเตามี N2 ป้องกันหลอด และย่างที่อุณหภูมิแตกต่างกันการ รูปแบบ XRD ของผลิตภัณฑ์เหล่านั้นจะแสดงในรูปที่ 6 มันเป็นที่ชัดเจนว่า อุณหภูมิเป็นปัจจัยสำคัญที่สุดสำหรับการเปลี่ยนแปลงของออกไซด์ในแม่เหล็ก ออกไซด์ในส่วนผสมเกือบได้ไม่เปลี่ยนแปลงหลังจากการคั่วที่อุณหภูมิ 500 ° C สำหรับ h 1 (รูปที่ 6a), ซึ่งอาจอธิบาย pyrite ที่ไม่ย่อยสลายที่อุณหภูมิ (ดังแสดงในรูปที่ 3) ตั้งแต่ชัด pyrite ย่อยสลายจาก 525 ° C แม่เหล็กพบในผลิตภัณฑ์อบ 550 ° c แม้ว่าออกไซด์ยังพบ ถ้าอุณหภูมิถึง 600 ° C การแปลงเสร็จในครึ่งชั่วโมง (6 รูป c)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีปัญหาบางอย่างกับการทดสอบของธาตุกำมะถันอยู่ เพราะกำมะถันอาจระเหยระหว่างเทอร์โมวิเคราะห์เกือบจะไม่มีผลที่มีความหมายที่ถูกสังเกตได้จากส่วนผสมของกำมะถันและออกไซด์กับอัตราส่วน 1: 6 ในขณะที่ปริมาณของกำมะถันในส่วนผสมที่เพิ่มขึ้น, สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป การผสมที่มีอัตราส่วน 1: 1 เป็นตัวอย่างการลดน้ำหนักที่มีขนาดใหญ่เกิดขึ้นในช่วง 200-300 องศาเซลเซียสและยอดเขาสัตว์เลือดอุ่นที่สอดคล้องกันเป็นผลมาจากการระเหยของธาตุกำมะถัน (ดังแสดงในรูป 5c.) ส่วนที่เหลืออีกละลายกำมะถันแล้วเปลี่ยนไปเปลี่ยนเฟสจากβ-octasulfur เข้าγกำมะถันเพื่อให้มีการเปลี่ยนแปลงไม่มีน้ำหนัก แต่ยอดคายความร้อนกว้างก่อนที่ 525 ° C ขั้นตอนการสูญเสียน้ำหนักที่สองเริ่มต้นที่ 525 องศาเซลเซียสสามารถแอตทริบิวต์ปฏิกิริยาระหว่าง S และฮีมาไทต์ (ที่สม. (2)) หลังจากการระเหยเอสที่เหลืออยู่ในส่วนผสมประมาณ 2.33% ก่อนที่จะเกิดปฏิกิริยาลดลง คำนวณการลดน้ำหนักโดยสมการ (2) เป็น 4.66% ใกล้เคียงกับมูลค่าที่แท้จริงของการวัด 4.51% XRD ของผลิตภัณฑ์สุดท้ายเปิดเผยว่า magnetite เป็นเสียงข้างมากในส่วนผสมของออกไซด์และแม่เหล็กได้. สมการ (2) S + 6Fe2O3 = 4Fe3O4 + SO2 3.3 ร่วมคั่วของหนาแน่นและออกไซด์ผสมออกไซด์และหนาแน่นกับอัตราส่วนที่แตกต่างกันได้ใส่ลงในเตาหลอด N2 การป้องกันและคั่วที่อุณหภูมิแตกต่างกันสำหรับเวลาที่แน่นอน รูปแบบ XRD ของผลิตภัณฑ์เหล่านี้จะแสดงในรูป 6 มันก็เห็นได้ชัดว่าอุณหภูมิเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดสำหรับการเปลี่ยนแปลงของออกไซด์เข้าไปในแม่เหล็ก ออกไซด์ในส่วนผสมเกือบจะไม่ได้เปลี่ยนไปหลังจากที่ถูกคั่วที่ 500 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 1 ชั่วโมง (รูป. 6A) ซึ่งสามารถอธิบายได้ว่าแทบจะไม่ย่อยสลายหนาแน่นที่อุณหภูมินี้ (ดังแสดงในรูปที่. 3) ตั้งแต่หนาแน่นย่อยสลายอย่างเห็นได้ชัดจาก 525 ° C, แม่เหล็กอาจจะพบได้ในผลิตภัณฑ์คั่วที่ 550 ° C ถึงแม้ว่าออกไซด์นอกจากนี้ยังมีการค้นพบ ถ้าอุณหภูมิถึง 600 ° C, การเปลี่ยนแปลงเสร็จสมบูรณ์แม้ในครึ่งชั่วโมง (รูป. 6C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีปัญหาบางอย่างกับการทดลองของธาตุซัลเฟอร์ . เพราะกำมะถันอาจระเหยในระหว่างการวิเคราะห์เทอร์โม , เกือบจะไม่มีความหมาย ผลลัพธ์ที่ได้จากส่วนผสมของซัลเฟอร์ และแร่เหล็ก ด้วยอัตราส่วน 1 : 6 . ในขณะที่ปริมาณของกำมะถันในส่วนผสมเพิ่มขึ้น สถานการณ์เปลี่ยนไป การผสมด้วยอัตราส่วนโมล 1 : 1 เป็นตัวอย่าง , น้ำหนักขนาดใหญ่เกิดขึ้นในช่วง 200 – 300 ° C และมียอดตรงกันคือเกิดจากการระเหยของธาตุซัลเฟอร์ ( ดังแสดงในรูปที่ 5 ) ที่เหลือละลายกำมะถันแล้วได้รับการเปลี่ยนเฟสจากบีตา - octasulfur เป็นγ - ซัลเฟอร์ ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงของน้ำหนัก แต่กว้าง คายความร้อนสูงสุดก่อน 525 องศา น้ำหนักที่สองเวทีเริ่มต้นที่ 525 ° C สามารถแอตทริบิวต์ของปฏิกิริยาระหว่าง S และฮีมาไทต์ ( อีคิว ( 2 ) หลังจากการระเหย ที่เหลืออยู่ในส่วนผสมประมาณ 2.33 ก่อนลดปฏิกิริยา คำนวณน้ำหนักโดย อีคิว ( 2 ) 4.66 % ใกล้เคียงกับการวัดจริงมูลค่า 4.51 ล้านบาท การศึกษาเฟสของผลิตภัณฑ์สุดท้ายเปิดเผยว่าแม่เหล็กคือส่วนใหญ่ในส่วนผสมของแร่เหล็ก และแร่แม่เหล็ก .สมการ ( 2 )s + 6fe2o3 = 4fe3o4 + SO23.3 . โคปิ้งของไพไรต์และฮีมาไทต์ส่วนผสมของแร่เหล็ก และไพไรต์ด้วยอัตราส่วนโมลต่างๆใส่เข้าไป 2 ป้องกันเตาเผาหลอดและคั่วที่อุณหภูมิที่แตกต่างกันสำหรับบางเวลา วิเคราะห์รูปแบบของผลิตภัณฑ์เหล่านี้จะแสดงในรูปที่ 6 เห็นได้ชัดว่าอุณหภูมิเป็นปัจจัยที่สำคัญมากสำหรับการเปลี่ยนแปลงของฮีมาไทต์เป็นแร่แม่เหล็ก . แร่เหล็กผสมอยู่เกือบไม่เปลี่ยนแปลงหลังการเผาที่ 500 ° C เป็นเวลา 1 ชั่วโมง ( รูปที่ 6 ) ซึ่งอธิบายได้ว่าไพแทบจะย่อยสลายที่อุณหภูมินี้ ( ดังแสดงในรูปที่ 3 ) เพราะเห็นได้ชัดจาก 525 ° C ค่าย่อยสลายแร่แม่เหล็ก , สามารถพบในผลิตภัณฑ์ที่ 550 องศา C อบถึงแม้ว่าแร่เหล็กพบว่า ถ้าอุณหภูมิถึง 600 ° C , การแปลงเสร็จสมบูรณ์แม้ในครึ่งชั่วโมง ( รูปที่ 6 )