According to previously reported, c

According to previously reported, compounds 1 and 2 have not been isolated from any species of the Zingiberaceae. Compound 1 has been isolated from flowers of Rubus idaeus L. and Crataegus monogyna Jacq. (Rosaceae) ( Griffiths et al., 2000) and wheat straw ( Sun and Tomkinson, 2003). Compound 2 has been previously isolated from shoots of Hordeum vulgare L. (Gramineae) ( Munoz et al., 1998), Typhonium flagelliforme (G.Lodd.) Blume (Araceae) ( Choo et al., 2001), seeds of Satureja thymbra L. and S. cuneifolia Ten. (Lamiaceae) ( Goren et al., 2003), aerial parts of Macrotyloma uniflorum (Lam.) Verde. (Fabaceae) ( Kawsar et al., 2009) and leaves of Ajuga pseudoiva (a synonym for the accepted name Ajuga iva (L.) Schreb. (Fabaceae) ( Ben et al., 2006 and WCSP, 2014), Gynura segetum (Lour) Merr (Compositae) ( Seow et al., 2011) and Peperomia pellucida (L.) Humb., Bonpl. & Kunth (Piperaceae) ( Wei et al., 2011). Compounds 3, 4 and 7 are widely distributed in genus Alpinia, Hedychium and Curcuma of the Zingiberaceae. Compound 3 has been isolated from seeds of Alpinia zerumbet (Pers.) B.L.Burtt & R.M.Sm. ( Xu et al., 1996) and rhizomes of A. speciosa K. SCHUM (a synonym for the accepted name A. zerumbet (Pers.) B.L.Burtt & R.M.Sm. ( Itokawa et al., 1980 and WCSP, 2014), A. formosana K.Schum. ( Itokawa et al., 1988b) and A. calcarata (Haw.) Roscoe ( Kong et al., 2000). Compound 4 has been isolated from stems of Hedychium villosum Wall. ( Xiao et al., 2001), rhizome of H. gardnerianum Sheppard ex Ker Gawl. ( Kumrit et al., 2010), Curcuma kwangsiensis S.G.Lee & C.F.Liang ( Schramm et al., 2013) and aerial parts of C. comosa Roxb. ( Chokchaisiri et al., 2010). Compound 7 has been isolated from rhizomes of Curcuma amada Roxb. ( Alan and Nair, 2012), C. kwangsiensis ( Schramm et al., 2013) and rhizome of H. coronarium J.Koenig ( Itokawa et al., 1988a, Singh et al., 1991, Nakatani et al., 1994, Morikawa et al., 2002, Chimnoi et al., 2008, Suresh et al., 2010 and Kiem et al., 2011). Compounds 5 and 6 have been previously isolated from fruits of Alpinia pinnanensis T.L.Wu & S.J.Chen ( Phan et al., 2005), A. conchigera Griff. ( Phan et al., 2007) and rhizomes of Hedychium spicatum Sm. ( Sharma et al., 1975), Costus speciosus (a synonym for the accepted name Hellenia speciosa (J.Koenig) S.R.Dutta ( Rathor and Khanna, 1979, Gupta et al., 1986 and WCSP, 2014), C. afer Ker Gawl. ( Iwu, 1981), A. gagnepainii K. Schum. ( Le et al., 2007), A. napoensis H. Dong & G. J. Xu ( Phan et al., 2012), Curcuma aromatica Salisb. ( Ahmad et al., 2011a) and C. oligantha Trimen var. oligantha (a synonym for the accepted name C. oligantha Trimen ( Ahmad et al., 2011b and WCSP, 2014).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามเคย รายงาน สารประกอบ 1 และ 2 ไม่เคยแยกจากทุกพันธุ์ในวงศ์ขิง ทบ 1 ได้แยกจากดอกไม้ Rubus idaeus Crataegus และ L. monogyna Jacq (Rosaceae) (Griffiths et al., 2000) และฟางข้าวสาลี (ซันและ Tomkinson, 2003) สารประกอบ 2 แล้วก่อนหน้านี้แยกต่างหากจากยอดของ Hordeum vulgare L. (Gramineae) (น่าโชว์และ al., 1998), Typhonium flagelliforme (G.Lodd) บลูเม (Araceae) (ชู้และ al., 2001), เมล็ด Satureja thymbra L. และ S. cuneifolia 10 (วงศ์กะเพรา) (Goren et al., 2003), ส่วนทางอากาศของ Macrotyloma uniflorum (Lam.) เวิร์ด (สมุนไพร) (Kawsar et al., 2009) และใบของ Ajuga pseudoiva (เหมือนชื่อยอมรับความ Ajuga (L.) Schreb (สมุนไพร) (เบนและ al., 2006 และ WCSP, 2014), Gynura segetum (ร้าน) Merr (Compositae) (Seow et al., 2011) และกระสัง (L.) Humb, Bonpl และ Kunth (Piperaceae) (Wei et al., 2011) สาร 3, 4 และ 7 มีกระจายอย่างกว้างขวางในสกุล Alpinia, Hedychium และใช้ขมิ้นชันของวงศ์ขิง บริเวณ 3 แยกจากเมล็ดของ Alpinia กระทือ (อาทิ) ได้ B.L.Burtt และ R.M.Sm. (Xu et al., 1996) และเหง้าของอ.น้ำ SCHUM คุณ (เหมือนการยอมรับชื่อ A. กระทือ (อาทิ) B.L.Burtt & R.M.Sm. (Itokawa et al., 1980 และ WCSP, 2014), A. formosana K.Schum (Itokawa et al., 1988b) และ A. calcarata (ฮ่อ) Roscoe (ฮ่องกงและ al., 2000) สารประกอบ 4 ได้แยกจากลำต้นของนารีอินทนนท์ Hedychium ผนัง (เสี่ยวและ al., 2001), เหง้าของ H. gardnerianum เป็นอดีตโคเคอร์ Gawl (Kumrit et al., 2010), ใช้ขมิ้นชัน kwangsiensis S.G.Lee และ C.F.Liang (Schramm et al., 2013) และทางอากาศส่วนของ C. comosa Roxb (Chokchaisiri et al., 2010) ผสม 7 ได้แยกจากเหง้าของอมันดาใช้ขมิ้นชัน Roxb (Alan และ Nair, 2012), C. kwangsiensis (Schramm et al., 2013) และเหง้าของ H. coronarium J.Koenig (Itokawa et al., 1988a สิงห์ร้อยเอ็ด al., 1991, Nakatani et al., 1994 กิและ al., 2002, Chimnoi et al., 2008, al. Suresh ร้อยเอ็ด 2010 และเกี๋ยม et al., 2011) สารที่ 5 และ 6 ได้รับก่อนหน้านี้แยกต่างหากจากผลไม้ของ Alpinia pinnanensis T.L.Wu และ S.J.Chen (Phan et al., 2005), A. conchigera Griff (ฟาน et al., 2007) และเหง้า Hedychium spicatum Sm. (Sharma et al., 1975), เอื้องหมายนา (เหมือนในการยอมรับชื่อ Hellenia น้ำ (J.Koenig) S.R.Dutta (Rathor และคันนา 1979 กุปตา et al., 1986 และ WCSP, 2014), afer C. Gawl โคเคอร์ (Iwu, 1981) A. gagnepainii คุณ Schum (เลอ et al., 2007), A. napoensis H. Dong & Xu กรัมเจ (ฟาน et al., 2012), ใช้ขมิ้นชัน aromatica Salisb (Ahmad et al., 2011a) และ C. oligantha Trimen เพียง oligantha (คำเหมือนสำหรับการยอมรับชื่อ C. oligantha Trimen (Ahmad et al., 2011b และ WCSP, 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่รายงานก่อนหน้านี้สารประกอบที่ 1 และ 2 ไม่ได้รับการแยกออกจากสายพันธุ์ใด ๆ ของพืชวงศ์ขิง สารประกอบที่ 1 ได้รับการแยกออกจากดอกของบัส idaeus ลิตรและ Crataeg​​us monogyna Jacq (Rosaceae) (Griffiths et al., 2000) และฟางข้าวสาลี (ดวงอาทิตย์และ Tomkinson, 2003) สารประกอบที่ 2 ได้รับการแยกออกก่อนหน้านี้จากยอดของ Hordeum vulgare L. (Gramineae) (โว et al., 1998) Typhonium flagelliforme (G.Lodd.) Blume (Araceae) (Choo et al., 2001) เมล็ดพันธุ์ของ Satureja thymbra แอลเอสและ cuneifolia สิบ (กะเพรา) (Goren et al., 2003) ส่วนทางอากาศของ Macrotyloma uniflorum (Lam.) เวิร์ด (ซี้อี้) (Kawsar et al., 2009) และใบของ Ajuga pseudoiva (คำพ้องสำหรับ IVA ชื่อ Ajuga ได้รับการยอมรับ (L. ) Schreb. (ซี้อี้) (เบน et al., 2006 และ WCSP 2014) Gynura segetum ( Lour) Merr (Compositae) (Seow et al., 2011) และกระสัง (L. ) Humb. Bonpl. & Kunth (Piperaceae) (Wei et al., 2011). สารประกอบ 3, 4 และ 7 มีการกระจายกันอย่างแพร่หลายใน สกุล Alpinia, Hedychium และขมิ้นของพืชวงศ์ขิง. สารประกอบที่ 3 ได้รับการแยกออกจากเมล็ดของ Alpinia zerumbet (Pers.) BLBurtt และ RMSm. (Xu et al., 1996) และเหง้าของเอ speciosa เค SCHUM (ไวพจน์ที่ ชื่อได้รับการยอมรับเอ zerumbet (Pers.) BLBurtt และ RMSm. (อิโตคาวา et al., 1980 และ WCSP 2014), เอ formosana K.Schum. (อิโตคาวา et al., 1988b) และเอ calcarata (อ้ำอึ้ง.) รอสโค (ก et al., 2000). Compound 4 ได้รับการแยกออกจากลำต้นของ Hedychium v​​illosum กำแพง. (Xiao et al., 2001) เหง้าของเอช gardnerianum Sheppard อดีต Ker Gawl. (Kumrit et al., 2010), ขมิ้น kwangsiensis SGLee และ CFLiang (Schramm et al., 2013) และชิ้นส่วนทางอากาศของซี Roxb ว่านชักมดลูก (Chokchaisiri et al., 2010) สารประกอบที่ 7 ได้รับการแยกออกจากเหง้าขมิ้น Amada Roxb (อลันและแนร์ 2012), ซี kwangsiensis (Schramm et al., 2013) และเหง้าของเอช coronarium J.Koenig (อิโตคาวา et al., 1988a, Singh et al., 1991 Nakatani et al., 1994 Morikawa et al., 2002 Chimnoi et al., 2008 Suresh et al., 2010 และ Kiem et al., 2011) สารประกอบที่ 5 และ 6 ได้รับการแยกออกก่อนหน้านี้จากผลของ Alpinia pinnanensis TLWu และ SJChen (พาน et al., 2005), เอ conchigera Griff (พาน et al., 2007) และเหง้าของ Hedychium spicatum เอสเอ็ม (Sharma et al., 1975) Costus speciosus (คำพ้องสำหรับชื่อที่ได้รับการยอมรับ Hellenia speciosa (ที่ J.Koenig) SRDutta (Rathor และคันนา 1979 Gupta et al., 1986 และ WCSP 2014) ซีเคอร์ afer Gawl . (IWU, 1981), เอ gagnepainii เค Schum. (Le et al., 2007), เอชเอ napoensis ดงและ บริษัท จีเจซู (พาน et al., 2012), ว่านนางคำ Salisb. (อาห์หมัดอัลเอต , 2011a) และ C oligantha Trimen var. oligantha (คำพ้องสำหรับชื่อที่ได้รับการยอมรับซี oligantha Trimen (ที่อาหมัด et al., 2011b และ WCSP 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามรายงานก่อนหน้านี้ , สาร 1 และ 2 ไม่ได้ถูกแยกจากชนิดใด ๆของพืชวงศ์ขิง . สารประกอบ 1 ได้ถูกแยกจากดอกไม้ของ rubus idaeus ลิตรและ crataegus monogyna jacq . ( Rosaceae ) ( Griffiths et al . , 2000 ) และฟางข้าวสาลี ดวงอาทิตย์ และ tomkinson , 2003 ) สารประกอบ 2 ได้รับก่อนหน้านี้ที่แยกได้จากต้น hordeum vulgare L . ( 20.8% ) ( มูนอซ et al . , 1998 )ทำให้ flagelliforme ( g.lodd ) บลูม ( Araceae ) ( ชู et al . , 2001 ) , เมล็ด satureja thymbra L และ S . cuneifolia 10 ( Lamiaceae ) ( กอเริ่น et al . , 2003 ) , ชิ้นส่วนทางอากาศของ macrotyloma uniflorum ( Lam . ) verde ( Fabaceae ) ( kawsar et al . , 2009 ) และใบของ ajuga pseudoiva ( คำที่เกี่ยวข้องเพื่อรับชื่อ ajuga IVA ( L . ) schreb . ( Fabaceae ) ( เบน et al . , 2006 และ wcsp 2014 )segetum Gynura ( 2 ) Merr ( Compositae ) ( เซียว et al . , 2011 ) และหมึกพอล ( L . ) humb . bonpl . &คันท์ ( Piperaceae ) ( Wei et al . , 2011 ) สาร 3 , 4 และ 7 มีการกระจายอย่างกว้างขวางในยาสมุนไพรขมิ้นชัน hedychium สกุล , และของพืชวงศ์ขิง . สารประกอบ 3 ได้ถูกแยกจากเมล็ดของยาสมุนไพร zerumbet ( คน ) b.l.burtt & r.m.sm . ( Xu et al . , 1996 ) และเหง้าของ speciosa Kschum ( คำที่เกี่ยวข้องเพื่อรับชื่อ . zerumbet ( คน ) b.l.burtt & r.m.sm . ( โตคาวะ et al . , 1980 และ wcsp 2014 ) , A . คุ้ม k.schum . ( โตคาวะ et al . , 1988b ) และ A calcarata ( Haw ) รอสโค่ ( ฮ่องกง et al . , 2000 ) สารประกอบ 4 มีการแยกจากลำต้นของ hedychium villosum ผนัง ( เสี่ยว et al . , 2001 ) , เหง้า . gardnerianum Sheppard ex Ker gawl . ( kumrit et al . , 2010 )ขมิ้นชัน kwangsiensis s.g.lee & c.f.liang ( Schramm et al . , 2013 ) และชิ้นส่วนทางอากาศของ ว่านชักมดลูก ช้าพลู ( chokchaisiri et al . , 2010 ) สารประกอบ 7 ได้รับที่แยกได้จากเหง้าขมิ้นชัน อมาดา ช้าพลู ( อลัน และแนร์ , 2012 ) , C . kwangsiensis ( Schramm et al . , 2013 ) และเหง้าของ H . coronarium เจ. Koenig ( โตคาวะ et al . , หนังสือ , ซิงห์ et al . , 1991 , นาคาทานิ et al . , 1994 , โมริคาวะ et al . , 2002chimnoi et al . , 2008 , Suresh et al . , 2010 และเคียม et al . , 2011 ) สารประกอบ 5 และ 6 ได้รับก่อนหน้านี้ที่แยกได้จากผลไม้ของยาสมุนไพร pinnanensis t.l.wu & s.j.chen ( ฟาน et al . , 2005 ) , A . เดี่ยวกริฟ ( พาน et al . , 2007 ) และเหง้าของ hedychium spicatum SM ( Sharma et al . , 1975 ) , เอื้องหมายนา ( คำที่เกี่ยวข้องเพื่อรับชื่อ hellenia speciosa ( j.koenig ) เอส อาร์อาทิ ( rathor กานนและ 1979 Gupta et al . , 1986 และ wcsp 2014 ) , C . afer เคอร์ gawl . ( gagnepainii วู , 1981 ) , A . K . schum . ( Le et al . , 2007 ) , A . H . G . J & napoensis ดงซู ( ฟาน et al . , 2012 ) , กระเจียว aromatica salisb . ( Ahmad et al . , 2011a ) และ C oligantha trimen var oligantha ( คำที่เกี่ยวข้องเพื่อรับชื่อ ซี oligantha trimen ( Ahmad et al . , 2011b และ wcsp 2014 )