The primordial species oppression w

The primordial species oppression was great, but so what?

He was strong, like a hill against the wind!

He was free, like a metal chain stopping the river!

This was Zhou Kui’s current mental state.

Zhou Kui could already feel the pressure. Although he was dog-tired and his body was near its limits, but under this self-hypnosis, Zhou Kui entered an overjoyed state. He subconsciously told himself that he was the strongest. Hence, his resistance against the pressure increased another level!

Zhou Kui’s head was full of sweat as his body’s bones crackled. He turned with difficulty to look at Yi Yun.

But he saw Yi Yun’s face pale with his eyes closed. And Yi Yun’s eyelashes were constantly trembling, as if he was in a nightmare.

“His mental state is unstable. He’s at his limit.” Those were Zhou Kui’s thoughts. Of course, at this point, he was not finding it easy himself.

Zhou Kui wanted to see the scene of Yi Yun collapsing, however he was fated never to see it.

“Gong!”

Suddenly, a loud gong rang in everyone’s ears!

“Two hours is up. All the cultivators are to leave the Wilderness Divine Hall!” An authoritative voice echoed within the six rooms. This was the same voice that had introduced the sculptures within the Wilderness Divine Hall.

“Time’s up? Such a pity!” Yi Yun’s spirit was still in a trance. He slowly opened his eyes as he gradually returned from the world within his mind.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายพันธุ์แรกกดขี่ถูกดี แต่เพื่ออะไรเขาแข็งแรง เช่นเขาต้านลมมากเขาเป็นฟรี เช่นโซ่โลหะหยุดแม่กุยโจวปัจจุบันสภาพจิตได้กุยโจวแล้วอาจรู้สึกว่าความดัน แม้ว่าเขา dog-tired และร่างกายของเขา ใกล้ขีดจำกัดของมัน แต่ภาย ใต้การสะกดจิตตัวเองนี้ กุยโจวป้อนสถานะเป็นปลื้ม เขาสำนึกบอกตัวเองว่า เขาแข็งแกร่ง ดังนั้น เขาต้านความดันเพิ่มขึ้นอีกระดับหัวโจวกุยถูกเต็มไปด้วยเหงื่อเป็นกระดูกของร่างกายของเขาแตกพร่า เขาเปิด ด้วยความยากลำบากในการดูยียุนแต่เขาเห็นยียุนหน้าซีดตาปิด และขนตายียุนได้ตลอดเวลา สั่น ว่าเขามาอยู่ในฝันร้าย"สภาพจิตใจของเขาจะไม่เสถียร เขาอยู่ที่ขีดจำกัดของเขา" คนคิดกุยโจว แน่นอน ที่จุดนี้ เขาไม่ค้นหามันง่ายเองกุยโจวอยากดูฉากของยียุนยุบ อย่างไรก็ตาม เขาก็ fated ไม่เคยเห็น"กง"ทันใดนั้น ฆ้องดังรังในหูของทุกคน"สองชั่วโมงได้ค่า เครื่องพรวนดินทั้งหมดจะออกจากห้องโถงเจ้าถิ่นทุรกันดาร" มีเสียงมีสิทธิ์ดังก้องภายในห้องพักหก นี้เป็นเสียงเดียวกันที่มีนำประติมากรรมภายในศาลาเจ้าถิ่นทุรกันดาร"เวลาของขึ้น อย่างน่าเสียดาย" ยียุนวิญญาณยังอยู่ในภวังค์ได้ เขาค่อย ๆ เปิดตาของเขาขณะที่เขาค่อย ๆ กลับจากโลกภายในจิตใจของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกดขี่ชนิดแรกได้ดี แต่เพื่ออะไรเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งเช่นฮิลล์กับลม! เขาเป็นอิสระเหมือนห่วงโซ่โลหะหยุดแม่น้ำ! นี่คือสภาพจิตใจของโจวกุยปัจจุบัน. โจวกุยแล้วอาจจะรู้สึกกดดัน แม้ว่าเขาจะเป็นสุนัขที่เหนื่อยและร่างกายของเขาอยู่ใกล้ขีด จำกัด ของมัน แต่ภายใต้นี้สะกดจิตตัวเองโจวกุยป้อนรัฐปลื้ม เขาไม่รู้ตัวว่าตัวเองบอกว่าเขาเป็นคนที่แข็งแกร่ง ดังนั้นความต้านทานของเขากับความดันที่เพิ่มขึ้นอีกระดับหนึ่ง! หัวโจวกุยก็เต็มไปด้วยเหงื่อกระดูกร่างกายของเขา crackled เขาหันไปด้วยความยากลำบากที่จะมองยี่หยุน. แต่เขาเห็นใบหน้าของยี่หยุนของซีดด้วยดวงตาของเขาปิด และขนตายี่หยุนได้รับการอย่างต่อเนื่องสั่นเช่นถ้าเขาอยู่ในฝันร้าย. "สภาพจิตใจของเขาคือความไม่แน่นอน เขาเป็นคนที่ขีด จำกัด ของเขา. "สิ่งเหล่านี้เป็นความคิดของโจวกุย ของหลักสูตรที่จุดนี้เขาก็ไม่ได้หาง่ายตัวเอง. โจวกุยอยากจะเห็นฉากยี่ Yun ยุบ แต่เขาได้รับโชคไม่เคยที่จะเห็นมัน. "กง!" ทันใดนั้นฆ้องดังดังในหูของทุกคน! "สองชั่วโมงขึ้น เครื่องคราดทั้งหมดที่มีจะออกจากที่รกร้างว่างเปล่าพระเจ้าฮอลล์! "เป็นเสียงที่มีสิทธิ์สะท้อนภายในหกห้อง นี่เป็นเสียงเดียวกันว่าได้นำประติมากรรมภายในป่าพระเจ้าฮอลล์. "เวลาขึ้น? ดังกล่าวเป็นที่น่าเสียดาย! "วิญญาณยี่หยุนก็ยังคงตกอยู่ในภวังค์ เขาค่อย ๆ เปิดตาของเขาในขณะที่เขาค่อย ๆ กลับมาจากโลกภายในใจของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกดขี่ชนิดประถมสนุกมาก แต่แล้วไง ?เขาแข็งแรง เช่น ฮิลล์ กับสายลมเขาเป็นอิสระ เหมือนโลหะโซ่หยุดแม่น้ำนี้คือสภาพจิตใจของโจวคยู ปัจจุบันโจวคยู จะรู้สึกกดดัน แม้ว่าเขาจะเป็นหมาเหนื่อยและร่างกายของเขาถูกใกล้ขีดจำกัด แต่ภายใต้การสะกดจิตตนเอง โจวคยู ป้อนรัฐปลื้ม เขาจิตใต้สำนึกบอกตัวเองว่าเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด ดังนั้น ต้านทานกับแรงดันเพิ่มขึ้นอีกระดับหนึ่ง !หัวโจว คยู เต็มไปด้วยเหงื่อ เช่น กระดูก ร่างกายของเขาปะทุ . เขาเปลี่ยนยากดู อี ยุนแต่เขาเห็นใบหน้าของอียุนซีด ตาของเขาปิด และอียุนขนตาเอาแต่สั่น ราวกับว่าเขากำลังฝันร้าย" สภาพจิตใจของเขาไม่มั่นคง เขาอยู่ที่ขีด จำกัด ของเขา " นั้นคือโจวคยู ความคิด แน่นอน ณจุดนี้ เขาไม่พบมันง่ายเองโจวคยู อยากเห็นฉากของอียุนยุบ แต่เขาโชคร้ายที่ไม่เคยเห็นมัน" กอง "จู่ๆ เสียงฆ้องดังขึ้นในหูของทุกคน" สองชั่วโมงขึ้น เกษตรกรทั้งหมดมีที่จะออกจากป่าศักดิ์สิทธิ์ ฮอลล์ " เสียงเผด็จการดังก้องภายในห้อง ๖ ห้อง นี่เป็นเสียงเดียวกัน ว่าได้นำประติมากรรมในป่าศักดิ์สิทธิ์ ฮอลล์" หมดเวลา ? น่าเสียดาย " วิญญาณของอียุนยังตกอยู่ในภวังค์ เขาค่อยๆลืมตาขึ้น เขาค่อยๆ กลับมาจากโลกภายในจิตใจของเขา