With rare studies on Demodex mites

With rare studies on Demodex mites at DNA level reported,
Ravera et al. (2011) applied the real-time PCR technique to
detect D. canis DNA on different tissue samples of dogs,
with the only one chitin synthase gene partial sequence of D.
canis in the GenBank (GenBank accession no. AB080667,
339 bp). However, this method was not suitable for the
identification of the three Demodex species based on our
previous study, for the sequenced corresponding chitin synthase
gene partial sequences of D. canis (GenBank accession
no. GQ370811, 339 bp) and D. brevis (GenBank accession
no. GU075871, 338 bp) had 99.4% similarity. Therefore, the
RAPD–SCAR technique was used to discriminate the three
Demodex species in this study, as the method was considered
effective and appropriate, especially when little sequence
information was known.
RAPD has been mainly applied in taxonomic studies to
assay many primers until one or several are found to produce
specific DNA bands that can act as universal markers
for a given species. This approach is proven to be very
useful in distinguishing between siblings or closely related
species, but needs to be designed on a case-by-case basis. In present study, we succeeded in RAPD analysis on six isolates
of three Demodex species with 10 random primers for
the first time and obtained results as predicted. The success
of RAPD analysis could be attributed to the reasonable
random primer design. In this study, primers CZ 01–10 were
designed according to the fragments we had submitted to
GenBank in the prophase research. With each of the primers,
various clear and stable polymorphic DNA fragments
were amplified. However, species identification rests upon
the ability to set apart a species signature among a background
of polymorphic markers. By using primer CZ 10,
three D. brevis-specific (479 bp) and two D. canis-specific
(261 bp) fragments were successfully amplified, showing
similar relative intensities and the same fragment size. These
effectively distinguished the three Demodex species. Therefore,
the primer CZ 10 could be used to identify and classify
the three species of Demodex mites. Two pairs of SCAR
primers were further designed according to 479 bp D. brevis-
specific fragment and 261 bp D. canis-specific fragment
amplified by primer CZ 10, and the amplification results
showed that the two fragments have been successfully converted
into SCAR markers. This enhanced the confidence of
primer CZ 10 in the identification and classification of the
three Demodex species. However, the result of amplification
with 479 bp D. brevis-specific primer showed faint bands in
the two D. canis isolates. We deduced that this amplified
fragment was shared by D. brevis and D. canis. But it only
emerged in D. brevis with specific RAPD amplification
condition. Different fragment copies or lateral structure in
genomic DNA might be the essential cause. It would be
effective to screen more RAPD primers, so as to get more
specific fragments, and then to identify specific primers for
each particular species of Demodex mites. Meanwhile, in our
study, we have improved the poor reproducibility by strictly
controlling the experiment condition and standardizing the
operation process. The results we obtained in multiple experiments
were stable. However, the amplification results might
differ with different genomic DNA extracted by different
operators using different batch of kits. The reproducibility of
primer CZ 01 and CZ 03 was especially poor, and we considered
the major influential factor to be the variation of DNA
caused by difficulty in extracting.
The traditional classification of Demodex mites has been
mainly based on their hosts and phenotype characteristics.
There have been 140 known species or subspecies so far,
parasitizing mammals of 11 orders. Two species, D. folliculorum
and D. brevis, have been generally acknowledged to
parasitize humans (Desch and Nutting 1972), and three species,
Demodex cams, Demodex cornei, and Demodex injai, are
specific to dogs (Izdebska and Fryderyk 2011). In the molecular
study here, the genetic distance analysis and dendrogram
demonstrated that the interspecies genetic distances between
D. folliculorum and D. canis were shorter than that between D. folliculorum and D. brevis. This was in accordance with the
morphological difference of the egg and imago stages of the
three Demodex species (Li 2009). Moreover, we discovered
that the intraspecies cluster dendrogram of the three isolates of
D. brevis was parallel to their morphous difference. During the
sampling of the mites, we noticed that the morph of D. brevis
isolate two was different. The mites were fatter and shorter
than normal, with dull opisthosoma and exceptional activeness.
Dendrogram also revealed that D. brevis isolate 2 was a
little farther away from D. brevis isolates 1 and 3, which
further suggested that the results of RAPD analysis and morphological
analysis were concordant and complementary. At
the same time, the two corresponding sequences of D. canis
were absolutely identical, and the molecular classification of
D. canis needs further DNA analysis because of the limited
samples included here.
Up to now, a lot of methods and techniques have been
applied to conduct the molecular identification of Acari
(Navajas and Fenton 2000), such as RAPD (Edwards et al.
1997), RFLP (Osakabe and Sakagami 1994), AFLP (Weeks
et al. 2000; Mendelson and Shaw 2005), and DNA sequencing
(Essig et al. 1992; Navajas et al. 1992; Dabert et al.
2001; Skerratt et al. 2002; Maraun et al. 2004), and the
sequencing of nuclear DNA and mitochondrial DNA is the
most common and precise method for molecular classification
and discrimination, while there have been many difficulties
in the classification of Demodex at molecular level
due to the lack of sequence data, difficulty in obtaining and
culturing Demodex in vitro (Zhao et al. 2009b; Zhao et al.
2011) and in extracting genomic DNA from the mites (Zhao
et al. 2009a). This study has first successfully attempted to
conduct the molecular identification and genetic relationship
analysis of Demodex by RAPD–SCAR multi-marker and
created a promising start for the study of Demodex mites
at DNA level

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการศึกษาไร Demodex ในระดับดีเอ็นเอรายงาน หายากเทคนิค PCR แบบเรียลไทม์เพื่อใช้ Ravera et al. (2011)ตรวจพบกลุ่มดาวสุนัข D. DNA ในตัวอย่างเนื้อเยื่อต่าง ๆ ของสุนัขเดียวไคทิน synthase ยีนบางส่วนลำดับของ D.กลุ่มดาวสุนัขใน GenBank (GenBank ทะเบียนไม่ AB080667339 bp) อย่างไรก็ตาม วิธีการนี้ไม่เหมาะสำหรับการรหัสของชนิด Demodex สามตามของเราการศึกษาก่อนหน้านี้ สำหรับ synthase ไคทินที่สอดคล้องกันตามลำดับยีนลำดับบางส่วนของ D. กลุ่มดาวสุนัข (ทะเบียน GenBank555 GQ370811, 339 bp) และ D. เทนเซอร์ (ทะเบียน GenBank555 GU075871, 338 bp) มี 99.4% คล้ายคลึงกัน ดังนั้น การใช้เทคนิคอาร์เอพีดี – แผลถือพรรคถือพวกสามชนิด Demodex ในการศึกษานี้ เป็นวิธีการถือว่ามีประสิทธิภาพ และเหมาะ สม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อน้อยลำดับข้อมูลที่ไม่รู้จักอาร์เอพีดีส่วนใหญ่ใช้ในการศึกษาอนุกรมวิธานการassay ไพรเมอร์มากจนหนึ่ง หรือหลายอย่างอยู่ในการผลิตแถบดีเอ็นเอเฉพาะที่สามารถทำหน้าที่เป็นเครื่องหมายสากลสำหรับสายพันธุ์ที่กำหนด วิธีการนี้เป็นการพิสูจน์ว่าเป็นมากมีประโยชน์ในการแยกความแตกต่างระหว่างข้อมูลที่เกี่ยวข้อง หรือเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดพันธุ์ แต่ต้องการออกแบบในกรณีโดยกรณีพื้นฐาน ในการศึกษาปัจจุบัน เราสำเร็จในอาร์เอพีดีวิเคราะห์แยก 6สามชนิด Demodex ด้วยไพรเมอร์แบบสุ่ม 10 สำหรับผลเวลาครั้งแรก และได้รับเป็นการคาดการณ์ ประสบความสำเร็จของอาร์เอพีดี วิเคราะห์อาจเกิดจากการที่สมเหตุสมผลการออกแบบพื้นสุ่ม ในการศึกษานี้ ไพรเมอร์ CZ 01 – 10 ได้ออกแบบตามชิ้นส่วนที่เราได้ส่งไปGenBank วิจัย prophase ด้วยไพรเมอร์ต่าง ๆ ชัดเจน และบางส่วนของ DNA polymorphic มีเสถียรภาพได้ขยาย อย่างไรก็ตาม การระบุพันธุ์อยู่ตามสามารถตั้งแยกพันธุ์ลายเซ็นในพื้นหลังเครื่องหมาย polymorphic โดยใช้สีรองพื้น CZ 10D. 3 เทนเซอร์เฉพาะ (479 bp) และ D. สองกลุ่มดาวสุนัขเฉพาะ(261 bp) ชิ้นส่วนที่สำเร็จขยาย แสดงปลดปล่อยก๊าซสัมพันธ์คล้ายคลึงกันและมีขนาดส่วนเท่ากัน เหล่านี้มีประสิทธิภาพโดดเด่นชนิด Demodex สาม ดังนั้นสามารถใช้รองพื้น CZ 10 เพื่อระบุ และจำแนกพันธุ์ที่สามของไร Demodex คู่สองแผลถูกออกแบบไพรเมอร์ตาม 479 bp D. เทนเซอร์ - เพิ่มเติมส่วนเฉพาะและส่วนเฉพาะกลุ่มดาวสุนัข bp D. 261ขยายพื้น CZ 10 และขยายผลพบว่า การกระจายตัวที่สองได้สำเร็จแปลงเป็นเครื่องหมายของแผล นี้เพิ่มความเชื่อมั่นของสีรองพื้น CZ 10 ในการระบุและจำแนกประเภทของการสามชนิด Demodex อย่างไรก็ตาม ผลของการขยาย479 bp D. เทนเซอร์เฉพาะพื้นแสดงวงลมในกลุ่มดาวสุนัข D. สองแยก เรา deduced นี้ขยายส่วนใช้ร่วมกันโดยเทนเซอร์ D. D. กลุ่มดาวสุนัข แต่ก็เท่านั้นเกิดในเทนเซอร์ D. มีเฉพาะขยายอาร์เอพีดีเงื่อนไขการ คัดลอกส่วนที่แตกต่างกันหรือโครงสร้างด้านข้างgenomic DNA อาจเป็นสาเหตุสำคัญ มันจะมีประสิทธิภาพจอไพรเมอร์อาร์เอพีดีมาก เพื่อให้ได้รับเพิ่มเติมชิ้นส่วนเฉพาะ และระบุเฉพาะไพรเมอร์สำหรับแต่ละชนิดเฉพาะของไร Demodex ในขณะเดียวกัน ในของเราศึกษา เรามีการปรับปรุง reproducibility ดีโดยเคร่งครัดการควบคุมสภาพการทดลอง และ standardizingดำเนินงาน ผลเราได้รับในหลายการทดลองไม่มั่นคง อย่างไรก็ตาม อาจขยายผลแตกต่างกับต่าง genomic DNA สกัด โดยแตกต่างกันผู้ประกอบการที่ใช้ชุดต่าง ๆ ของชุด Reproducibility ของสีรองพื้น CZ 01 และ CZ 03 ได้ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และเราถือว่าปัจจัยที่มีอิทธิพลสำคัญจะ เปลี่ยนแปลงของดีเอ็นเอเกิดจากความยากลำบากในการแยกการจัดประเภทไร Demodex ดั้งเดิมได้ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับโฮสต์และลักษณะ phenotype ของพวกเขามี 140 รู้จักสปีชีส์หรือชนิดย่อยฉะนี้เลี้ยงลูกด้วยนม parasitizing สั่ง 11 สองชนิด D. folliculorumและเทนเซอร์ D. ได้รับโดยทั่วไปยอมรับการparasitize มนุษย์ (Desch และ Nutting 1972), และชนิดที่สามDemodex กล้อง Demodex cornei และ Demodex injaiเฉพาะกับสุนัข (Izdebska และ Fryderyk 2011) ในระดับโมเลกุลที่เรียนที่นี่ วิเคราะห์ระยะห่างทางพันธุกรรมและ dendrogramแสดงที่ระยะทางพันธุกรรม interspecies ระหว่างD. folliculorum และกลุ่มดาวสุนัข D. สั้นกว่าระหว่าง D. folliculorum และ D. เทนเซอร์ ซึ่งไม่สอดคล้องกับการความแตกต่างของไข่และ imago ขั้นตอนของการชนิด Demodex สาม (Li 2009) นอกจากนี้ เราค้นพบว่า dendrogram คลัสเตอร์ intraspecies สามแยกของเทนเซอร์ D. ขนานกับความแตกต่างของพวกเขา morphous ได้ ในระหว่างการสุ่มตัวอย่างของไร เราสังเกตด้วยว่า morph ของ D. เทนเซอร์แยกสองแตกต่างกัน ไรได้ fatter และสั้นกว่าปกติ opisthosoma น่าเบื่อและ activeness ยอดเยี่ยมDendrogram ยังเปิดเผยว่า เทนเซอร์ D. แยก 2 มีการมากขึ้นเล็กน้อยจากเทนเซอร์ D. แยก 1 และ 3 ซึ่งเพิ่มเติม แนะนำที่ผลลัพธ์การวิเคราะห์การอาร์เอพีดี และสัณฐานวิเคราะห์ได้ concordant และเสริม ที่กัน ลำดับที่สอดคล้องกันที่สองของกลุ่มดาวสุนัข D.มีเหมือนกันอย่างแน่นอน และจัดประเภทโมเลกุลของกลุ่มดาวสุนัข D. ต้องเพิ่มเติมการวิเคราะห์ดีเอ็นเอเนื่องจากการจำกัดตัวอย่างที่รวมอยู่ที่นี่ถึงตอนนี้ วิธีการและเทคนิคการใช้การดำเนินการระบุโมเลกุลของ Acari(Navajas และ Fenton 2000), เช่นอาร์เอพีดี (เอ็ดเวิร์ด et al1997), RFLP (Osakabe และ Sakagami 1994) AFLP (สัปดาห์ที่ผ่านมาร้อยเอ็ด al. 2000 Mendelson และ Shaw 2005), และลำดับดีเอ็นเอ(Essig et al. 1992 Navajas et al. 1992 Dabert et al2001 Skerratt et al. 2002 Maraun et al. 2004), และลำดับเบสของนิวเคลียร์ mitochondrial DNA และดีเอ็นเอคือการสุดแม่นยำ และทั่วไปวิธีการจัดระดับโมเลกุลและการเลือก ปฏิบัติ ในขณะที่ได้รับความยากลำบากมากในการจัดประเภทของ Demodex ในระดับโมเลกุลขาดข้อมูลลำดับ ความยากลำบากในการรับ และculturing Demodex ใน (เจียว et al. 2009b เจียว et al2011) และใน genomic DNA จากไร (เจียวร้อยเอ็ด al. 2009a) การศึกษานี้ได้ก่อนสำเร็จพยายามทำรหัสโมเลกุลและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมวิเคราะห์ Demodex โดยอาร์เอพีดี – แผลหลายเครื่อง และสร้างสัญญาเริ่มต้นสำหรับการศึกษาไร Demodexในระดับดีเอ็นเอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยการศึกษาหายากในไร Demodex ในระดับดีเอ็นเอรายงาน
Ravera และคณะ (2011) ใช้เวลาจริงเทคนิค PCR เพื่อ
ตรวจหาดีเอ็นเอ D. canis ในตัวอย่างเนื้อเยื่อที่แตกต่างกันของสุนัข
ที่มีเพียงหนึ่งยีนไคตินเทสลำดับบางส่วนของ D.
canis ใน GenBank (ภาคยานุวัติ GenBank ไม่มี. AB080667,
339 bp) แต่วิธีนี้ไม่เหมาะสำหรับ
บัตรประจำตัวของสามชนิด Demodex อยู่บนพื้นฐานของเรา
ศึกษาก่อนหน้านี้สำหรับไคตินที่สอดคล้องติดใจ synthase
ยีนลำดับบางส่วนของ D. canis (GenBank ภาคยานุวัติ
ไม่มี. GQ370811, 339 bp) และ D Brevis (GenBank ภาคยานุวัติ
ไม่มี. GU075871, 338 bp) มีความคล้ายคลึงกัน 99.4% ดังนั้น
เทคนิค RAPD-SCAR ถูกใช้ในการเลือกปฏิบัติทั้งสาม
สายพันธุ์ Demodex ในการศึกษาครั้งนี้เป็นวิธีการที่ได้รับการพิจารณา
ที่มีประสิทธิภาพและเหมาะสมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลำดับน้อย
ข้อมูลเป็นที่รู้จักกัน.
RAPD ได้รับการใช้เป็นหลักในการศึกษาอนุกรมวิธานเพื่อ
assay ไพรเมอร์หลาย ๆ จนกว่าจะมีใคร หรือหลายที่พบในการผลิต
แถบดีเอ็นเอที่เฉพาะเจาะจงที่สามารถทำหน้าที่เป็นเครื่องหมายสากล
สำหรับสายพันธุ์ที่ได้รับ วิธีการนี้จะพิสูจน์ให้มาก
ประโยชน์ในการแยกความแตกต่างระหว่างพี่น้องหรือสาขาที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด
ชนิด แต่ความต้องการที่จะได้รับการออกแบบบนพื้นฐานกรณีโดยกรณี ในการศึกษาปัจจุบันเราประสบความสำเร็จในการวิเคราะห์ดีเอ็นเอในหกสายพันธุ์
ของสามชนิด Demodex กับ 10 ไพรสุ่มสำหรับ
ครั้งแรกและได้รับผลตามที่คาดการณ์ไว้ ความสำเร็จ
ของการวิเคราะห์ดีเอ็นเอสามารถนำมาประกอบกับที่เหมาะสม
การออกแบบไพรเมอร์แบบสุ่ม ในการศึกษานี้ primers CZ 01-10 ได้รับ
การออกแบบตามชิ้นส่วนที่เราได้ส่งไปยัง
GenBank ในการวิจัยแวะ กับแต่ละของไพรเมอร์,
ที่ชัดเจนและมั่นคงต่างๆดีเอ็นเอ polymorphic
ถูกขยาย อย่างไรก็ตามการระบุสายพันธุ์ที่วางอยู่บน
ความสามารถในการตั้งค่านอกเหนือลายเซ็นของสปีชีส์ในหมู่พื้นหลัง
เครื่องหมาย polymorphic โดยใช้ไพรเมอร์ CZ 10
สาม D. Brevis เฉพาะ (479 bp) และสอง D. canis เฉพาะ
(261 bp) ชิ้นส่วนถูกขยายประสบความสำเร็จในการแสดง
ความเข้มของญาติที่คล้ายกันและขนาดส่วนเดียวกัน เหล่านี้
ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดดเด่นสามชนิด Demodex ดังนั้น
ไพร CZ 10 สามารถนำมาใช้ในการระบุและจำแนก
สามชนิดของไร Demodex คู่ที่สองของ SCAR
ไพรเมอร์ได้รับการออกแบบเพิ่มเติมตาม 479 bp D. brevis-
ส่วนที่เฉพาะเจาะจงและ 261 bp D. ส่วน canis เฉพาะ
ขยายโดยไพร CZ 10 และผลการขยาย
แสดงให้เห็นว่าทั้งสองชิ้นส่วนที่ได้รับการแปลงที่ประสบความสำเร็จ
เป็นเครื่องหมาย SCAR นี้เพิ่มความเชื่อมั่นของ
ไพรเมอร์ CZ 10 ในการระบุและจัดหมวดหมู่ของ
สามชนิด Demodex อย่างไรก็ตามผลของการขยาย
กับ 479 bp D. ไพร brevis เฉพาะแสดงให้เห็นวงลมใน
สอง D. เชื้อ canis เราอนุมานได้ว่าการขยายนี้
ส่วนถูกใช้ร่วมกันโดย D. Brevis และ D canis แต่มัน
เกิดขึ้นใน D. brevis กับเฉพาะการขยาย RAPD
สภาพ สำเนาส่วนที่แตกต่างกันหรือโครงสร้างข้างใน
ดีเอ็นเออาจจะเป็นสาเหตุที่สำคัญ มันจะ
มีประสิทธิภาพในการคัดกรองมากขึ้นไพร RAPD เพื่อที่จะได้รับเพิ่มเติม
เฉพาะชิ้นส่วนและจากนั้นจะระบุไพรเมอร์ที่เฉพาะเจาะจงสำหรับ
แต่ละสายพันธุ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งของไร Demodex ในขณะเดียวกันในของเรา
ศึกษาเรามีการปรับปรุงการทำสำเนายากจนโดยเคร่งครัด
การควบคุมสภาพการทดลองและมาตรฐาน
ขั้นตอนการดำเนินงาน ผลที่เราได้รับในการทดลองหลาย
มีเสถียรภาพ อย่างไรก็ตามผลการขยายอาจจะ
แตกต่างกับดีเอ็นเอที่แตกต่างกันที่แตกต่างกันสกัดโดย
ผู้ประกอบการโดยใช้ชุดที่แตกต่างกันของชุด การทำสำเนาของ
ไพรเมอร์ CZ 01 และ CZ 03 เป็นคนยากจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งและเราถือว่าเป็น
ปัจจัยที่มีอิทธิพลสำคัญที่จะเป็นรูปแบบของดีเอ็นเอ
ที่เกิดจากความยากลำบากในการสกัด.
การจัดหมวดหมู่แบบดั้งเดิมของไร Demodex ได้รับ
ส่วนใหญ่อยู่บนโฮสต์และลักษณะฟีโนไทป์ของพวกเขา.
มี ได้รับ 140 สายพันธุ์ที่เป็นที่รู้จักหรือย่อยเพื่อให้ห่างไกล
parasitizing เลี้ยงลูกด้วยนม 11 คำสั่ง สองชนิด folliculorum D.
และ D Brevis ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปจะ
เป็นปรสิตมนุษย์ (Desch และ Nutting 1972) และสามชนิด
กล้อง Demodex, Demodex cornei และ Demodex injai เป็น
เฉพาะกับสุนัข (Izdebska และ Fryderyk 2011) ในโมเลกุล
เรียนต่อที่นี่การวิเคราะห์ระยะทางพันธุกรรมและ dendrogram
แสดงให้เห็นว่าระยะทางพันธุกรรมระหว่าง interspecies
D. folliculorum และ D canis ก็สั้นกว่าว่าระหว่าง D. folliculorum และ D Brevis นี้เป็นไปตาม
ความแตกต่างทางสัณฐานวิทยาของขั้นตอนไข่และมโนคติของ
สามชนิด Demodex (Li 2009) นอกจากนี้เรายังพบ
ว่ากลุ่ม intraspecies dendrogram ของทั้งสามสายพันธุ์ของ
D. Brevis เป็นขนานไปกับความแตกต่างของพวกเขา morphous ในระหว่างการ
สุ่มตัวอย่างของไรที่เราสังเกตเห็นว่า Morph ของ D. Brevis
แยกสองที่แตกต่างกัน ไรก็อ้วนขึ้นและสั้น
กว่าปกติด้วย opisthosoma หมองคล้ำและความคึกคักเป็นพิเศษ.
dendrogram ยังเผยว่า Brevis D. แยก 2 เป็น
เล็ก ๆ น้อย ๆ ห่างออกไปจาก D. Brevis แยก 1 และ 3 ซึ่ง
ชี้ให้เห็นต่อไปว่าผลการวิเคราะห์ดีเอ็นเอและลักษณะทางสัณฐานวิทยา
วิเคราะห์ได้สอดคล้องและเสริม ใน
ขณะเดียวกันสองลำดับที่สอดคล้องกันของ canis ดี
เหมือนกันอย่างแน่นอนและการจำแนกโมเลกุลของ
D. canis ต้องการการวิเคราะห์ดีเอ็นเอต่อไปเนื่องจากการ จำกัด
กลุ่มตัวอย่างรวมอยู่ที่นี่.
ถึงตอนนี้จำนวนมากวิธีการและเทคนิคที่ได้รับ
มาประยุกต์ใช้ในการดำเนินการระบุโมเลกุลของ Acari
(Navajas และเฟน 2000) เช่น RAPD (เอ็ดเวิร์ด et al.
1997) , RFLP (Osakabe และ Sakagami 1994) AFLP (สัปดาห์
, et al. 2000; Mendelson และชอว์ 2005) และลำดับดีเอ็นเอ
(Essig et al, 1992;. Navajas et al, 1992;. Dabert et al.
2001;. Skerratt et al, 2002 ;. Maraun et al, 2004) และ
การหาลำดับเบสของดีเอ็นเอนิวเคลียร์และยลดีเอ็นเอเป็น
วิธีที่พบมากที่สุดและมีความแม่นยำสำหรับการจำแนกโมเลกุล
และการเลือกปฏิบัติในขณะที่มีได้รับความยากลำบากมาก
ในการจัดหมวดหมู่ของ Demodex ในระดับโมเลกุล
เนื่องจากการขาดการลำดับ ข้อมูลความยากลำบากในการได้รับและ
Demodex เลี้ยงในหลอดทดลอง (Zhao et al, 2009b;.. Zhao et al,
2011) และในการสกัดดีเอ็นเอจากไร (Zhao
et al. 2009A) การศึกษาครั้งนี้มีความพยายามครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จในการ
ดำเนินการระบุโมเลกุลและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรม
การวิเคราะห์ Demodex โดย RAPD-SCAR เครื่องหมายหลายและ
สร้างจุดเริ่มต้นที่มีแนวโน้มในการศึกษาของไร Demodex
ในระดับดีเอ็นเอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยการศึกษาในระดับหายากไรดีโมเด็กซ์ ดีเอ็นเอ รายงาน
เรเวร่า et al . ( 2011 ) ประยุกต์เทคนิค PCR แบบเรียลไทม์ เพื่อตรวจหา DNA ที่แตกต่างกันดีอยู่

ตัวอย่างเนื้อเยื่อของหมา กับ เดียว ไคติน และลำดับของยีนบางส่วน D .
อยู่ในขนาด ( ขนาดหนังสือไม่ ab080667
339 , BP ) แต่วิธีนี้ไม่เหมาะ
ระบุสามชนิดขึ้นอยู่กับการศึกษาก่อนหน้านี้ไบเออร์ของเรา

ไคตินและสอดคล้องกันสำหรับลำดับยีนบางส่วนลำดับดีอยู่ ( ขนาดไม่เข้า
gq370811 339 BP ) และ เบรวิส ( ขนาดไม่เข้า
gu075871 338 BP ) ได้ 99.4 % ความเหมือน ดังนั้น การใช้เทคนิค RAPD และแผลเป็น

เดโมเดค แบ่งแยกสามชนิด ในการศึกษานี้เป็นวิธีการพิจารณา
มีประสิทธิภาพและเหมาะสม โดยเฉพาะเมื่อข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆเป็นลำดับ

ได้รู้จัก โดยส่วนใหญ่ใช้ในการศึกษาอนุกรมวิธาน

วิธีหนึ่งหรือหลายวิธีมากมาย จนพบแถบดีเอ็นเอที่เฉพาะเจาะจงที่สามารถผลิต

เป็นเครื่องหมายสากลสำหรับระบุชนิด วิธีการนี้จะพิสูจน์เป็นประโยชน์ในการแยกระหว่างพี่น้องมาก

หรือเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดชนิด แต่ต้องออกแบบตามกรณี ในการศึกษาครั้งนี้เราประสบความสำเร็จในการวิเคราะห์ RAPD 6 ไอโซเลต
ของเดโมเดค สามชนิด 10 ชนิดสุ่ม
ครั้งแรกและได้รับผลตามที่คาดการณ์ไว้ ความสำเร็จ
การวิเคราะห์ RAPD สามารถสามารถเกิดจากการสมเหตุสมผล
ออกแบบไพรเมอร์แบบสุ่ม ในการศึกษานี้ได้ทำการ CZ 01 – 10
ออกแบบตามชิ้นส่วนที่เราได้พบในโปรเฟสส่ง

) กับแต่ละของไพรเมอร์
ต่างๆที่ชัดเจนและมั่นคงที่มีชิ้นส่วนดีเอ็นเอ
ถูกขยาย . อย่างไรก็ตาม สายพันธุ์ที่ระบุ ขึ้นอยู่กับความสามารถในการแยก

ลายเซ็นชนิดของพื้นหลังของที่มีเครื่องหมาย โดยใช้ไพรเมอร์ CZ 10
3 d . แบคทีเรียที่เฉพาะเจาะจง ( 479 BP ) และสองอยู่เฉพาะ
d( แต่ BP ) เศษได้เรียบร้อยแล้วขยาย , แสดงความเข้มสัมพัทธ์
คล้ายกันและมีขนาดเท่ากัน ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่โดดเด่นเหล่านี้
3 เดโมเดค ชนิด ดังนั้น
primer CZ 10 สามารถใช้เพื่อระบุและจำแนก
สามชนิดของเดโมเดคไร สองคู่ของแผลเป็น
ไพรเมอร์ได้ออกแบบตามที่ BP d -
เฉพาะแบคทีเรียและชิ้นส่วน 261 BP .คานิส เฉพาะส่วน
โดยขยายรองพื้น CZ 10 และผล (
แสดงว่าสองชิ้นส่วนได้รับเรียบร้อยแล้วแปลง
เป็นแผลเป็นเครื่องหมาย นี้ปรับปรุงความเชื่อมั่นของ
primer CZ 10 ในการจำแนก
3 เดโมเดค ชนิด อย่างไรก็ตาม ผลของการขยาย
กับที่ BP . ไพรเมอร์ พบแบคทีเรียโดยเฉพาะลมวง
2 Dคานิส เชื้อ เราลงความเห็นว่ามันขยาย
ส่วนถูกใช้ร่วมกันโดย D . แบคทีเรียและ คานิส . แต่มันเกิดขึ้นในแบคทีเรีย ด้วยเงื่อนไข
D (
โดยเฉพาะ ที่แตกต่างกันส่วนสำเนา หรือโครงสร้างด้าน
genomic DNA อาจจะมีสาเหตุที่จำเป็น มันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วยหน้าจอ
ไพรเมอร์เพื่อเอาชิ้นส่วนที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น
แล้วระบุส่วนของดีเอ็นเอ
ในแต่ละชนิดของเดโมเดคไร ขณะเดียวกัน ในการศึกษาของเรา
เราได้ปรับปรุงจนตรวจสอบโดยเคร่งครัด
การควบคุมการทดลองเงื่อนไขและมาตรฐานกระบวนการ
การดําเนินงาน ผลที่เราได้รับในการทดลอง
หลายคงที่ อย่างไรก็ตาม การเพิ่มปริมาณผลลัพธ์อาจแตกต่างกับดีเอ็นเอที่แตกต่างกัน

ใช้สกัดผู้ประกอบการที่แตกต่างกันรุ่นที่แตกต่างกันของชนิดติดตั้งอิสระกระชับ
primer CZ CZ 03 01 และโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนยากจน และเราถือว่า
ปัจจัยที่มีอิทธิพลหลักเป็นรูปแบบของดีเอ็นเอที่เกิดจากความยากในการแยก
.
การจำแนกดั้งเดิมของเดโมเดคไรได้
ส่วนใหญ่ตามโฮสต์และลักษณะฟีโนไทป์ .
มี 140 ชนิดที่รู้จักหรือชนิดย่อยดังนั้น ไกล
parasitizing สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 11 คำสั่ง สองชนิดD . folliculorum
และ เบรวิส , ได้รับการยอมรับกันโดยทั่วไป

( เดชปรสิตมนุษย์ และ Nutting 1972 ) และสามชนิด
เดโมเดค ลูกเบี้ยว ไบเออร์ cornei และเดโมเดค injai ,
( เฉพาะสุนัขและ izdebska ฟรายเดอริค 2011 ) ในโมเลกุล
ศึกษาที่นี่ ระยะทางพันธุกรรมและการวิเคราะห์พันธุกรรม พบว่าพันธุกรรม interspecies

folliculorum ระยะทางระหว่าง D และ Dคานิส สั้นกว่าระหว่าง D และ D folliculorum แบคทีเรีย . นี้เป็นไปตาม
ความแตกต่างสัณฐานวิทยาของไข่ และระยะตัวเต็มวัยของ
เดโมเดค สามชนิด ( หลี่ 2009 ) นอกจากนี้ เราพบว่า กลุ่ม intraspecies
พันธุกรรมของเชื้อแบคทีเรีย 3
d แบบแตกต่าง morphous ของพวกเขา ระหว่าง
ตัวอย่างของขี้เราสังเกตเห็นว่า Morph ของแบคทีเรีย d
แยกสองแตกต่างกัน ไรก็อ้วนและสั้นกว่า
มากกว่าปกติ ด้วย opisthosoma ทึบ และความคึกคักเป็นพิเศษ
พันธุกรรม ยังเปิดเผยว่า ดี เบรวิสแยก 2 เป็น
น้อยห่างจาก D . แบคทีเรียสายพันธุ์ที่ 1 และ 3 ซึ่ง
นอกจากนี้พบว่า ผลจากการวิเคราะห์และการวิเคราะห์ทางสัณฐานวิทยา
RAPD เป็นสอดคล้องกันและเสริม ที่
เวลาเดียวกัน สองลำดับอยู่ที่ D .
1 อย่างที่เหมือนกัน และการจำแนกโมเลกุล
d อยู่ความต้องการการวิเคราะห์ดีเอ็นเอเพิ่มเติม เพราะมีจำนวนจำกัด

รวมอยู่ที่นี่ ถึงตอนนี้วิธีการมากมายและเทคนิคที่ได้รับไปดำเนินการกำหนด
7
( navajas และโมเลกุลของเฟนตัน 2000 ) เช่น RAPD ( Edwards et al .
1997 )RFLP ( ซาคางามิ ปี 1994 และโอซากาเบะ ) , พี ( สัปดาห์
et al . 2000 และ 2005 ; เมนเดล นชอว์ ) และลำดับ
DNA ( เอสซิก et al . 1992 ; navajas et al . 1992 ; dabert et al .
2001 skerratt et al . 2002 ; maraun et al . 2004 ) และการหาลำดับเบสของดีเอ็นเอและดีเอ็นเอ

นิวเคลียร์เป็นพบมากที่สุดและแม่นยำวิธีการ
การจำแนกโมเลกุลและการเลือกปฏิบัติ ในขณะที่มีปัญหา
ในการจัดหมวดหมู่ของไบเออร์ในระดับโมเลกุล
เนื่องจากการขาดของลำดับข้อมูล ความยากในการขอรับ และการเพาะเลี้ยงในหลอดทดลอง ( จ้าว
เดโมเดค et al . 2009b ; Zhao et al .
2011 ) และในการสกัดดีเอ็นเอจากขี้ ( จ้าว
et al . 2009a ) การศึกษาครั้งนี้ มีความพยายามครั้งแรก

นำตัวโมเลกุลและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรม
การวิเคราะห์โดยเทคนิค RAPD และหลายเครื่องหมายแผลเป็นไบเออร์และ
สร้างความหวังเริ่มการศึกษาของเดโมเดคไร
ในระดับดีเอ็นเอ