The aim of present study was to com

The aim of present study was to compare the effectiveness of modified hold-relax stretching and static stretching in improving the hamstring muscle flexibility. [Subjects and Methods] Forty-five male subjects with hamstring tightness were included in this study. The subjects were randomly placed into three groups: the modified hold-relax stretching, static stretching and control groups. The modified hold-relax stretching group performed 7 seconds of isometric contraction and then relaxed for 5 seconds, and this was repeated five times daily for five consecutive days. The static stretching group received 10 minutes of static stretching with the help of a pulley and weight system for five consecutive days. The control group received only moist heat for 20 minutes for five consecutive days. A baseline reading of passive knee extension (PKE) was taken prior to the intervention; rest measurements were taken immediate post intervention on day 1, day 3, day 5, and after a 1 week follow-up, i.e., at the 12th day. [Results] On comparing the baseline readings of passive knee extension (PKE), there was no difference noted between the three groups. On comparing the posttest readings on day 5 between the 3 groups, a significant difference was noted. However, post hoc analysis revealed an insignificant difference between the modified hold-relax stretching and static stretching groups. There was a significant difference between the static stretching and control groups and between the modified hold-relax stretching and control groups. [Conclusion] The results of this study indicate that both the modified hold-relax stretching technique and static stretching are equally effective, as there was no significant difference in improving the hamstring muscle flexibility between the two groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายการศึกษาปัจจุบันคือการ เปรียบเทียบประสิทธิภาพของแก้ไขระงับ-ผ่อนคลายยืด และยืดถาวรในการปรับปรุง hamstring ฟื้นฟูกล้ามเนื้อยืดหยุ่น [หัวเรื่องและวิธี] เรื่องชาย forty-five กับ hamstring ชูถูกรวมในการศึกษานี้ หัวข้อถูกสุ่มวางเป็นกลุ่ม 3: การแก้ไขระงับ-ผ่อนคลายยืด กลุ่มยืดและควบคุมถาวร การแก้ไขระงับ-ผ่อนคลายยืดกลุ่มทำวินาทีของหดตัววาดสามมิติแล้ว ผ่อน 5 วินาที และทุกวันนี้มีซ้ำห้าครั้งได้ห้าวันติดต่อกัน กลุ่มยืดคงรับคงยืดโดยใช้ระบบรอกและน้ำหนักห้าวันติดต่อกัน 10 นาที กลุ่มควบคุมได้รับความร้อนที่ชุ่มชื่นเพียง 20 นาทีห้าวันติดต่อกัน อ่านพื้นฐานของนามสกุลแฝงเข่า (PKE) ถูกนำมาก่อนที่จะแทรกแซง วัดที่เหลือได้นำแทรกแซงลงทันที ในวันที่ 1, 3 วัน 5 วัน และหลัง จาก 1 สัปดาห์ ติดตาม เช่น วัน 12 [ผลลัพธ์] ในการเปรียบเทียบการอ่านพื้นฐานของนามสกุลแฝงเข่า (PKE), มีไม่แตกต่างที่สังเกตระหว่างกลุ่ม 3 ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระบุไว้ในเปรียบเทียบอ่าน posttest ในวันที่ 5 ระหว่างกลุ่ม 3 อย่างไรก็ตาม post hoc วิเคราะห์เปิดเผยความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการแก้ไขระงับ-ผ่อนคลายยืด และยืดถาวรกลุ่ม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ระหว่างกลุ่มยืดและควบคุมถาวร และ ระหว่างการแก้ไขระงับผ่อนกลุ่มยืดและควบคุม [สรุป] ผลการศึกษานี้บ่งชี้ว่า ทั้งการแก้ไขระงับ-ผ่อนคลายยืดเทคนิค และยืดถาวรเป็นประสิทธิภาพเท่าเทียมกัน มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการปรับปรุงความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อ hamstring ระหว่างสองกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาเพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพของการปรับเปลี่ยนถือผ่อนคลายยืดและแบบคงที่ยืดในการปรับปรุงความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวาย [วิชาและวิธีการ] สี่สิบห้าอาสาสมัครชายที่มีความหนาแน่นของเอ็นร้อยหวายถูกรวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้ วิชาที่ถูกวางสุ่มออกเป็นสามกลุ่ม: แก้ไขถือผ่อนคลายยืดแบบคงที่ยืดและกลุ่มควบคุม แก้ไขถือผ่อนคลายยืดกลุ่มดำเนินการ 7 วินาทีของการหดตัวมีมิติเท่ากันแล้วผ่อนคลายเป็นเวลา 5 วินาทีและนี้ซ้ำห้าครั้งต่อวันเป็นเวลาห้าวันติดต่อกัน กลุ่มที่ได้รับการยืดคง 10 นาทีของแบบคงที่ยืดด้วยความช่วยเหลือของระบบรอกและน้ำหนักเป็นเวลาห้าวันติดต่อกัน กลุ่มควบคุมได้รับความร้อนชื้นเพียง 20 นาทีเป็นเวลาห้าวันติดต่อกัน อ่านพื้นฐานของการขยายเข่าเรื่อย ๆ (PKE) ถูกนำมาก่อนที่จะมีการแทรกแซง; ส่วนที่เหลือถูกนำตัววัดการแทรกแซงที่โพสต์ได้ทันทีในวันที่ 1, วันที่ 3, วันที่ 5 และหลังจาก 1 สัปดาห์ที่ติดตามคือในวันที่ 12 [ผล] ในการเปรียบเทียบการอ่านพื้นฐานของการขยายเข่าเรื่อย ๆ (PKE) ที่มีการตั้งข้อสังเกตความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่สามไม่มี ในการเปรียบเทียบการอ่านหลังการทดลองในวันที่ 5 ระหว่าง 3 กลุ่มแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญได้รับการตั้งข้อสังเกต อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์เฉพาะกิจโพสต์เผยให้เห็นความแตกต่างที่ไม่มีนัยสำคัญระหว่างการแก้ไขถือผ่อนคลายยืดและแบบคงที่กลุ่มยืด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มการยืดและการควบคุมแบบคงที่และระหว่างการแก้ไขถือผ่อนคลายยืดและกลุ่มควบคุมเป็น [สรุป] ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าทั้งการแก้ไขถือผ่อนคลายเทคนิคการยืดและยืดคงมีผลบังคับใช้อย่างเท่าเทียมกันตามที่มีไม่แตกต่างกันในการปรับปรุงความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อเอ็นร้อยหวายระหว่างสองกลุ่ม