Piper betel Linn (Piperaceae) leave

Piper betel Linn (Piperaceae) leaves is widely used as a post meal mouth freshener and the crop is
extensively grown in India, Sri Lanka, Malaysia, Thailand, Taiwan and other Southeast Asian countries. Due to
strong pungent aromatic flavour betel leaves are used as masticatory by the Asian people. Its common names are
betel (in English), paan (in Indian), phlu (in Thai) and sirih (in Bahasa Indonesian). Grown abundantly in many
parts of India, betel is an evergreen dioecius herb that needs warm and moist growth conditions for its growth.
Leaves of betel vine are used with various condiments such as areca nut (kattha), cloves, cardamom, arecanut,
candied rose and fennel for chewing purposes (Verma et al., 2004). Indian system of medicine and health has
adopted the use of betel leaves in various ways. In Indian folkloric medicine, betel leaf is popular as an
antiseptic and is commonly applied on wounds and lesions for its healing effects. This particular property has
paved way for further experimental studies, which have established paan extract to have antimicrobial and
antileshmian properties (Sarker et al., 2008). Fresh juice of betel leaves is also used in many ayurvedic
preparations. Betel leaves have long been studied for their diverse pharmalogical actions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบงานผลิต (Piperaceae) หมากพริกไทยจะใช้เป็นการโพสต์อาหารปากสเปรย์ และพืชเป็นเติบโตในประเทศอินเดีย ศรีลังกา มาเลเซีย ไทย ไต้หวัน และประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อื่น ๆ อย่างกว้างขวาง เนื่องกลิ่นหอมแรงหอมฉุนใบหมากใช้เป็น masticatory คนเอเชีย ชื่ออยู่หมาก (ภาษาอังกฤษ), paan (ในอินเดีย), พลู (ภาษาไทย) แล้วสิริห์ (ในภาษาไทยอินโดนีเซีย) อุดมสมบูรณ์ปลูกในส่วนของอินเดีย หมากเป็นสมุนไพรเอเวอร์กรีน dioecius ที่ต้องความอบอุ่น และชุ่มชื่นเงื่อนไขสำหรับการเจริญเติบโตของใช้กับเครื่องปรุงรสต่าง ๆ เช่นสลา (kattha), กลีบ เม้นท์คาร์ดามอม arecanut ใบไม้เถาวัลย์หมากกุหลาบหวานและยี่หร่าสำหรับเคี้ยววัตถุประสงค์ (Verma et al., 2004) มีอินเดียระบบการแพทย์และสุขภาพนำใช้ใบหมากในรูปแบบต่าง ๆ ในอินเดีย folkloric ยา ใบหมากเป็นที่นิยมเป็นการยาฆ่าเชื้อ และโดยทั่วไปใช้ในบาดแผลและได้สำหรับผลการรักษา แห่งนี้มีเฉพาะปูทางเพิ่มเติมทดลองศึกษา ซึ่งได้ก่อตั้ง paan สารสกัดจะมีจุลินทรีย์ และคุณสมบัติ antileshmian (Sarker et al., 2008) น้ำผลไม้สดของใบหมากใช้ในดิคมากการเตรียมการ ใบหมากได้นานการศึกษาสำหรับการดำเนินการของพวกเขา pharmalogical หลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไพเพอร์ลินน์พลู (Piperaceae) ใบถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางว่าเป็นปากสดชื่นโพสต์อาหารและพืชที่มีการ
เติบโตขึ้นอย่างกว้างขวางในประเทศอินเดีย, ศรีลังกา, มาเลเซีย, ไทย, ไต้หวันและประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เนื่องจาก
กลิ่นหอมที่แข็งแกร่งฉุนใบพลูที่ใช้เป็นบดเคี้ยวโดยคนเอเชีย ชื่อสามัญที่มีความ
พลู (ภาษาอังกฤษ), paan (อินเดีย) พลู (ไทย) และ Sirih (ในอินโดนีเซีย) ปลูกมากในหลาย
ส่วนของประเทศอินเดียพลูเป็นสมุนไพรป่าดิบ dioecius ที่ต้องการสภาวะการเจริญเติบโตที่อบอุ่นและชื้นสำหรับการเจริญเติบโตของมัน.
ใบพลูใช้กับเครื่องปรุงรสต่างๆเช่นหมาก (Kattha), กานพลูกระวาน arecanut,
ดอกกุหลาบหวาน และยี่หร่าสำหรับเคี้ยววัตถุประสงค์ (Verma et al., 2004) อินเดียระบบการแพทย์และสุขภาพได้
นำมาใช้ในการใช้งานของใบพลูในรูปแบบต่างๆ ในยา folkloric อินเดีย, ใบพลูเป็นที่นิยมเป็น
น้ำยาฆ่าเชื้อและถูกนำไปใช้โดยทั่วไปบนบาดแผลและแผลสำหรับผลการรักษาของ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานที่ให้บริการนี้ได้
ปูทางสำหรับการศึกษาทดลองต่อไปซึ่งมีการจัดตั้ง paan สารสกัดที่จะมียาต้านจุลชีพและ
คุณสมบัติ antileshmian (Sarker et al., 2008) น้ำผลไม้สดของใบพลูยังใช้ในหลายอายุรเวท
เตรียม ใบพลูได้รับการศึกษาสำหรับการกระทำ pharmalogical หลากหลายของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไพเพอร์ ( Piperaceae ) ใบพลู และมีการใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นโพสต์อาหารปากสดชื่นและพืชปลูกเป็น
อย่างกว้างขวางในอินเดีย ศรีลังกา มาเลเซีย ไทย ไต้หวัน และประเทศอื่น ๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เนื่องจากกลิ่นหอมฉุนรสแรง
ใบพลูที่ใช้เป็นองค์ประกอบ โดยผู้คนในเอเชีย ชื่อสามัญของมัน
พลู ( ภาษาอังกฤษ ) , ป่าน ( ในอินเดีย )พลู ( ในไทย ) และ sirih ( ภาษาอินโดนีเซีย ) ปลูกมากในหลายส่วน
ของอินเดีย พลู เป็นป่าดิบ dioecius สมุนไพรที่ความต้องการและเงื่อนไขการเจริญเติบโตอบอุ่นชื้นสำหรับการเจริญเติบโต .
ใบพลูใช้เครื่องปรุงรสต่างๆ เช่น หมาก ( kattha ) , กานพลู ลูกกระวาน arecanut
หวาน , กุหลาบและยี่หร่า 1 วัตถุประสงค์ ( verma et al . , 2004 )ระบบสุขภาพและการแพทย์อินเดียได้
รับใช้ ใบพลู ในรูปแบบต่างๆ ในยา folkloric อินเดียใบพลูจึงนิยมใช้เป็นยาฆ่าเชื้อ และมัก
ใช้กับบาดแผลและแผลเพื่อผลของการรักษา คุณสมบัติเฉพาะนี้ได้ปูทางสำหรับการศึกษาทดลอง
เพิ่มเติม ซึ่งได้สร้างผ่านแยกได้เชื้อและ
คุณสมบัติ antileshmian ( Sarker et al . , 2008 ) คั้นสดของใบพลูยังใช้ในการเตรียม Ayurvedic
มากมาย ใบพลูมานานเพื่อการกระทำของพวกเขาที่หลากหลาย pharmalogical .