What makes a child nap?
Most parents cherish toddlers’ naps as moments of respite and recharging, for parent and child alike; we are all familiar with the increased crankiness that comes when a nap is unduly delayed or evaded. But napping behavior has been somewhat taken for granted, even by sleep scientists, and napping problems have often been treated by pediatricians as parents’ “limit-setting” problems.
Now, researchers are learning that it is not so simple: napping in children actually is a complex behavior, a mix of individual biology, including neurologic and hormonal development, cultural expectations and family dynamics.
What parents usually want to know is simply how long a child should nap. That concern dates back a little over a hundred years: In the first decade of the 20th century, European experts published the original studies measuring the sleep patterns of children and promptly began worrying they were not getting enough sleep.
Today, researchers believe that very young children take naps because so-called sleep pressure builds rapidly in their brains — that is, the need for sleep accumulates so quickly during waking hours that a nap becomes a biological necessity. It is not just a question of how much total sleep that children need in 24 hours. Possibly because of the intense synaptic activity that goes on in their highly active, highly connected brains, young children are less able to tolerate long periods of time awake.
In the early 1980s, Dr. Alexander A. Borbély, a professor of pharmacology at the University of Zurich, Switzerland, posited a “two-process model of sleep regulation.”
The “circadian process,” which has been localized to a specific place in the brain, works a little like a clock, tying our sleep to schedules and to cycles of light and dark, regardless of how much we have or have not slept. This interacts with the “homeostatic process” which works differently, pushing us harder toward sleep the longer we stay awake and building up sleep pressure, which can be measured via EEG recordings.
Napping happens “because children have a much faster sleep homeostasis — they build up sleep pressure more quickly, they are not so tolerant toward longer waking periods,” said Dr. Oskar Jenni, a pediatrician who is director of the child development project at the University Children’s Hospital Zurich.
Generally, new infants sleep between feedings in short periods both days and nights. As they grow, babies sleep at night (more or less), waking to be active in the early morning and taking morning naps; they wake again for play and food, followed by afternoon naps.
Sometime after the first birthday, the two naps are consolidated into one, usually in the late morning or early afternoon. “The rationale for having your afternoon nap over by 3 p.m. is to build up enough sleep drive so you can fall asleep at night,” said Dr. Judith Owens, a pediatrician who is director of sleep medicine at Children’s National Medical Center in Washington.
Advertisement
End Rubicon Project Tag
As they grow toward school age, most children begin to fight against that remaining nap or just leave it behind. But there is a great deal of individual variation, and many parents struggle with a child who seems too eager to do without a nap.
Sometimes problems arise because relinquishing the nap conflicts with a parent’s daily program or a day care center’s routine. Sometimes the parent sees the tantrums and whining and general negativity that come with fatigue, a sign that the child is not really ready to do without a nap.
“By age 5, about 80 percent of kids have given up a nap — that means one in five still napping,” Dr. Owens said.
Dr. Jenni was one of the authors of a large study, published in 2003 in the journal Pediatrics, which measured sleep duration across childhood. He and his colleagues documented the decrease in daytime napping and the consolidation of nighttime sleep as a group of Swiss children grew up. They also found that individual children’s sleep needs and sleep patterns tended to be consistent through age 10. In other words, children who slept less than their peers as infants grew into older children who seemed to need less sleep.
A 2005 study of American children ages 3 to 8 showed distinct differences between black and white children, too. While total sleep duration for the two groups was similar, black children napped more and tended to be older when they gave up their naps.
Despite the intriguing findings, the study of napping patterns is still in its infancy — or perhaps toddlerhood. Experts are just beginning to understand the biological underpinnings.
Dr. Monique LeBourgeois, a sleep scientist at the University of Colorado at Boulder, and her colleagues recently conducted the first study on how napping affects the cortisol awakening response, a burst of hormone secretion known to take place shortly after morning awakening. They showed that children produce this response after short naps in the morning and afternoon, though not in the evening, and it may be adaptive in helping children respond to the stresses of the day.
By experimentally restricting sleep in young children, and then analyzing their behavior in putting puzzles together, Dr. LeBourgeois’ group also is quantifying how napping — or the lack of it — affects the ways that children respond to situations. “Sleepy children are not able to cope with day-to-day challenges in their worlds,” she said. When children skip even a single nap, “We get less positivity, more negativity and decreased cognitive engagement.”
But for parents and scientists alike, there are many unanswered questions: When is it too early to give up a nap? Too late to hold on to a nap? How do domestic patterns and cultural norms affect the circadian and homeostatic processes?
“I think there’s a dire need for adults in general to be in tune with individual children’s physiology,” Dr. LeBourgeois said. “What are the capabilities, and what are the limits?”
This everyday childhood behavior, commonly a source of family struggle, is the product of cultural and familial expectations as well as complicated biology, which changes as the child grows.
“If the child is stopping the napping, that represents a process of neurological maturation,” Dr. Jenni said. “The ability to tolerate wakefulness is an indication that the brain is maturing.”
สิ่งที่ทำให้เด็กนอนเล่นผู้ปกครองส่วนใหญ่หวงแหน naps พระองค์เป็นช่วงเวลาของลูกค้าและการชาร์จ แม่และเด็กเหมือนกัน เรามีทั้งหมดคุ้น crankiness เพิ่มขึ้นที่เมื่อนอนเล่น unduly ล่าช้า หรือ evaded แต่นอนนกพฤติกรรมได้แล้วค่อนข้างได้รับ โดยนอนหลับ นักวิทยาศาสตร์ และปัญหานอนนกได้มักได้รับการรักษา โดยกุมารเป็นปัญหา "การตั้งค่าขีดจำกัด" ของผู้ปกครองตอนนี้ นักวิจัยได้เรียนรู้ว่า ไม่ง่ายดังนั้น: นอนนกในเด็กจะมีลักษณะซับซ้อน ผสมของแต่ละวิชาชีววิทยา neurologic และฮอร์โมน วัฒนธรรมความคาดหวัง และครอบครัว dynamicsที่ผู้ปกครองมักจะต้องการทราบได้เพียงระยะที่ต้องการให้เด็กหลับ ที่เกี่ยวข้องวันกลับน้อยกว่าหนึ่งร้อยปี: ในทศวรรษแรกของศตวรรษ 20 ผู้เชี่ยวชาญด้านยุโรปเผยแพร่ศึกษาเดิมที่วัดรูปแบบการนอนของเด็ก และทันทีเริ่มกังวลจะได้หลับไม่วันนี้ นักวิจัยเชื่อว่า เด็กเล็กจะ naps เนื่องจากนอนหลับที่เรียกว่าความดันอย่างรวดเร็วสร้างในสมองของพวกเขา — นั่นคือ ต้องนอนสะสมอย่างรวดเร็วในช่วงเวลาที่นอนเล่นกลายเป็น ความจำเป็นทางชีวภาพตื่น ไม่เป็นเพียงคำถามของจำนวนทั้งหมดที่เด็กต้องการตลอด 24 ชั่วโมง อาจเนื่องจากรุนแรง synaptic กิจกรรมที่ไปในสมองของพวกเขาเชื่อมต่อสูง ใช้งานสูง เด็กได้น้อยต้องทนระยะเวลาทำงานนานในต้นทศวรรษ 1980 ดร.อเล็กซานเดอร์ A. Borbély ศาสตราจารย์ทางเภสัชวิทยาที่มหาวิทยาลัยริก สวิตเซอร์แลนด์ posited "กระบวนการสองรูปแบบการควบคุมการนอนหลับ""Circadian กระบวนการ ซึ่งได้รับเป็นภาษาท้องถิ่นไปยังตำแหน่งเฉพาะในสมอง ทำงานเพียงเล็กน้อยเช่นนาฬิกา ผูกนอนหลับของเรา เพื่อกำหนดการ และวงจรแสง และ มืด เท่าใดเราได้ หรือไม่ได้นอน นี้โต้ตอบกับ "homeostatic กระบวนการ" ที่ทำงานแตกต่างออกไป ผลักดันเราหนักไปทางนอนนานเราอยู่ตื่นตัว และอาคารนอนหลับความดัน ซึ่งสามารถวัดได้ทาง EEG บันทึกค่านอนนกที่เกิดขึ้น "เนื่องจากเด็กมีการมากเร็วนอนหลับภาวะธำรงดุล — พวกเขาสร้างความดันนอนหลับได้เร็วขึ้น พวกเขาจะไม่ทนกับดังนั้นต่ออีกปลุกรอบ, " กล่าวว่า ดร. Oskar Jenni กุมารผู้เป็นกรรมการของโครงการพัฒนาเด็กที่ซูริกของเด็กมหาวิทยาลัยโรงพยาบาลทั่วไป ทารกใหม่นอนระหว่าง feedings ในระยะสั้นระยะเวลาทั้งวัน และคืน ขณะที่พวกเขาเติบโต ทารกนอนในเวลากลางคืน (น้อย), ปลุกทำงานอยู่ในช่วงเช้าและตอนเช้าการงีบ พวกเขาตื่นอีกครั้งสำหรับเล่นและอาหาร ตาม naps บ่ายบางครั้งหลังจากวันแรก naps สองที่รวมเป็นหนึ่ง มักจะอยู่ในช่วงเช้าสายหรือบ่ายก่อน "เหตุผลมีแน็ปของตอนบ่าย 15.00 น.โดยการจะสร้างไดรฟ์เพียงพอนอนหลับเพื่อให้คุณสามารถหลับในเวลากลางคืน กล่าวว่า ดร. Judith Owens กุมารผู้เป็นกรรมการของยานอนหลับในเด็กศูนย์การแพทย์แห่งชาติในวอชิงตันAdvertisementEnd Rubicon Project TagAs they grow toward school age, most children begin to fight against that remaining nap or just leave it behind. But there is a great deal of individual variation, and many parents struggle with a child who seems too eager to do without a nap.Sometimes problems arise because relinquishing the nap conflicts with a parent’s daily program or a day care center’s routine. Sometimes the parent sees the tantrums and whining and general negativity that come with fatigue, a sign that the child is not really ready to do without a nap.“By age 5, about 80 percent of kids have given up a nap — that means one in five still napping,” Dr. Owens said.Dr. Jenni was one of the authors of a large study, published in 2003 in the journal Pediatrics, which measured sleep duration across childhood. He and his colleagues documented the decrease in daytime napping and the consolidation of nighttime sleep as a group of Swiss children grew up. They also found that individual children’s sleep needs and sleep patterns tended to be consistent through age 10. In other words, children who slept less than their peers as infants grew into older children who seemed to need less sleep.A 2005 study of American children ages 3 to 8 showed distinct differences between black and white children, too. While total sleep duration for the two groups was similar, black children napped more and tended to be older when they gave up their naps.Despite the intriguing findings, the study of napping patterns is still in its infancy — or perhaps toddlerhood. Experts are just beginning to understand the biological underpinnings.Dr. Monique LeBourgeois, a sleep scientist at the University of Colorado at Boulder, and her colleagues recently conducted the first study on how napping affects the cortisol awakening response, a burst of hormone secretion known to take place shortly after morning awakening. They showed that children produce this response after short naps in the morning and afternoon, though not in the evening, and it may be adaptive in helping children respond to the stresses of the day.By experimentally restricting sleep in young children, and then analyzing their behavior in putting puzzles together, Dr. LeBourgeois’ group also is quantifying how napping — or the lack of it — affects the ways that children respond to situations. “Sleepy children are not able to cope with day-to-day challenges in their worlds,” she said. When children skip even a single nap, “We get less positivity, more negativity and decreased cognitive engagement.”But for parents and scientists alike, there are many unanswered questions: When is it too early to give up a nap? Too late to hold on to a nap? How do domestic patterns and cultural norms affect the circadian and homeostatic processes?“I think there’s a dire need for adults in general to be in tune with individual children’s physiology,” Dr. LeBourgeois said. “What are the capabilities, and what are the limits?”ลักษณะนี้เด็กประจำวัน โดยทั่วไปเป็นแหล่งที่มาของครอบครัวต่อสู้ เป็นผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม และภาวะความคาดหวังรวมทั้งชีววิทยาซับซ้อน ซึ่งเป็นการเติบโตของเด็กในการเปลี่ยนแปลงดร. Jenni กล่าวว่า "ถ้าเด็กหยุดลงนอนนก ที่แสดงถึงกระบวนการของพ่อแม่ที่มหาราช "ความสามารถในการทน wakefulness เป็นการบ่งชี้ว่าสมองจะใกล้สมบูรณ์:"
การแปล กรุณารอสักครู่..