Interestingly, research suggests th

Interestingly, research suggests that MI may actually work best when it is added as a complement to other treatments (Hettema et al., 2005). The most comprehensive
meta-analysis of MI-based interventions to date included 72 studies (Hettema et al.). In 7 of the studies, MI was added to other treatments, including medication and cognitive behavioral interventions, to increase compliance with alcohol and drug treatments and improve outcome. For treatment compliance, the effect
size was medium (Cohen's d; 95% Confidence Interval: d = .75; 0.41–1.09) at 0 to 3 months after the end of treatment, and large across all follow-up points (d = .80;
0.64–0.97). For alcohol- and drug-related outcomes respectively, the effect size was small (d = .28; 0.03–0.54) and medium (d = 0.53; –0.05–1.12) at 0 to 3 months, and remained small (d = 0.33; 0.23–0.44) and medium (d = 0.53; −0.05–1.12) across all follow-up points. Since 2005, we identified 8 additional studies examining the effectiveness of MI as a complement to othertreatments. Three studied the effect of MI plus CBT on treatment engagement, all 8 studied the effect of MI plus CBT on substance abuse, and 1 also studied the effect of MI plus CBT on HIV viral load (Parsons, Golub, Rosof, & Holder, 2007). The 3 studies that examined the effect of MI on engagement showed an increase in participation
(Bellack, Bennett, Gearon, Brown, & Yang, 2006; Carroll et al., 2006; Parsons et al., 2007), and 6 of the 8 found at least one positive effect for outcome (Baker et al., 2006;
Baker et al., 2005; Bellack et al., 2006; Parsons et al., 2007;Stein, Herman, & Anderson, 2009), suggesting that MI complements other treatments by improving both engagement
and outcome. The use of MI with suicidal clients is a logical antecedent to CBT for suicide prevention. CBT for suicidal patients (Wenzel et al., 2009) is an active, shortterm intervention that is divided into three phases—an early phase that is focused on treatment engagement, an intermediate phase that is focused on the application of
cognitive and behavioral strategies, and a later phase that is focused on relapse prevention. In the early phase of treatment, clinicians use cognitive strategies to identify and evaluate negative attitudes toward treatment, as research shows that negative attitudes toward treatment are associated with poorer treatment outcome in clients
who engage in suicidal behavior (Wenzel, Jeglic, Levy- Mack, Beck, & Brown, 2008). Furthermore, clinicians use problem-solving strategies to identify obstacles to engagement
in treatment and ways to overcome those obstacles. In the intermediate phase of treatment, clinicians use cognitive strategies to help clients identify and mobilize reasons for living. For example, one specific strategy for achieving this aim is to work with clients in developing a Hope Kit, which is a collection of reminders of reasons for
living (e.g., pictures of loved ones, Bible verses). In the later stage, clinicians use guided imagery to create a context for clients to imagine and articulate the manner in which they would use the strategies acquired in treatment to prevent a future suicidal crisis. Clients who receive MI before beginning CBT for suicide prevention will have begun to examine their motivation for living and for participating in the more intensive CBT. Because reasons for living and treatment engagement are critical to both MI and CBT approaches, clients who receive MI will also be oriented to CBT. Although interest in the use of MI

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเรื่องน่าสนใจ งานวิจัยแนะนำว่า MI อาจทำงานจริงส่วนเมื่อเพิ่มเป็นการเสริมการรักษาอื่น ๆ (Hettema et al., 2005) ครอบคลุมมากที่สุดmeta-analysis ของ MI ตามงานวันรวมศึกษา 72 (Hettema et al.) ในการศึกษา 7, MI ถูกเพิ่มเพื่อรักษาอื่น ๆ รวมทั้งยาและการรับรู้พฤติกรรมแทรกแซง การเพิ่มสอดคล้องกับแอลกอฮอล์และยาเสพติด และปรับปรุงผล สำหรับการปฏิบัติตามการรักษา ผลขนาดเป็นขนาดกลาง (d ของโคเฮน 95% ช่วงความเชื่อมั่น: d =. 75; 0.41 – 1.09) ที่ 0-3 เดือนหลังจากสิ้นสุด การ รักษา และขนาดใหญ่ทั่วทั้งหมดติดตามจุด (d = 800.64 – 0.97) ผลเกี่ยวกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และ ยาเสพติด ตามลำดับ ขนาดผลเล็ก (d = 28; 0.03 – 0.54) และกลาง (d = 0.53; –0.05 – 1.12) 0-3 เดือน และส่วนที่เหลือเล็ก (d = 0.33; 0.23 – 0.44) และกลาง (d = 0.53; −0.05 – 1.12) ข้ามจุดติดตามผล 2548 เราระบุเพิ่มเติม 8 การศึกษาตรวจสอบประสิทธิภาพของ MI เป็นส่วนเติมเต็มเพื่อ othertreatments 3 ศึกษาผลของ MI ชุมชนบำบัดหมั้น ทั้งหมด 8 ศึกษาผลของ MI ชุมชนละเมิดสิทธิสาร และ 1 นอกจากนี้ยังศึกษาผลของ MI ชุมชนโหลดไวรัสเอชไอวี (พาร์สันส์ อย่างไร Golub, Rosof และ ยึด 2007) ตรวจสอบผลของ MI หมั้นศึกษา 3 พบเพิ่มขึ้นในการมีส่วนร่วม(Bellack เบนเนต Gearon น้ำตาล และ ยาง 2006 คาร์และ al., 2006 พาร์สันส์ et al., 2007), และ 6 ของ 8 ที่พบผลบวกน้อยผล (เบเกอร์และ al., 2006เบเกอร์และ al., 2005 Bellack และ al., 2006 พาร์สันส์ et al., 2007 สไตน์ เฮอร์แมน และ 2009), แนะนำที่ MI เสริมการรักษาอื่น ๆ โดยการปรับปรุงทั้งความผูกพันและผลที่ได้ การใช้ MI กับลูกค้าอยากฆ่าตัวตายเป็น antecedent ตรรกะเพื่อชุมชนป้องกันฆ่าตัวตาย ผู้ป่วยอยากฆ่าตัวตาย (Wenzel et al., 2009) คือ การ shortterm สกรรมที่แบ่งออกเป็น 3 ระยะซึ่งระยะการเริ่มต้นที่เน้นรักษาหมั้น การระยะกลางที่เน้นการประยุกต์รับรู้ และพฤติกรรมกลยุทธ์ และระยะหลังที่เน้นการป้องกันการกลับไปเสพ ในระยะแรก ๆ ของการรักษา clinicians ใช้กลยุทธ์รับรู้การระบุ และประเมินเจตคติลบรักษา การวิจัยแสดงว่า ลบเจตคติการรักษาเกี่ยวข้องกับผลการรักษาย่อมในไคลเอนต์ที่มีส่วนร่วมในการทำงานคล้าย (Wenzel, Jeglic, Levy - Mack เบ็ค และสี น้ำตาล 2008) นอกจากนี้ clinicians ใช้กลยุทธ์การแก้ปัญหาเพื่อระบุอุปสรรคการหมั้นในการรักษาและวิธีที่จะเอาชนะอุปสรรคเหล่านั้น ในระยะกลางของการรักษา clinicians ใช้กลยุทธ์รับรู้เพื่อช่วยให้ลูกค้าระบุ และระดมเหตุผลสำหรับนั่งเล่น ตัวอย่าง หนึ่งเฉพาะกลยุทธ์เพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายนี้จะทำงานกับลูกค้าในการพัฒนาชุดความหวัง ซึ่งเป็นชุดของข้อความเตือนเกี่ยวกับสาเหตุliving (e.g., pictures of loved ones, Bible verses). In the later stage, clinicians use guided imagery to create a context for clients to imagine and articulate the manner in which they would use the strategies acquired in treatment to prevent a future suicidal crisis. Clients who receive MI before beginning CBT for suicide prevention will have begun to examine their motivation for living and for participating in the more intensive CBT. Because reasons for living and treatment engagement are critical to both MI and CBT approaches, clients who receive MI will also be oriented to CBT. Although interest in the use of MI

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่น่าสนใจการวิจัยแสดงให้เห็นว่า MI จริงอาจทำงานได้ดีที่สุดเมื่อมีการเพิ่มเป็นส่วนเติมเต็มให้การรักษาอื่น ๆ (Hettema et al., 2005) ที่ครอบคลุมมากที่สุด
การวิเคราะห์อภิมาของการแทรกแซง MI-based รวมถึงวันที่ 72 การศึกษา (Hettema et al.) ใน 7 ของการศึกษา, มิชิแกนถูกบันทึกอยู่ในการรักษาอื่น ๆ รวมทั้งยารักษาโรคและการแทรกแซงพฤติกรรมทางปัญญาเพื่อเพิ่มความสอดคล้องกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และยารักษาและปรับปรุงผล สำหรับการปฏิบัติในการรักษาผล
เป็นขนาดกลาง (โคเฮน d; 95% ช่วงความเชื่อมั่น: d = 0.75; 0.41-1.09) ใน 0-3 เดือนหลังจากสิ้นสุดการรักษาและขนาดใหญ่ทั่วทุกจุดติดตาม (d = 80;
0.64-0.97) สำหรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และผลยาเสพติดที่เกี่ยวข้องตามลำดับขนาดผลเล็ก (d = 0.28; 0.03-0.54) และขนาดกลาง (d = 0.53; -0.05-1.12) ที่ 0 ถึง 3 เดือนและยังคงขนาดเล็ก (d = 0.33 ; 0.23-0.44) และขนาดกลาง (d = 0.53; -0.05-1.12) ในทุกจุดที่ติดตาม ตั้งแต่ปี 2005 เราระบุ 8 ศึกษาเพิ่มเติมการตรวจสอบประสิทธิภาพของ MI เป็นส่วนประกอบที่จะ othertreatments สามการศึกษาผลกระทบของ MI บวก CBT ในการมีส่วนร่วมในการรักษาทั้งหมด 8 การศึกษาผลกระทบของ MI บวก CBT ในการใช้สารเสพติดและ 1 ยังศึกษาผลกระทบของ MI บวก CBT ในปริมาณไวรัสเอชไอวี (พาร์สันส์ Golub, Rosof และผู้ถือ 2007 ) 3 การศึกษาที่ตรวจสอบผลกระทบของการมีส่วนร่วม MI แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของการมีส่วนร่วม
(Bellack เบนเน็ตต์, Gearon, น้ำตาล, และยาง 2,006. แครอล et al, 2006;. พาร์สันส์ et al, 2007), 6 และ 8 พบว่าอย่างน้อยหนึ่งผลกระทบในเชิงบวกสำหรับผล (เบเกอร์, et al, 2006.
เบเกอร์, et al, 2005;. Bellack et al, 2006;. พาร์สันส์ et al, 2007;. สไตน์เฮอร์แมนและแอนเดอ 2009) ชี้ให้เห็นว่า MI เสริมการรักษาอื่น ๆ โดยการปรับปรุงทั้งการมีส่วนร่วม
และผล ใช้ MI กับลูกค้าคือการฆ่าตัวตายมาก่อนเหตุผลที่จะ CBT สำหรับการป้องกันการฆ่าตัวตาย CBT สำหรับผู้ป่วยฆ่าตัวตาย (เวนเซล et al., 2009) เป็นงานการแทรกแซงระยะสั้นที่ถูกแบ่งออกเป็นสามขั้นตอน-ระยะแรกที่มุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของการรักษาระยะกลางที่มุ่งเน้นการประยุกต์ใช้
กลยุทธ์การคิดและพฤติกรรม และขั้นตอนต่อมาที่มุ่งเน้นเกี่ยวกับการป้องกันการกำเริบของโรค ในช่วงต้นของการรักษาแพทย์ใช้กลยุทธ์ความรู้ความเข้าใจในการระบุและประเมินทัศนคติเชิงลบที่มีต่อการรักษาการวิจัยแสดงให้เห็นว่าทัศนคติเชิงลบที่มีต่อการรักษาที่เกี่ยวข้องกับผลการรักษาที่ยากจนในลูกค้า
ที่มีส่วนร่วมในการฆ่าตัวตาย (เวนเซล, Jeglic, Levy- แม็ค เบ็คและบราวน์, 2008) นอกจากนี้แพทย์ใช้กลยุทธ์การแก้ปัญหาในการระบุอุปสรรคในการหมั้น
ในการรักษาและวิธีการที่จะเอาชนะอุปสรรคเหล่านั้น ในช่วงกลางของการรักษาแพทย์ใช้กลยุทธ์องค์ความรู้เพื่อช่วยให้ลูกค้าระบุและระดมเหตุผลสำหรับการใช้ชีวิต ตัวอย่างเช่นหนึ่งในกลยุทธ์ที่เฉพาะเจาะจงเพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายนี้คือการทำงานร่วมกับลูกค้าในการพัฒนาชุดความหวังซึ่งเป็นคอลเลกชันของการแจ้งเตือนของเหตุผลในการ
มีชีวิตอยู่ (เช่นภาพของคนที่รักข้อพระคัมภีร์) ในขั้นตอนต่อมาแพทย์แนะนำให้ใช้ภาพในการสร้างบริบทสำหรับลูกค้าที่จะคิดและปล้องลักษณะที่พวกเขาจะใช้กลยุทธ์ที่ได้มาในการรักษาเพื่อป้องกันไม่ให้วิกฤตในอนาคตการฆ่าตัวตาย ลูกค้าที่ได้รับก่อนที่จะเริ่ม MI CBT สำหรับการป้องกันการฆ่าตัวตายจะได้เริ่มที่จะตรวจสอบแรงจูงใจของพวกเขาสำหรับการใช้ชีวิตและการมีส่วนร่วมใน CBT เข้มข้นมากขึ้น เพราะเหตุผลสำหรับการใช้ชีวิตและการสู้รบการรักษามีความสำคัญกับทั้ง MI และวิธี CBT ลูกค้าที่ได้รับ MI นอกจากนี้ยังจะมุ่งเน้นไปยัง CBT แม้ว่าความสนใจในการใช้งานของ MI

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งนี้ งานวิจัยแสดงให้เห็นว่ามีจริงอาจทำงานได้ดีที่สุดเมื่อมันเป็นส่วนเติมเต็มให้กับการรักษาอื่น ๆ ( hettema et al . , 2005 ) ในการวิเคราะห์ที่ครอบคลุมมากที่สุดของมิใช้
การแทรกแซงอาจรวม 72 ศึกษา ( hettema et al . ) ใน 7 ของการศึกษา มิถูกเพิ่มเพื่อการรักษาอื่น ๆ รวมทั้งยาและการแทรกแซงการรับรู้พฤติกรรมเพิ่มความสอดคล้องกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และการรักษาด้วยยา และปรับปรุงผล สำหรับการรักษาความสอดคล้อง ผล
ขนาดปานกลาง ( Cohen D ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% : D = . 75 ; 0.41 ( 1.09 ) ที่ 0 ถึง 3 เดือน หลังจากสิ้นสุดการรักษา และขนาดใหญ่ทั่วจุดติดตาม ( D = 80 ;
4 ( 0.97 ) แอลกอฮอล์ - และผลลัพธ์จากการใช้ยาตามลำดับ ผลมีขนาดเล็ก ( D = . 28 ; 0.03 – 054 ) และขนาดกลาง ( D = 0.53 ; ( 0.05 ( 1.12 ) ที่ 0 ถึง 3 เดือน และยังคงขนาดเล็ก ( D = 0.33 ; 0.23 และ 0.44 ) และขนาดกลาง ( D = 0.53 ; − 05 ( 1.12 ) ข้ามจุดติดตามทั้งหมด ตั้งแต่ปี 2005 เราระบุ 8 เพิ่มเติมศึกษาตรวจสอบประสิทธิผลของ มิ เป็นส่วนเติมเต็มให้กับ othertreatments . สามการศึกษามิพร้อม CBT หมั้นรักษาทั้งหมด 8 การศึกษามิพร้อม CBT ในการใช้สารเสพติด และยังศึกษาผลของมิพร้อม CBT เอชไอวีไวรัสโหลด ( พาร์สัน โกเลิบ rosof & , , ผู้ถือ , 2007 ) 3 การศึกษาว่า การตรวจสอบผลของมิ ในวันหมั้น พบเพิ่มขึ้นในการมีส่วนร่วม
( bellack Bennett , gearon , น้ำตาล , &หยาง , 2006 ; แครอล et al . , 2006 ; พาร์สัน et al . , 2007 )และ 6 ของ 8 พบอย่างน้อยหนึ่งบวกสำหรับผล ( Baker et al . , 2006 ;
Baker et al . , 2005 ; bellack et al . , 2006 ; พาร์สัน et al . , 2007 ; Stein , เฮอร์แมน , & แอนเดอร์สัน , 2009 ) แนะนำว่ามิเสริมการรักษาอื่น ๆ โดยเพิ่มทั้งหมั้น
และผลลัพธ์ ใช้มิ กับลูกค้าซึ่งเป็นตรรกะมาก่อนจะ CBT เพื่อป้องกันการฆ่าตัวตายCBT ผู้ป่วยฆ่าตัวตาย ( เวนเซล et al . , 2009 ) เป็นปราดเปรียว , shortterm การแทรกแซงที่แบ่งออกเป็น 3 เฟส คือ เฟสแรก ที่เน้นการรักษาแบบหมั้น , ระยะที่เน้นการประยุกต์ใช้
ความรู้ความเข้าใจและพฤติกรรมกลยุทธ์และขั้นตอนต่อมาที่มุ่งเน้นการป้องกันการป่วยซ้ำ ในขั้นตอนแรกของการรักษาแพทย์ใช้กลยุทธ์การคิดเพื่อระบุและประเมินทัศนคติเชิงลบต่อการรักษา เช่น การวิจัยแสดงให้เห็นว่าทัศนคติเชิงลบต่อ การรักษาที่เกี่ยวข้องกับการรักษาลูกค้านั้นผล
ใครมีส่วนร่วมในพฤติกรรมการฆ่าตัวตาย ( เวนเซล jeglic Levy , - แม็ค เบ็ค &สีน้ำตาล , 2008 ) นอกจากนี้ แพทย์ใช้กลยุทธ์การแก้ปัญหาเพื่อระบุอุปสรรคที่จะหมั้น