Corporate governance has become an

Corporate governance has become an important issue for Chinese and Indian firms as they increasingly interact with regulators and investors from developed markets. For instance, tapping into global capital markets to raise funds to finance their domestic and international growth requires firms from China and India to demonstrate strong corporate governance credentials, so that investors do not discount their stock (LaPorta, Lopez-de-Silanes, Shleifer, & Vishny, 2000). The swift action of Chinese and Indian authorities in response to recent corporate scandals – such as the one at Satyam Computers – reveals that even governments in emerging countries such as China and India see the need to promote good corporate governance to ensure the inflow of capital and the outflow of products. Furthermore, understanding corporate governance standards and issues in China and India is also important to executives of foreign multinationals doing business in these two countries.

As concerns about corporate governance gains ascendancy in corporate board rooms and offices of policy makers, business scholars' interest in these issues have also grown significantly, as evidenced by the number of publications on the topic (e.g., Rajagopalan & Zhang, 2008). It is this growing importance of corporate governance to the next phase of development of the Chinese and Indian economies that inspired William Q. Judge, Editor-in-Chief, and us to put together a conference and special issue on the topic for this journal.
THE CONFERENCE

We were pleased when Corporate Governance: An International Review's publisher, Wiley-Blackwell, and Old Dominion University agreed to co-sponsor the conference. Little did we realize that sponsorship was only a small part of the challenges that were involved in organizing the conference. As we started putting together the conference there were many discussions, decisions, debates, and details that had to be resolved. First, we had to decide on the scope of issues to be presented at the conference. Next, given the fact that corporate governance is a multidisciplinary field, we had to ensure that the conference announcement reached all scholars who were involved in research on corporate governance in China and India – not just those in management or finance. Responding promptly to queries that started pouring in from all over the world became a daily routine. Of course, reviewing the nearly 200 submissions that made it through the conference submission deadline, and narrowing it down to the 90 that could be accommodated in the two day conference was not easy either. However, we knew that the topic and the timing were on target given this better than expected response to our call for papers.

Once the papers to be presented were accepted, tasks such as coordinating the program; obtaining visas for international scholars; working out conference venue details; arranging airport pickups; developing the keynote speaker's itinerary; obtaining the obligatory conference bag, receipts, and name tags; and selecting items on the lunch menu, became possible only because we were ably assisted by the Managing Editor Maureen Muller and students in the Ph.D. program in Finance, Marketing, and Strategic Management at Old Dominion University. We would especially like to thank the following students for their dedicated hard work without which the conference would not have been possible: Lee Brown, Jie Chen, Gulfem Kutlu, Sarah Mady, El Rustambekov, Denise Streeter, Joe Trendowski, Weichu Xu, Liu Wang, Judy Wu, and Maya Zhang. We would also like to thank our colleagues in the Management Department and the college, especially Professor David Selover from the Economics Department and Dean Nancy Bagranoff, for their support and suggestions.

On October 27, 2008, over 90 corporate governance scholars from 13 countries gathered in Virginia Beach to hear Anil Gupta start off the conference with a keynote talk on corporate governance in India. His talk was bookended by Minxin Pei's keynote talk on corporate governance in China on October 28. The two keynote talks indentified broad themes and identified the many challenges that lay ahead for corporate governance in China and India; the talks also set the tone for the discussions at the conference. Scholars spent the two days presenting papers and engaging in intense discussions and debates about the many facets of corporate governance in China and India. The presenters provided many insights on the issues based on their unique expertise, which covered a wide range of disciplines – accounting, consulting, economics, ethics, finance, law, and management.

This special issue is a product of the discussions and debates at the gathering. More than 50 excellent papers from the conference were subsequently submitted to the special issue and went through a double-blind review process. While we were very impressed by the breadth and depth of these papers and feel that many of them deserve publication, due to space limitations, the reviewers and editors struggled very hard to select seven from this large pool of very promising articles to be included in this special issue.
RESEARCH IN CG IN CHINA AND INDIA

Lurking in the background of academic research on emerging countries and markets is one key question: whether existing theories – which were developed within the context of mature economies – were still relevant. Thus, an underlying theme that many papers are grappling with in this special issue is whether existing theories of corporate governance are applicable in explaining corporate governance in these two largest economies in Asia.

Scholars who disagree that Asia needs uniquely Asian corporate governance theories would argue that by definition, a theory should be generalizable to different observations across countries (e.g., Cheng, 1994). There may be variations in how a theory is implemented in different settings but a theory such as agency theory or institutional theory should be universal. Thus, it is possible for research from a wide variety of settings to build on prior research and extend the theories and our understanding of corporate governance. As such, a call for uniquely Asian theories may not be warranted.

In contrast, some scholars argue that the cultural distinctiveness of Asian and emerging economies call for entirely new theories that are built from the bottom up (e.g., Hofstede, 1993; Meyer, 2006). When China opened up its economy some Chinese scholars believed that China is different from the West, and thus needs to invent its own theories. Some even went so far to propose the establishment of a “Beijing Economics.” In responding to such a call, some economists tried to clarify whether there are Chinese economics or Beijing economics.

Qian (2002) laid out a framework to assess this issue. He argued that a well-established discipline should have three commonly recognized dimensions: perspective (i.e., fundamental assumptions); reference (or benchmark, which provides theoretical models); and analytical tools (i.e., statistical analysis, case studies). He concluded that there is no need to invent country-specific economics, but application of current theories could develop unique and country-specific insights. Yet there is no denying that transformations in emerging markets present unprecedented challenges to existing theories. For example, why do some economies based on the rule of law and private property rights, such as India, experience a slower pace of economic growth than some economies in which property rights are less secure, such as China?

Clearly, Chinese and Indian firms have some distinctive (and shared) governance traditions (and problems) due to their histories and the unique challenges they experience as they transition towards freer markets. For example, years of socialistic ideology (in India) and communistic ideology (in China) had led to closed markets and the dominance of the state in both economies (Huang & Khanna, 2003). However, there are striking differences in the political, economic, and cultural dimensions that would exert strong influence on the development (or lack thereof) of corporate governance in the two countries.

In terms of the governance environment, which is the set of political, economic, and social institutions that facilitate or constrain the choices of governance mechanisms, China is more relation-based as it lacks a comprehensive rule of law and has a strong guanxi culture, whereas India is relatively more rule-based due to its long tradition of English common law and a democratic political system (Li & Filer, 2007; Li & Nair, 2007). Another interesting difference is that the Chinese economic reforms resulted from Mao's ruinous economic policy and thus was internally driven. But the reform has heavily relied on external resources (e.g., foreign investment). In contrast, the Indian economic reform was triggered by external events (the Gulf War and the collapse of the Soviet Union that drastically reduced foreign currency inflow and trade), but it has primarily relied on internal resources (Li & Nair, 2007). Understanding these different origins may help us better understand how corporate governance practices are being shaped in the two largest emerging economies that account for over one-third of the world's population.

It is these corporate governance challenges in China and India, and the impact of reforms on governance that constituted much of the research that was presented at the symposium. Specifically, the conference revealed the following issues to be of central interest in the context of corporate governance in China and India.

The Governance Environment

To carefully delineate the unique approaches to corporate governance that has evolved in China and India, it is important to understand the environments that firms in these countries are embedded in, and how these environments are changing. The scope of discus

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำกับได้เป็น ประเด็นสำคัญสำหรับบริษัทของจีนและอินเดียเป็นพวกเขามากขึ้นโต้ตอบกับเร็คกูเลเตอร์และนักลงทุนจากประเทศพัฒนาแล้ว ตัวอย่าง แตะลงในตลาดสากลเพื่อเพิ่มเงินของพวกเขาเติบโตในต่าง ประเทศต้องบริษัทจากจีนและอินเดียแสดงให้เห็นถึงแรงกำกับประจำ เพื่อให้นักลงทุนลดหุ้นของตน (LaPorta โลเปซเดอไซเลน Shleifer และ Vishny, 2000) การดำเนินการที่รวดเร็วของจีน และอินเดียหน่วยงานในการตอบสนองล่าสุด scandals องค์กร – เช่นกันคอมพิวเตอร์ซัทยาม – เผยว่า แม้รัฐบาลในประเทศเกิดใหม่เช่นจีนและอินเดียเห็นจำเป็นต้องส่งเสริมกำกับดูแลการไหลเข้าของทุนและกระแสของผลิตภัณฑ์ นอกจากนี้ เข้าใจกำกับมาตรฐานและปัญหาในประเทศจีนและอินเดียก็ยังให้ผู้บริหารของบริษัทต่างประเทศที่ทำธุรกิจในประเทศเหล่านี้สองเป็นความกังวลเกี่ยวกับกิจการกำไร ascendancy ในห้องคณะกรรมการบริษัทและสำนักงานของผู้กำหนดนโยบาย ธุรกิจนักวิชาการผู้สนใจในปัญหาเหล่านี้ได้ยังเติบโตอย่างมีนัยสำคัญ เป็นเป็นหลักฐานตามจำนวนสิ่งพิมพ์ในหัวข้อ (เช่น Rajagopalan และเตียว 2008) สำคัญนี้เจริญเติบโตของกิจการระยะถัดไปของการพัฒนาของประเทศจีนและอินเดียที่บันดาลใจผู้พิพากษาถาม William บรรณาธิการบริหาร และเราใส่กันสัมมนาและปัญหาพิเศษในหัวข้อสำหรับสมุดรายวันนี้ ได้การประชุมเรามีความยินดีเมื่อกำกับ: อันอินเตอร์เนชั่นแนลทบทวนของผู้เผยแพร่ Wiley Blackwell และ มหาวิทยาลัยเองเก่าตกลงร่วมสนับสนุนการประชุม น้อยได้เราทราบว่า สนับสนุนเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของความท้าทายที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดประชุม ขณะที่เราเริ่มวางร่วมกันการประชุมมีขึ้นสนทนาหลาย ตัดสินใจ ดำเนิน และรายละเอียดที่ได้ได้รับการแก้ไข ครั้งแรก เราได้ตัดสินใจในขอบเขตของปัญหาจะนำเสนอในการประชุม ถัดไป ให้ข้อเท็จจริงว่ากำกับเขต multidisciplinary เราได้เพื่อให้แน่ใจว่า การประชุมประกาศถึงนักวิชาการทั้งหมดที่เกี่ยวข้องในการวิจัยในการกำกับดูแลกิจการในประเทศจีนและอินเดีย – ไม่ใช่ผู้จัดการหรือเงิน ตอบแบบสอบถามที่เริ่มหลั่งไหลมาจากทั่วโลกทันทีกลายเป็น กิจวัตรประจำวัน แน่นอน ส่งเกือบ 200 ที่ทำให้มันผ่านเวลาส่งประชุมตรวจทาน และจำกัดให้แคบลงเพื่อ 90 ที่สามารถอาศัยในวันที่สองประชุมไม่ได้ง่ายอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เรารู้ว่า หัวข้อและระยะเวลาได้เท่านี้ดีกว่าคาดตอบเราเรียกเอกสารเป้าหมายเมื่อได้รับเอกสารเพื่อนำเสนอ งานเช่นประสานงานโปรแกรม ได้รับวีซ่าสำหรับนักวิชาการนานาชาติ ทำงานรายละเอียดสถานประชุม รถปิคอัพสนามบินจัดเรียง พัฒนาเดินทางปราศรัยประเด็นสำคัญ ได้รับกระเป๋าประชุมจักรยาน รับ และ แท็กชื่อ และเลือกรายการในเมนูอาหารกลางวัน เป็นไปได้เนื่องจากเราสามารถได้ช่วยมูลเลอร์ Maureen บรรณาธิการและนักศึกษาในโปรแกรมปริญญาเอกในทางการเงิน การตลาด และการ จัดการเชิงกลยุทธ์มหาวิทยาลัยเก่าเอง เราโดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องขอขอบคุณนักเรียนต่อไปนี้ทำงานหนักทุ่มเท โดยที่ประชุมจะไม่สามารถ: Lee สีน้ำตาล เฉินจี้ Gulfem Kutlu ซาราห์ Mady เอล Rustambekov, Streeter เดนิส โจ Trendowski, Weichu Xu หลิววัง Judy วู และ เตียวมายา เรายังอยากจะขอบคุณเราเพื่อนร่วมงานในแผนกจัดการและวิทยาลัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งศาสตราจารย์ David Selover จากภาควิชาเศรษฐศาสตร์และคณบดี Nancy Bagranoff สำหรับการสนับสนุนและคำแนะนำOn October 27, 2008, over 90 corporate governance scholars from 13 countries gathered in Virginia Beach to hear Anil Gupta start off the conference with a keynote talk on corporate governance in India. His talk was bookended by Minxin Pei's keynote talk on corporate governance in China on October 28. The two keynote talks indentified broad themes and identified the many challenges that lay ahead for corporate governance in China and India; the talks also set the tone for the discussions at the conference. Scholars spent the two days presenting papers and engaging in intense discussions and debates about the many facets of corporate governance in China and India. The presenters provided many insights on the issues based on their unique expertise, which covered a wide range of disciplines – accounting, consulting, economics, ethics, finance, law, and management.This special issue is a product of the discussions and debates at the gathering. More than 50 excellent papers from the conference were subsequently submitted to the special issue and went through a double-blind review process. While we were very impressed by the breadth and depth of these papers and feel that many of them deserve publication, due to space limitations, the reviewers and editors struggled very hard to select seven from this large pool of very promising articles to be included in this special issue.RESEARCH IN CG IN CHINA AND INDIALurking in the background of academic research on emerging countries and markets is one key question: whether existing theories – which were developed within the context of mature economies – were still relevant. Thus, an underlying theme that many papers are grappling with in this special issue is whether existing theories of corporate governance are applicable in explaining corporate governance in these two largest economies in Asia.Scholars who disagree that Asia needs uniquely Asian corporate governance theories would argue that by definition, a theory should be generalizable to different observations across countries (e.g., Cheng, 1994). There may be variations in how a theory is implemented in different settings but a theory such as agency theory or institutional theory should be universal. Thus, it is possible for research from a wide variety of settings to build on prior research and extend the theories and our understanding of corporate governance. As such, a call for uniquely Asian theories may not be warranted.In contrast, some scholars argue that the cultural distinctiveness of Asian and emerging economies call for entirely new theories that are built from the bottom up (e.g., Hofstede, 1993; Meyer, 2006). When China opened up its economy some Chinese scholars believed that China is different from the West, and thus needs to invent its own theories. Some even went so far to propose the establishment of a “Beijing Economics.” In responding to such a call, some economists tried to clarify whether there are Chinese economics or Beijing economics.Qian (2002) laid out a framework to assess this issue. He argued that a well-established discipline should have three commonly recognized dimensions: perspective (i.e., fundamental assumptions); reference (or benchmark, which provides theoretical models); and analytical tools (i.e., statistical analysis, case studies). He concluded that there is no need to invent country-specific economics, but application of current theories could develop unique and country-specific insights. Yet there is no denying that transformations in emerging markets present unprecedented challenges to existing theories. For example, why do some economies based on the rule of law and private property rights, such as India, experience a slower pace of economic growth than some economies in which property rights are less secure, such as China?Clearly, Chinese and Indian firms have some distinctive (and shared) governance traditions (and problems) due to their histories and the unique challenges they experience as they transition towards freer markets. For example, years of socialistic ideology (in India) and communistic ideology (in China) had led to closed markets and the dominance of the state in both economies (Huang & Khanna, 2003). However, there are striking differences in the political, economic, and cultural dimensions that would exert strong influence on the development (or lack thereof) of corporate governance in the two countries.In terms of the governance environment, which is the set of political, economic, and social institutions that facilitate or constrain the choices of governance mechanisms, China is more relation-based as it lacks a comprehensive rule of law and has a strong guanxi culture, whereas India is relatively more rule-based due to its long tradition of English common law and a democratic political system (Li & Filer, 2007; Li & Nair, 2007). Another interesting difference is that the Chinese economic reforms resulted from Mao's ruinous economic policy and thus was internally driven. But the reform has heavily relied on external resources (e.g., foreign investment). In contrast, the Indian economic reform was triggered by external events (the Gulf War and the collapse of the Soviet Union that drastically reduced foreign currency inflow and trade), but it has primarily relied on internal resources (Li & Nair, 2007). Understanding these different origins may help us better understand how corporate governance practices are being shaped in the two largest emerging economies that account for over one-third of the world's population.It is these corporate governance challenges in China and India, and the impact of reforms on governance that constituted much of the research that was presented at the symposium. Specifically, the conference revealed the following issues to be of central interest in the context of corporate governance in China and India.The Governance EnvironmentTo carefully delineate the unique approaches to corporate governance that has evolved in China and India, it is important to understand the environments that firms in these countries are embedded in, and how these environments are changing. The scope of discus

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำกับดูแลกิจการได้กลายเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับ บริษัท จีนและอินเดียมากขึ้นขณะที่พวกเขามีปฏิสัมพันธ์กับหน่วยงานกำกับดูแลและนักลงทุนจากตลาดที่พัฒนาแล้ว ยกตัวอย่างเช่นการเคาะลงในตลาดทุนทั่วโลกที่จะระดมทุนเพื่อเป็นเงินทุนการเจริญเติบโตของประเทศและต่างประเทศของพวกเขาต้องมี บริษัท จากประเทศจีนและอินเดียเพื่อแสดงให้เห็นถึงข้อมูลประจำตัวของการกำกับดูแลกิจการที่แข็งแกร่งเพื่อให้นักลงทุนไม่ลดหุ้นของพวกเขา (LaPorta โลเปซ-de-Silanes, Shleifer, และ Vishny, 2000) การกระทำที่รวดเร็วของทางการจีนและอินเดียในการตอบสนองต่อเรื่องอื้อฉาวขององค์กรที่ผ่านมา - ดังกล่าวเป็นหนึ่งใน Satyam คอมพิวเตอร์ - การแสดงให้เห็นว่าแม้รัฐบาลในประเทศเกิดใหม่เช่นจีนและอินเดียเห็นความจำเป็นในการส่งเสริมการกำกับดูแลกิจการที่ดีเพื่อให้แน่ใจว่าการไหลเข้าของเงินทุนและ การไหลออกของผลิตภัณฑ์ นอกจากนี้การทำความเข้าใจมาตรฐานการกำกับดูแลกิจการและปัญหาในประเทศจีนและอินเดียยังเป็นสิ่งสำคัญให้กับผู้บริหารของ บริษัท ข้ามชาติต่างประเทศที่ทำธุรกิจในสองประเทศนี้. ในฐานะที่เป็นความกังวลเกี่ยวกับผลกำไรการกำกับดูแลกิจการวาสนาในห้องที่คณะกรรมการขององค์กรและการทำงานของผู้กำหนดนโยบายดอกเบี้ยนักวิชาการธุรกิจเหล่านี้ ประเด็นที่ยังมีการเติบโตอย่างมีนัยสำคัญเป็นหลักฐานโดยจำนวนของสิ่งพิมพ์ในหัวข้อ (เช่น Rajagopalan และวอชิงตันโพสต์, 2008) มันเป็นเรื่องสำคัญที่เพิ่มขึ้นของการกำกับดูแลกิจการที่จะขั้นตอนต่อไปของการพัฒนาของจีนและประเทศอินเดียที่เป็นแรงบันดาลใจผู้พิพากษาวิลเลียม Q. บรรณาธิการหัวหน้าและเราจะใส่กันประชุมและปัญหาพิเศษในหัวข้อสำหรับวารสารนี้การประชุมเรามีความยินดีเมื่อบรรษัทภิบาล: การเผยแพร่รีวิวนานาชาติ Wiley-Blackwell และ Old Dominion มหาวิทยาลัยตกลงที่จะร่วมสนับสนุนการประชุม ไม่น้อยเราตระหนักดีว่าการให้การสนับสนุนเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของความท้าทายที่มีส่วนร่วมในการจัดประชุม ในขณะที่เราเริ่มวางกันการประชุมมีการอภิปรายหลายตัดสินใจอภิปรายและรายละเอียดที่จะต้องได้รับการแก้ไข ครั้งแรกที่เรามีการตัดสินใจเกี่ยวกับขอบเขตของประเด็นที่จะนำเสนอในที่ประชุม ถัดไปได้รับความจริงที่ว่าการกำกับดูแลกิจการเป็นเขตสหสาขาวิชาชีพที่เรามีเพื่อให้แน่ใจว่าการประกาศถึงการประชุมนักวิชาการทุกคนที่มีส่วนร่วมในการวิจัยเกี่ยวกับการกำกับดูแลกิจการในจีนและอินเดีย - ไม่เพียง แต่ผู้ที่อยู่ในการจัดการหรือการเงิน การตอบสนองต่อคำสั่งทันทีที่เริ่มไหลเข้ามาจากทั่วทุกมุมโลกได้กลายเป็นกิจวัตรประจำวัน แน่นอนทบทวนเกือบ 200 ส่งที่ทำให้มันผ่านเส้นตายการส่งการประชุมและลดลงไป 90 ที่สามารถรองรับในการประชุมวันที่สองไม่ได้ง่ายอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่เรารู้ว่าหัวข้อและระยะเวลาที่เป็นไปตามเป้าหมายที่กำหนดดีไปกว่านี้คาดว่าจะมีการตอบสนองต่อการเรียกร้องของเราสำหรับเอกสาร. เมื่อเอกสารที่จะนำเสนอได้รับการยอมรับ, งานต่างๆเช่นการประสานงานโปรแกรม; การได้รับวีซ่าสำหรับนักวิชาการระหว่างประเทศ ทำงานออกรายละเอียดสถานที่จัดการประชุม; จัดรถปิคอัพสนามบิน การพัฒนารายละเอียดการเดินทางปราศรัยของ; ได้รับถุงประชุมบังคับใบเสร็จรับเงินและแท็กชื่อ; และเลือกรายการในเมนูอาหารกลางวันที่เป็นไปได้เพียงเพราะเราสามารถช่วยโดยบรรณาธิการบริหารมอรีนมุลเลอร์และนักศึกษาปริญญาเอกใน โปรแกรมในการเงิน, การตลาดและการจัดการเชิงกลยุทธ์ที่ Old Dominion มหาวิทยาลัย เฉพาะอย่างยิ่งเราอยากจะขอขอบคุณต่อไปนี้นักเรียนสำหรับการทำงานหนักของพวกเขาโดยเฉพาะโดยที่ประชุมจะไม่ได้รับเป็นไปได้: ลีบราวน์ Jie เฉิน Gulfem Kutlu ซาร่าห์ Mady เอ Rustambekov เดนิสสตรีทโจ Trendowski, Weichu เสี่ยวหลิววัง จูวูและยาจาง นอกจากนี้เรายังอยากจะขอบคุณเพื่อนร่วมงานของเราในฝ่ายบริหารและวิทยาลัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งศาสตราจารย์เดวิด Selover จากกรมเศรษฐกิจและคณบดีแนนซี่ Bagranoff สำหรับการสนับสนุนของพวกเขาและข้อเสนอแนะ. เมื่อวันที่ 27 ตุลาคม 2008, 90 นักวิชาการกำกับดูแลกิจการจาก 13 ประเทศรวมตัวกัน ในเวอร์จิเนียบีชที่จะได้ยิน Anil Gupta เริ่มต้นการประชุมมีการพูดคุยประเด็นสำคัญในการกำกับดูแลกิจการในอินเดีย การพูดคุยของเขาถูก bookended โดย Minxin Pei พูดคุยประเด็นสำคัญของการกำกับดูแลกิจการในประเทศจีนวันที่ 28 ตุลาคมทั้งสองพูดถึงประเด็นสำคัญ indentified รูปแบบวงกว้างและระบุความท้าทายอีกมากมายที่รออยู่ข้างหน้าสำหรับการกำกับดูแลกิจการในประเทศจีนและอินเดีย การเจรจายังตั้งค่าเสียงสำหรับการอภิปรายในที่ประชุม นักวิชาการใช้เวลาสองวันนำเสนอเอกสารและการมีส่วนร่วมในการอภิปรายที่รุนแรงและการอภิปรายเกี่ยวกับหลายแง่มุมของการกำกับดูแลกิจการในจีนและอินเดีย พิธีกรให้ข้อมูลเชิงลึกจำนวนมากในประเด็นที่อยู่บนพื้นฐานของความเชี่ยวชาญเฉพาะของพวกเขาซึ่งครอบคลุมหลากหลายสาขาวิชา -. การบัญชี, การให้คำปรึกษาด้านเศรษฐกิจจริยธรรมการเงินกฎหมายและการจัดการปัญหานี้พิเศษเป็นผลิตภัณฑ์ของการอภิปรายและการอภิปรายในที่การชุมนุม มากกว่า 50 เอกสารที่ดีเยี่ยมจากการประชุมที่ถูกส่งต่อมาปัญหาพิเศษและเดินผ่านกระบวนการตรวจสอบแบบ double-blind ในขณะที่เรามีความประทับใจมากโดยความกว้างและความลึกของเอกสารเหล่านี้และรู้สึกว่ามากของพวกเขาสมควรได้รับการตีพิมพ์เนื่องจากข้อ จำกัด ของพื้นที่แสดงความคิดเห็นและบรรณาธิการพยายามที่ยากมากที่จะเลือกเจ็ดจากสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ของบทความที่มีแนวโน้มมากที่จะถูกรวมอยู่ในนี้ . ฉบับพิเศษการวิจัยการกำกับดูแลกิจการในจีนและอินเดียซุ่มซ่อนในพื้นหลังของการวิจัยทางวิชาการเกี่ยวกับประเทศเกิดใหม่และตลาดเป็นหนึ่งในคำถามที่สำคัญ: ไม่ว่าจะเป็นทฤษฎีที่มีอยู่ - ซึ่งได้รับการพัฒนาในบริบทของเศรษฐกิจที่พัฒนาแล้ว - ยังเป็นที่เกี่ยวข้อง ดังนั้นรูปแบบพื้นฐานที่เอกสารจำนวนมากที่มีการต่อสู้กับในเรื่องนี้เป็นพิเศษไม่ว่าจะเป็นทฤษฎีที่มีอยู่ของการกำกับดูแลกิจการมีผลบังคับใช้ในการอธิบายการกำกับดูแลกิจการในทั้งสองประเทศที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย. นักวิชาการที่ไม่เห็นด้วยที่เอเชียต้องการในเอเชียที่ไม่ซ้ำกันทฤษฎีกำกับดูแลกิจการที่จะยืนยันว่า โดยความหมายทฤษฎีควรจะ generalizable ข้อสังเกตที่แตกต่างกันทั่วประเทศ (เช่นเฉิง 1994) อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงในวิธีการที่เป็นทฤษฎีที่จะดำเนินการในการตั้งค่าที่แตกต่างกัน แต่ทฤษฎีเช่นทฤษฎีทฤษฎีหน่วยงานหรือสถาบันที่ควรจะเป็นสากล ดังนั้นจึงเป็นไปได้สำหรับการวิจัยจากหลากหลายของการตั้งค่าที่จะสร้างการวิจัยก่อนและขยายทฤษฎีและความเข้าใจของการกำกับดูแลกิจการ . เช่นโทรทฤษฎีเอเชียไม่ซ้ำกันอาจจะไม่รับประกันในทางตรงกันข้ามนักวิชาการบางคนให้เหตุผลว่าเป็นเอกเทศทางวัฒนธรรมของประเทศในเอเชียและตลาดเกิดใหม่เรียกร้องให้ทฤษฎีใหม่ทั้งหมดที่ถูกสร้างขึ้นมาจากด้านล่างขึ้น (เช่น Hofstede, 1993; เมเยอร์ 2006) เมื่อจีนเปิดขึ้นเศรษฐกิจของจีนที่นักวิชาการบางคนเชื่อว่าจีนจะแตกต่างจากเวสต์และทำให้ต้องมีการคิดค้นทฤษฎีของตัวเอง บางคนจึงเสนอการจัดตั้ง "ปักกิ่งเศรษฐศาสตร์." ในการตอบสนองต่อการเรียกร้องดังกล่าวนักเศรษฐศาสตร์บางคนพยายามที่จะชี้แจงว่ามีเศรษฐกิจจีนหรือเศรษฐศาสตร์ปักกิ่ง. เควน (2002) ออกมาวางกรอบในการประเมินปัญหานี้ เขาแย้งว่าระเบียบวินัยที่ดีขึ้นควรจะมีสามมิติได้รับการยอมรับโดยทั่วไป: มุมมอง (เช่นสมมติฐานพื้นฐาน); การอ้างอิง (หรือมาตรฐานที่ให้บริการแบบจำลองทางทฤษฎี); และเครื่องมือในการวิเคราะห์ (เช่นการวิเคราะห์ทางสถิติกรณีศึกษา) เขาสรุปว่าไม่มีความจำเป็นที่จะคิดค้นเศรษฐศาสตร์เฉพาะประเทศ แต่การประยุกต์ใช้ทฤษฎีในปัจจุบันสามารถพัฒนาข้อมูลเชิงลึกที่ไม่ซ้ำกันและเฉพาะประเทศ แต่ไม่มีการปฏิเสธว่าการเปลี่ยนแปลงในตลาดเกิดใหม่นำเสนอความท้าทายเป็นประวัติการณ์ที่ทฤษฎีที่มีอยู่ ยกตัวอย่างเช่นทำไมเศรษฐกิจบางอย่างอยู่บนพื้นฐานของหลักนิติธรรมและสิทธิในทรัพย์สินส่วนตัวเช่นอินเดียได้สัมผัสกับการชะลอลงของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจกว่าเศรษฐกิจบางส่วนซึ่งสิทธิในทรัพย์สินที่มีความปลอดภัยน้อยลงเช่นประเทศจีน? เห็นได้ชัดว่า บริษัท จีนและอินเดีย มีบางส่วนที่โดดเด่น (และที่ใช้ร่วมกัน) ประเพณีการกำกับดูแล (และปัญหา) เนื่องจากประวัติศาสตร์ของพวกเขาและความท้าทายที่ไม่ซ้ำกันพวกเขามีประสบการณ์ที่เปลี่ยนพวกเขาที่มีต่อตลาดอิสระ ยกตัวอย่างเช่นปีของอุดมการณ์สังคมนิยม (ในอินเดีย) และอุดมการณ์คอมมิวนิสต์ (ในจีน) ได้นำไปสู่การปิดตลาดและการปกครองของรัฐในประเทศทั้งสอง (Huang และคันนายาว, 2003) แต่มีความแตกต่างที่โดดเด่นในทางการเมืองเศรษฐกิจและมิติทางวัฒนธรรมที่จะออกกำลังกายมีอิทธิพลอย่างมากต่อการพัฒนา (หรือขาดมัน) ของการกำกับดูแลกิจการในทั้งสองประเทศ. ในแง่ของสภาพแวดล้อมการกำกับดูแลซึ่งเป็นชุดของทางการเมือง เศรษฐกิจและสถาบันทางสังคมที่อำนวยความสะดวกหรือ จำกัด ทางเลือกของกลไกการกำกับดูแลของจีนมีมากขึ้นความสัมพันธ์ตามที่มันขาดกฎที่ครอบคลุมของกฎหมายและมีวัฒนธรรม Guanxi ที่แข็งแกร่งในขณะที่อินเดียค่อนข้างมากขึ้นตามกฎอันเนื่องมาจากประเพณีอันยาวนานของ กฎหมายภาษาอังกฤษและระบบการเมืองประชาธิปไตย (Li & Filer 2007; Li & แนร์, 2007) อีกความแตกต่างที่น่าสนใจคือการปฏิรูปเศรษฐกิจจีนเป็นผลมาจากนโยบายเศรษฐกิจย่อยยับของเหมาจึงถูกผลักดันภายใน แต่การปฏิรูปได้อาศัยทรัพยากรจากภายนอก (เช่นลงทุนในต่างประเทศ) ในทางตรงกันข้ามการปฏิรูปเศรษฐกิจอินเดียถูกเรียกโดยเหตุการณ์ภายนอก (สงครามอ่าวและการล่มสลายของสหภาพโซเวียตที่ลดลงอย่างมากไหลเข้าสกุลเงินต่างประเทศและการค้า) แต่มันได้อาศัยหลักในการทรัพยากรภายใน (Li & แนร์, 2007) ทำความเข้าใจเกี่ยวกับต้นกำเนิดที่แตกต่างกันเหล่านี้อาจช่วยให้เราเข้าใจวิธีการกำกับดูแลกิจการที่ถูกรูปในสองประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ที่ใหญ่ที่สุดที่บัญชีกว่าหนึ่งในสามของประชากรโลก. เหล่านี้มันเป็นความท้าทายการกำกับดูแลกิจการในจีนและอินเดียและผลกระทบของการปฏิรูป การกำกับดูแลที่ประกอบด้วยมากของการวิจัยที่ถูกนำเสนอในการประชุมสัมมนา โดยเฉพาะการประชุมเปิดเผยปัญหาต่อไปนี้จะเป็นที่สนใจของกลางในบริบทของการกำกับดูแลกิจการในจีนและอินเดีย. สิ่งแวดล้อมการกำกับดูแลอย่างรอบคอบวิเคราะห์วิธีการที่ไม่ซ้ำกับการกำกับดูแลกิจการที่มีการพัฒนาในประเทศจีนและอินเดียก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจสภาพแวดล้อมที่ บริษัท ในประเทศเหล่านี้ฝังอยู่ในและวิธีการที่สภาพแวดล้อมเหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลง ขอบเขตของจาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรรษัทภิบาลได้กลายเป็นปัญหาสำคัญสำหรับ บริษัท จีนและอินเดียเป็นพวกเขามากขึ้นโต้ตอบกับหน่วยงานและนักลงทุนจากตลาดพัฒนา สำหรับอินสแตนซ์ แตะลงในตลาดทุนทั่วโลกเพื่อระดมทุนการเงินของประเทศและการเจริญเติบโตระหว่างประเทศต้องมีบริษัทจากจีนและอินเดีย เพื่อแสดงให้เห็นถึงข้อมูลองค์กรเข้มแข็งดังนั้น นักลงทุนไม่ได้ส่วนลดของหุ้น ( ลาปอร์ต้า โลเปซ เดอ ไซเลน shleifer & , , vishny , 2000 )รวดเร็วการกระทำของเจ้าหน้าที่จีนและอินเดียในการตอบสนองต่อเรื่องอื้อฉาวล่าสุด–บริษัทดังกล่าวเป็นหนึ่งในคอมพิวเตอร์พบว่า แม้รัฐบาลเขตฯ ในประเทศเกิดใหม่เช่นจีนและอินเดียต้องการเห็นการส่งเสริมการกำกับดูแลกิจการที่ดี เพื่อให้แน่ใจว่า การไหลเข้าของเงินทุน และการไหลออกของผลิตภัณฑ์ นอกจากนี้ความเข้าใจหลักธรรมาภิบาลและมาตรฐานต่างๆในจีนและอินเดียยังเป็นผู้บริหารของ บริษัท ข้ามชาติที่สำคัญต่างประเทศที่ประกอบธุรกิจในประเทศทั้งสอง

เป็นความกังวลเกี่ยวกับกำไรธรรมาภิบาลในองค์กรและสร้างห้องบอร์ดสำนักงานของผู้กำหนดนโยบาย นักวิชาการธุรกิจความสนใจในประเด็นเหล่านี้ก็เติบโตขึ้นอย่างมากหลักฐานตามจำนวนของสิ่งพิมพ์ในหัวข้อ ( เช่น rajagopalan & Zhang , 2008 ) มันคือความสำคัญที่เพิ่มมากขึ้นของบรรษัทภิบาลไปสู่ขั้นต่อไปของการพัฒนาของเศรษฐกิจจีนที่ได้แรงบันดาลใจวิลเลี่ยมถามผู้พิพากษาและอินเดีย , บรรณาธิการ และเราใส่กันในการประชุมและปัญหาพิเศษในหัวข้อบันทึกนี้ .

การประชุมเรายินดีเมื่อธรรมาภิบาลระหว่างประเทศทบทวนของสำนักพิมพ์ ไวลี่ย์ แบล็คเวล และการปกครองมหาวิทยาลัยตกลงที่จะร่วมสนับสนุนการประชุม น้อยทำเราตระหนักดีว่าการสนับสนุนเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆของความท้าทายที่เกี่ยวข้องในการจัดประชุม เมื่อเราเริ่มวางกันประชุมมีการอภิปรายมากในการตัดสินใจ หรือโต้แย้งและรายละเอียดที่ต้องแก้ไข ก่อนอื่นเราต้องตัดสินใจในขอบเขตของประเด็นที่จะนำเสนอในการประชุม ต่อไป ให้ข้อเท็จจริงว่า ธรรมาภิบาล เป็นเขตข้อมูลสหสาขาวิชาชีพ เราต้องให้แน่ใจว่าการประชุมประกาศถึงนักศึกษาที่มีส่วนร่วมในการวิจัยด้านบรรษัทภิบาลในจีนและอินเดีย ซึ่งไม่เพียง แต่ในการจัดการหรือการเงินการตอบสนองทันทีเพื่อสอบถามว่าเริ่มเทในจากทั่วโลกมาเป็นชีวิตประจำวัน แน่นอน การตรวจทานเกือบ 200 ส่งที่ผ่านการประชุม กำหนดส่งงาน และลดลง 90 ที่สามารถอาศัยในการประชุมสองวันไม่ได้ง่ายอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตาม